Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-956/14/AB
z 15 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 sierpnia 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 22 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym 13 listopada i 11 grudnia 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie:

• możliwości uznania za koszt uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na uregulowanie zobowiązań dot. towarów handlowych przejętych przez Wnioskodawcę w drodze spadku - jest prawidłowe,
• momentu zaliczenia ww. wydatków do kosztów podatkowych – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 22 sierpnia 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości i momentu uznania za koszt uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na uregulowanie zobowiązań dot. towarów handlowych przejętych przez Wnioskodawcę w drodze spadku. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismami z 31 października i 3 grudnia 2014 r. Znak: IBPBI/1/415-956/14/AB, IBPBI/1/415-957/14/AB, IBPBI/1/415-958/14/AB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 13 listopada i 11 grudnia 2014 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobowo pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie usług elektrycznych, a od maja bieżącego roku również w zakresie handlu artykułami elektrotechnicznymi i spożywczymi, opodatkowaną według skali podatkowej. Zdarzenia gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. W dniu 5 maja 2014 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy, który od 2003 r. do dnia śmierci prowadził jednoosobowo pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie handlu, opodatkowaną tzw. 19% podatkiem liniowym. Ojciec Wnioskodawcy nie sporządził testamentu, ani nie ustanowił pełnomocnika ustawowego do prowadzenia działalności, więc z chwilą jego śmierci firma przestała istnieć. W dwóch sklepach elektrotechnicznych i jednym spożywczym pozostały towary handlowe, środki trwałe, wyposażenie oraz inne składniku majątku, które stanowiły część masy spadkowej. Spadkobiercami zmarłego jest żona oraz dwóch synów.

Na podstawie:

• aktu notarialnego - oświadczenia o przyjęciu spadku, sporządzonego 6 maja 2014 r.,
• aktu poświadczenia dziedziczenia,
• pełnomocnictwa notarialnego udzielonego przez pozostałych dwóch spadkobierców, tj. żonę oraz syna zmarłego
  
  

Wnioskodawca wstąpił w prawa i obowiązki zmarłego ojca. Dwaj pozostali spadkobiercy zrzekli się na jego rzecz swojej części spadku, dotyczącej wartości towarów handlowych. Na dzień śmierci ojca Wnioskodawcy, w poszczególnych sklepach zostały sporządzone remanenty, które to pozwoliły na określenie wartości towarów handlowych w cenach zakupu netto. W dniu 6 maja 2014 r. Wnioskodawca poszerzył swoją działalność o trzy punkty handlowe, w których dokonuje sprzedaży towarów odziedziczonych w spadku po zmarłym ojcu. Poprzez rozszerzenie dotychczasowego wpisu w CEIDG i przyjęcie nazwy firmy ojca Wnioskodawca kontynuuje działalność gospodarczą prowadzoną przez zmarłego, zachowując jej dotychczasowy charakter. Na podstawie postanowienia o nabyciu spadku, w oparciu o art. 23¹ w związku z art. 63² § 2 Kodeksu Pracy, Wnioskodawca przejął również pracowników firmy zmarłego ojca. W dniu 6 maja 2014 r., rozpoczynając działalność handlową, Wnioskodawca przyjął towary handlowe odziedziczone w drodze spadku, wpisując je w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kolumnie „zaszłości”. W trakcie prowadzenia działalności (począwszy od maja bieżącego roku) Wnioskodawca dokonuje sprzedaży ww. towarów osiągając z tego tytułu przychody. W firmie spadkodawcy prowadzono księgi handlowe, tym samym towary pozostałe na dzień jego śmierci nie były zaliczone w koszty, gdyż księgowano je w koszty proporcjonalnie do ilości sprzedanych towarów. Wnioskodawca zaznacza, że w stosunku do otrzymanych w drodze spadku towarów handlowych przejął również cześć niezapłaconych zobowiązań wobec dostawców tychże towarów handlowych, które na chwilę obecną w 100% uregulował, posiadając na dowód tego potwierdzenia zapłaty wystawione na jego firmę. Procentowo, 43% wartości odziedziczonych towarów handlowych było niezapłaconych. Na chwilę obecną Wnioskodawca uregulował wszystkie zobowiązania wobec dostawców i sukcesywnie sprzedaje odziedziczone towary handlowe.

W uzupełnieniach wniosku, ujętych w pismach z 6 listopada i 11 grudnia 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że przedsiębiorstwo zmarłego ojca, stanowiące masę spadkową, stanowi współwłasność wszystkich spadkobierców, a on zarządza tym przedsiębiorstwem na podstawie pełnomocnictwa notarialnego, udzielonego przez pozostałych spadkobierców. Chociaż w świetle przepisów prawa podatkowego przedsiębiorstwo zmarłego ojca, z uwagi na to, że była to jednoosobowa działalność gospodarcza prowadzona na podstawie wpisu do CEIDG, przestało istnieć z dniem śmierci ojca, wszystko co znajdowało się w firmie weszło do masy spadkowej. Natomiast Wnioskodawca rozpoczął w ramach swojej działalności gospodarczej sprzedaż towarów handlowych odziedziczonych w ramach spadku, aby nie doprowadzić do ich zniszczenia.

Wnioskodawca z mocy prawa, odziedziczył po zmarłym ojcu 1/3 udziału w całości spadku. Właścicielem 1/3 udziału w masie spadkowej stał się na mocy aktu poświadczenia dziedziczenia, natomiast w kolejnym etapie, czyli na podstawie umowy działu spadku stał się właścicielem 1/2 części udziału w towarach handlowych w wyniku tego, że małżonka zmarłego zrzekła się swojej części udziału na rzecz pozostałych spadkobierców, tj. Wnioskodawcy i jego brata, który stał się również właścicielem 1/2 części udziału w przedsiębiorstwie ojca. Małżonka zmarłego zrzekła się na rzecz swoich synów udziału w towarach handlowych na podstawie umowy działu spadku podpisanej u notariusza.

Obecnie Wnioskodawca jest jedynym właścicielem przedsiębiorstwa zmarłego ojca, gdyż nie ma innej możliwości prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej na własne nazwisko, na podstawie wpisu do CEIDG. Natomiast w ślad za umową działu spadku stał się właścicielem 1/2 części przedsiębiorstwa wchodzącego do masy spadkowej. W następnym dniu po śmierci ojca, stał się właścicielem 1/3 części przedsiębiorstwa, natomiast w wyniku działu spadku objął 1/2 udziału w przedsiębiorstwie zmarłego ojca, w obydwu przypadkach nabycie to miało charakter nieodpłatny. Reasumując, następnego dnia po śmierci ojca wszyscy spadkobiercy (żona i dwóch synów), stawiając się u notariusza nabyli spadek z mocy ustawy, każdy w 1/3 części. Następnie na mocy pełnomocnictwa notarialnego Wnioskodawca został upoważniony do prowadzenia działalności gospodarczej, stanowiącej zorganizowane przedsiębiorstwo, pozostałe jako część masy spadkowej po zmarłym ojcu. Następnie spadkobiercy, stawiając się u notariusza, dokonali polubownego działu spadku, w wyniku, którego synowie (w tym Wnioskodawca), po zmarłym nabyli po 1/2 części przedsiębiorstwa, natomiast żona zmarłego zrzekła się swojej części na rzecz synów. Zrzeczenie się jednego ze spadkobierców na korzyść pozostałych swojego udziału w przedsiębiorstwie zmarłego miało charakter nieodpłatny.

W konsekwencji, Wnioskodawca został właścicielem 1/2 części towarów handlowych pozostałych na dzień śmierci ojca. Towary te Wnioskodawca sprzedaje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i uzyskuje z tego tytułu przychody. Pozostałe towary handlowe (w 1/2 części) są w posiadaniu drugiego spadkobiercy (brata Wnioskodawcy), który wykorzystywał je na własne potrzeby, tj. nie dokonywał ich sprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w momencie sprzedaży towarów handlowych nabytych w drodze spadku i osiągnięcia z tego tytułu przychodu ich wartość w cenie zakupu netto można proporcjonalnie zaliczyć w koszty podatkowe?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, na koniec roku podatkowego powinien proporcjonalnie zaliczyć w koszty uzyskania przychodu wartość sprzedanych towarów w cenach zakupu netto, za które w 100% zapłacił dostawcom, z dochodów uzyskanych z bieżącej działalności po ich sprzedaży, stosując tutaj zasadę memoriału, która odnosi się do proporcjonalnego księgowania w koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych w określonym celu. W sposób pośredni odnosi się do tego art. 22 pkt l (winno być art. 22 ust. 1) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który mówi że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Zdaniem Wnioskodawcy, podejmując ryzyko przyjęcia spadku po zmarłym ojcu i kontynuowania działalności obciążonej niezapłaconymi fakturami za dostarczony towar i doprowadzając do sprzedaży tych towarów, aby spłacić należności dostawcom, poniósł koszty w celu zabezpieczenia źródła przychodów, bowiem mógł nie przyjmować tych towarów w spadku i rozpocząć handel nowymi towarami. Wnioskodawca zauważa, że z jednej strony osiągnął przychód, ale równocześnie z otrzymanej zapłaty musiał uregulować zaległości za ten towar u dostawców. Gdyby taka relacja nie miała zastosowania w tym przypadku byłoby to bardzo krzywdzące w punktu widzenia podatkowego, gdyż pomimo tego, że w bardzo szybkim czasie dostawcy otrzymali zapłatę za dostarczony towar z racji tego, że Wnioskodawca je sprzedał, to zapłaciłby podatek w wysokości 32% od dochodu osiągniętego z tytułu sprzedaży, a z drugiej strony, ani spadkodawca w swojej firmie, ani Wnioskodawca nie uwzględniliby tych towarów w kosztach podatkowych. Jednocześnie za sprzedany towar oddano pieniądze dostawcom, toteż na podatek dochodowy Wnioskodawca musiałby zaciągnąć kredyt bankowy, gdyż są to ogromne kwoty z uwagi na fakt, że rozlicza się według skali podatkowej i uzyskane dochody podlegają opodatkowaniu wg drugiego progu podatkowego.

Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że spadkobiercy podatnika, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy znajduje odzwierciedlenie w jego sytuacji, gdyż po śmierci ojca przejął prowadzenie dotychczasowej działalności ojca, wstępując w jego prawa i obowiązki. Tym samym, fakt kontynuacji działalności, ponoszenia kosztów związanych z zapłatą zobowiązań i innych obciążeń, powinien przekładać się również na grunt przepisów prawa podatkowego, które mówią, że jeżeli podatnik poniesie jakikolwiek koszt przyczyniający się do osiągnięcia przychodu, stanowi on koszt uzyskania przychodu.

Wnioskodawca zaznacza, że w ramach nabycia spadku i przejęciu firmy po ojcu przejął wszystkie należności i zobowiązania ciążące na firmie. Spłaca kredyty obrotowe zaciągnięte przez ojca na bieżącą działalność oraz zobowiązania wobec dostawców towarów handlowych. W przypadku kiedy tego typu wydatki nie znalazłyby odzwierciedlenia w kosztach podatkowych, traci sens dalsze prowadzenie działalności, ponieważ zabraknie pieniędzy na zapłatę podatków i będzie zmuszony zaciągać kredyty bankowe na spłatę zobowiązań podatkowych, a tym samym doprowadzi to jego firmę do bankructwa, a w konsekwencji pracę stracą pracownicy, których przejął. Bez możliwości zaliczenia w koszty podatkowe poniesionych wydatków, na chwilę obecną nie jest w stanie prowadzić nadal działalności, którą odziedziczył. Wnioskodawca zaznacza, że firma ojca istniała na rynku ponad 10 lat, posiada pewną markę i renomę, którą wypracowała sobie na rynku, a jego zamiarem jest nie zaprzepaszczenie tego, a nawet więcej, udoskonalenie aby prestiż firmy wzrastał.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Na wstępie zauważyć należy, że byt prawny podatnika, jako osoby fizycznej, na którego przepisy podatkowe nakładają obowiązek podatkowy ustaje z chwilą jego śmierci. Zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), podatnikiem jest m.in. osoba fizyczna, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu. Organy podatkowe uzyskują informację o śmierci podatnika na podstawie art. 12 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 1314 ze zm.). Na podstawie takiej informacji wygasa z mocy prawa decyzja o nadaniu podatnikowi numeru identyfikacji podatkowej (NIP) oraz ustaje byt prawny podatnika. W chwili śmierci prawa i obowiązki podatnika przechodzą na spadkobierców. Krąg spadkobierców ustalany jest zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121 – określany w dalszej części skrótem „K.c.”). Natomiast w przepisach podatkowych kwestię sukcesji praw i obowiązków spadkobierców regulują przepisy art. 97 - 105 Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 922 § 1 K.c., prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi czwartej Kodeksu – Spadki. Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależne od tego, czy są one spadkobiercami (art. 922 § 2 K.c.). W myśl art. 924 K.c., spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast stosownie do przepisu art. 925 K.c., spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Stosownie do art. 1035 K.c., jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów Tytułu VIII Kodeksu. Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, gdy spadek przypada kilku spadkobiercom. Dział spadku może nastąpić, bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców (art. 1037 § 1 K.c.).

Zgodnie z art. 95a ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. Prawa o notariacie (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 164 ze zm.), notariusz sporządza akt poświadczenia dziedziczenia ustawowego lub testamentowego, z wyłączeniem dziedziczenia na podstawie testamentów szczególnych. Przed sporządzeniem aktu poświadczenia dziedziczenia notariusz spisuje protokół dziedziczenia przy udziale wszystkich osób, które mogą wchodzić w rachubę jako spadkobiercy ustawowi i testamentowi, a także osób, na których rzecz spadkodawca uczynił zapisy windykacyjne (art. 95b ww. Prawa o notariacie).

Z kolei w myśl art. 95h ww. Prawa o notariacie, notariusz niezwłocznie po sporządzeniu aktu poświadczenia dziedziczenia dokonuje jego wpisu do rejestru aktów poświadczenia dziedziczenia przez wprowadzenie, za pośrednictwem systemu teleinformatycznego danych, o których mowa w § 2 pkt 3-6. Notariusz opatruje wpis bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu.

W świetle powołanych przepisów wskazać należy, że śmierć podatnika jest jedną z form zakończenia bytu prawnego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, a więc również zakończeniem występowania podmiotu w obrocie gospodarczym w charakterze podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych. W chwili śmierci prawa i obowiązki podatnika przechodzą na spadkobierców. Zatem spadek zostaje nabyty z dniem śmierci spadkodawcy. Nabycie spadku następuje automatycznie, z mocy ustawy. Od chwili otwarcia spadku spadkobiercy mogą samodzielnie objąć spadek we władanie. Orzeczenie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku ma jedynie znaczenie deklaratoryjne.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Wydatki związane z zakupem towarów handlowych, co do zasady stanowią koszt podatkowy, pod warunkiem należytego ich udokumentowania.

W myśl art. 24 ust. 2 (zdanie pierwsze) ww. ustawy, u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

W myśl § 27 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1037), podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej "spisem z natury", na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności. Spis z natury podlega wpisaniu do księgi także wówczas, gdy osoby prowadzące działalność gospodarczą sporządzają go za okresy miesięczne oraz gdy na podstawie odrębnych przepisów jego sporządzenie zarządził naczelnik urzędu skarbowego (§ 27 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Podatnik jest obowiązany wycenić materiały i towary handlowe objęte spisem z natury według cen zakupu lub nabycia albo wg cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu lub nabycia (…) (§ 29 ust. 1 ww. rozporządzenia). Stosownie natomiast do § 3 pkt 2 ww. rozporządzenia, przez cenę zakupu rozumie się cenę, jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszoną o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie powiększoną o należne cło, podatek akcyzowy oraz opłaty celne dodatkowe, obniżoną o rabaty opusty, inne podobne obniżenia, w przypadku zaś otrzymania składnika majątku w drodze darowizny lub spadku – wartość odpowiadającą cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika.

Z wniosku oraz jego uzupełnienia wynika, że 5 maja 2013 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy, który jednoosobowo prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą. Na mocy aktu poświadczenia dziedziczenia, spadek po zmarłym, w równych częściach, nabyła jego żona oraz dwóch synów (w tym Wnioskodawca). Następnie spadkobiercy zawarli umowę działu spadku w wyniku której synowie spadkodawcy (w tym Wnioskodawca), nabyli po 1/2 części udziału w przedsiębiorstwie ojca, natomiast żona spadkodawcy nieodpłatnie zrzekła się swojego udziału w przedsiębiorstwie na rzecz synów. Wnioskodawca, kontynuując działalność po zmarłym ojcu, przejął również cześć niezapłaconych zobowiązań wobec dostawców towarów handlowych, które na chwilę obecną w 100% uregulował, posiadając na dowód tego potwierdzenia zapłaty wystawione na jego firmę. Sukcesywnie sprzedaje przejęte towary handlowe. Z uwagi na fakt, że spadkodawca prowadził księgi handlowe niesprzedane towary handlowe, objęte spisem z natury, nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów działalności gospodarczej prowadzonej przez ojca Wnioskodawcy.

Jak wynika z cytowanych powyżej przepisów rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, towary handlowe nabyte w drodze spadku Wnioskodawca powinien ująć w remanencie początkowym wycenionym wg cen zakupu i wartość tego remanentu wpisać do prowadzonej podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Co do zasady, pomimo obowiązku ujęcia towarów handlowych nabytych w drodze spadku w remanencie początkowym, a w przypadku gdy nie zostaną sprzedane również w remanencie końcowym, ich wartość wynikająca z wyceny remanentu nie jest zaliczana do kosztów uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej, bowiem nie jest spełniona jedna z przesłanek wynikająca z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. poniesienie kosztu. Jednakże z uwagi na fakt, że jak wynika z wniosku, w przedmiotowej sprawie, 43% wartości towarów handlowych przejętych przez Wnioskodawcę było nie zapłaconych, a Wnioskodawca w 100% uregulował niezapłacone zobowiązania wobec dostawców towarów handlowych i posiada potwierdzenia zapłaty wystawione na jego firmę należy stwierdzić, że w tej szczególnej sytuacji Wnioskodawca poniósł częściowo koszty zakupu towarów handlowych nabytych w drodze spadku.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że ta część wartości towarów handlowych, która w wyniku spadku stała się własnością Wnioskodawcy, a dodatkowo to Wnioskodawca dokonał za nie zapłaty, tj. poniósł w istocie koszty związane z ich nabyciem, może stanowić koszty uzyskania przychodów, o ile zostały spełnione pozostałe przesłanki wynikające z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do momentu zaliczenia ww. wydatków do kosztów podatkowych wskazać należy, że dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, istotny jest rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów oraz inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie). Wydatki poniesione na zakup towarów handlowych uznaje się za koszty bezpośrednio związane z uzyskaniem przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej, bowiem ich poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie konkretnego, zindywidualizowanego przychodu i podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w momencie sprzedaży tych towarów. W związku z powyższym, wydatki poniesione na uregulowanie zobowiązań dot. towarów handlowych przejętych w drodze spadku Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej w momencie sprzedaży tych towarów (jeżeli w istocie dokonał za nie zapłaty), a nie jak wskazano we wniosku „na koniec roku podatkowego”.

Z uwagi na powyższe przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

• możliwości uznania za koszt uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na uregulowanie zobowiązań dot. towarów handlowych przejętych przez Wnioskodawcę w drodze spadku – jest prawidłowe,
• momentu zaliczenia ww. wydatków do kosztów podatkowych – jest nieprawidłowe.
  
  

Jednocześnie zaznaczyć należy, że postępowanie o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego sprowadza się w istocie do oceny stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku, w kontekście opisanego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) oraz zadanego pytania. Zatem, wszystkie elementy składanego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej (zdarzenie przyszłe, zadane pytanie i stanowisko w sprawie) muszą być spójne, tj. zadane pytanie i przedstawione własne stanowisko w sprawie musi być adekwatne do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego. Z tej też przyczyny, stosownie do zadanego pytania (wyznaczającego zakres rozpatrzenia wniosku), w kontekście opisanego zdarzenia przyszłego, przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej była wyłącznie ww. kwestia możliwości i momentu uznania za koszt uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na uregulowanie zobowiązań dot. towarów handlowych przejętych przez Wnioskodawcę w drodze spadku. W konsekwencji nie była przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej ocena możliwości i momentu uznania za koszt uzyskania przychodu tej działalności wydatków poniesionych na uregulowanie zobowiązań dot. towarów handlowych przejętych przez Wnioskodawcę w drodze działu spadku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 2 i 3 wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze. zm). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.