2014.09.15 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-703/14-4/MP
z 15 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2014 r. (data wpływu 20 czerwca 2014 r.), uzupełnionym w dniu 27 sierpnia 2014 r. (data wpływu 29 sierpnia 2014 r.) na wezwanie Organu z dnia 14 sierpnia 2014 r. (doręczone w dniu 20 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji dostawy Gruntu i prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji dostawy Gruntu i prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Wniosek uzupełniono w dniu 27 sierpnia 2014 r. (data wpływu 29 sierpnia 2014 r.) na wezwanie Organu z dnia 14 sierpnia 2014 r. (doręczone w dniu 20 sierpnia 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe :

Wnioskodawca jest spółką celową prowadzącą działalność gospodarczą na rynku nieruchomości (dalej „Spółka” lub „Wnioskodawca” ). Obecnie Spółka planuje dokonać nabycia kilkudziesięciu niezabudowanych działek od dwóch polskich spółek. W przyszłości Spółka planuje wybudować na tych działkach centrum logistyczne, a w ramach swojej działalności gospodarczej wynajmować budynki magazynowe, które mają być na tych działkach wybudowane. Działalność gospodarcza Spółki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Nabycie nieruchomości od Sprzedającego 1

Od jednej ze spółek (zwanej dalej „Sprzedającym 1”) Spółka nabędzie 31 niezabudowanych działek położonych we wsi B.. Przez działkę nr 32/5 przebiega nieutwardzona droga, na której nigdy nie wykonano żadnych prac / ulepszeń (nie poniesiono w związku z tym żadnych nakładów).

Planowana transakcja obejmie działki zwane łącznie „Gruntem 1”.

Grunt 1 (z wyłączeniem działki nr 32/5) został nabyty przez Sprzedającego 1 na podstawie kilku transakcji sprzedaży zawartych z osobami fizycznymi. Transakcje te podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (PCC). Działka nr 32/5 nabyta została przez Sprzedającego 1 od gminy B.. Transakcja ta podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Działki, które Spółka planuje nabyć od Sprzedającego 1 objęte są dwoma miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego:

miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przyjęty na podstawie uchwały rady miasta z dnia 14 marca 2005 r. (zwany dalej „Planem Zagospodarowania Przestrzennego 1”), oraz
miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przyjęty na podstawie uchwały rady miasta z dnia 19 grudnia 2005 r. (zwany dalej „Planem Zagospodarowania Przestrzennego 2”).

Plan Zagospodarowania Przestrzennego 1 obejmuje północną część działek 61/3, 67/3, 67/5, 65/1, 62/1, 66/1, 70/1, 72/1, 71/1 i 64/1 oraz całość pozostałych działek będących własnością Sprzedającego 1. Wszystkie działki objęte Planem Zagospodarowania Przestrzennego 1 oznaczone są jako tereny zabudowy usługowo-produkcyjnej.

Plan Zagospodarowania Przestrzennego 2 obejmuje południową część działek o numerach ewidencyjnych 61/3, 67/3, 67/5, 65/1, 62/1, 66/1, 70/1, 72/1, 71/1 i 64/1. Wszystkie działki objęte Planem Zagospodarowania Przestrzennego 2 oznaczone są jako tereny usług z dopuszczeniem funkcji mieszkaniowej jednorodzinnej.

Nabycie nieruchomości od Sprzedającego 2

Od drugiej spółki (zwanej dalej „Sprzedającym 2”) Spółka planuje nabyć dwie niezabudowane działki położone na terenie gminy. Transakcja obejmie działki, zwane dalej łącznie „Gruntem 2’“ (Grunt 1 i Grunt 2 zwane są dalej łącznie „Gruntem”).

Grunt 2 został nabyty przez Sprzedającego 2 w wyniku transakcji zawartych z osobami fizycznymi. Transakcje te podlegały podatkowi od czynności cywilnoprawnych (PCC) /opłacie skarbowej.

Działki, które mają być nabyte przez Spółkę od Sprzedającego 2, objęte są miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego dla gminy, przyjętym na podstawie uchwały rady miasta B. z dnia 30 czerwca 1993 r., z późniejszymi poprawkami z dnia 29 maja 1998 r., dnia 14 października 1999 r. i dnia 4 października 2004 r. (zwanym dalej „Planem Zagospodarowania Przestrzennego 3”).

Zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego 3 działki nr 12/1 i 11/1 oznaczone są jako tereny upraw rolnych.

Przedmioty transakcji

Oprócz Gruntu, Spółka nabędzie również właściwą dokumentację odnoszącą się do Gruntu, w tym dokumenty prawne dotyczące Gruntu oraz decyzje administracyjne.

W ramach planowanej transakcji, Spółka, co do zasady, planuje nabyć wyłącznie Grunt. Przedmiotem planowanej transakcji nie będą w szczególności:

firma (nazwa przedsiębiorstwa) Sprzedającego 1 i Sprzedającego 2,
umowy rachunków bankowych Sprzedającego 1 i Sprzedającego 2,
środki pieniężne należące do Sprzedającego 1 i Sprzedającego 2,
księgi handlowe Sprzedającego 1 i Sprzedającego 2,
umowy i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w zakresie obsługi administracyjnej i prawnej Sprzedającego 1 i Sprzedającego 2 (nabywcy zostanie przekazana jedynie dokumentacja techniczna i prawna związana z Gruntem, wspomniana powyżej),
należności i zobowiązania handlowe,
rozliczenia międzyokresowe,
zobowiązania z tytułu pożyczek (w odniesieniu do Sprzedającego 2, takie zobowiązania nie występują w przypadku Sprzedającego 1),
instrumenty finansowe (Sprzedający 2; u Sprzedającego 1 nie występują),
inwestycje w obce środki trwałe związane z modernizacją drogi lokalnej (Sprzedający 2, u Sprzedającego 1 nie występują).

Należy zaznaczyć, że Sprzedający 2, oprócz Gruntu 2 posiada również kilkadziesiąt działek zabudowanych budynkami i budowlami, które nie będą przedmiotem planowanej transakcji nabycia nieruchomości przez Spółkę.

Sprzedający 1 i Sprzedający 2 nie zatrudniają pracowników. W związku z tym nie będzie miało miejsca przeniesienie zakładu pracy.

Zarówno Grunty 1 jak i Grunty 2 nie są wydzielone organizacyjnie, finansowo czy funkcjonalnie w ramach działalności prowadzonej przez Sprzedającego 1 i Sprzedającego 2 (nie stanowią wydzielonej części przedsiębiorstwa Sprzedającego 1 ani Sprzedającego 2). Ani Sprzedający 1, ani Sprzedający 2 nie dokonali finansowego wydzielenia poprzez umożliwienie odpowiednich alokacji przychodów, kosztów, aktywów i zobowiązań do Gruntów 1 i Gruntów 2. Ponadto ani Grunty 1, ani Grunty 2 nie stanowią oddziału danego Sprzedającego.

Zarówno Spółka jak i Sprzedający 1 i Sprzedający 2 są zarejestrowanymi podatnikami VAT.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 27 sierpnia 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że głównym przedmiotem działalności gospodarczej Sprzedającego 1 jest realizacja projektów związanych z zagospodarowaniem nieruchomości, wynajem nieruchomości komercyjnych oraz obrót nieruchomościami. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Sprzedający 1 nabył Grunt 1 w celu przeprowadzenia na nim inwestycji (obejmującej wybudowanie budynków/budowli), która w przyszłości miała być przedmiotem wynajmu na cele komercyjne (na Gruncie 1 planowane było wybudowanie centrum logistycznego).

Na dzień złożenia przez Spółkę wniosku o uzyskanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego na Gruncie 1 nie zostały przeprowadzone żadne faktyczne prace. Sprzedający 1 zawarł jedynie umowę ze spółką gazową w zakresie przyłączy gazowych dla pierwszego planowanego budynku (żadne prace w związku z tą umową nie były dotychczas wykonywane). Ponadto, nie jest planowane, aby do dnia rozważanej transakcji jakiekolwiek prace zostały na tym gruncie przeprowadzone. Powyższe wynika z tego, iż Sprzedający 1 odłożył w czasie proces ewentualnej inwestycji na Gruncie 1. Przedmiotowa decyzja biznesowa wynikała z uwarunkowań biznesowych, w tym sytuacji na rynku nieruchomości komercyjnych, wewnętrznej polityki grupy kapitałowej, do której należy Sprzedający 1, poszukiwania innych możliwości inwestycyjnych, a także procesu uzyskiwania zewnętrznego źródła finansowania na zrealizowanie planowej inwestycji.

W odniesieniu do transakcji nabycia Gruntu 2, oprócz Gruntu 2 Sprzedający 2 posiada również inne działki, które w większości są zabudowane budynkami i budowlami (działki te nie będą nabywane przez Spółkę, za wyjątkiem działek 12/1 i 11/1). Cały grunt będący własnością Sprzedającego 2, w tym Grunt 2, jest wykorzystywany przez Sprzedającego 2 w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej polegającej przede wszystkim na komercyjnym wynajmie budynków i budowli zlokalizowanych na niniejszym gruncie (Sprzedający 2 posiada na przedmiotowych nieruchomościach park logistyczny). Działalność gospodarcza prowadzona przez Sprzedającego 2 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki podstawowej (obecnie 23%). Grunt 2, jako element całego projektu, jest również udostępniany najemcom wynajmującym budynki/budowle należące do Sprzedającego 2 (jako element powierzchni wspólnych parku logistycznego). Należy dodać, iż pierwotnie było planowane, aby na Gruncie 2 został wybudowany przyczółek mostowy, jednakże inwestycja ta nie została ostatecznie zrealizowana przez Sprzedającego 2.

Grunt 1 oraz Grunt 2 należące odpowiednio do Sprzedającego 1 i Sprzedającego 2 nie były wykorzystywane przez żaden z tych podmiotów do wykonywania czynności zwolnionych z podatku VAT (ani w części ani w całości).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy planowana transakcja sprzedaży Gruntu opisana w zdarzeniu przyszłym będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 w powiązaniu z art. 7 Ustawy o VAT niewyłączoną z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT ?
Gdy planowana transakcja będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT oraz Sprzedający 1 (w zakresie wszystkich działek będących przedmiotem sprzedaży) naliczy podatek VAT w związku z dokonaniem tej sprzedaży, to czy Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 10 pkt 1 wynikającego z prawidłowo wystawionej faktury z tytułu zakupu przedmiotowej nieruchomości ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowa transakcja sprzedaży Gruntu będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 w powiązaniu z art. 7 Ustawy o VAT (niewyłączoną z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT). W ocenie Spółki transakcja ta nie będzie podlegała zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT (za wyjątkiem sprzedaży działek o numerze 12/1 oraz 11/1). W konsekwencji będzie podlegała opodatkowaniu według stawki podstawowej VAT (aktualnie 23% VAT), w odniesieniu do wszystkich działek, za wyjątkiem działek o numerze 12/1 oraz 11/1.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie mu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przy nabyciu Gruntu (za wyjątkiem nabycia działek o numerze 12/1 i 11/1 od Sprzedającego 2, zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT oraz prawo do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad należnym, zgodnie z regulacjami art. 87 Ustawy o VAT.

Uzasadnienie:

Ad. 1.

W pierwszej kolejności należy przeanalizować, czy planowana transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. czy mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, zawartym w art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT oraz czy żadne z wyłączeń z opodatkowania VAT, wskazanych w art. 6 Ustawy o VAT nie znajdzie zastosowania.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, jak również wszelkie postacie energii.

W świetle powyższej definicji towarów, jak również z uwagi na fakt, iż planowane transakcje będą przeprowadzane za wynagrodzeniem, zdaniem Wnioskodawcy, mieszczą się one w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatna dostawa towarów.

Ponadto zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż Gruntu nie będzie wyłączona z zakresu opodatkowania VAT jako sprzedaż przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT.

Brak możliwości klasyfikacji przedmiotu sprzedaży jako przedsiębiorstwa

Przepisy Ustawy o VAT nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwa" dla celów tej ustawy. Ze względu na powyższe oraz uwzględniając definicję zawartą w innych ustawach, w doktrynie prawa podatkowego jest powszechnie akceptowane, iż dla celów podatku VAT pojęcie przedsiębiorstwa powinno być rozumiane zgodnie z jego definicją zawartą w art. 551 Kodeksu cywilnego. W myśl regulacji zawartej w tym artykule, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
koncesje, licencje i zezwolenia,
patenty i inne prawa własności przemysłowej,
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
tajemnice przedsiębiorstwa,
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zdaniem Spółki, sprzedaż Gruntu razem z dokumentacją związaną z Gruntem, w tym w szczególności dokumentami prawnymi dotyczącymi Gruntu oraz decyzjami administracyjnymi, nie wyczerpuje przytoczonej powyżej definicji przedsiębiorstwa. Sprzedaż Gruntu, nie będzie towarzyszył transfer innych kluczowych składników, wchodzących w skład normatywnej definicji i determinujących funkcjonowanie przedsiębiorstwa Sprzedającego 1 ani Sprzedającego 2, obejmujących w szczególności:

firma (nazwa przedsiębiorstwa) Sprzedającego 1 oraz Sprzedającego 2,
umowy rachunków bankowych Sprzedającego 1 oraz Sprzedającego 2,
środki pieniężne należące do Sprzedającego 1 oraz Sprzedającego 2,
księgi handlowe Sprzedającego 1 oraz Sprzedającego 2,
umowy i dokumenty związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa w zakresie obsługi administracyjnej i prawnej Sprzedającego 1 oraz Sprzedającego 2 (nabywcy zostanie przekazana jedynie dokumentacja techniczna i prawna związana z Gruntem, wspomniana powyżej).
należności i zobowiązania handlowe,
rozliczenia międzyokresowe,
zobowiązania z tytułu pożyczek (w odniesieniu do Sprzedającego 2, takie zobowiązania nie występują w przypadku Sprzedającego 1),
instrumenty finansowe (Sprzedający 2),
inwestycje w obce środki trwałe związane z modernizacją drogi lokalnej (Sprzedający 2).

Dodatkowo należy zaznaczyć, że Sprzedający 2, oprócz Gruntu 2 posiada również kilkadziesiąt działek w większości zabudowanych budynkami i budowlami, które nie będą przedmiotem planowanej transakcji.

Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nabywane składniki majątkowe nie stanowią przedsiębiorstwa jest poparte licznymi interpretacjami podatkowymi wydanymi w podobnych stanach faktycznych m.in. w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 3 czerwca 2013 r. (sygn. IPTPP2/443-254/13-2/AW), Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 marca 2013 r. (sygn. IPPP1/443-103/13-2/IGo), z dnia 15 stycznia 2013 r. (sygn. IPPP1/443-1108/12-2/EK), z dnia 6 listopada 2012 r. (IPPP1/443-905/12-2/AS), z dnia 18 sierpnia 2012 r. (sygn. IPPP2/443-284/12-3/RR) oraz z dnia 6 marca 2012 r. (sygn. IPTPP2/443-850/11-2/PR), a także w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 17 grudnia 2012 r. (sygn. ITPP2/443-1183/12/AD).

Ponadto, dodatkowe argumenty przemawiające za tym, iż przedmiotem analizowanej transakcji nie jest przedsiębiorstwo Sprzedającego 1 oraz Sprzedającego 2, dostarczają orzeczenia sądów, m. in. w wyroku NSA z dnia 06 października 1995 r., sygn. SA/Gd 1959/94, w których wyrażono tezę, iż zbycie przez podatnika tylko części jego aktywów z definicji nie może być zakwalifikowane jako zbycie przedsiębiorstwa, choćby nawet przedmiotem zbycia była zdecydowana większość składników majątkowych funkcjonującego przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi bowiem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Tymczasem transakcji sprzedaży Gruntu nie będzie towarzyszył transfer wszystkich aktywów Sprzedającego 1 oraz Sprzedającego 2. Mianowicie, w ramach przedmiotowej transakcji Sprzedający 1 oraz Sprzedający 2 zbędą jedynie określone środki trwałe w postaci danej nieruchomości wraz z dokumentacją techniczną i prawną związaną z Gruntem. Po dacie dokonania sprzedaży w rękach Sprzedającego 1 oraz Sprzedającego 2 pozostaną pewne aktywa należące obecnie do ich przedsiębiorstw, tj. środki pieniężne, księgi handlowe, firma (nazwa przedsiębiorstwa) Sprzedającego 1 oraz Sprzedającego 2 itp. Ponadto, Spółka nie nabędzie posiadanych przez Sprzedającego 2 kilkudziesięciu posiadanych przez niego innych działek (w większości zabudowanych). Co więcej, trudno też wnioskować, że dwie działki rolne stanowią przedsiębiorstwo.

Z powyższych względów, zdaniem Wnioskodawcy, nie ma podstaw, aby sprzedaż Gruntu, zaklasyfikować jako zbycie przedsiębiorstwa Sprzedającego 1 ani Sprzedającego 2.

Brak możliwości klasyfikacji przedmiotu sprzedaży jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa

W myśl regulacji art. 2 pkt 27 lit. e) Ustawy o VAT przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumieć należy organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W świetle powyższej definicji wynika, iż aby zespół składników materialnych i niematerialnych stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa muszą zostać spełnione następujące przesłanki:

w istniejącym przedsiębiorstwie istnieje zespół składników majątkowych, obejmujący składniki o charakterze materialnym i niematerialnym (w tym zobowiązania);
zespół tych składników jest wyodrębniony organizacyjnie oraz finansowo;
składniki te są przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych (wyodrębnienie funkcjonalne);
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

W związku z powyższym, dla uznania zespołu składników majątkowych i niemajątkowych będących przedmiotem sprzedaży za zorganizowaną część przedsiębiorstwa Sprzedającego konieczne byłoby wyodrębnienie zespołu składników majątkowych zarówno na płaszczyznach organizacyjnej, finansowej jak i funkcjonalnej.

Zespół składników majątkowych;

Podstawowym warunkiem uznania, że podatnik ma do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, będących we wzajemnych relacjach stanowiący zespół, a nie zbiór poszczególnych elementów. Warunek ten nie jest w analizowanym przypadku spełniony, gdyż przedmiotem transakcji będą głównie materialne składniki majątkowe (tj, niezabudowane działki gruntu), natomiast w skład przenoszonych elementów nie będą wchodzić m.in. zobowiązania z tytułu pożyczek (w odniesieniu do Sprzedającego 2), prawa i obowiązki wynikające z umów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej w zakresie obsługi administracyjnej i prawnej Sprzedającego 1 i Sprzedającego 2, środki pieniężne Sprzedającego 1 i Sprzedającego 2, należności i zobowiązania handlowe Sprzedającego 1 i Sprzedającego 2, jak również cała dokumentacja, na podstawie której prowadzone są księgi Sprzedającego. Przedmiotem transakcji nie będą również pozostałe działki (w większości zabudowane) będące własnością Sprzedającego 2.

Z uwagi na brak przeniesienia większości powyższych składników, które ściśle związane są z funkcjonowaniem działalności gospodarczej Sprzedającego 1 oraz Sprzedającego 2, zdaniem Wnioskodawcy, nie można mówić o zespole składników majątkowych, a w konsekwencji nie dojdzie do sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie organizacyjne

Ustawa o VAT nie wskazuje, co należy rozumieć przez wyodrębnienie organizacyjne. Jednakże zgodnie z praktyką organów podatkowych, o wyodrębnieniu organizacyjnym zorganizowanej części ze struktur przedsiębiorstwa powinny świadczyć odpowiednie zapisy statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze. Dodatkowo, wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, oddział, wydział.

W omawianej sytuacji Sprzedający 1 ani Sprzedający 2 w żaden sposób nie wyodrębnili w swojej strukturze ani w księgach działalności związanej odpowiednio z Gruntem 1 i Gruntem 2.

W związku z tym całość elementów będącą przedmiotem sprzedaży nie można uznać za jednostkę wyodrębnioną organizacyjnie, ponieważ stanowi ona w istocie wyłącznie część masy majątkowej odpowiednio Sprzedającego 1 oraz Sprzedającego 2, która samodzielnie nie umożliwia prowadzenia działalności gospodarczej.

Wyodrębnienie finansowe

Również w tym zakresie Ustawa o VAT nie wskazuje, co należy rozumieć przez wyodrębnienie finansowe w rozumieniu definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej przedsiębiorstwa pozwala na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a ściślej do realizowanych przez nią zadań gospodarczych

Zdaniem Wnioskodawcy biorąc pod uwagę, iż ani Sprzedający 1 ani Sprzedający 2 nie wyodrębnili w swoich księgach działalności związanej z Gruntami będącymi przedmiotem planowanej transakcji, jak również nie sporządzają odrębnego sprawozdania finansowego związanego z Gruntami oraz Spółka nie przejmie ksiąg rachunkowych ani Sprzedającego 1 ani Sprzedającego 2, nie istnieją podstawy do twierdzenia, iż nabywane w ramach planowanej transakcji elementy są wyodrębnione finansowo ani w strukturze Sprzedającego 1 ani w strukturze Sprzedającego 2.

Dodatkowo należy podkreślić, iż w ramach nabycia Gruntu, Wnioskodawca nie będzie przejmować ani od Sprzedającego 1 ani od Sprzedającego 2 środków pieniężnych oraz jakichkolwiek rachunków bankowych Sprzedającego 1 czy Sprzedającego 2.

Mając na uwadze opisane powyżej okoliczności, zdaniem Spółki, składniki majątkowe i niemajątkowe będące przedmiotem sprzedaży nie będą spełniać warunku wyodrębnienia finansowego, o którym mowa w definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie funkcjonalne

Zgodnie z definicją zorganizowanej części przedsiębiorstwa w Ustawie o VAT, wyodrębnienie funkcjonalne zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) oznacza przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Tak więc, aby można było mówić o nabyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa zespół nabywanych składników majątkowych i niemajątkowych musi być przeznaczony do prowadzenia określonej działalności gospodarczej. W świetle omawianej sytuacji, aby można było stwierdzić, iż Wnioskodawca nabędzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa, przejmowane składniki powinny umożliwić mu kontynuowanie działalności prowadzonej przez Sprzedającego 1 oraz Sprzedającego 2.

W opinii Spółki, same składniki majątkowe i niemajątkowe będące przedmiotem planowanej transakcji nie mogłyby funkcjonować jako niezależne przedsiębiorstwo, gdyby potencjalnie zaistniała taka konieczność. Dla umożliwienia prowadzenia działalności, przy pomocy nabywanych aktywów, niezbędny będzie szereg prac, które umożliwią zorganizowanie i rozpoczęcie działalności przez Wnioskodawcę.

Stanowisko, że przenoszone składniki majątkowe nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zostało, potwierdzone w przywołanych poniżej interpretacjach podatkowych wydanych w zbliżonych stanach faktycznych, m.in. w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 3 czerwca 2013 r. (sygn. IPTPP2/443-254/13-2/AW), Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 marca 2013 r. (sygn. IPPP1/443-103/13-2/Igo), z dnia 15 stycznia 2013 r. (sygn, IPPP1/443-1108/12-2/EK), z dnia 6 listopada 2012 r. (IPPP1/443- 905/12-2/AS), z dnia 18 sierpnia 2012 r. (sygn, IPPP2/443-284/12-3/RR) oraz z dnia 6 marca 2012 r. (sygn. IPTPP2/443-850/11-2/PR), a także w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 17 grudnia 2012 r. (sygn. ITPP2/443-1183/12/AD).

Podsumowując, brak organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego wyodrębnienia przedmiotów sprzedaży nie pozwala na uznanie ich za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu Ustawy o VAT. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż Gruntu (tj. Gruntu 1 oraz Gruntu 2) będzie stanowić odpłatną dostawę towarów w rozumieniu przepisów art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT i nie będzie mieściła się w katalogu czynności niepodlegających przepisom Ustawy o VAT, określonym w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT.

Sprzedaż towaru podlegająca opodatkowaniu VAT

Z uwagi na to, iż planowana transakcja sprzedaży Gruntu stanowić będzie dostawę niezabudowanych działek gruntu, będzie ona opodatkowana podatkiem VAT, chyba że zastosowanie znalazłoby zwolnienie przewidziane w Ustawie o VAT, tj. w art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Jednocześnie, w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 33 Ustawy o VAT przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania terenu, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Jak przedstawiono w opisie zdarzenia przyszłego, przedmiotem planowanej transakcji będą wyłącznie Grunty niezabudowane, dla których ustalono miejscowy plan zagospodarowania terenu. Zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania terenu wszystkie Grunty (za wyjątkiem działek o numerze 12/1 i 11/1) są przeznaczone pod zabudowę.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy w zakresie sprzedaży powyższych Gruntów (za wyjątkiem działek o numerach 12/1 i 11/1) nie będzie miało zastosowania zwolnienie z VAT przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT. Tym samym, sprzedaż przedmiotowych Gruntów (z wyjątkiem działek 12/1 i l1/i) będzie stanowiła dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu według podstawowej stawki VAT (obecnie 23%).

Ad. 2.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi podatku VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jeżeli zatem dane towary lub usługi są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia całości VAT naliczonego przy ich nabyciu.

Niemniej jednak, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego lub zwrotu nadwyżki podatku naliczonego faktury w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Biorąc pod uwagę, iż sprzedaż Gruntu nie będzie stanowiła zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części oraz będzie opodatkowana VAT według stawki podstawowej (za wyjątkiem działek o numerach 12/1 i 11/1) wyłączenie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego lub zwrotu nadwyżki VAT naliczonego wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy o VAT nie będzie miało zastosowania. Konsekwentnie, dla oceny, czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego (oraz prawo do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego) należy przeanalizować spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i będzie spełniał ustawową definicję podatnika zawartą w art. 15 ustawy o VAT. Po nabyciu Gruntu Spółka planuje wybudować na nabytych gruntach centrum logistyczne, które będzie następnie przedmiotem wynajmu w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę. Działalność gospodarcza prowadzona przez Spółkę będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, według stawki VAT podstawowej (obecnie 23%). W konsekwencji, jak wynika z powyższego, nabycie Gruntu będzie związane z wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Ponadto Grunt (Grunt 1 i Grunt 2) będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę, będącego podatnikiem, wyłącznie do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, po dokonaniu przedmiotowych transakcji i otrzymaniu prawidłowo wystawionych faktur VAT potwierdzających ich faktyczne dokonanie, będzie jej przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony przy nabyciu Gruntów (za wyjątkiem działek o numerze nr 12/1 i 11/1), gdyż spełniony będzie warunek niezbędny do dokonania takiego obniżenia, określony w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT.

W myśl art. 86 ust. 10, ust. 10b i ust. 11 Ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego powstanie w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych przez podatnika towarów powstał obowiązek podatkowy lub w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, jednak nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę. Nadwyżka podatku VAT naliczonego nad podatkiem VAT należnym podlegać będzie zwrotowi, na zasadach określonych w art. 87 Ustawy o VAT.

Podsumowując, Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem Gruntów (za wyjątkiem działek o numerach 12/1 i 11/1) oraz otrzymania zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego na rachunek bankowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje sie do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją przedsiębiorstwa zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121).

Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urzadzeń, materiałów towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa,
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 27e) ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiazań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiebiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Podsumowując, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, bedące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie nastepujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiazań,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

W analizowanej sprawie sprzedaż Gruntu razem z dokumentacją związaną z Gruntem, w tym w szczególności dokumentami prawnymi dotyczącymi Gruntu oraz decyzjami administracyjnymi, nie wyczerpuje przytoczonej powyżej definicji przedsiębiorstwa. Sprzedaż Gruntu, nie będzie towarzyszył transfer innych kluczowych składników, wchodzących w skład normatywnej definicji i determinujących funkcjonowanie przedsiębiorstwa Sprzedającego 1 ani Sprzedającego 2, obejmujących w szczególności:

firma (nazwa przedsiębiorstwa) Sprzedającego 1 oraz Sprzedającego 2,
umowy rachunków bankowych Sprzedającego 1 oraz Sprzedającego 2,
środki pieniężne należące do Sprzedającego 1 oraz Sprzedającego 2,
księgi handlowe Sprzedającego 1 oraz Sprzedającego 2,
umowy i dokumenty związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa w zakresie obsługi administracyjnej i prawnej Sprzedającego 1 oraz Sprzedającego 2 (nabywcy zostanie przekazana jedynie dokumentacja techniczna i prawna związana z Gruntem, wspomniana powyżej).
należności i zobowiązania handlowe,
rozliczenia międzyokresowe,
zobowiązania z tytułu pożyczek (w odniesieniu do Sprzedającego 2, takie zobowiązania nie występują w przypadku Sprzedającego 1),
instrumenty finansowe (Sprzedający 2),
inwestycje w obce środki trwałe związane z modernizacją drogi lokalnej (Sprzedający 2).

Składniki majątkowe będące przedmiotem opisanej we wniosku transakcji nie będą stanowić również zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Nieruchomości stanowiące przedmiot transakcji nie były i nie są wyodrębnione pod względem organizacyjnym lub funkcjonalnym, nie stanowiły i nie stanowią działów, oddziałów w strukturze organizacyjnej Sprzedajacego 1 i Sprzedającego 2. Przedmiot transakcji nie jest, ani na moment Transakcji nie będzie również wyodrębniony finansowo w księgach rachunkowych Sprzedających.

W konsekwencji, w analizowanej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy o VAT – do planowanej transakcji zbycia opisanych nieruchomości będą miały zastosowanie ogólne zasady dotyczące opodatkowania tej transakcji podatkiem od towarów i usług.

Ad. 2.

Podstawowa stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2 - 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki obniżone, jak również zwolnienie od podatku VAT.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

I tak, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy – zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, od 1 stycznia 2014 r. dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jeżeli przy zbyciu towaru wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie opisanego zwolnienia od podatku VAT, to w przypadku nieruchomości może znaleźć zastosowanie inne zwolnienie przewidziane w art. 43 ustawy, jeśli zostaną spełnione warunki wskazane w tych przepisach.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Jednocześnie, w myśl art. 2 pkt 33 Ustawy o VAT przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania terenu, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że przedmiotem planowanej transakcji będą niezabudowane działki wykorzystywane przez Sprzedających w prowadzonej przez nich działalności gospodarczej (Grunt 1 i Grunt 2 zwane łącznie „Gruntem”). Grunt 1 (z wyłączeniem działki nr 32/5) został nabyty przez Sprzedającego 1 na podstawie kilku transakcji sprzedaży zawartych z osobami fizycznymi. Transakcje te podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Działka nr 32/5 nabyta została przez Sprzedającego 1 od gminy B. i podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Grunt 2 został nabyty przez Sprzedającego 2 w wyniku transakcji zawartych z osobami fizycznymi, transakcje te podlegały podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Dla opisanych nieruchomości ustalono miejscowy plan zagospodarowania terenu. Zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania terenu wszystkie Grunty (za wyjątkiem działek o numerze 12/1 i 11/1 nabytych od Sprzedającego 2) są przeznaczone pod zabudowę. Działki nr 12/1 i 11/1 oznaczone zostały jako tereny upraw rolnych.

Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy, wymienione grunty nie były wykorzystywane przez Sprzedających do wykonywania czynności zwolnionych z podatku VAT.

W konsekwencji, dostawa opisanych nieruchomości nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W analizowanej sprawie, do dostawy opisanych nieruchomości (za wyjątkiem działek o numerze 12/1 i 11/1) nie znajdzie również zastosowanie zwolnienie o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ponieważ zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania terenu Grunty te są przeznaczone pod zabudowę.

Tym samym, sprzedaż przedmiotowych Gruntów (z wyjątkiem działek 12/1 i l1/1 - oznaczonych jako tereny upraw rolnych) będzie stanowiła dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu według podstawowej stawki VAT (obecnie 23%).

Ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT korzystać będzie dostawa działek oznaczonych jako tereny upraw rolnych (działki nr 12/1 i 11/1).

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego – na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy (art. 86 ust. 10 ustawy). Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny (art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy). Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

W przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy – art. 87 ust. 1 ustawy.

Wyłączenia stosowania obniżenia podatku należnego zostały zawarte w art. 88 ustawy. I tak, w myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W analizowanej sprawie sprzedaż nieruchomości nie będzie stanowiła zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, nie będzie zatem wyłączona z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Dostawa opisanych nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem VAT według stawki podstawowej (za wyjątkiem działek o numerach 12/1 i 11/1 korzystających ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1pkt 9 ustawy), zatem wyłączenie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego lub zwrotu nadwyżki VAT naliczonego wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy o VAT nie będzie miało zastosowania.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, a nabyte działki zamierza wykorzystać w prowadzonej działalności gospodarczej, podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Wnioskodawca planuje wybudować na nabytych gruntach centrum logistyczne, które będzie następnie przedmiotem wynajmu w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę.

W konsekwencji, po dokonaniu transakcji nabycia nieruchomosci i otrzymaniu prawidłowo wystawionych faktur VAT potwierdzających ich faktyczne dokonanie, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony przy nabyciu Gruntów (za wyjątkiem działek o numerze nr 12/1 i 11/1).

Prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego powstanie w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych przez podatnika towarów powstał obowiązek podatkowy lub w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, jednak nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę. Nadwyżka podatku VAT naliczonego nad podatkiem VAT należnym podlegać będzie zwrotowi, na zasadach określonych w art. 87 Ustawy o VAT.

W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych sprawa zostanie rozpatrzona odrębnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin