Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/443-1057/14/MN
z 24 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 sierpnia 2014 r. (data wpływu 1 września 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione nakłady na projekt pn. „xxx” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 września 2014 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione nakłady na projekt pn. „xxx”.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca – Gmina, realizuje projekt inwestycyjny współfinansowany w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007–2013 pn. „xxx”.

Przedmiotem projektu jest kompleksowa rewitalizacja terenu o łącznej powierzchni 23,8 ha, zlokalizowanego pomiędzy w. osiedlami D.i, X.i P. poprzez utworzenie Rodzinnego Parku Rozrywki. Ze względu na ilość dostępnych atrakcji, znaczny obszar oraz brak porównywalnych atrakcji w skali powiatu, a nawet całego Subregionu ..., z parku rozrywki będą korzystać nie tylko mieszkańcy W.ale również okolicznych miast i miejscowości. Wszystko to sprawia, iż przedmiotowe przedsięwzięcie może mieć dla miasta charakter inwestycji strategicznej, mogącej stanowić impuls dla komplementarnych przedsięwzięć inwestycyjnych, zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych, w innych sektorach.

W skład Parku będą wchodzić m.in. następujące atrakcje, które stanowić będą bezpośrednie produkty projektu: park linowy, arena do gry w chowanego, tor do gry w kapsle, tor do gry w bule, kręgle rosyjskie, trzy labirynty, skate park, trzy ogródki jordanowskie, tor pojazdów zdalnie sterowanych, tor rowerowy BMX, góra saneczkowa, tor dla modeli jeżdżących, boiska do różnych gier, miejsca do rekreacji, trasy rowerowe i piesze, ścieżka zdrowia, arena pod scenę amfiteatru. Całość obszaru zostanie objęta monitoringiem wizyjnym co dodatkowo podniesie bezpieczeństwo na całym obszarze Parku. Całość zostanie uzupełniona o toalety publiczne oraz punkty gastronomiczne.

Beneficjentem projektu jest Wnioskodawca. Realizacja projektu będzie po stronie Beneficjenta zaś zarządzanie prowadzone będzie przez Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji „...” w – jednostkę budżetową miasta, pod nadzorem odpowiednich komórek Urzędu Miasta– Wydział Inwestycji Miejskich i Biuro Funduszy Europejskich.

Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji „...” jest jednostką budżetową Urzędu Miasta. Propaguje, koordynuje i wspiera działalność sportowo-rekreacyjną na terenie naszego miasta. Jednostka ta będzie odpowiedzialna za prawidłowe funkcjonowanie oraz konserwowanie obiektu. Bieżące środki na realizację zadania zostaną zabezpieczone każdorazowo w budżecie jednostki na kolejny rok kalendarzowy.

Korzystanie z rodzinnego parku rozrywki będzie z zasady nieodpłatne – jedynie kilka atrakcji m.in.: park linowy, wypożyczalnia sprzętu sportowego, parking oraz place oddane w dzierżawę będzie odpłatnych. Dochody z ww. atrakcji będzie pobierał Miejski Ośrodek Sportu u Rekreacji „...”, także umowy dzierżawy zawarte będą pomiędzy Miejskim Ośrodkiem Sportu u Rekreacji „...” a wydzierżawiającym. Wnioskodawca nie będzie stroną umowy, a co za tym idzie nie będzie uzyskiwało dochodów.

Towary i usługi nabywane w związku z realizacją projektu nie są związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Inwestycja wykonywana jest w ramach zadań własnych gminy wynikających z przepisów ustawy o samorządzie gminnym – art. 7 ust. 1.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina jako jednostka samorządowa wykonująca zadania własne w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007–2013 ma możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione nakłady na projekt pn. „xxx”?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Gmina jako jednostka samorządowa posiadająca osobowość prawną oraz będąca podatnikiem podatku od towarów i usług, wykonująca zadania własne w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007–2013 nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione nakłady na projekt pn. „xxx”, z uwagi na brak ich związku z czynnościami opodatkowanymi (art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

–z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Przepis art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – od dnia 1 stycznia 2014 r. – otrzymał następujące brzmienie: „Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi”.
   
   

Stosowanie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. powyższy przepis art. 15 ust. 2 ustawy otrzymał następujące brzmienie: „działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”.

Konieczność implementacji przepisów prawa wspólnotowego do prawa krajowego wymusiła na ustawodawcy odrębne określenie statusu organów władzy publicznej. Art. 15 ust. 6 ustawy stanowi, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale działania te podejmuje na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z przywołanego na wstępie art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jest podstawowym i fundamentalnym prawem podatnika, wynikającym z samej konstrukcji podatku od towarów i usług. Prawo to przysługuje podatnikowi podatku od towarów i usług (prowadzącemu działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy). Zapewnia ono neutralność tego podatku dla podatników, przy jednoczesnym faktycznym opodatkowaniu konsumpcji. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego ma zapewniać, że podatek płacony przez podatnika VAT w cenie nabywanych towarów i usług wykorzystywanych w działalności opodatkowanej nie będzie stanowił dla niego faktycznego obciążenia finansowego. Możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest jego fundamentalnym i podstawowym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej. Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Podsumowując powyższe rozważania należy wskazać, że przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Dokumentem uprawniającym do odliczenia jest faktura VAT, otrzymana przez podatnika z tytułu nabycia przez niego towarów i usług.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 594 ze zm.), do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Gmina, realizuje projekt inwestycyjny współfinansowany w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007–2013 pn. „xxx”. Przedmiotem projektu jest kompleksowa rewitalizacja terenu przez utworzenie Rodzinnego Parku Rozrywki. Z parku rozrywki będą korzystać nie tylko mieszkańcy Wodzisławia Śląskiego ale również okolicznych miast i miejscowości. Beneficjentem projektu jest Wnioskodawca. Realizacja projektu będzie po stronie Beneficjenta zaś zarządzanie prowadzone będzie przez Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji „...” – jednostkę budżetową miasta. Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji „...” jest jednostką budżetową Miasta. Propaguje, koordynuje i wspiera działalność sportowo-rekreacyjną na terenie miasta. Jednostka ta będzie odpowiedzialna za prawidłowe funkcjonowanie oraz konserwowanie obiektu. Bieżące środki na realizację zadania zostaną zabezpieczone każdorazowo w budżecie jednostki na kolejny rok kalendarzowy. Korzystanie z rodzinnego parku rozrywki będzie z zasady nieodpłatne – jedynie kilka atrakcji m.in.: park linowy, wypożyczalnia sprzętu sportowego, parking oraz place oddane w dzierżawę będzie odpłatnych. Dochody z ww. atrakcji będzie pobierał Miejski Ośrodek Sportu u Rekreacji „...”, także umowy dzierżawy zawarte będą pomiędzy Miejskim Ośrodkiem Sportu u Rekreacji „...” a wydzierżawiającym. Wnioskodawca nie będzie stroną umowy, a co za tym idzie nie będzie uzyskiwało dochodów. Towary i usługi nabywane w związku z realizacją projektu nie są związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Inwestycja wykonywana jest w ramach zadań własnych gminy wynikających z przepisów ustawy o samorządzie gminnym – art. 7 ust. 1.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą opodatkowaną implikującą po stronie Wnioskodawcy podatek należny.

Na podstawie przedstawionego opisu sprawy oraz obowiązującego w tym zakresie stanu prawnego należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących zakupy dokonane w związku z utworzeniem Rodzinnego Parku Rozrywki. Powyższe wynika z faktu, że jak wskazano we wniosku, towary i usługi nabyte w związku z realizacją projektu nie są związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Gmina nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione nakłady na projekt pn. „xxx

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.