Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-284/14-2/IR
z 19 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2014 r. (data wpływu 21 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego z zakresu podatku dochodowego od osób prawnych odnośnie skutków podatkowych wygaśnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej, w części dotyczącej:

• obowiązku opodatkowania dochodów uprzednio zwolnionych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe,

• obowiązku zwrotu otrzymanej pomocy publicznej (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 21 sierpnia 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie Zezwolenia z dnia 5 maja 2005 r. (dalej: „Zezwolenie”), w zakresie produkcyjnym, handlowym i usługowym związanym z urządzeniami rozdzielczymi i sterowniczymi.

Zezwolenie zostało udzielone do dnia 28 maja 2017 r. i zgodnie z jego treścią ustalone zostały następujące warunki prowadzenia działalności na terenie Strefy:

1. poniesienie na terenie Strefy wydatków inwestycyjnych, rozumianych zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 września 2004 r. w sprawie … specjalnej strefy ekonomicznej w wysokości 1 500 000 zł w terminie do 31 grudnia 2010 r., z czego:
   • co najmniej 1 200 000 zł nie później niż do dnia 30 czerwca 2006 r.
     
   • dodatkowo co najmniej 300 000 zł nie później niż do dnia 31 grudnia 2010 r.,
2. zatrudnienie na terenie strefy co najmniej 25 osób, nie później niż do dnia 31 grudnia 2005 r. i utrzymanie tego zatrudnienia do dnia 31 grudnia 2010 r.,
3. przestrzeganie Regulaminu Strefy i innych regulacji prawnych dotyczących funkcjonowania Specjalnej Strefy Ekonomicznej.
   
   

Wnioskodawca spełnił warunki wskazane wyżej w pkt 1 i 2, tj. dotyczące poniesienia w określonym terminie wydatków inwestycyjnych, utworzenia nowych miejsc pracy oraz ich utrzymania do określonego dnia.

W związku z ustaniem możliwości prowadzenia działalności produkcyjnej w dotychczasowym zakresie w dotychczasowej siedzibie Spółki Wnioskodawcy, położonej na terenie SSE, Wnioskodawca jest zmuszony przenieść całość działalności produkcyjnej lub jej przeważającą część do innej lokalizacji. W tej sytuacji Wnioskodawca zamierza złożyć wniosek do Ministra Gospodarki o stwierdzenie wygaśnięcia Zezwolenia w oparciu o przepis art. 19 ust. 5 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i uzyskać ostateczną decyzję w tym przedmiocie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w sytuacji, gdy na wniosek Wnioskodawcy Minister Gospodarki stwierdzi wygaśnięcie Zezwolenia, w oparciu o przepis art. 19 ust. 5 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych w stosunku do Wnioskodawcy znajdzie zastosowanie przepis art. 17 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
2. Czy Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia podatkowego przysługującego mu w związku z posiadaniem Zezwolenia do momentu, w którym decyzja Ministra Gospodarki w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia Zezwolenia w oparciu o przepis art. 19 ust. 5 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych stanie się ostateczna zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 1, natomiast w pozostałym zakresie wniosek zostanie rozstrzygnięty odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z późn. zm.; dalej: usse), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 tej ustawy, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie, uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności na terenie strefy (art. 16 ust. 1 i 2 usse).

Z kolei, jak stanowi art. 19 ust. 3 usse, zezwolenie może być cofnięte albo zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca:

1. zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie, lub
2. rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub
3. nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli (o której mowa w art. 18 usse) w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki.
   
   

Natomiast w myśl przepisu art. 19 ust. 5 usse, na wniosek przedsiębiorcy minister właściwy do spraw gospodarki stwierdza, w drodze decyzji, wygaśnięcie zezwolenia.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.; dalej: updop) wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 usse, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Zgodnie z art. 17 ust. 4 updop, zwolnienie o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop przysługuje wyłącznie w odniesieniu do dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Jednocześnie w art. 17 ust. 5 updop, ustawodawca określił skutki cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności w strefie. Zgodnie z powołanym przepisem, w przypadku cofnięcia zezwolenia podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego.

Z kolei zgodnie z art. 17 ust. 6 updop, podatnik jest obowiązany do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dochodu, w odniesieniu do którego utracił prawo do zwolnienia, a w razie poniesienia straty do jej zmniejszenia o tę kwotę – w rozliczeniu zaliczki za wybrany okres wpłaty zaliczek, o którym mowa w art. 25, w którym utracił to prawo, a gdy utrata prawa nastąpi w ostatnim okresie wpłaty zaliczek danego roku podatkowego – w zeznaniu rocznym.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że updop w art. 17 ust. 5 i 6, przewiduje określone implikacje podatkowe związane z cofnięciem zezwolenia. Trzeba jednak podkreślić, że przepis ten wyraźnie odnosi się wyłącznie do przypadku cofnięcia zezwolenia, z którym łączy obowiązek zapłaty podatku. Jak zostało to wskazane powyżej, procedura cofnięcia zezwolenia, wraz z przesłankami do jej zastosowania, została szczegółowo uregulowana w art. 19 ust. 3 usse.

Odnosząc powyższe do sytuacji Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że regulacje zawarte w art. 17 ust. 5 i 6 updop nie znajdą zastosowania. W przypadku Wnioskodawcy nie będzie miała zastosowania procedura cofnięcia Zezwolenia zgodnie z art. 19 ust. 3 usse. Wnioskodawca zamierza bowiem wystąpić do Ministra Gospodarki z wnioskiem o stwierdzenie wygaśnięcia Zezwolenia, w ramach odrębnej procedury, określonej w art. 19 ust. 5 usse.

Należy zatem uznać, że stwierdzenie wygaśnięcia Zezwolenia przez Ministra Gospodarki nie będzie wiązało się dla Wnioskodawcy z obowiązkiem zwrotu pomocy publicznej wykorzystanej do momentu wygaśnięcia Zezwolenia.

Powyższe stanowisko znajduje według Wnioskodawcy również odzwierciedlenie w stanowisku Ministra Finansów prezentowanym w licznych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego. Przykładowo:

1. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 2 kwietnia 2012 r., nr ILPB3/423-2/12-3/MM, potwierdził, że: (...) w przypadku wygaszenia zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej B w sposób określony w art. 19 ust. 5 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, (...) Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zwrotu otrzymanej (w okresie od wydania zezwolenia do wygaszenia zezwolenia) pomocy publicznej (...).
2. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 3 marca 2012 r., nr ILPB3/423-525/11-2/MM, potwierdził prawidłowość stanowiska, że: (...) wygaśnięcie Zezwolenia nie wiąże się dla Wnioskodawcy z całkowitą ani częściową utratą prawa do zwolnienia podatkowego i obowiązkiem zwrotu pomocy publicznej wykorzystanej do momentu wygaśnięcia Zezwolenia.
3. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 18 listopada 2010 r., nr ILPB3/423-698/10-2/MM, potwierdził prawidłowość stanowiska, że: (...) stwierdzenie wygaśnięcia Zezwolenia nie będzie się dla Wnioskodawcy wiązało z całkowitą ani częściową utratą prawa do zwolnienia podatkowego i obowiązkiem zwrotu pomocy publicznej wykorzystanej do momentu wygaśnięcia Zezwolenia.
4. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 8 sierpnia 2008 r., nr IPPB1/415-577/08-3/AM, stwierdził, że: Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że przepis art. 5 ust. 3 ww. ustawy (ustawy o SSE w brzmieniu z 2008 r. – dopisek Wnioskodawcy) nie wymienia wygaśnięcia zezwolenia jako przesłanki do utraty prawa do zrealizowanych zwolnień podatkowych.
   
   

Reasumując powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku stwierdzenia wygaśnięcia Zezwolenia na podstawie przepisu art. 19 ust. 5 usse, wobec Niego nie znajdzie zastosowania art. 17 ust. 5 updop i Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zwrotu otrzymanej pomocy publicznej, z której korzystał w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, w związku z art. 12 usse, tj. do opodatkowania dochodów uprzednio zwolnionych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 updop.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą przepisy strefowe regulujące szczegółowe kwestie związane z korzystaniem ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych stanowią normy prawa podatkowego, do których zastosowanie winny mieć przepisy art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej (przykładowo wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 12 kwietnia 2007 r., sygn. akt I SA/Rz 633/2006; wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 8 maja 2007 r., sygn. akt I SA/Rz 254/2007; wyrok WSA w Gliwicach z dnia 10 lutego 2009 r., sygn. akt I SA/Gl 1044/2008; wyrok NSA z dnia 4 listopada 2010 r., sygn. akt II FSK 1019/2009).

Wskazać ponadto należy na pogląd Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zawarty w wyroku z dnia 21 listopada 2007 r., sygn. III SA/Wa 1737/2007, w którym WSA stwierdził, że nie można obowiązku udzielania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawężać wyłącznie do ustaw zawierających w tytule pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowano elementy, od których zależy opodatkowanie i jego wysokość.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego odnośnie skutków podatkowych wygaśnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej:

• jest prawidłowe w części dotyczącej obowiązku opodatkowania dochodów uprzednio zwolnionych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),
  

• jest nieprawidłowe w części dotyczącej obowiązku zwrotu otrzymanej pomocy publicznej (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).
  
  

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z późn. zm.). Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie Zezwolenia z dnia 5 maja 2005 r., w zakresie produkcyjnym, handlowym i usługowym związanym z urządzeniami rozdzielczymi i sterowniczymi. Zezwolenie zostało udzielone do dnia 28 maja 2017 r. i zgodnie z jego treścią ustalone zostały następujące warunki prowadzenia działalności na terenie Strefy: poniesienie na terenie Strefy wydatków inwestycyjnych w wysokości 1 500 000 zł w terminie do 31 grudnia 2010 r., z czego: co najmniej 1 200 000 zł nie później niż do dnia 30 czerwca 2006 r., dodatkowo co najmniej 300 000 zł nie później niż do dnia 31 grudnia 2010 r., zatrudnienie na terenie strefy co najmniej 25 osób, nie później niż do dnia 31 grudnia 2005 r. i utrzymanie tego zatrudnienia do dnia 31 grudnia 2010 r., przestrzeganie Regulaminu Strefy i innych regulacji prawnych dotyczących funkcjonowania … Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Wnioskodawca spełnił warunki wskazane wyżej, tj. dotyczące poniesienia w określonym terminie wydatków inwestycyjnych, utworzenia nowych miejsc pracy oraz ich utrzymania do określonego dnia. W związku z ustaniem możliwości prowadzenia działalności produkcyjnej w dotychczasowym zakresie w dotychczasowej siedzibie Spółki Wnioskodawcy, położonej na terenie, Wnioskodawca jest zmuszony przenieść całość działalności produkcyjnej lub jej przeważającą cześć do innej lokalizacji. W tej sytuacji, Wnioskodawca zamierza złożyć wniosek do Ministra Gospodarki o stwierdzenie wygaśnięcia Zezwolenia w oparciu o przepis art. 19 ust. 5 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i uzyskać ostateczną decyzję w tym przedmiocie.

W tym miejscu należy podkreślić, że przepisy ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych przewidują dwie odrębne procedury w zakresie zakończenia przez przedsiębiorcę prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i ustania bytu prawnego zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, tj.: wygaśnięcie zezwolenia oraz cofnięcie zezwolenia.

W świetle art. 19 ust. 5 ww. ustawy, na wniosek przedsiębiorcy minister właściwy do spraw gospodarki stwierdza, w drodze decyzji, wygaśnięcie zezwolenia.

Przepisy ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych nie określają szczegółowo sytuacji (poza upływem okresu, na który zostało wydane zezwolenie), w których zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej zostaje wygaszone, ani też nie wskazują jakichkolwiek negatywnych dla przedsiębiorcy strefowego skutków wygaśnięcia zezwolenia. Przepisy te wskazują jedynie, że stwierdzenie wygaśnięcia zezwolenia następuje na wniosek przedsiębiorcy.

Z kolei, jak stanowi, art. 19 ust. 3 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, zezwolenie może być cofnięte albo jego zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca:

1. zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie, lub
2. rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub
3. nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 18, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki.
   
   

W myśl art. 17 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego.

Zgodnie z treścią art. 17 ust. 6 ww. ustawy w razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 5, podatnik jest obowiązany do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dochodu, w odniesieniu do którego utracił prawo do zwolnienia, a w razie poniesienia straty do jej zmniejszenia o tę kwotę – w rozliczeniu zaliczki za wybrany okres wpłaty zaliczek, o którym mowa w art. 25, w którym utracił to prawo, a gdy utrata prawa nastąpi w ostatnim okresie wpłaty zaliczek danego roku podatkowego – w zeznaniu rocznym.

Zatem, w razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego. Sposób rozliczenia podatnika w przypadku zaistnienia takich okoliczności został wskazany w art. 17 ust. 6 ww. ustawy.

Zauważyć należy, że przepis art. 17 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odnosi się wyłącznie do cofnięcia, a nie do wygaśnięcia zezwolenia.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe tutejszy Organ stoi na stanowisku, że w przypadku gdy na wniosek Wnioskodawcy zostanie stwierdzone wygaśnięcie Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej przez Ministra Gospodarki w trybie określonym w art. 19 ust. 5 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, to nie wystąpi obowiązek zapłaty przez Wnioskodawcę podatku dochodowego od osób prawnych objętego zwolnieniem, tj. Spółka nie utraci prawa do zwolnienia, z którego korzystała na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i w konsekwencji nie znajdzie zastosowania art. 17 ust. 5 tej ustawy.

W tej części stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Jednakże brak obowiązku zapłaty przez Wnioskodawcę podatku dochodowego od osób prawnych objętego zwolnieniem, nie jest to równoznaczny z brakiem obowiązku zwrotu otrzymanej przez Wnioskodawcę pomocy publicznej.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nie będzie On zobowiązany do zwrotu otrzymanej pomocy publicznej, z której korzystał w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku stwierdzenia wygaśnięcia Zezwolenia na podstawie przepisu art. 19 ust. 5 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych należy uznać za nieprawidłowe.

Pytanie (oznaczone we wniosku nr 1) będące przedmiotem wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji dotyczy w istocie szerszego problemu, tj. konieczności zwrotu wykorzystanej pomocy publicznej, której zasady udzielania regulowane są nie tylko ustawą podatkową.

Końcowo tutejszy Organ nadmienia, że nie dokonał oceny, czy w przedmiotowej sprawie dojdzie do wygaśnięcia, czy też cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i przyjął za wiążące stwierdzenie Spółki, jako element opisu zdarzenia przyszłego nie podlegającego ocenie, że Minister Gospodarki stwierdzi wygaśnięcie posiadanego przez Nią Zezwolenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.