Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-279/14-2/KJ
z 17 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2014 r. (data wpływu 18 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu powstania przychodu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 sierpnia 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu powstania przychodu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, posiadającym nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Podstawową działalnością Wnioskodawcy jest działalność produkcyjna. Wnioskodawca prowadzi także działalność handlową/dystrybucyjną obejmującą sprzedaż produktów własnych oraz towarów handlowych. Dystrybucja produktów i towarów handlowych Wnioskodawcy prowadzona jest także przez wyspecjalizowaną spółkę dystrybucyjną (Spółka Powiązana), należącą do tej samej grupy kapitałowej co Wnioskodawca.

Grupa kapitałowa rozważa restrukturyzację działalności. Zgodnie z przyjętymi założeniami wyłącznym przedmiotem działalności Wnioskodawcy ma być działalność produkcyjna, a Spółki Powiązanej pełnienie funkcji generalnego dystrybutora dla produktów i towarów handlowych Wnioskodawcy. W konsekwencji nastąpi przejęcie przez Spółkę Powiązaną wszystkich dotychczasowych funkcji Wnioskodawcy związanych ze sprzedażą produktów i towarów handlowych Wnioskodawcy, w tym jego działu handlowego (pracownicy, wyposażenie, umowy itp.). Motywem podjęcia działań restrukturyzacyjnych jest specjalizacja podmiotów w grupie, służąca poprawie efektywności prowadzonej działalności oraz redukcji kosztów wynikających z dublowania się funkcji.

W celu realizacji planowanej restrukturyzacji i odstąpienia opisanego wyżej obszaru działalności Wnioskodawcy Spółce Powiązanej na podstawie pisemnego porozumienia („Porozumienie”) pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką Powiązaną, na określony dzień („Dzień Przeniesienia”) nastąpi:

1. przejęcie pracowników działu handlowego Wnioskodawcy przez Spółkę Powiązaną w trybie art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (Dz. U. z 1998 r., Nr 21, poz. 94, z późn. zm.);
2. nabycie przez Spółkę Powiązaną rzeczowych składników majątku Wnioskodawcy wykorzystywanych do funkcji dystrybucyjnych;
3. przeniesienie na Spółkę Powiązaną innych składników i wartości majątkowych związanych z działalnością handlową, będących w posiadaniu Wnioskodawcy w Dniu Przeniesienia, w tym informacji i dokumentów związanych z procesem sprzedaży, w szczególności ogólnych warunków sprzedaży, regulaminów akcji marketingowych, list klientów, umów i innych dokumentów, z których wynikają warunki współpracy z poszczególnymi klientami lub grupami klientów, przy czym w skład tych pozostałych składników majątkowych mogą wchodzić także prawa majątkowe (o ile takie będą istniały w Dniu Przeniesienia) i know-how (o ile będzie w posiadaniu Wnioskodawcy w Dniu Przeniesienia) w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.);
4. przeniesienie na Spółkę Powiązaną umów z klientami obowiązujących w Dniu Przeniesienia;
5. zawarcie ze Spółką Powiązaną umowy dystrybucyjnej dotyczącej produktów i towarów handlowych, które były dotychczas dystrybuowane przez Wnioskodawcę lub rozszerzenie istniejącej między Wnioskodawcą a Spółką Powiązaną umowy dystrybucyjnej.
   
   

Przedmiotem przeniesienia nie będą wierzytelności i zobowiązania Wnioskodawcy. Przedmiot transakcji z uwagi na brak wyodrębnienia finansowego nie może zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia opisanych powyżej składników i wartości majątkowych oraz funkcji dystrybucyjnej zostanie ustalone w następujący sposób:

1. za nabycie przez Spółkę Powiązaną określonych w pkt 2 powyżej rzeczowych składników majątku Wnioskodawcy: wynagrodzenie zostanie ustalone w Porozumieniu kwotowo, w wysokości odpowiadającej wartości rynkowej tych składników i będzie należne w Dniu Przeniesienia;
2. za pozostałe składniki i wartości majątkowe: wynagrodzenie składać się będzie z części, ustalanych co roku po zakończeniu każdego z kolejnych lat obrotowych po Dniu Przeniesienia; wysokość tych części będzie uzależniona każdorazowo od wartości przychodów lub – w zależności od Porozumienia – zysków osiągniętych w zakończonym roku obrotowym przez Spółkę Powiązaną ze sprzedaży produktów i towarów handlowych, które przed Dniem Przeniesienia były dystrybuowane przez Wnioskodawcę. Zamiarem stron jest każdorazowo dokonanie tego rozliczenia w możliwie krótkim czasie po zakończeniu danego roku obrotowego. Tak określone części wynagrodzenia będą płatne przez liczbę lat wynikającą z Porozumienia. Szczegółowy sposób oraz termin kalkulacji i płatności rocznych części wynagrodzenia ustalone zostaną w Porozumieniu;
3. Wnioskodawca nie wyklucza również, że część wynagrodzenia za składniki określone w pkt 3 powyżej zostanie ustalona w Porozumieniu w sposób kwotowy i będzie należna w Dniu Przeniesienia, a reszta będzie należna Wnioskodawcy w ramach wynagrodzenia określonego w pkt II.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jaki dzień należy uznać za datę powstania przychodu z tytułu otrzymania przez Wnioskodawcę od Spółki Powiązanej w związku z przejęciem działalności handlowej Wnioskodawcy każdej z rocznych części wynagrodzenia ustalonego na zasadach określonych w pkt II powyżej?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ponieważ w związku z planową restrukturyzacją dojdzie do przejęcia przez Spółkę Powiązaną funkcji i ryzyk, które aktualnie obciążają Wnioskodawcę, zgodnie z § 23a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 września 2009 r. w sprawie sposobu i trybu określania dochodów osób prawnych w drodze oszacowania oraz sposobu i trybu eliminowania podwójnego opodatkowania osób prawnych w przypadku korekty zysków podmiotów powiązanych (Dz. U. z 2009 r. Nr 160, poz. 1268, z późn. zm.) konieczne jest ustalenie i zapłata na rzecz Wnioskodawcy odpowiedniego wynagrodzenia z tego tytułu.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku każdej z rocznych części wynagrodzenia należnej mu od Spółki Powiązanej, ustalonej na zasadach określonych w pkt II powyżej, za datę powstania przychodu z tego tytułu należy uznać każdorazowo dzień otrzymania zapłaty danej rocznej części wynagrodzenia.

Stanowisko powyższe Wnioskodawca opiera na regulacji zawartej w art. 12 ust. 3 i 3e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ww. ustawy za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Art. 12 ust. 3a ww. ustawy stanowi, że za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Z kolei art. 12 ust. 3c ww. ustawy stanowi, że jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku i na podstawie ust. 3d tego artykułu jest także odpowiednio stosowany do dostawy energii elektrycznej, cieplnej oraz gazu przewodowego.

Zaś zgodnie z art. 12 ust. 3e ww. ustawy w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c i 3d, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

W celu określenia, momentu powstania przychodu należy więc rozważyć w pierwszej kolejności możliwość zastosowania art. 12 ust. 3c i 3d ww. ustawy, następnie art. 12 ust. 3a tej ustawy, a jeżeli nie znajdą one zastosowania, należy stosować przepis art. 12 ust. 3e ww. ustawy.

W ocenie Wnioskodawcy art. 12 ust. 3c i 3d ww. ustawy nie mogą stanowić podstawy do określenia daty powstania przychodu, ponieważ podstawą uzyskania rocznych części wynagrodzenia nie są usługi rozliczane w okresach rozliczeniowych ani dostawy energii elektrycznej, cieplnej ani gazu ziemnego.

Co do zastosowania art. 12 ust. 3a ww. ustawy, to należy zauważyć, że zgodnie z tym przepisem przychód powstaje w momencie wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi. W przedmiotowej transakcji wysokość rocznych części wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy nie będzie znana w Dniu Przeniesienia. Uzależnione są one bowiem od wysokości przychodów/zysków osiągniętych przez Spółkę Powiązaną w przyszłości. Wysokość każdej z rocznych części wynagrodzenia będzie można ustalić dopiero po zakończeniu każdego roku obrotowego, do którego będą się one odnosić. Fakturowanie i płatność poszczególnych części będą następować przy tym w określonym czasie po zakończeniu danego roku obrotowego. W związku z tym nie ma podstaw, aby na Dzień Przeniesienia uznać roczne części wynagrodzenia jako należne.

Przepisy prawa podatkowego nie wprowadzają definicji legalnej pojęcia „przychody należne”. Natomiast zgodnie z linią orzeczniczą sądów administracyjnych, przychód z działalności gospodarczej, który nie został faktycznie otrzymany, staje się należny w chwili, od której można się go prawnie skutecznie domagać.

W związku z tym osiągnięcie przychodu z tytułu każdej z rocznych części wynagrodzenia, ustalonych na zasadach określonych w pkt II powyżej nie może nastąpić wcześniej niż na ostatni dzień roku obrotowego, którego przychody/zyski będą podstawą jej ustalenia. Wtedy bowiem dopiero możliwe staje się określenie wysokości tej części wynagrodzenia i od tego momentu można mówić o przychodzie należnym w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. A na podstawie art. 12 ust. 3e ww. ustawy za datę powstania tego przychodu należy uznać dzień otrzymania zapłaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie momentu powstania przychodu jest nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.) nie zawiera legalnej definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii. W myśl ww. artykułu przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie do art. 12 ust. 3 ww. ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zatem przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Co do zasady, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa.

Dla ustalenia przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych istotnym zagadnieniem jest określenie daty uzyskania przychodu, z którą ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych łączy moment powstania obowiązku podatkowego. Zasady podatkowego rozpoznawania momentu uzyskania przychodów określonych w art. 12 ust. 3 tej ustawy zostały uregulowane przez ustawodawcę w art. 12 ust. 3a-3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 3a ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Jak stanowi art. 14 ust. 1 powyższej ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Wobec powyższego, momentem powstania przychodu dla Spółki – stosownie do art. 12 ust. 3 w związku z art. 12 ust. 3a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest dzień odpłatnego zbycia rzeczy lub prawa majątkowego, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, posiadającym nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Podstawową działalnością Wnioskodawcy jest działalność produkcyjna. Wnioskodawca prowadzi także działalność handlową/dystrybucyjną obejmującą sprzedaż produktów własnych oraz towarów handlowych. Dystrybucja produktów i towarów handlowych Wnioskodawcy prowadzona jest także przez wyspecjalizowaną spółkę dystrybucyjną (Spółka Powiązana), należącą do tej samej grupy kapitałowej co Wnioskodawca. Grupa kapitałowa rozważa restrukturyzację działalności. Zgodnie z przyjętymi założeniami wyłącznym przedmiotem działalności Wnioskodawcy ma być działalność produkcyjna, a Spółki Powiązanej pełnienie funkcji generalnego dystrybutora dla produktów i towarów handlowych Wnioskodawcy. W konsekwencji nastąpi przejęcie przez Spółkę Powiązaną wszystkich dotychczasowych funkcji Wnioskodawcy związanych ze sprzedażą produktów i towarów handlowych Wnioskodawcy, w tym jego działu handlowego (pracownicy, wyposażenie, umowy itp.).

W celu realizacji planowanej restrukturyzacji i odstąpienia opisanego wyżej obszaru działalności Wnioskodawcy Spółce Powiązanej na podstawie pisemnego porozumienia („Porozumienie”) pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką Powiązaną, na określony dzień („Dzień Przeniesienia”) nastąpi m.in.: przeniesienie na Spółkę Powiązaną innych składników i wartości majątkowych związanych z działalnością handlową, będących w posiadaniu Wnioskodawcy w Dniu Przeniesienia, w tym informacji i dokumentów związanych z procesem sprzedaży, w szczególności ogólnych warunków sprzedaży, regulaminów akcji marketingowych, list klientów, umów i innych dokumentów, z których wynikają warunki współpracy z poszczególnymi klientami lub grupami klientów, przy czym w skład tych pozostałych składników majątkowych mogą wchodzić także prawa majątkowe (o ile takie będą istniały w Dniu Przeniesienia) i know-how (o ile będzie w posiadaniu Wnioskodawcy w Dniu Przeniesienia) w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.).

Przedmiotem przeniesienia nie będą wierzytelności i zobowiązania Wnioskodawcy. Przedmiot transakcji z uwagi na brak wyodrębnienia finansowego nie może zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia opisanych powyżej składników i wartości majątkowych oraz funkcji dystrybucyjnej zostanie ustalone w następujący sposób:

• wynagrodzenie za pozostałe składniki i wartości majątkowe składać się będzie z części, ustalanych co roku po zakończeniu każdego z kolejnych lat obrotowych po Dniu Przeniesienia;
  

• wysokość tych części będzie uzależniona każdorazowo od wartości przychodów lub – w zależności od Porozumienia – zysków osiągniętych w zakończonym roku obrotowym przez Spółkę Powiązaną ze sprzedaży produktów i towarów handlowych, które przed Dniem Przeniesienia były dystrybuowane przez Wnioskodawcę.
  
  

Zamiarem stron jest każdorazowo dokonanie tego rozliczenia w możliwie krótkim czasie po zakończeniu danego roku obrotowego. Tak określone części wynagrodzenia będą płatne przez liczbę lat wynikającą z Porozumienia. Szczegółowy sposób oraz termin kalkulacji i płatności rocznych części wynagrodzenia ustalone zostaną w Porozumieniu. Wnioskodawca nie wyklucza również, że część wynagrodzenia za ww. składniki zostanie ustalona w Porozumieniu w sposób kwotowy i będzie należna w Dniu Przeniesienia, a reszta będzie należna Wnioskodawcy w ramach wynagrodzenia określonego w sposób opisany powyżej.

Z treści wniosku wynika również, że wysokość rocznych części wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy nie będzie znana w Dniu Przeniesienia. Uzależnione będą one bowiem od wysokości przychodów/zysków osiągniętych przez Spółkę Powiązaną w przyszłości. Wysokość każdej z rocznych części wynagrodzenia będzie można ustalić dopiero po zakończeniu każdego roku obrotowego, do którego będą się one odnosić. Fakturowanie i płatność poszczególnych części wynagrodzenia będą następować przy tym w określonym czasie po zakończeniu danego roku obrotowego.

Wątpliwości Wnioskodawcy wiążą się z momentem powstania przychodu w związku z otrzymaniem każdej z rocznych części wynagrodzenia.

W ocenie tutejszego Organu, w aspekcie okoliczności przedstawionych we wniosku należy stwierdzić, że momentem istotnym dla ustalenia przychodu będzie dzień zbycia rzeczy lub prawa majątkowego, nie późniejszy niż dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności.

W opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym, rozliczenie Wnioskodawcy za przedmiot części Porozumienia nastąpi na podstawie faktur wystawianych za kolejne etapy jego realizacji, zgodnie z harmonogramem w nim określonym i będą to, w świetle art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychody z tytułu zbycia rzeczy lub praw majątkowych związanych z działalnością gospodarczą. Z uwagi na to, że Spółka będzie realizowała Porozumienie w poszczególnych ściśle określonych etapach, w trakcie których będzie otrzymywała zapłatę od Spółki Przejmującej składniki i wartości majątkowe Wnioskodawcy, przy czym każdy etap będzie się kończył w sposób określony w zawartym Porozumieniu, w konsekwencji po zakończeniu każdego etapu porozumienia Spółki powstanie przychód z tego tytułu.

W świetle powyższego zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z czym, za datę powstania przychodu należnego z tytułu realizacji „Porozumienia” Spółka powinna uznać dzień wystawienia faktury za zrealizowanie danej rocznej części „Porozumienia”. Pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu ma bowiem dzień dokonania czynności – wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego, wykonania usługi lub jej częściowego wykonania, przy czym dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności jest ostatecznym terminem, który stanowi o dacie powstania przychodu. Powstanie przychodu następuje w dniu zaistnienia wskazanych w przepisie zdarzeń, a jeżeli występują one po dniu wystawienia faktury, czy po dniu dokonania zapłaty należności, te dni, a nie fakt zaistnienia konkretnego zdarzenia, decydują o momencie powstania przychodu.

Stanowisko Wnioskodawcy, że na podstawie art. 12 ust. 3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku każdej z rocznych części wynagrodzenia należnej mu od Spółki Powiązanej, ustalonej na zasadach opisanych powyżej, za datę powstania przychodu z tego tytułu należy uznać każdorazowo dzień otrzymania zapłaty danej rocznej części wynagrodzenia uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.