Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-860/14/KB
z 24 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 18 lipca 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 23 lipca 2014 r.), uzupełnionym 13 października 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej odsetek od kredytu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej odsetek od kredytu. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 29 września 2014 r. Znak: IBPBI/1/415-860/14/KB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 13 października 2014 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 1 lipca 2014 r. Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą, której przeważającą częścią jest doradztwo gospodarcze, sklasyfikowane pod symbolem PKD 70.22.Z - pozostałe doradztwo w zakresie działalności gospodarczej i zarządzania. Nie mogąc pozyskać kredytu w ramach działalności gospodarczej na sfinansowanie zakupu środka trwałego (brak historii kredytowej w ramach działalności gospodarczej) Wnioskodawca zaciągnął wspólnie z małżonką (w ramach wspólnoty majątkowej) kredyt gotówkowy, który 2 lipca 2014 r. został wypłacony przez bank na wspólne konto osobiste. Następnie 2 lipca 2014 r. całą kwotę kredytu Wnioskodawca przelał na konto firmowe. W tym samym dniu został zakupiony samochód osobowy na potrzeby działalności gospodarczej, a płatność za niego oraz ubezpieczenia OC i AC została dokonana z konta firmowego z uprzednio wpłaconych środków pieniężnych uzyskanych z kredytu. Spłata będzie dokonywana w całości z rachunku bankowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej, jednakże nie bezpośrednio, a z wykorzystaniem indywidualnego konta bankowego należącego wyłącznie do Wnioskodawcy. Środki z rachunku bankowego służącego działalności gospodarczej zostaną przelane na rachunek osobisty, a następnie z rachunku osobistego na spłatę kredytu. Bank nie pozwala spłacać bezpośrednio kredytu i odsetek z rachunku firmowego, ponieważ kredyt przeznaczony był dla osoby fizycznej posiadającej konto osobiste i to z niego muszą być dokonywane płatności.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 7 października 2014 r., Wnioskodawca wskazał, że:

1. Dochody z indywidualnej działalności gospodarczej opodatkowuje na „zasadach ogólnych” według progresywnej skali podatkowej;
2. Na potrzeby ww. działalności prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów;
3. Uzyskana od banku 2 lipca 2014 r. pożyczka gotówkowa w wysokości 65.000 zł została rozdysponowana w następujący sposób:
• 63.000 zł przeznaczono na zakup 2 lipca 2014 r. samochodu osobowego dla celów działalności gospodarczej,
  
• 1.675 zł przeznaczono na opłacenie 2 lipca 2014 r. polisy ubezpieczeniowej OC i AC ww. samochodu,
  
• razem wydatkowano 64.675 zł,
  
• kwotę niewykorzystanego kredytu, tj. 325 zł powiększono o kwotę 525 zł (razem 850 zł), a następnie 7 lipca 2014 r. zwrócono do banku nadpłacając tym samym kredyt;
4. Zakupiony samochód został uznany za środek trwały i przyjęto go na ewidencję środków trwałych 15 lipca 2014 r. Od sierpnia 2014 r. jest amortyzowany według stawki 40%, gdyż stanowi używany środek trwały;
5. Ww. samochód wykorzystywany jest tylko i wyłącznie na cele prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej;
6. Żona Wnioskodawcy nie prowadzi działalności gospodarczej i nie użytkuje ww. samochodu.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ustalając podstawę opodatkowania z działalności gospodarczej Wnioskodawca, będący osobą fizyczną, będzie mógł ująć w kosztach uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych odsetki od kredytu gotówkowego zaciągniętego wspólnie z żoną (odsetki płacone są tylko przez Wnioskodawcę), który został następnie przeznaczony na zakup samochodu wykorzystywanego w działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki płacone przez niego od kredytu gotówkowego przyznanego przez bank Wnioskodawcy i jego żonie, a następnie przeznaczonego na sfinansowanie zakupu samochodu do celów działalności gospodarczej stanowią koszt uzyskania przychodu. W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z kolei w art. 23 ww. ustawy, gdzie ustawodawca określił przypadku kosztów niemogących stanowić kosztów uzyskania przychodów, brak jest jakichkolwiek zapisów mówiących o nieakceptowaniu tego rodzaju kosztów. Zdaniem Wnioskodawcy, została spełniona przesłanka art. 22 ust. 1 ww. ustawy, bowiem kredyt został w całości przeznaczony na cele gospodarcze, a płacone od niego odsetki mają związek z uzyskiwanymi przychodami, jak również z zachowaniem i zabezpieczeniem źródła przychodów. Ponadto mimo, że kredyt został zaciągnięty wspólnie z żoną, z którą Wnioskodawca pozostaje we wspólności majątkowej, to raty kapitałowo-odsetkowe będą spłacane tylko i wyłącznie przez Wnioskodawcę.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, zasadne jest ujęcie zapłaconych odsetek od kredytu gotówkowego w kosztach działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, że konieczność poniesienia określonego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z określonego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów) (…). Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 32 i 33 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

• naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów);
• odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.
  
  

Z powyższych przepisów wynika, że warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej odsetek od kredytu jest istnienie związku przyczynowo-skutkowego między zaciągniętym kredytem, a przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ww. ustawy oraz fakt ich zapłacenia. Zauważyć przy tym należy, że przepisy ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów, wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytów (pożyczek) przeznaczonych na sfinansowanie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, od klasyfikacji, czy nazwy kredytów stosowanych przez instytucje finansowe, jak również od rodzaju zaciągniętego kredytu. Decydujące znaczenie dla ustalenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ma więc faktyczne przeznaczenie kredytu, a nie treść umowy zawartej z bankiem.

W przypadku zatem gdy podatnik prowadzący indywidualnie pozarolniczą działalność gospodarczą zaciągnie kredyt jako osoba fizyczna (poza prowadzoną działalnością gospodarczą), z którego środki wydatkuje następnie na cele prowadzonej działalności gospodarczej, to (co do zasady) odsetki od takiego kredytu mogą stanowić koszty uzyskania przychodu tej działalności w momencie zapłaty.

Jeżeli jednak środki pozyskane z ww. kredytu przeznaczone zostaną na nabycie składnika majątku stanowiącego środek trwały lub wartość niematerialną i prawną w prowadzonej przez podatnika działalności, to odsetki od tego kredytu:

• naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania – składają się na wartość początkową tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej i podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu pośrednio poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od tej wartości początkowej;
• naliczone po tym dniu – podlegają zaliczeniu do ww. kosztów w momencie zapłaty.
  
  

Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. Podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b (art. 22f ust. 1 ww. ustawy). Wartością początkową środków trwałych nabytych odpłatnie przez podatnika jest cena ich nabycia (art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy), za którą uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku (art. 22g ust. 3 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca 1 lipca 2014 r. rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej. Na potrzeby tej działalności nabył samochód osobowy, który uznał za środek trwały. Zakup samochodu został sfinansowany z kredytu, który Wnioskodawca zaciągnął wspólnie z żoną (w ramach wspólnoty majątkowej) prywatnie, poza prowadzoną działalnością gospodarczą.

Kredyt został udzielony w kwocie 65.000 zł, z czego:

• na nabycie samochodu przeznaczone zostało 63.000 zł;
• 1.675 zł Wnioskodawca wydatkował na zapłatę składek ubezpieczenia OC i AC od ww. samochodu;
• niewykorzystana kwota kredytu, tj. 325 zł 7 lipca 2014 r. zwrócona została bankowi, jako część spłaty kredytu.
  
  

Jak wskazał Wnioskodawca ww. samochód jest wykorzystywany wyłącznie na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej i został uznany za środek trwały 15 lipca 2014 r., a amortyzowany jest od sierpnia 2014 r.

Biorąc pod uwagę cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, że odsetki od opisanego kredytu mogą stanowić koszty uzyskania przychodu prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Przy czym, odsetki od kredytu w części przeznaczonej na nabycie środka trwałego (samochodu):

• naliczone do dnia przekazania samochodu do używania (uznania go za środek trwały) podlegają zaliczeniu do kosztów pośrednio, poprzez odpisy amortyzacyjne;
• naliczone po ww. dniu można zaliczyć do kosztów podatkowych w momencie ich zapłaty.
  
  

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.