Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/423-282/14-2/DS
z 5 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2014 r. (data wpływu 12 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku składania informacji CIT-ST – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku składania informacji CIT-ST.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

S.A. (zwana w dalszej części wniosku Spółką) z siedzibą w A jest spółką prawa handlowego podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: PDOP).

Spółka prowadzi działalność gospodarczą generalnie w dwóch miejscach położonych na terenie dwóch gmin: A oraz B. W miejscowościach tych posiada własne budynki, w których pracują zatrudnieni na podstawie umów o pracę pracownicy. Poszczególni pracownicy w umowach o pracę, jako miejsce wykonywania pracy mają wskazany adres budynku, w którym faktycznie świadczą pracę.

Spółka uznała, iż z uwagi na fakt wyodrębnienia organizacyjnego, oba miejsca prowadzenia działalności (A oraz B) stanowią dla potrzeb realizacji postanowień art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z poźn. zm.) zakłady (oddziały) w związku z tym jest zobowiązana do składania do Urzędu Skarbowego informacji CIT-ST oraz CIT-ST/A.

Prezentując stan faktyczny należy wskazać również, że powyższe oddziały stanowią zarówno majątkowo, jak i osobowo wyodrębnione miejsca prowadzenia działalności (zgłoszone w Urzędzie Skarbowym formularzem NIP-2), nie stanowią natomiast oddziałów podlegających obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego.

Ponad powyższe Spółka w 2013 r. zawarła z Unią Europejską reprezentowaną przez Komisję Europejską umowę o świadczenie usług pomocniczych dla Punktu Informacyjnego Regionalnego Przedstawicielstwa znajdującego się w C. W celu realizacji zawartej umowy Spółka zatrudnia obecnie na podstawie umów o pracę dwie osoby, dla których w umowach o pracę, jako miejsce wykonywania pracy wskazany jest adres: (…). Dla realizacji powyższej umowy Spółka nie posiada własnej infrastruktury majątkowej, jej realizacja odbywa się na terenie miasta C oraz w Punkcie Informacyjnym Przedstawicielstwa.

Spółka sporządza informację CIT-ST w formie elektronicznej, korzystając z deklaracji znajdującej się na stronie: http://www.mf.goy.pl/documentsf/766655/1481810/CIT-ST(7)_v1-2E.pdf.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sporządzając informację CIT-ST Spółka powinna pracowników zatrudnionych we W, realizujących umowę opisaną w stanie faktycznym, wykazywać w części E. w wierszu, w którym Spółka wykazuje pracowników zatrudnionych w swojej siedzibie, czy wykazywać ich w osobnym wierszu (wpisując w kolumnie c Nazwa gminy, natomiast w kolumnie e Nazwa zakładu (oddziału): np. C – ze względu na brak takiej nazwy, a jednocześnie niemożność pozostawienia tej kolumny pustej)?

Zdaniem Wnioskodawcy sporządzając informację CIT-ST powinna ona pracowników zatrudnionych we W, realizujących umowę opisaną w stanie faktycznym, wykazywać w części E. w wierszu, w którym Spółka wykazuje pracowników zatrudnionych w swojej siedzibie.

Uzasadnienie.

Art. 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mówi, że podatnicy posiadający zakłady (oddziały) położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż właściwa dla ich siedziby są obowiązani składać do urzędu skarbowego w terminie wpłat zaliczek miesięcznych lub kwartalnych oraz załączać do zeznania o wysokości dochodu (straty) informacje, sporządzone zgodnie z odrębnymi przepisami, w celu ustalenia dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych.

Wzory informacji CIT-ST i załącznika do niej CITST/A zawarte są w rozporządzeniu ministra finansów z 4 grudnia 2007 r. w sprawie rozliczeń dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych (Dz.U. z 2007 r. Nr 230, poz. 1693).

Z kolei art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz.U. z 2010 r. Nr 80, poz. 526) (dalej: ustawa o dochodach) nakazuje, aby część dochodów z tytułu udziału we wpływach z PDOP była przekazywana do budżetu jednostki samorządu terytorialnego, na której obszarze znajduje się zakład (oddział) podatnika PDOP. Wartość tę oblicza się proporcjonalnie do liczby zatrudnionych w nim osób na podstawie umowy o pracę.

Z przepisu tego wynika. ze Spółka musi składać CIT-ST wtedy, gdy posiada zakład (oddział) położony w gminie innej niż siedziba oraz zatrudnia w nim pracowników.

Zwrot „zatrudnionych w zakładzie (oddziale)” wskazuje, że tym zakładem (oddziałem) powinna być wyodrębniona organizacyjnie część struktury podatnika będącego osobą prawną, w którym mogą znaleźć zatrudnienie pracownicy. Z art. 10 ust. 1 ustawy o dochodach wynika, że posiadanie przez podatnika PDOP zakładu (oddziału) położonego na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej, niż właściwa dla jego siedziby, jest przesłanką konieczną do przekazywania części dochodu z tytułu udziału we wpływach z PDOP do budżetu danej jednostki samorządu terytorialnego.

Wprawdzie art. 10 ust. 3 ustawy o dochodach mówi, że zakładem (oddziałem) w rozumieniu ustawy jest określone w umowie o pracę miejsce wykonywania pracy, położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż jednostka samorządu terytorialnego właściwa dla siedziby podatnika, ale zdaniem Spółki przepisu tego nie można interpretować i stosować w oderwaniu od pozostałych regulacji dotyczących zasad składania informacji CIT-ST, czyli w oderwaniu od art. 10 ust. 1 oraz ust. 4 ustawy o dochodach. Doprecyzowanie w art. 10 ust. 3 ustawy o dochodach pojęcia zakładu (oddziału), jako odpowiedniej lokalizacji jest uzasadnione koniecznością ustalenia nie tylko lokalizacji tego oddziału, ale także liczby zatrudnionych w nim pracowników. Na podstawie bowiem liczby pracowników zakładu (oddziału) obliczana jest część dochodu z tytułu udziału we wpływach z PDOP, która jest przekazywana do budżetu odpowiedniej jednostki samorządu terytorialnego.

Powyższe znajduje potwierdzenie w brzmieniu art. 10 ust. 4 ustawy o dochodach. Zgodnie z nim podatnicy PDOP są obowiązani do sporządzania i przekazywania informacji składanych do urzędów skarbowych, zawierających wykaz zakładów (oddziałów) oraz liczbę osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, świadczących pracę w poszczególnych zakładach (oddziałach) ze wskazaniem jednostek samorządu terytorialnego, na których obszarze są położone.

Ustawodawca wymaga więc od podatnika najpierw podania wykazu zakładów (oddziałów), a następnie dopiero liczby osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, świadczących pracę w poszczególnych zakładach (oddziałach). Przyjęcie, wyłącznie na podstawie art. 10 ust. 3 ustawy o dochodach, ze zakładem (oddziałem) jest miejsce wykonywania pracy powodowałoby odmienną interpretację niż wynika z analizy art. 10 ust. 4 tej ustawy.

Zdaniem Spółki powyższe przepisy należy więc odczytywać łącznie. Przy interpretacji, że skoro miejsce wykonywania pracy jest zakładem (oddziałem), podawanie zarówno wykazu oddziałów, jak i liczby pracowników świadczących pracę w poszczególnych oddziałach nie miałoby uzasadnienia. Art. 10 ust. 4 ustawy o dochodach byłby więc zbędny.

Stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w wyroku WSA w Warszawie z 29 czerwca 2011 r. (III SA/Wa 3313/10).

Ponadto sama konstrukcja deklaracji CIT-ST, w której wymagane jest podanie w części E w kolumnie Nazwy zakładu (oddziału) (e-deklaracja bez wypełnienia tej kolumny wykazuje błędy) wskazuje, że jednak oddział taki powinien być wyodrębniony nie tylko osobowo, ale także przestrzennie, majątkowo (tak jak w przypadku Spółki, która jednocześnie posiada budynki i zatrudnia pracowników na terenie dwóch gmin: A oraz B – więc obowiązana jest do składania informacji CIT-ST). Natomiast pracowników zatrudnionych w C wykazuje jako zatrudnionych w siedzibie Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.): podatnicy posiadający zakłady (oddziały) położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż właściwa dla ich siedziby są obowiązani składać do urzędu skarbowego w terminie wpłat zaliczek miesięcznych lub kwartalnych oraz załączać do zeznania o wysokości dochodu (straty) informacje, sporządzone zgodnie z odrębnymi przepisami, w celu ustalenia dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych.

Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 1115 ze zm.): jeżeli podatnik podatku dochodowego od osób prawnych posiada zakład (oddział) położony na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż właściwa dla jego siedziby, to część dochodu z tytułu udziału we wpływach z tego podatku jest przekazywana do budżetu jednostki samorządu terytorialnego, na której obszarze znajduje się ten zakład (oddział), proporcjonalnie do liczby zatrudnionych w nim osób na podstawie umowy o pracę, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a.

Cytowana ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji zakładu (oddziału). Taką definicję znajdziemy natomiast w ustawie o dochodach jednostek samorządu terytorialnego. Zakładem (oddziałem) jest – w rozumieniu art. 10 ust. 3 tej ustawy– określone w umowie o pracę miejsce wykonywania pracy, położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż jednostka samorządu terytorialnego właściwa dla siedziby podatnika.

Określenie zatem w umowie o pracę miejsca świadczenia pracy konkretnego pracownika, przesądza o tym, która jednostka samorządu terytorialnego (gmina, powiat, województwo) uzyska odpowiednio, procentowo określony udział w całości podatku dochodowego od osób prawnych, zapłaconego przez tego pracodawcę.

Podobnie – na podstawie § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 grudnia 2007 r. w sprawie rozliczeń dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych (Dz.U. z 2007 r. Nr 230 poz. 1693) – fakt zatrudnienia pracownika w zakładzie (oddziale) ustala się biorąc pod uwagę miejsce świadczenia pracy, wynikające z umowy o pracę.

Również ustawa o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (przepis art. 10 ust. 4) nakłada na podatników podatku dochodowego od osób prawnych obowiązek sporządzania i przekazywania informacji składanych do urzędów skarbowych, zawierających wykaz zakładów (oddziałów) oraz liczbę osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, świadczących pracę w poszczególnych zakładach (oddziałach) ze wskazaniem jednostek samorządu terytorialnego, na których obszarze są położone.

Wzór i terminy składania ww. informacji o zakładach (oddziałach) oraz liczbie osób świadczących pracę w poszczególnych zakładach (oddziałach) określa powołane wcześniej rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 grudnia 2007 r. w sprawie rozliczeń dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych.

W myśl § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia: informacja podatnika zawiera:

1. wykaz zakładów, ze wskazaniem jednostek samorządu terytorialnego, na których obszarze te zakłady są położone;
2. liczbę osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, świadczących pracę w poszczególnych zakładach, ustaloną według stanu:
   1. na ostatni dzień miesiąca, za który przypada zaliczka na podatek – dla rozliczenia dochodów, o których mowa w § 2 ust. 1, w trakcie roku podatkowego,
   2. na ostatni dzień roku podatkowego, za który składane jest zeznanie o wysokości dochodu (straty), osiągniętego w roku podatkowym – dla ostatecznego rozliczenia dochodów, o których mowa w § 2 ust. 1, za ostatni miesiąc roku podatkowego.
   
   

W myśl § 5 rozporządzenia: liczbę osób zatrudnionych w zakładzie ustala się, biorąc pod uwagę miejsce świadczenia pracy wynikające z umowy o pracę, zgodnie z zasadami metodycznymi statystyki określonymi w odrębnych przepisach.

Zatem dla ustalenia liczby osób zatrudnionych w zakładzie (oddziale) podatnika podstawowe znaczenie ma miejsce świadczenia pracy wynikające z umowy o pracę.

Co do zasady określenie przez pracodawcę miejsca świadczenia pracy przez konkretnego pracownika jest więc jedynym kryterium przesądzającym o tym, która jednostka samorządu terytorialnego (gmina, powiat, województwo) uzyska odpowiedni, procentowo określony udział w podatku dochodowym od osób prawnych, zapłaconym przez tego pracodawcę (podatnika). Jedynie w przypadku, kiedy praca jest wykonywana w więcej niż jednym miejscu pracy, rozstrzygające jest w jakim miejscu pracownik najczęściej wykonuje pracę. Jeżeli wskazanie takiego miejsca nie jest możliwe, pracownicy winni być zaliczeni do gminy, na terenie której mieści się siedziba jednostki.

Z powyższych wskazań wynika, że o konieczności składania informacji CIT-ST decydujące znaczenie ma miejsce świadczenia pracy pracownika.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka w 2013 r. zawarła z Unią Europejską reprezentowaną przez Komisję Europejską umowę o świadczenie usług pomocniczych dla Punktu Informacyjnego Regionalnego Przedstawicielstwa. W celu realizacji zawartej umowy Spółka zatrudnia obecnie na podstawie umów o pracę dwie osoby, dla których w umowach o pracę, jako miejsce wykonywania pracy wskazany jest adres: (…). Dla realizacji powyższej umowy Spółka nie posiada własnej infrastruktury majątkowej, jej realizacja odbywa się na terenie miasta C oraz w Punkcie Informacyjnym Przedstawicielstwa.

Zatem skoro miejsce pracy pracowników Punktu Informacyjnego Regionalnego Przedstawicielstwa, określone na podstawie umów o pracę, zostało wskazane C, to dochody z tytułu udziałów w podatku dochodowym od osób prawnych należy przekazać do jednostek samorządu terytorialnego (województwo, powiat, gmina) właściwych dla C.

Reasumując – sporządzając informację CIT-ST Spółka powinna miejsce wykonywania pracy przez pracowników zatrudnionych w C oraz ich liczbę – realizujących umowę opisaną w stanie faktycznym – wykazać w części E druku CIT-ST jako zakład (oddział) Spółki w C (tj. jako odrębną pozycję).

Ponadto należy wskazać, że powołane w treści wniosku orzeczenie sądu administracyjnego nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości niniejszej kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, że – zdaniem Organu – teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania w tym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.