Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1124/14/JD
z 15 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 15 września 2014 r. (wpływ do tut. Biura 16 września 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy konfuzja zobowiązań i wierzytelności z tytułu umowy pożyczki, będąca następstwem umorzenia udziałów Wnioskodawcy w spółce, będzie prowadziła do powstania u Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2014 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy konfuzja zobowiązań i wierzytelności z tytułu umowy pożyczki, będąca następstwem umorzenia udziałów Wnioskodawcy w spółce, będzie prowadziła do powstania u Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą prawną, polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: „CIT”) od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Wnioskodawca jest udziałowcem spółki kapitałowej z siedzibą na Cyprze (dalej: „Spółka”). Spółka będzie udzielać Wnioskodawcy oprocentowanych pożyczek. Wnioskodawca zobowiązany jest do zwrotu na rzecz Spółki kwoty finansowania wraz z przewidzianym umowami oprocentowaniem. W związku z rozważanymi działaniami restrukturyzacyjnymi Wnioskodawca planuje umorzyć udziały w Spółce, uprzednio objęte za środki pieniężne. W wyniku umorzenia udziałów, Spółka wypłaci Wnioskodawcy wynagrodzenie w formie przeniesienia m.in. wierzytelności pożyczkowych przysługujących Spółce z tytułu udzielonych przez Spółkę pożyczek.

W świetle powyższego, na skutek planowanej transakcji po stronie Wnioskodawcy nastąpi wygaśnięcie całości zobowiązania z tytułu udzielonej mu pożyczki oraz z tytułu naliczonych odsetek od tej pożyczki (tj. dojdzie do wygaśnięcia zobowiązania Wnioskodawcy na skutek tzw. „konfuzji”, tj. połączenia w rękach tej samej osoby (Wnioskodawcy) prawa (wierzytelności Spółki wobec Wnioskodawcy) i korelatywnie sprzężonego z nim obowiązku (zobowiązania Wnioskodawcy wobec Spółki)).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy konfuzja zobowiązań i wierzytelności z tytułu umowy pożyczki, będąca następstwem umorzenia udziałów Wnioskodawcy w Spółce, będzie prowadziła do powstania u Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, konfuzja zobowiązań i wierzytelności z tytułu umowy pożyczki, będąca następstwem umorzenia udziałów Wnioskodawcy w Spółce, nie będzie prowadziła do powstania u Wnioskodawcy przychodów podlegających opodatkowaniu w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej „ustawa o CIT”). Art. 12 ust. l Ustawy o CIT wymienia przykładowe przysporzenia uznawane za przychody podatkowe. Zgodnie z powyższym przepisem, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań (art. 12 ust. 1 pkt 1-3 Ustawy o CIT). Tym samym przychodem jest, co do zasady, każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jako własną. Ustawa o CIT nie reguluje jednoznacznie kwestii konfuzji zobowiązań/wierzytelności. Zdaniem Wnioskodawcy, konfuzja wierzytelności będąca wynikiem umorzenia udziałów Wnioskodawcy w Spółce i związanej z tym wypłaty wynagrodzenia w formie przeniesienia wierzytelności pożyczkowych przysługujących Spółce z tytułu udzielonych przez Spółkę pożyczek, nie jest tożsama z umorzeniem wierzytelności, ale stanowi zdarzenie prawne innego rodzaju. Zaistnienie konfuzji nie wiąże się z uzyskaniem jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego przez Wnioskodawcę, tj. z otrzymaniem przez niego realnych, określonych wartości w sensie ekonomicznym. Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, konfuzja wierzytelności i zobowiązań z tytułu pożyczki i odsetek, która jak wskazano wyżej powoduje ich wygaśnięcie z mocy prawa, nie powinna być utożsamiana z umorzeniem wierzytelności, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) Ustawy o CIT, zgodnie z którym przychodem jest w szczególności wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek, z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy. W świetle regulacji kodeksu cywilnego przez umorzenie należy rozumieć zrzeczenie się należności przez wierzyciela bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. W oparciu o art. 508 kodeksu cywilnego zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik przyjmuje zwolnienie. W przypadku wierzyciela konieczne jest zatem oświadczenie woli o zwolnieniu dłużnika z długu, natomiast w przypadku dłużnika oświadczenie, że zwolnienie to przyjmuje. W opisanym zdarzeniu przyszłym wygaśnięcie wierzytelności i zobowiązań z tytułu pożyczki i odsetek nastąpi z mocy prawa, wskutek skumulowania w rękach jednego podmiotu praw przysługujących wierzycielowi i obowiązków dłużnika, a nie w wyniku złożenia oświadczenia woli. Nie można zatem uznać, że nastąpi umorzenie zobowiązań z tytułu umowy pożyczki przez Spółkę. W konsekwencji należy stwierdzić, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym u Wnioskodawcy nie powstanie przychód z tytułu umorzenia zobowiązań, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a Ustawy o CIT.

Reasumując, konfuzja zobowiązań i wierzytelności z tytułu umowy pożyczki, będąca następstwem umorzenia udziałów Wnioskodawcy w Spółce, nie będzie prowadziła do powstania u Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu w rozumieniu Ustawy o CIT.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy skarbowe. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w indywidualnej interpretacji z 20 listopada 2007 r., sygn. ILPB3/423-59/D7-2/HS stwierdził Reasumując powyższe wyjaśnienia, skoro umorzenie zobowiązani wymaga dwustronnej umowy i akceptacji dłużnika, to w przedmiotowej sprawie nie ma miejsca ta właśnie sytuacja. Dojdzie tu natomiast do wygaśnięcia zobowiązań spółki przejmującej (…XSp. z o.o.) w wyniku jej łączenia z wierzycielem (…CS.A.). Tym samym dłużnik stanie się wierzycielem. Nie będzie to skutkowało powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Powyższe stanowisko potwierdzają również organy podatkowe:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 24 maja 2013 r., Znak: IPTPB1/415-153/13-2/MD,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 8 kwietnia 2013 r., Znak: ITPB1/415-50/13/WM,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 28 września 2012 r., Znak: IBPBI/1/415-801/12/KB,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 9 kwietnia 2013 r., Znak: IBPBII2/423-60/13/SD.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie stanu faktycznego wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.