Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/443-407/14/JK
z 23 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca czerwca 2014 r. (data wpływu 28 lipca 2014 r.), uzupełnionym w dniu 10 października 2014 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stawki akcyzy na wyroby gazowe zużyte w instalacji do produkcji wodoru – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2014 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 10 października 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stawki akcyzy na wyroby gazowe zużyte w instalacji do produkcji wodoru.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się produkcją, magazynowaniem, przyjmowaniem i wysyłką wyrobów energetycznych. Zakład posiada status składu podatkowego. Spółka posiada również status pośredniczącego podmiotu gazowego.

W zakładzie zużywa wyroby gazowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy o podatku akcyzowym. Jednym ze sposobów zużycia jest zużycie wyrobów gazowych w instalacjach do produkcji wodoru.

Wsad do produkcji wodoru w instalacji produkcji wodoru stanowi gaz ziemny klasyfikowany do kodu CN 2711 21 00, który w procesie parowego reformingu katalitycznego reaguje z parą wodną tworząc gaz syntezowy. Ze względu na endotermiczny charakter reakcji przeprowadzana jest ona w wypełnionych katalizatorem rurach wewnątrz pieca technologicznego. Powstały w wyniku tej reakcji gaz syntezowy rozdzielany jest z wykorzystaniem technologii PSA (Pressure Swing Adsorbtion) na czysty wodór i gaz resztkowy. Uzyskany wodór kierowany jest do odbiorców. Gaz resztkowy, jako gaz podstawowy, wspólnie z gazem uzupełniającym, pobieranym spoza instalacji produkującej wodór w ww. procesie, spalany jest wewnątrz instalacji w piecu technologicznym w celu utrzymania warunków temperaturowych niezbędnych do przebiegu reakcji.

Przedmiotem interpretacji i zapytania Spółki są wyroby gazowe stanowiące wsad do produkcji wodoru w instalacji produkcji wodoru − gaz ziemny klasyfikowany do kodu CN 2711 21 00.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy gaz ziemny klasyfikowany do kodu CN 2711 21 00 zużywany przez Spółkę w instalacji produkcji wodoru jest opodatkowany zerową stawką akcyzy na podstawie art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym?

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Spółki, ww. wyroby gazowe zużywane przez Spółkę w instalacjach produkcji wodoru są opodatkowane zerową stawką akcyzy na podstawie art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Uzasadnienie stanowiska.

Zgodnie z art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

Zużycie wyrobów gazowych w zakładowych instalacjach produkcji wodoru następuje po uprzednim skierowaniu wyrobów gazowych do instalacji produkcji wodoru na terenie zakładu Spółki. Celem ich zużycia nie jest wytworzenie ciepła w celu ogrzewania (przeznaczenie inne niż do celów opałowych, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych) jak też celem nie jest wykorzystanie do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

Zużywane wyroby gazowe są wsadem do instalacji, w których produkcja wodoru oparta jest na technologii katalitycznego reformingu węglowodorów z parą wodną, w temperaturze ponad 850°C, oraz wydzieleniu wodoru z tak powstałego gazu syntezowego przy użyciu technologii PSA (ang. Pressure Swing Adsorption).

Zdaniem Spółki, biorąc pod uwagę brzmienie art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, oraz mając na uwadze sposób zużycia wyrobów gazowych w opisanym stanie faktycznym − zużycie do produkcji wodoru − uznać należy, że wykorzystywany gaz jest wyrobem energetycznym:

1. innym niż wyroby określone w art. 89 ust. 1 pkt 1 - 13,
2. przeznaczonym do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych
3. przeznaczonym do celów innych niż do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

Wobec powyższego, gaz zużywany w instalacjach produkcji wodoru jest wyrobem, o którym mowa w art. 89 ust, 2 ustawy o podatku akcyzowym. Stawka akcyzy na ten gaz wynosi 0 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2014 r. poz. 752) – zwanej dalej ustawą – wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy. Z kolei wyroby gazowe to wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00 − art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy.

Według art. 3 ust. 1 ustawy, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

W myśl art. 9c ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
2. sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;
3. import wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
4. użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy;
5. użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:
   1. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
   2. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,
   3. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.

Stosownie do art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 i 3 ustawy, paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych. Z kolei, paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

W myśl art. 89 ust. 1 ustawy, stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla:

1) węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 - 1,28 zł/1 gigadżul (GJ);

2) benzyn silnikowych o kodach CN 2710 11 45 lub 2710 11 49 oraz wyrobów powstałych ze zmieszania tych benzyn z biokomponentami, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach - 1.565,00 zł/1000 litrów;

3) (uchylony);

4) benzyn lotniczych o kodzie CN 2710 11 31, paliw typu benzyny do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 11 70 oraz nafty pozostałej o kodzie CN 2710 19 25 - 1.822,00 zł/1000 litrów;

5) paliw do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 19 21 - 1.446,00 zł/1000 litrów;

6) olejów napędowych o kodzie CN 2710 19 41 oraz wyrobów powstałych ze zmieszania tych olejów z biokomponentami, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach - 1.196,00 zł/1000 litrów;

7) (uchylony);

8) biokomponentów stanowiących samoistne paliwa, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach, przeznaczonych do napędu silników spalinowych, bez względu na kod CN - 1.196,00 zł/1000 litrów;

9) olejów napędowych przeznaczonych do celów opałowych o kodach CN od 2710 19 41 do 2710 19 49, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi - 232,00 zł/1000 litrów;

10) olejów opałowych o kodach CN od 2710 19 51 do 2710 19 69:

a) z których 30% lub więcej objętościowo destyluje przy 350°C lub których gęstość w temperaturze 15°C jest niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi - 232,00 zł/1000 litrów,

b) pozostałych, niepodlegających obowiązkowi barwienia i znakowania na podstawie przepisów szczególnych - 64,00 zł/1000 kilogramów;

11) olejów smarowych, pozostałych olejów o kodach CN od 2710 19 71 do 2710 19 99, z wyłączeniem wyrobów o kodzie CN 2710 19 85 (oleje białe, parafina ciekła) oraz smarów plastycznych zaliczanych do kodu CN 2710 19 99 - 1.180,00 zł/1000 litrów;

12) gazów przeznaczonych do napędu silników spalinowych:

a) gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711 oraz gazowych węglowodorów alifatycznych objętych pozycją CN 2901:

• skroplonych - 695,00 zł/1000 kilogramów,
• w stanie gazowym - 11,04 zł/1 gigadżul (GJ),

b) wyprodukowanych w składzie podatkowym i spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach:

• biogazu, bez względu na kod CN - 0 zł,
• wodoru i biowodoru o kodzie CN 2804 10 00 - 0 zł,

c) pozostałych - 14,72 zł/1 GJ;

13) gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych - 1,28 zł/1 gigadżul (GJ);

14) pozostałych paliw silnikowych - 1.822,00 zł/1000 litrów;

15) pozostałych paliw opałowych:

a) w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15°C jest:

• niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 232,00 zł/1000 litrów,
• równa lub wyższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 64,00 zł/1000 kilogramów,

b) gazowych - 1,28 zł/gigadżul (GJ).

Z kolei, w myśl art. 89 ust. 2 ustawy, stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

Z treści złożonego wniosku wynika, że przedmiotem działalności Spółki jest m.in. produkcja wodoru. W instalacjach produkcji wodoru zużywa wyroby gazowe klasyfikowane do kodu CN 2711 21 00. Reakcja przeprowadzana jest w wypełnionych katalizatorem rurach wewnątrz pieca technologicznego. Powstały w wyniku tej reakcji gaz syntezowy rozdzielany jest na czysty wodór i gaz resztkowy. Uzyskany wodór kierowany jest do odbiorców. Gaz resztkowy, jako gaz podstawowy, wspólnie z gazem uzupełniającym, pobieranym spoza instalacji produkującej wodór w wyżej wymienionym procesie, spalany jest wewnątrz instalacji w piecu technologicznym, celem utrzymania warunków temperaturowych niezbędnych do przebiegu reakcji.

Wątpliwości Spółki dotyczą kwestii zużycia gazu ziemnego, który bierze udział w reakcji przeprowadzanej w wypełnionych katalizatorem rurach wewnątrz pieca technologicznego. Powstały w wyniku tej reakcji gaz syntezowy rozdzielany jest na czysty wodór i gaz resztkowy. Przedmiotowy gaz jest przeznaczony do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

W ocenie Spółki, wyroby gazowe (wsad) zużywane przez w instalacjach produkcji wodoru do wytworzenia wodoru i gazu resztkowego są opodatkowane zerową stawką akcyzy na podstawie art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Mając na uwadze zdarzenia opisane we wniosku oraz obowiązujące regulacje z zakresu podatku akcyzowego stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe. Wyroby gazowe klasyfikowane do kodu CN 2711 21 00, które biorą udział w opisanej reakcji, zużywane do wytworzenia gazu syntezowego, który następnie jest rozdzielany jest na czysty wodór i gaz resztkowy są opodatkowane stawka akcyzy w wysokości 0 zł.

Tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisanym stanie faktycznym – zużycie do celów opałowych „gazu uzupełniającego” oraz „gazu resztkowego” uzyskanego w wyniku opisanej reakcji − które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Należy podkreślić, że w postepowaniu w przedmiocie wydania interpretacji organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postepowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II ustawy Ordynacja podatkowa, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postepowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.