Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/436-100/14-6/KK
z 4 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku (data wpływu 24 lipca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 października 2014 r. (data wpływu 20 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania ustanowienia odpłatnej służebności  jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lipca 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania ustanowienia odpłatnej służebności.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.). Pismem z dnia 10 października 2014 r., Nr IPTPB2/436-100/14-2/KK, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 10 października 2014 r. (data doręczenia 13 października 2014 r.), natomiast w dniu 20 października 2014 r. do tutejszego Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie z dnia 16 października 2014 r. (data nadania 17 października 2014 r.).

Z uwagi na to, że złożone uzupełnienie wniosku z dnia 16 października 2014 r. nie zostało podpisane, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 22 października 2014 r., Nr IPTPB2/436-100/14-4/KK, wezwał Wnioskodawczynię do podpisania tego uzupełnienia, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 22 października 2014 r. W dniu 30 października 2014 r. (data nadania 28 października 2014 r.) wpłynęło do tutejszego Organu podpisane przez Wnioskodawczynię uzupełnienie z dnia 16 października 2014 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 9 grudnia 2010 r., postanowieniem Sądu Rejonowego, została ustanowiona służebność drogi gruntowej na rzecz każdoczesnego właściciela działki 1/13.

Właścicielem nieruchomości o powierzchni 0,005 ha jest Wnioskodawczyni i Jej mąż.

W związku z wezwaniem z dnia 29 kwietnia 2014 r., w dniu 8 maja 2014 r., Wnioskodawczyni złożyła deklarację PCC-3 oraz dokonała zapłaty podatku, naliczonego na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. i, art. 1 ust. 1 pkt 3, art. 5 ust. 1 w zw. z art. 3 ust. 1 pkt 3, art. 4 pkt 6, art. 6 ust. 1 pkt 6, art. 6 ust. 6 pkt 1 i 2 oraz art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawczyni, w związku z prowadzoną przez Nią działalnością gospodarczą, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W piśmie z dnia 16 października 2014 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, że:

1. Ustanowienie służebności drogi gruntowej miało charakter odpłatny. Każdoczesny właściciel działki o nr 1/13 zobowiązany jest płacić na rzecz:
   • każdoczesnego właściciela działki 2/12, kwotę 667,20 zł za rozpoczęty rok z góry, do dnia 31 stycznia każdego roku;
   • każdoczesnego właściciela działek o nr 5/13 i 1/43, w łącznej kwocie 2 293,50 zł za rozpoczęty rok z góry, do dnia 31 stycznia każdego roku,
2. Postanowienie Sądu Rejonowego, uprawomocniło się z dniem 2 czerwca 2011 r.;
3. Działka nr 1/13 jest wykorzystywana przez Wnioskodawczynię do prowadzenia działalności gospodarczej, gdyż na jej terenie znajduje się budynek, w którym prowadzi sklep. Przedmiotowa działka nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych, niemniej jednak stanowi składnik majątku w prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej;
4. Z tytułu ustanowienia przedmiotowej służebności Wnioskodawczyni nie została opodatkowana podatkiem od towarów i usług ani z niego zwolniona. Stosownie do treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi temu podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne podejmowane w ramach obrotu nieprofesjonalnego, natomiast obrót zawodowy (profesjonalny) objęty został podatkiem od towarów i usług. Powyższe oznacza, że nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych te czynności cywilnoprawne, których dokonanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług. O wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje przy tym okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona. Właściciele nieruchomości służebnej wystawili rachunek, który stanowił podstawę zapłaty przez Wnioskodawczynię wynagrodzenia za ustanowienie służebności drogi koniecznej. W związku z tym Wnioskodawczyni wnioskuje, że są zwolnieni z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem, zwolnieni od podatku są podatnicy, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10 000 euro. Wnioskodawczyni podkreśla, że podatnicy korzystający ze zwolnienia podmiotowego nie mają obowiązku prowadzenia jakiejkolwiek dodatkowej ewidencji sprzedaży, za wyjątkiem ewidencji, określonej w art. 109 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. ewidencji uproszczonej, w której uwzględniona powinna być tylko wartość sprzedaży danego podatnika za dany dzień.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z art. 2 ust. 4 pkt a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, Wnioskodawczyni nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a zapłacony podatek podlega zwrotowi?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w opisanym stanie faktycznym, prowadzenie działalności gospodarczej i podleganie podatkowi od towarów i usług uzasadnia zastosowanie art. 2 ust. 4 pkt a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z którym nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym, Wnioskodawczyni uważa, że zapłacony przez Nią podatek podlega zwrotowi, jako naliczony z pominięciem art. 2 ust. 4 pkt a ww. ustawy, zgodnie z którym, w zaistniałej sytuacji nie podlega Ona opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. i) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r., Nr 101, poz. 649, z póżn. zm.), podatkowi podlega ustanowienie odpłatnej służebności.

Stosownie do treści art. 1 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, podatkowi podlegają orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia sądu (art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych) i przy ustanowieniu służebności ciąży na nabywającym prawo służebności (art. 4 pkt 6 ww. ustawy).

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

W związku z tym podkreślić należy, że jakkolwiek zapytanie Wnioskodawczyni dotyczy opodatkowania ustanowienie odpłatnej służebności podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa czynność będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ich podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności podatkiem od towarów i usług może skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Zaznaczyć jednak należy, że w przypadku ustanowienie odpłatnej służebności o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron, z tytułu dokonania tej konkretnej czynności, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub z tego podatku zwolniona.

Z treści wniosku wynika, że w dniu 9 grudnia 2010 r., postanowieniem Sądu Rejonowego, została ustanowiona służebność drogi gruntowej na rzecz każdoczesnego właściciela działki Nr 1/13. Właścicielem nieruchomości, oznaczonej w rejestrze gruntów numerem działki 1/13 jest Wnioskodawczyni i Jej mąż.

Postanowienie Sądu Rejonowego uprawomocniło się z dniem 2 czerwca 2011 r. Ustanowienie służebności drogi gruntowej miało charakter odpłatny.

Wnioskodawczyni, w związku z prowadzoną przez Nią działalnością gospodarczą, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z tytułu ustanowienia przedmiotowej służebności Wnioskodawczyni nie została opodatkowana podatkiem od towarów i usług ani z niego zwolniona.

Działka nr 1/13 jest wykorzystywana przez Wnioskodawczynię do prowadzenia działalności gospodarczej, bowiem na jej terenie znajduje się budynek, w którym prowadzi sklep. Przedmiotowa działka nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych, niemniej jednak stanowi składnik majątku w prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej;

Właściciele nieruchomości służebnej wystawili rachunek, który stanowił podstawę zapłaty przez Wnioskodawczynię wynagrodzenia za ustanowienie służebności drogi koniecznej. W związku z tym Wnioskodawczyni wnioskuje, że są zwolnieni z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem, zwolnieni od podatku są podatnicy, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10 000 euro.

Skoro, jak stwierdza Wnioskodawczyni, z tytułu ustanowienia odpłatnej służebności właściciele nieruchomości służebnej są zwolnieni z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, czynność ta korzysta z wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Odnosząc się natomiast do kwestii zwrotu zapłaconego przez Wnioskodawczynię podatku od czynności cywilnoprawnych, wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty (art. 81 § 2 ww. ustawy).

Z kolei na podstawie art. 75 § 2 pkt 1 lit. a) ustawy – Ordynacja podatkowa podatnikom, których zobowiązanie powstaje w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 1 tej ustawy, przysługuje uprawnienie do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty, jeżeli w zeznaniach (deklaracjach) wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek. W takim przypadku podatnik równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty jest obowiązany złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy, wskazać należy, że każdy podatnik ma możliwość złożenia korekty deklaracji i wniosku o stwierdzenie nadpłaty.

Podkreślić jednak należy, że określenie, czy w danym stanie faktycznym występują przesłanki stwierdzenia nadpłaty podatku ustalane jest indywidualnie w każdym przypadku, przez właściwy w sprawie organ podatkowy.

Nadmienia się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto należy wskazać, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z treści art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, a zatem wywierają skutki prawne w stosunku do tego podmiotu, do którego są skierowane. Niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni, jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie chroni pozostałych stron ustanowienia odpłatnej służebności

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.