2014.11.12 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-731/14/WN
z 12 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 lipca 2014r. (data wpływu 28 lipca 2014r.), uzupełnionym pismem z 20 października 2014r. (data wpływu 27 października 2014r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług:

jest prawidłowe – w zakresie stawki podatku VAT dla usług świadczonych w ramach pakietu „Obiekty”,
jest nieprawidłowe – w zakresie stawki podatku VAT dla usług świadczonych w ramach pakietu „Zajęcia",
jest prawidłowe – w zakresie stawki podatku VAT dla usług świadczonych w ramach pakietu „Usługi kompleksowe".

UZASADNIENIE

W dniu 22 lipca 2014r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie stawki podatku VAT dla usług świadczonych w ramach pakietu „Obiekty”, „Zajęcia", „Usługi kompleksowe" (kwestie objęte pytaniem nr 1).

Wniosek ten został uzupełniony pismem z 20 października 2014r. (data wpływu 27 października 2014r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 13 października 2014r. znak: IBPP2/443-731/14/WN.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również Spółka) powadzi głównie działalność handlową (PKD 46.90.Z). Ponadto Spółka nabyła i zmodernizowała obiekty sportowe z zamiarem prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie usług rekreacyjno-sportowych.

Usługi będą świadczone w trzech zasadniczych pakietach: „Obiekty", „Zajęcia" i „Usługi kompleksowe".

Działalność ta będzie prowadzona w zakresie m.in.:

działalności obiektów sportowych (PKD 93.11.Z),
działalności obiektów służących poprawie kondycji fizycznej (PKD 93.13.Z),
pozaszkolne firmy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych (PKD 85.51.Z),
pozostała działalność związana ze sportem (PKD 93.19.Z).

„Obiekty" w ramach usług związanych z działalnością obiektów sportowych uprawniać będą do prawa wstępu i korzystania z następujących obiektów:

hali sportowej,
hali kortu tenisowego i badmintona,
basenu,
kortów squasha,
ściany wspinaczkowej,
buldering.

Pakiet „Obiekty" obejmować będzie usługi związane z działalnością obiektów sportowych sklasyfikowane w PKWiU 93.11.11.0.

Pakiet „Zajęcia" uprawniać będzie do wstępu i korzystania z różnego rodzaju form aktywności fizycznej takich jak:

siłownia,
fitness, joga, ćwiczenia rehabilitacyjne,
aerobic, balet, taniec,
sztuki walk,
sauna,
jacuzzi.

Pakiet „Zajęcia" obejmuje usługi związane z rekreacją - bez względu na symbol PKWiU.

„Usługi kompleksowe" uprawniać będą w ramach wykupionego biletu do korzystania z obiektu sportowego wraz z usługą dodatkową:

hala sportowa (lub basen lub korty squash lub korty tenisowe) i korzystanie z sauny,
basen i zajęcia aerobiku (aqua aerobik),
basen i korzystanie z siłowni,
ściana wspinaczkowa (lub buldering) i korzystanie z sauny (lub basenu).

Klient w ramach opłaconego biletu na obiekt sportowy korzysta z wybranego zakresu oferowanej usługi kompleksowej. W ramach usługi kompleksowej usługa korzystania z obiektu sportowego będzie stanowiła usługę podstawową, a dodatkowa usługa jako usługa pomocnicza. Usługa pomocnicza nie stanowi celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania usługi podstawowej.

Pakiet „Usługi kompleksowe"" obejmować będzie usługi związane z działalnością obiektów sportowych, sklasyfikowane w PKWiU 93.11.11.0.

Na podstawie biletu wstępu (karty, karnetu) pakiety uprawniać będą do korzystania z obiektów sportowych lub zająć w celach sportowych bądź rekreacyjnych przez klientów:

osoby samodzielne,
grupy osób,
grupy osób pod okiem instruktora lub nadzorem trenera,
wynajem pod przeprowadzanie imprez sportowych dla sportowców zawodowych lub amatorów
wynajem obiektów sportowych podmiotom gospodarczym.

Dodatkowo Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy o następujące informacje:

Ad I. Opis stanu faktycznego (stanów faktycznych), zdarzenia przyszłego (zdarzeń przyszłych).

W poz. 68 wniosku zaznaczono, że jego przedmiotem są zdarzenia przyszłe o zamiarze prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie usług rekreacyjno-sportowych.

Ad 1.1. Jednoznaczne wskazanie symbolu PKWiU dla usług świadczonych przez Wnioskodawcę w zakresie:

wynajmu obiektów sportowych dla celów zajęć sportowo-rekreacyjnych,
wynajmu obiektów sportowych na imprezy pozasportowe,
dla usług świadczonych w ramach pakietu „Obiekty" i „Usługi kompleksowe"
1. Wynajem obiektów sportowych uprawniać będzie najemcę do prawa wstępu i korzystania z: hali sportowej, hali kortu tenisowego, basenu, kortów squash, ścianki wspinaczkowej, bulderingu z możliwością prowadzenia zajęć sportowo-rekreacyjnych, w tym nauki pływania, nauki gry w tenisa, nauki i treningu w piłce nożnej. Odpłatne udostępnianie obiektów sportowych osobom fizycznym, jednostkom gospodarczym, klubom sportowym będzie wyłącznie na cele sportowo-rekreacyjne, tj na cele zgodne z charakterem obiektów sportowych. Wynajem obiektów sportowych dla celów zajęć sportowo-rekreacyjnych mieści się w PKWiU 93.11.10.0 jako usługi związane z działalnością obiektów sportowych i zgodnie z poz. 179 załącznika 3 do ustawy VAT podlegają opodatkowaniu stawką 8%.
2. Wynajem obiektów sportowych na imprezy pozasportowe, jak np. organizowanie imprez, i innych zajęć nie objętych stawką preferencyjną podlegać będzie opodatkowaniu stawką 23% jako wynajem nieruchomości na własny rachunek o PKWiU 68.20.12.0.
3. Usługi świadczone w ramach obiektów sportowych uprawniać będą do prawa wstępu i korzystania z: hali sportowej, hali kortu tenisowego i badmintona, basenu, kortów squash, ścianki wspinaczkowej, bulderingu. Usługi związane z działalnością obiektów sportowych sklasyfikowano w PKWiU 93.11.10.0 (poz. 179 załącznika 3 do ustawy VAT).

Usługi kompleksowe uprawniać będą w ramach wykupionego biletu do korzystania z obiektu sportowego wraz z usługą dodatkową. Usługi kompleksowe obejmować będą usługi związane z działalnością obiektów sportowych, sklasyfikowane w PKWiU 93.11.10.0.

Ad. 1.2. Wskazanie, czy wynajem obiektów sportowych odbywa się na zasadzie wykupienia wstępu (karnet, bilet) czy na podstawie umowy najmu obiektów sportowych przez osoby fizyczne, grupy osób, podmioty gospodarcze.

Wynajem obiektów sportowych uprawniać będzie najemcę do prawa wstępu i korzystania z: hali sportowej, hali kortu tenisowego, basenu, kortów squash, ścianki wspinaczkowej, bulderingu z możliwością prowadzenia zajęć sportowo-rekreacyjnych, w tym nauki pływania, nauki gry w tenisa, nauki i treningu w piłce nożnej. Odpłatne udostępnianie obiektów sportowych osobom fizycznym, jednostkom gospodarczym, klubom sportowym będzie wyłącznie na cele sportowo-rekreacyjne, tj na cele zgodne z charakterem obiektów sportowych. Wynajem obiektów sportowych dla celów zajęć sportowo-rekreacyjnych mieści się w PKWiU 93.11.10.0 jako usługi związane z działalnością obiektów sportowych i zgodnie z poz. 179 załącznika 3 do ustawy VAT podlegają opodatkowaniu stawką 8%.
Wynajem obiektów sportowych na imprezy pozasportowe, jak np. organizowanie imprez, i innych zajęć nie objętych stawką preferencyjną podlegać będzie opodatkowaniu stawką 23% jako wynajem nieruchomości na własny rachunek o PKWiU 68.20.12.0.
Usługi świadczone w ramach obiektów sportowych uprawniać będą do prawa wstępu i korzystania z: hali sportowej, hali kortu tenisowego i badmintona, basenu, kortów squash, ścianki wspinaczkowej, bulderingu. Usługi związane z działalnością obiektów sportowych sklasyfikowano w PKWiU 93.11.10.0 (poz. 179 załącznika 3 do ustawy VAT).

Wynajem obiektów sportowych odbywać będzie się zarówno:

na zasadzie wykupienia wstępu (karnetów, biletów) przez osoby fizyczne, grupy osób i podmioty gospodarcze,
jak i na podstawie umów najmu poszczególnych obiektów sportowych, z zastrzeżeniem w umowie wynajmu wyłącznie na cele sportowe, zgodnie z przeznaczeniem tych obiektów, w tym także do prowadzenia przez najemców działalności gospodarczej - zajęć sportowych.

Dodatkowo Wnioskodawca uzupełnił wniosek o brakującą opłatę w wysokości 120 zł.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie (oznaczone jak we wniosku nr 1):

Jaką stawką podatku VAT opodatkowane będą usługi, które Spółka planuje świadczyć w ramach pakietów:

„Obiekty"...
„Zajęcia"...
„Usługi kompleksowe"...

Stanowisko Wnioskodawcy.

Ad. 1a

Usługi, które będą świadczone w ramach pakietu „Obiekty", tj. wstęp na: halę sportową, halę kortów tenisowych i badmintona, korty squash, basen, ścianę wspinaczkową i buldering podlegają stawką w wysokości 8%. Obniżona stawka ma zastosowanie do korzystania z obiektów sportowych, zgodnie z poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy o VAT - Usługi związane z działalnością obiektów sportowych (PKW 93.11.10.0).

Ad. 1b

Usługi świadczone w ramach pakietu „Zajęcia", jako usługi wstępu i korzystania z wyposażenia: siłowni, sauny, jacuzzi, sali fitness, jogi, ćwiczeń rehabilitacyjnych, aerobicu, baletu, tańca, sztuki walk powinny podlegać opodatkowaniu 8% stawką VAT jako działalność służąca poprawie kondycji fizycznej oraz pozostałej działalności rekreacyjnej związanej ze sportem, zgodnie z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT - Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu (bez względu na symbol PKWiU).

Usługi rekreacyjne służące rozpowszechnieniu zdrowego trybu życia wskazane w załączniku nr 3 do ustawy o VAT obejmują również wstęp polegający na aktywnym korzystaniu z znajdujących się tam urządzeń a nie tylko bierne oglądanie sprzętu.

Potwierdzeniem stanowiska Wnioskodawcy jest ostatnio ukształtowana linia orzecznicza sądów: wyrok NSA z dnia 30.01.2014r. (I FSK 311/13), wyrok NSA z dnia 18.02.2014r. (I FSK 349/13), wyrok NSA z dnia 07.03.2014r. (I FSK 504/13). Sąd wskazał, że „nie sposób wskazać usługi związanej z rekreacją, która polegałaby wyłącznie na samym wstępie, biernym uczestnictwie, bez aktywnego korzystania z urządzeń znajdujących się w tym obiekcie".

Ad. 1c

W ramach działalności obiektów sportowych (PKD 93.11.Z), działalności obiektów służących poprawie kondycji fizycznej (PKD 93.13.Z), pozaszkolnych formach edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych (PKD 85.51.Z) oferowane będą w ramach usług wstępu na „Obiekty" oferowane będą inne usługi związane z rekreacją, tj. usługi wstępu do sauny, na siłownię lub na dodatkowe korzystanie z innego obiektu sportowego, tzw. „Usługi kompleksowe". „Usługa kompleksowa" jest jednolitym świadczeniem, stanowiącym obiektywnie jedno niepodzielne świadczenie.

„Usługi kompleksowe" w których usługi dodatkowe będą oferowane w ramach usługi podstawowej, powinny być sklasyfikowane do PKWiU 93.11.10.0 i jako wymienione w załączniku nr 3 do ustawy VAT powinny podlegać opodatkowaniu 8% stawką VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w kwestiach objętych pytaniem nr 1:

jest prawidłowe – w zakresie stawki podatku VAT dla usług świadczonych w ramach pakietu „Obiekty”,
jest nieprawidłowe – w zakresie stawki podatku VAT dla usług świadczonych w ramach pakietu „Zajęcia",
jest prawidłowe – w zakresie stawki podatku VAT dla usług świadczonych w ramach pakietu „Usługi kompleksowe".

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Świadczeniem usług, w myśl art. 8 ust. 1 wskazanej ustawy, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak stanowi przepis art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do zapisu art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2016r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod pozycją poz. 179 – wymieniono „usługi związane z działalnością obiektów sportowych” - PKWiU 93.11.10.0.

W poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy figurują „Pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu” – bez względu na symbol PKWiU.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że stawką podatku obniżoną do wysokości 8% objęte zostały pozostałe usługi związane z rekreacją, jednakże wyłącznie w zakresie wstępu.

Jak wynika z załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z 24 grudnia 2007r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz.U. Nr 251, poz. 1885 ze zm.), w sekcji R: „Działalność związana z kulturą, rozrywką i rekreacją” wymieniono dział 93 oznaczony jako „Działalność sportowa, rozrywkowa i rekreacyjna”, obejmujący grupy, klasy i podklasy:

93.1 – Działalność związana ze sportem,
93.11.Z – Działalność obiektów sportowych,
93.12.Z – Działalność klubów sportowych,
93.13.Z – Działalność obiektów służących poprawie kondycji fizycznej,
93.19.Z – Pozostała działalność związana ze sportem,
93.2 – Działalność rozrywkowa i rekreacyjna,
93.21.Z – Działalność wesołych miasteczek i parków rozrywki,
93.29.Z – Pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna.

Natomiast w wyjaśnieniach do PKD – 2007 wskazano, że podklasa oznaczona jako 93.11.Z – Działalność obiektów sportowych obejmuje m.in. działalność obiektów sportowych na otwartym powietrzu lub obiektów sportowych halowych (otwartych, zamkniętych lub zadaszonych, z miejscami siedzącymi dla widzów lub bez), tj.: stadiony do gry w piłkę nożną, stadiony do gry w krykieta, rugby, tory wyścigowe dla samochodów, psów, koni, baseny, stadiony lekkoatletyczne, hale i stadiony przeznaczone dla sportów zimowych, włączając hale do gry w hokeja, hale bokserskie, pola golfowe, tory do gry w kręgle, pozostałe obiekty sportowe.

Odzwierciedleniem Polskiej Klasyfikacji Działalności jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) z 2008 r., stosowaną dla celów podatku od towarów i usług od dnia 1 stycznia 2011 r., w Sekcji R mieszczą się Usługi kulturalne, rozrywkowe, sportowe i rekreacyjne.

W Dziale 93 „Usługi związane ze sportem, rozrywką i rekreacją”, mieszczącym się w Sekcji R, wymienione zostały:

93.1 usługi związane ze sportem,
93.11.10 usługi związane z działalnością obiektów sportowych,
93.2 usługi związane z rozrywką i rekreacją.

W dziale 96 „pozostałe usługi indywidualne”, mieszczącym się w sekcji S, wymienione zostały: 96.0 Pozostałe usługi indywidualne obejmujące m.in. grupę 96.04 – usługi związane z poprawą kondycji fizycznej.

Zatem ustawodawca ściśle określił, że z preferencyjnej stawki podatku VAT m.in. korzystają usługi związane z działalnością obiektów sportowych posługując się przy tym symbolem Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) z dnia 29 października 2008r., będące aktem wykonawczym do ustawy o statystyce publicznej, stosowane jest do celów podatku od towarów i usług, ale nie stanowi prawa podatkowego, o którym mowa w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej.

Nakaz uwzględnienia przy określaniu sposobu opodatkowania usług w oparciu o klasyfikację dokonaną na podstawie przepisów o statystyce wynika wprost z art. 5a ustawy który stanowi, że towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Identyfikacja, o której mowa, dotyczy przede wszystkim tych usług, które są zwolnione od opodatkowania, które opodatkowane są preferencyjną stawką podatku, względnie dla których przewidziano specjalne mechanizmy opodatkowania. To klasyfikacje statystyczne przesądzają o stawkach podatku czy też prawie do zwolnienia podatkowego.

Zatem skoro ustawodawca wyraźnie określił – posługując się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług – dla jakich usług możliwe jest zastosowanie obniżonej stawki podatku od towarów i usług, to nie można tego przepisu rozciągać na pozostałe usługi.

Z okoliczności sprawy wynika, że Spółka powadzi głównie działalność handlową (PKD 46.90.Z). Ponadto Spółka nabyła i zmodernizowała obiekty sportowe z zamiarem prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie usług rekreacyjno-sportowych.

Usługi będą świadczone w trzech zasadniczych pakietach: „Obiekty", „Zajęcia" i „Usługi kompleksowe".

Działalność ta będzie prowadzona w zakresie m.in.:

działalności obiektów sportowych (PKD 93.11 .Z),
działalności obiektów służących poprawie kondycji fizycznej (PKD 93.13.Z),
pozaszkolne firmy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych (PKD 85.51.Z),
pozostała działalność związana ze sportem (PKD 93.19.Z).

„Obiekty" w ramach usług związanych z działalnością obiektów sportowych uprawniać będą do prawa wstępu i korzystania z następujących obiektów:

hali sportowej,
hali kortu tenisowego i badmintona,
basenu,
kortów squasha,
ściany wspinaczkowej,
buldering.

Pakiet „Obiekty" obejmować będzie usługi związane z działalnością obiektów sportowych sklasyfikowane w PKWiU 93.11.11.0.

Pakiet „Zajęcia" uprawniać będzie do wstępu i korzystania z różnego rodzaju form aktywności fizycznej takich jak:

siłownia,
fitness, joga, ćwiczenia rehabilitacyjne,
aerobic, balet, taniec,
sztuki walk,
sauna,
jacuzzi,

Pakiet „Zajęcia" obejmuje usługi związane z rekreacją - bez względu na symbol PKWiU.

„Usługi kompleksowe" uprawniać będą w ramach wykupionego biletu do korzystania z obiektu sportowego wraz z usługą dodatkową:

hala sportowa (lub basen lub korty squash lub korty tenisowe) i korzystanie z sauny,
basen i zajęcia aerobiku (aqua aerobik),
basen i korzystanie z siłowni,
ściana wspinaczkowa (lub buldering) i korzystanie z sauny (lub basenu).

Pakiet „Usługi kompleksowe"" obejmować będzie usługi związane z działalnością obiektów sportowych, sklasyfikowane w PKWiU 93.11.11.0.

Na podstawie biletu wstępu (karty, karnetu) pakiety uprawniać będą do korzystania z obiektów sportowych lub zająć w celach sportowych bądź rekreacyjnych przez klientów:

osoby samodzielne,
grupy osób,
grupy osób pod okiem instruktora lub nadzorem trenera,
wynajem pod przeprowadzanie imprez sportowych dla sportowców zawodowych lub amatorów
wynajem obiektów sportowych podmiotom gospodarczym.

Dodatkowo Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy o następujące informacje:

Wynajem obiektów sportowych uprawniać będzie najemcę do prawa wstępu i korzystania z: hali sportowej, hali kortu tenisowego, basenu, kortów squash, ścianki wspinaczkowej, bulderingu z możliwością prowadzenia zajęć sportowo-rekreacyjnych, w tym nauki pływania, nauki gry w tenisa, nauki i treningu w piłce nożnej. Odpłatne udostępnianie obiektów sportowych osobom fizycznym, jednostkom gospodarczym, klubom sportowym będzie wyłącznie na cele sportowo-rekreacyjne, tj na cele zgodne z charakterem obiektów sportowych. Wynajem obiektów sportowych dla celów zajęć sportowo-rekreacyjnych mieści się w PKWiU 93.11.10.0 jako usługi związane z działalnością obiektów sportowych i zgodnie z poz. 179 załącznika 3 do ustawy VAT podlegają opodatkowaniu stawką 8%.
Wynajem obiektów sportowych na imprezy pozasportowe, jak np. organizowanie imprez, i innych zajęć nie objętych stawką preferencyjną podlegać będzie opodatkowaniu stawką 23% jako wynajem nieruchomości na własny rachunek o PKWiU 68.20.12.0.
Usługi świadczone w ramach obiektów sportowych uprawniać będą do prawa wstępu i korzystania z: hali sportowej, hali kortu tenisowego i badmintona, basenu, kortów squash, ścianki wspinaczkowej, bulderingu. Usługi związane z działalnością obiektów sportowych sklasyfikowano w PKWiU 93.11.10.0 (poz. 179 załącznika 3 do ustawy VAT).

Wynajem obiektów sportowych odbywać będzie się zarówno:

na zasadzie wykupienia wstępu (karnetów, biletów) przez osoby fizyczne, grupy osób i podmioty gospodarcze,
jak i na podstawie umów najmu poszczególnych obiektów sportowych, z zastrzeżeniem w umowie wynajmu wyłącznie na cele sportowe, zgodnie z przeznaczeniem tych obiektów, w tym także do prowadzenia przez najemców działalności gospodarczej - zajęć sportowych.

Wątpliwość Wnioskodawcy (pyt. nr 1) budzi stawka podatku VAT dla usług, które Spółka planuje świadczyć w ramach pakietów:

„Obiekty",
„Zajęcia",
„Usługi kompleksowe".

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku 8% VAT w powołaniu na poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy, podlegają wyłącznie te usługi, które mieszczą się w grupowaniu PKWiU 93.11.10.0 „usługi związane z działalnością obiektów sportowych”.

A zatem, skoro jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca świadczy usługi w ramach pakietu „Obiekty" – na które składa się prawo wstępu i korzystania z: hali sportowej, hali kortu tenisowego i badmintona, basenu, kortów squasha, ściany wspinaczkowej, buldering, który obejmować będzie usługi związane z działalnością obiektów sportowych sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 93.11.10.0 i będą one wykonywane w obiekcie będącym obiektem sportowym, to spełnione zostaną przesłanki do zastosowania preferencyjnej stawki 8% VAT, na podstawie art. 41 ust. 2, w związku z art. 146a pkt 2 oraz poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy, niezależnie od tego czy celem wstępu będzie rekreacyjne korzystanie z tych obiektów, czy też uprawianie sportu.

Natomiast w odniesieniu do pakietu „Zajęcia" – który uprawnia do wstępu i korzystania z różnego rodzaju form aktywności fizycznej takich jak: siłownia, fitness, joga, ćwiczenia rehabilitacyjne, aerobic, balet, taniec, sztuki walk, sauna, jacuzzi, który obejmować będzie usługi związane z rekreacją - bez względu na symbol PKWiU, usługi świadczone przez Wnioskodawcę w jego ramach nie będą korzystać z obniżonej 8% stawki podatku w oparciu o poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy.

Z przywołanych przepisów wynika, że ustawodawca objął obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% pozostałe usługi związane z rekreacją, lecz wyłącznie w zakresie wstępu. Ustawodawca nie określił jednak ani form ani kategorii „wstępu”, które objął 8% stawką podatku.

W związku z brakiem definicji pojęcia „wstęp” w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług aby poznać jego znaczenie należy sięgnąć do wykładni językowej. Zgodnie z pojęciem „wstępu” określonym w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa – www.sjp.pwn.pl) rozumieć należy możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś. W sytuacji gdy wykładnia językowa, od której organ podatkowy rozpoczął interpretację, nie daje jednoznacznych rezultatów, za słuszne należy uznać wsparcie się na przepisach istniejących w obrębie tego samego systemu prawa, w szczególności w kontekście autonomii prawa podatkowego.

Należy zauważyć, że poz. 186 załącznika 3 ustawy o podatku od towarów i usług jest w istocie implementacją art. 98 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.) w zw. z załącznikiem III tej Dyrektywy. Powołany przepis stanowi, że państwa członkowskie mogą stosować jedną lub dwie stawki obniżone (art. 98 ust. 1), przy czym stawki obniżone mają zastosowanie wyłącznie do dostaw towarów i świadczenia usług, których kategorie są określone w załączniku III (art. 98 ust. 2).

Jak wskazano w wyroku III SA/Wa 3204/12 z dnia 11 kwietnia 2013 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie „państwo członkowskie ma swobodę obniżenia poziomu opodatkowania w stosunku do podstawowej stawki krajowej, ale jedynie w ramach listy towarów i usług wymienionych w załączniku III dyrektywy 2006/112/WE.
Państwo członkowskie może więc zastosować stawkę podstawową (brak obniżenia opodatkowania) jak również zawęzić zakres obniżenia opodatkowania w odniesieniu do konkretnych rodzajów towarów i usług. Powyższe powinno jednak wynikać z wyraźnych przepisów prawa krajowego. Porównanie zakresu upoważnienia państwa członkowskiego do stosowania stawki obniżonej tj. opisu towarów i usług zawartego w załączniku III dyrektywy 2006/112/WE z opisem towarów i usług zawartym w załączniku 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, może być elementem wykładni przepisów krajowych, z tym jednak zastrzeżeniem, że z jednej strony nie może prowadzić do rozszerzającego rozumienia zasad stosowania krajowej stawki obniżonej w porównaniu do regulacji unijnych, z drugiej, w przypadku rozszerzenia w prawie krajowym zakresu stosowania stawki obniżonej, organy podatkowe nie mogą powoływać się na przepisy unijne.”

Obowiązujący od dnia 1 lipca 2011 r. art. 32 ust. 1 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1) wskazuje, że usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 Dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.

W myśl art. 32 ust. 2 ww. Rozporządzenia ustęp 1 ma zastosowanie w szczególności do:

prawa wstępu na spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne;
prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody;
prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria.

Ustęp 1 nie obejmuje korzystania z obiektów, takich jak sale gimnastyczne i inne, w zamian za opłatę (art. 32 ust. 3 cyt. Rozporządzenia).

Rozporządzenie Rady Nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i stosowane bezpośrednio. Oznacza to, że przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2011 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady Nr 282/2011 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Zatem z ww. przepisów Rozporządzenia Rady wynika, że świadczenie usług wstępu, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę obejmuje prawo wstępu na spektakle, występy cyrkowe, koncerty, wystawy, mecze, zawody, konferencje, seminaria.

Wskazać także należy, że art. 32 ww. Rozporządzenia jest co prawda zawarty w Rozdziale V „Miejsce transakcji podlegających opodatkowaniu" w podsekcji 7 „Świadczenie usług w ramach działalności kulturalnej, artystycznej, sportowej, naukowej, edukacyjnej, rozrywkowej lub podobnej", jednakże nie można utożsamiać go tylko i wyłącznie co do kwestii miejsca świadczenia usług. Zauważyć należy, że Rada Unii Europejskiej we wstępie do niniejszego Rozporządzenia, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, w szczególności jej art. 397 oraz uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, w pkt 27 wskazała, że „Aby zapewnić jednolite opodatkowanie świadczenia usług kulturalnych, artystycznych, sportowych, naukowych, edukacyjnych, rozrywkowych i podobnych, należy zdefiniować pojęcie wstępu na tego rodzaju wydarzenia i usługi pomocnicze związane z takim wstępem”.

Posiłkując się niejako art. 32 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 wskazać należy na różnicę, która występuje pomiędzy znaczeniem słowa „wstęp” – rozumianym jako wstęp do obiektu (np. wejście na mecz piłki nożnej), a słowem „wstęp” rozumianym jako wejście do obiektu z możliwością korzystania z dostępnych tam urządzeń (np. wejście do siłowni). Ww. rozporządzenie Rady Nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, że przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2011 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady Nr 282/2011 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Warto w tym miejscu odwołać się do orzeczenia WSA w Gliwicach z dnia 8 maja 2012 r. sygn. akt III SA/Gl 1543/11, w którym Sąd po rozpoznaniu sprawy dotyczącej zbieżnego zagadnienia prawnego, uznał pogląd zaprezentowany przez organ podatkowy za słuszny. Co więcej, Sąd w tym wyroku, sam w uzasadnieniu wskazał na brzmienie powoływanego powyżej art. 32 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., jako aktu pomagającego w ustaleniu zakresu usług w zakresie „wstępu”. WSA, zaznaczył, że pojęcia usług w zakresie wstępu, w kontekście rozpatrywanej normy prawnej wynikającej z treści poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT nie można utożsamiać z pojęciem „biletu wstępu” uprawniającego do uczestniczenia w zajęciach sportowo-rekreacyjnych, które prowadzone są na zasadzie czynnego uczestnictwa w nich.

Linia orzecznicza sądów administracyjnych, powołując się m.in. na doktrynę prawa, akcentuje, że wykładnia prawa podatkowego, jako w ogóle wykładnia prawa, jest procesem kompleksowym, wymagającym równoczesnego stosowania co najmniej wszystkich trzech rodzajów wykładni: językowej, systemowej i funkcjonalnej. O ile wykładnia językowa powinna za każdym razem rozpoczynać proces wykładni, to jednak jej rezultat powinien zostać w dalszej kolejności skonfrontowany z efektem pozostałych metod wykładni. Owe pierwszeństwo nie oznacza bowiem, że uzyskane w ten sposób znaczenie przedmiotowego zwrotu jest ostateczne i poprawne.

Zgodnie z poglądem wyrażonym w uchwale składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 marca 2011 r. sygn. II FPS 8/10 „w procesie wykładni prawa interpretatorowi nie wolno całkowicie ignorować wykładni systemowej lub funkcjonalnej poprzez ograniczenie się wyłącznie do wykładni językowej pojedynczego przepisu. Może się bowiem okazać, że sens przepisu, który wydaje się językowo jasny, okaże się wątpliwy, gdy go skonfrontujemy z innymi przepisami lub weźmiemy pod uwagę cel regulacji prawnej. (...) Żaden przepis prawa nie jest oderwaną jednostką, lecz występuje w pewnym kontekście systemowym - jest częścią określonego aktu normatywnego, który z kolei jest częścią określonej gałęzi prawa przynależącej do systemu prawa polskiego. Wykładając więc dany przepis prawa, należy brać pod uwagę jego relacje do innych przepisów danego aktu normatywnego (wykładnia systemowa wewnętrzna) oraz do przepisów zawartych w innych ustawach (wykładnia systemowa zewnętrzna). Tylko bowiem realizacja tej dyrektywy wykładni prawa, określanej jako argumentum a rubrica, gwarantuje zupełne i niesprzeczne odczytanie danej instytucji prawa z przepisów prawa (por. L. Morawski, Zasady wykładni prawa, Toruń 2010, s. 152 i n.)”.

Ponadto, co należy przy tym podkreślić, wykładni winna być poddana cała jednostka redakcyjna danego tekstu prawnego (artykuł, paragraf, ustęp, punkt itp.), a nie tylko jej część czy fragment. Ustalenie normy prawnej w oparciu o fragment przepisu, a nie jego całości, jest błędem pars pro toto (patrz B. Brzeziński, Podstawy wykładni prawa podatkowego, Oddk Spółka z o.o., Gdańsk 2008, str. 62).

Dlatego, w procesie wykładni treści poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług należy kierować się nie tylko wykładnią językową, ale także wykładnią systemową wewnętrzną, i to całego określenia „Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu”, a nie tylko jego wybranego zwrotu czy fragmentu.

Użycie przez ustawodawcę zwrotu znajdującego się po myślniku tj. „wyłącznie w zakresie wstępu” ma istotne, wręcz decydujące znaczenie przy rozpoznawaniu niniejszej sprawy. Dopisanie go spowodowało znaczne ograniczenie w zakresie objęcia opodatkowaniem preferencyjną stawką podatku VAT, wyłącznie do samego wstępu. Daje ono jedynie możliwość wejścia i biernego uczestniczenia w usłudze związanej z rekreacją czy rozrywką, tj. przebywania, oglądania i słuchania, nabycie natomiast „pozostałej usługi związanej z rekreacją” w szerszym zakresie niż „wstęp”, jest już opodatkowane stawką podstawową.

Gdyby ustawodawca chciał objąć preferencyjną stawką podatku od towarów i usług „pozostałe usługi związane z rekreacją” w szerszym zakresie aniżeli sam „wstęp” to bez wątpienia uczyniłby to, wskazując w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług tylko „pozostałe usługi związane z rekreacją”, pomijając całkowicie określenie „wyłącznie w zakresie wstępu”. Tym bardziej, że takie rozwiązanie ustawodawca zastosował do wielu rodzajów usług wymienionych w zał. nr 3 do tej ustawy; wskazać tu można chociażby poz. 179 ww. załącznika, w której wymienił „usługi związane z działalnością obiektów sportowych”, obejmując tym samym wszystkie formy i kategorie usług sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 93.11.10.0.

Skoro ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „wstępu”, nie określił również ani form ani kategorii wstępu, to zasadnym stało się skorzystanie z definicji słownikowej, zgodnie z którą „wstęp” należy rozumieć jako możliwość wejścia „gdzieś” co nie jest równoznaczne z możliwością korzystania z dostępnych tam możliwości. Opłata (bilet, karnet) za wstęp jest opłatą wnoszoną przez np. kibica, co do zasady, za uczestniczenie w imprezie poprzez np. oglądanie (bierne uczestnictwo). Zatem pojęcia usług w zakresie wstępu (o którym mowa w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług) nie można utożsamiać z pojęciem „karnetu” czy „biletu wstępu” uprawniającego do korzystania z dostępnych urządzeń infrastruktury technicznej. Wstęp na siłownię nie uprawnia korzystającego (klienta) do wstępu jedynie w sensie wejścia gdzieś, jak to ma miejsce np. w przypadku nabycia biletu do kina, lecz obejmuje również czynne uczestnictwo, a więc korzystanie z kompleksowej usługi – w niniejszej sprawie skorzystania z wybranych urządzeń infrastruktury technicznej.

W niniejszych okolicznościach Wnioskodawca oferuje pakiet „Zajęcia" – który uprawnia do wstępu i korzystania z różnego rodzaju form aktywności fizycznej takich jak: siłownia, fitness, joga, ćwiczenia rehabilitacyjne, aerobic, balet, taniec, sztuki walk, sauna, jacuzzi.

Zatem opłacony pakiet „Zajęcia” nie oznacza wyłącznie wstępu na teren obiektu siłowni, czy sal w których odbywają się zajęcia fitness, joga, ćwiczenia rehabilitacyjne, aerobic, balet, taniec, sztuki walk, sauna, jacuzzi, lecz stanowi możliwość korzystania ze znajdującej się tam infrastruktury. Powyższe oznacza, że opłata za ww. pakiet na teren obiektu i korzystania z dowolnej infrastruktury nie jest tożsama z „opłatą w zakresie wstępu”. Klient posiadający pakiet „Zajęcia” nie tylko może wejść na teren obiektu, ale przede wszystkim uprawniony jest do czynnego korzystania z dostępnych tam urządzeń. Pobierana opłata uprawnia więc do korzystania z szerszego zakresu usług niż sam wstęp.

Na tak ścisłą wykładnię pojęcia „wstępu” wskazuje użycie, w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy, słowa „wyłącznie”, którego znaczenie odnosi się do tych obiektów i stanów rzeczy, które są w nim wymienione (w przedmiotowej sprawie do „wstępu”).

Powyższe okoliczności potwierdzają natomiast, że pakiet „Zajęcia” nie ma charakteru opłat jedynie za wstęp. Stanowi on niewątpliwie wynagrodzenie za prawo korzystania z dostępnych na terenie obiektu urządzeń. Z tych też względów pobierane przez Wnioskodawcę opłaty stanowiące w istocie wynagrodzenie za świadczone usługi uprawniające do korzystania z urządzeń dostępnych w prowadzonej przez Wnioskodawcę w ramach pakietu „Zajęcia” nie mogą być uznane za opłaty za wstęp, lecz przede wszystkim za możliwość korzystania z dostępnych urządzeń. Klienci decydujący się bowiem skorzystać z wstępu dostępnego w ramach działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę oczekiwać będą w szczególności wyświadczenia usługi polegającej na możliwości skorzystania ze znajdujących się tam urządzeń.

W świetle przywołanych uregulowań i przedstawionej treści wniosku należy stwierdzić, że opłaty pobierane przy sprzedaży pakietu „Zajęcia”, z uwagi na to, że uprawniają do wstępu na teren obiektu i skorzystania z udostępnionej klientom infrastruktury nie mogą być uznane za opłaty za wstęp. Zatem zastosowanie preferencyjnej 8% stawki podatku dla usług objętych pakietem „Zajęcia” nie jest możliwym. Czynności te powinny być opodatkowane podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Wnioskodawca w swojej ofercie posiada również pakiet „Usługi kompleksowe" - uprawniający w ramach wykupionego biletu do korzystania z obiektu sportowego wraz z usługą dodatkową: hala sportowa (lub basen lub korty squash lub korty tenisowe) i korzystanie z sauny, basen i zajęcia aerobiku (aqua aerobik), basen i korzystanie z siłowni, ściana wspinaczkowa (lub buldering) i korzystanie z sauny (lub basenu).

W niniejszej sprawie kwestią do rozstrzygnięcia jest ustalenie stawki podatku dla usługi korzystania z obiektu sportowego wraz z usługą dodatkową, tj. hala sportowa (lub basen lub korty squash lub korty tenisowe) i korzystanie z sauny, basen i zajęcia aerobiku (aqua aerobik), basen i korzystanie z siłowni, ściana wspinaczkowa (lub buldering) i korzystanie z sauny (lub basenu).

A zatem, skoro jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca świadczy usługi w ramach pakietu „Usługi kompleksowe" – na które składa się prawo wstępu i korzystania z: hali sportowej (lub basenu lub kortów squash lub kortów tenisowych) i korzystanie z sauny, basenu i zajęć aerobiku (aqua aerobik), basenu i korzystania z siłowni, ściany wspinaczkowej (lub buldering) i korzystania z sauny (lub basenu), który obejmować będzie usługi związane z działalnością obiektów sportowych sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 93.11.10.0 i będą one wykonywane w obiekcie będącym obiektem sportowym, to spełnione zostaną przesłanki do zastosowania preferencyjnej stawki 8% VAT, na podstawie art. 41 ust. 2, w związku z art. 146a pkt 2 oraz poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy, niezależnie od tego czy celem wstępu będzie rekreacyjne korzystanie z tych obiektów, czy też uprawianie sportu.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać za:

prawidłowe – w zakresie stawki podatku VAT dla usług świadczonych w ramach pakietu „Obiekty”,
nieprawidłowe – w zakresie stawki podatku VAT dla usług świadczonych w ramach pakietu „Zajęcia",
prawidłowe – w zakresie stawki podatku VAT dla usług świadczonych w ramach pakietu „Usługi kompleksowe".

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy a także stanowisku Wnioskodawcy (tj. powołany we własnym stanowisku symbol klasyfikacji wg PKWiU 93.11.10.0), które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14c ust. 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Podana przez Wnioskodawcę klasyfikacja, została potraktowana jako element zdarzenia przyszłego. Zaznaczyć w tym miejscu należy, że interpretację w zakresie stawki podatku VAT oparto na podanym przez Wnioskodawcę symbolu PKWiU 93.11.10.0 wskazanym w piśmie będącym uzupełnieniem wniosku.

Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji usług według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania wyrobu lub usługi zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wyrobu lub usługi, a w razie wątpliwości Podatnik może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Zmiana któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego, a w szczególności symbolu PKWiU usług lub zmiana stanu prawnego powoduje, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga w zakresie pytania nr 1, natomiast w zakresie pozostałych pytań zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin