Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-654/14-2/SM
z 30 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2014 r. (data wpływu 8 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie sposobu ustalania ilości wyrobów energetycznych o kodach CN 2711 12 97, 2711 12 94, 2711 13 97 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie sposobu ustalania ilości wyrobów energetycznych o kodach CN 2711 12 97, 2711 12 94, 2711 13 97.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: X. lub Spółka) jest podmiotem zajmującym się magazynowaniem oraz przeładunkiem paliw płynnych. X. prowadzi swoją działalność poprzez sieć baz paliw, stanowiących składy podatkowe, w których magazynowane są usługowo wyroby akcyzowe należące do podmiotów trzecich.

W jednym ze swoich składów podatkowych Spółka zamierza rozpocząć działalność w zakresie produkcji i magazynowania gazów propan-butan o kodach CN 2711 12 97, 2711 12 94, 2711 13 97 (dalej łącznie: gaz płynny). Dotychczas przedmiotowa działalność była prowadzona przez kontrahenta X. (tj. właściciela wyrobów).

Wyroby gotowe będą magazynowane w składzie podatkowym, a następnie wydawane ze składu podatkowego Spółki do kontrahentów w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy z zapłaconą akcyzą oraz w zwolnieniu z podatku akcyzowego ze względu na przeznaczenie. Przedmiotowe wyroby będą przeznaczone zarówno do celów napędowych, jak i opałowych.

W związku z powyższymi działaniami w zakresie wyrobów energetycznych, Spółka będzie zobowiązana do wypełniania szeregu obowiązków formalnych określonych w przepisach akcyzowych. W celu wypełnienia tych obowiązków formalnych, do których należy m.in. prowadzenie ewidencji, Spółka powinna ustalić właściwą jednostkę miary, umożliwiającą sprawne i rzetelne rozliczanie podatku akcyzowego od wyrobów energetycznych.

W związku z powyższym, Spółka pragnie potwierdzić, czy metodologia ustalania ilości gazu płynnego, którą Spółka zamierza przyjąć jest właściwa na gruncie przepisów akcyzowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy ustalenie dla celów akcyzy ilości GJ w przypadku wyrobów energetycznych o kodach CN 2711 12 97, 2711 12 94, 2711 13 97 przeznaczonych do celów opałowych powinno zostać dokonane przy uwzględnieniu ilości tych wyrobów w kilogramach oraz stałej wartości opałowej w wysokości wskazanej w art. 88 ust. 7 pkt 3 ustawy akcyzowej?
2. Czy dla celów wypełniania obowiązków wynikających z przepisów akcyzowych (w szczególności prowadzenia ewidencji składu podatkowego, składania deklaracji akcyzowych oraz informacji o wyrobach w składzie podatkowym), związanych z nabywaniem, produkcją, magazynowaniem i obrotem wyrobami energetycznymi o kodach CN 2711 12 97, 2711 12 94, 2711 13 97 Spółka ma możliwość ustalania ilości tych wyrobów w kilogramach wagowych rozumianych jako wynik ważenia netto na legalizowanych wagach kolejowych bądź samochodowych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko Spółki:

Ad 1.

Zdaniem Spółki, ustalenie dla celów akcyzy ilości GJ w przypadku wyrobów energetycznych o kodach CN 2711 12 97, 2711 12 94, 2711 13 97 przeznaczonych do celów opałowych powinno zostać dokonane przy uwzględnieniu ilości tych wyrobów w kilogramach oraz stałej wartości opałowej w wysokości wskazanej w art. 88 ust. 7 pkt 3 ustawy akcyzowej.

Ad 2.

W ocenie Spółki, dla celów wypełniania obowiązków wynikających z przepisów akcyzowych (w szczególności prowadzenia ewidencji składu podatkowego, składania deklaracji akcyzowych oraz informacji o wyrobach w składzie podatkowym), związanych z nabywaniem, produkcją, magazynowaniem i obrotem wyrobami energetycznymi o kodach CN 2711 12 97, 2711 12 94, 2711 13 97 Spółka ma możliwość ustalania ilości tych wyrobów w kilogramach wagowych rozumianych jako wynik ważenia netto na legalizowanych wagach kolejowych bądź samochodowych.

Uzasadnienie stanowiska Spółki:

Ad 1.

(i)

Na gruncie art. 88 ust. 1 ustawy akcyzowej podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15°C lub kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa wyrażona w gigadżulach (GJ).

Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 18 ustawy akcyzowej w przypadku gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711 (a więc również gazu płynnego wykorzystywanego do celów opałowych), stawka akcyzy wynosi 1,28 zł/1 gigadżul (GJ). Tym samym, dla celu poboru podatku akcyzowego i ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku wyrobów energetycznych o kodach CN 2711 12 97, 2711 12 94, 2711 13 97 przeznaczonych do celów opalowych należy określić ich wartość opałową w gigadżulach.

Art. 88 ust. 7 pkt 3 ustawy akcyzowej wskazuje, że dla wyrobów energetycznych o kodach CN od 2711 12 do 2711 19 00 dla celów poboru akcyzy ustawodawca określił wartość opałową wynoszącą 46 GJ/1000 kilogramów. Wyroby energetyczne, będące przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej są to wyroby wskazane w art. 88 ust. 7 pkt 3 ustawy akcyzowej. Tym samym, w przypadku przeznaczenia tych wyrobów na cele opałowe, zdaniem Spółki należy wobec nich stosować stałą wartość opałową w wysokości 46 GJ/1000 kilogramów.

(ii)

Jednocześnie, zdaniem Spółki, stała wartość opałowa w wysokości 46 GJ/1000 kilogramów w przypadku przeznaczenia gazu płynnego do celów opałowych znajdzie również zastosowanie w przypadku wypełniania pozostałych obowiązków formalnych wynikających z regulacji akcyzowych związanych z nabywaniem, produkcją, magazynowaniem, obrotem gazem płynnym.

Przykładowo, zgodnie z § 12 rozporządzenia w sprawie warunków prowadzenia składów podatkowych, ewidencja składu podatkowego powinna zawierać m.in. „ilości wyrobów akcyzowych w jednostkach miary właściwych dla ustalenia podstawy opodatkowania”. Podobnie, dla celów ewidencji wyrobów zwolnionych z podatku akcyzowego, zgodnie z § 4 ust. 2 rozporządzenia w sprawie dokumentu dostawy, ilość wyrobów zwolnionych wysłanych, otrzymanych lub zużytych wpisuje się do ewidencji wyrobów zwolnionych według kodów CN w jednostkach miary stosowanych przy obliczeniu akcyzy oraz w sposób umożliwiający obliczenie ilości tych wyrobów.

Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 13 ustawy akcyzowej jednostką miary stosowaną przy obliczaniu akcyzy są gigadżule. Jednocześnie, w przypadku gazu płynnego przeznaczonego do celów opałowych zastosowanie znajdzie stała wartość opałowa wskazana w art. 88 ust. 7 pkt 3 ustawy akcyzowej.

W konsekwencji, zdaniem X. ustalenie dla celów akcyzy ilości GJ w przypadku gazu płynnego przeznaczonego do celów opałowych powinno zostać dokonane przy uwzględnieniu ilości kilogramów gazu płynnego oraz stałej wartości opałowej w wysokości 46 GJ/1000 kilogramów.

Ad 2.

(i)

Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 12 ustawy akcyzowej, w stosunku do gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, występujących w stanie skroplonym i wykorzystywanych do napędu silników, podstawa opodatkowania wyrażona została w kilogramach, gdyż stawka akcyzowa dla tych wyrobów wynosi 695 zł na 1000 kg.

Natomiast w przypadku przeznaczenia powyższych wyrobów do celów opałowych stawka podatku akcyzowego zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 13 została wyrażona w gigadżulach (GJ). Jednakże, jak już Spółka wskazywała, w przypadku gazu płynnego przeznaczonego do celów opałowych zastosowanie znajdzie stała wartość opałowa wskazana w art. 88 ust. 7 pkt 3 ustawy akcyzowej w wysokości 46 GJ/1000 kilogramów.

W konsekwencji, zarówno w przypadku przeznaczenia gazu płynnego do celów napędowych, jak również do celów opałowych, niezbędnym jest określenie ilości tych wyrobów w kilogramach.

(ii)

Przepisy akcyzowe nie precyzują w jaki sposób podatnicy powinni ustalać ilość kilogramów wyrobów, tj. czy powinni ją ustalać w kilogramach wagowych rozumianych jako wynik ważenia netto na legalizowanych wagach kolejowych bądź samochodowych czy też powinni ją ustalać w kilogramach masowych obliczanych na podstawie pomiarów na legalizowanych wagach i przy wykorzystaniu współczynników przeliczeniowych np. z tabeli API 56 określonej w Polskiej Normie PN-ISO 91:1. W związku z tym, zdaniem X., Spółka ma swobodę w wybraniu metody ustalania ilości kilogramów gazu płynnego.

Spółka pragnie podkreślić, że w świetle art. 8 ust. 1 pkt 4 ustawy prawo o miarach (Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach, Dz. U. 2011 r., Nr 64, poz. 332) przyrządy pomiarowe, które mogą być stosowane przy pobieraniu opłat, podatków i innych należności budżetowych oraz ustalaniu opustów, kar umownych, wynagrodzeń i odszkodowań, a także przy pobieraniu i ustalaniu podobnych należności i świadczeń i są określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 6, podlegają prawnej kontroli metrologicznej.

Natomiast na gruncie rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 27 grudnia 2007 r. w sprawie rodzajów przyrządów pomiarowych (Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 27 grudnia 2007 r. w sprawie rodzajów przyrządów pomiarowych podlegających prawnej kontroli metrologicznej oraz zakresu tej kontroli, Dz. U. z dnia 9 stycznia 2008 r., dalej: rozporządzenie w sprawie rodzajów przyrządów pomiarowych), wydanego na podstawie art. 8 ust. 6 ustawy prawo o miarach, dopuszczone zostało stosowanie zróżnicowanych urządzeń pomiarowych służących do określenia ilości wyrobów akcyzowych przyjmowanych bądź wysyłanych ze składu podatkowego. Ilość wyrobów akcyzowych nabywanych oraz wysyłanych powinna być ustalana na podstawie uprzednio wybranej i niezmiennej metody, w celu zapewnienia rzetelności ewidencyjnej.

W ocenie Spółki metodą, która każdorazowo gwarantowałaby obiektywne ustalanie ilości wyrobów akcyzowych byłaby metoda pozwalająca na określenie ilości kilogramów wyrobu w kilogramach wagowych. Przyjęcie przez Spółkę jednolitej metody wyeliminuje sytuacje, w których na skutek zróżnicowanych metod ustalania ilości wyrobów energetycznych dochodziłoby do powstania nieznajdujących odzwierciedlenia w rzeczywistości nadwyżek lub ubytków.

Na poparcie swojej argumentacji Spółka pragnie również odnieść się do regulacji wskazanych w ustawie o normalizacji (Ustawa o normalizacji z dnia 12 września 2002 r., Dz. U. Nr 169, poz. 1386, z późn. zm., dalej: ustawa o normalizacji). Ustawa ta określa cele i zasady normalizacji, przez którą rozumie się działalność zmierzającą do uzyskania optymalnego, w danych okolicznościach, stopnia uporządkowania w określonym zakresie, poprzez ustalanie postanowień przeznaczonych do powszechnego i wielokrotnego stosowania, dotyczących istniejących lub mogących wystąpić problemów. Ponadto w ustawie tej zostało również zdefiniowane pojęcie normy, przez którą należy rozumieć dokument przyjęty na zasadzie konsensu i zatwierdzony przez upoważnioną jednostkę organizacyjną, ustalający - do powszechnego i wielokrotnego stosowania - zasady, wytyczne lub charakterystyki odnoszące się do różnych rodzajów działalności lub ich wyników i zmierzający do uzyskania optymalnego stopnia uporządkowania w określonym zakresie.

Na gruncie Polskich Norm można odnaleźć zalecenie odnoszące się do ustalania ilości wyrobów w oparciu o współczynnik umożliwiający określenie kilogramów masowych, tj. obliczanych na podstawie pomiarów na legalizowanych wagach i przy wykorzystaniu współczynników przeliczeniowych. Jednakże, co warto podkreślić, na gruncie art. 5 ust. 3 ustawy o normalizacji stosowanie Polskich Norm jest dobrowolne. Dlatego też, należy stwierdzić, że polskie przepisy, w tym przepisy akcyzowe nie narzucają podmiotom określonej metody ustalania ilości kilogramów wyrobu.

Powyższe stanowisko potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 3 stycznia 2014 r., o sygn. IPPP3/443-929/13-2/KB, w której wskazał, że „Zastosowanie Polskich Norm, o ile nie nakazują tego przepisy prawa leży w gestii umawiających się stron. Jest obowiązkowe jedynie wtedy, jeśli zostaną one powołane w ustawach lub na mocy odpowiednich rozporządzeń właściwych ministrów. Mając na uwadze, że w przepisach w zakresie podatku akcyzowego nie odwołano się do Polskiej Normy należy stwierdzić, że jej stosowanie dla celów podatku akcyzowego jest dobrowolne.”

Z uwagi na fakt, iż w przepisach akcyzowych nie została sprecyzowana forma określania ilości kilogramów wyrobów akcyzowych, a Polskie Normy mogą być stosowane dobrowolnie, co potwierdza stanowisko wyrażone w zacytowanej interpretacji, przyjmowanie dla rozliczeń akcyzy wyników określających ilość wyrobów w kilogramach wagowych tj. na podstawie wskazań wag, jest zdaniem X. dozwolone.

Reasumując Spółka pragnie wskazać, że zarówno przepisy ustawy akcyzowej, jak i regulacje wyrażone w rozporządzeniach wykonawczych nie precyzują w jaki sposób podmioty stosujące regulacje akcyzowe są zobowiązane ustalać ilość wyrobów akcyzowych stanowiących podstawę opodatkowania. Dzięki przyjęciu przez Spółkę stałej metody ustalania ilości wyrobów energetycznych, tj. w kilogramach wagowych możliwe będzie rzetelne ustalanie podstawy opodatkowania akcyzą. Jednocześnie, takie działanie Spółki będzie zgodne z regulacjami akcyzowymi, jak również z innymi przepisami prawa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.