Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-577/13-6/MW
z 28 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 26.07.2013 r. (data wpływu 02.08.2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• możliwości skorzystania z ulgi na nabycie nowej technologii, o której mowa w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie oznaczone nr 1) – jest prawidłowe,
  

• określenia podstawy wielkości odliczenia (pytanie oznaczone nr 2) – jest prawidłowe,
  

• ustalenia, w rozliczeniu za jaki rok podatkowy Spółka ma prawo skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 18b ustawy (pytanie oznaczone nr 3) – jest prawidłowe.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 02.08.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania ulgi na nabycie nowej technologii.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

1. F. Sp. z o.o. („Spółka”) jest wiodącym dostawcą inteligentnych systemów kuchennych. W związku z rozwojem swojej działalności, mając na celu sprostanie oczekiwaniom rynku i klientów oraz zapewnienie gwarancji jakości swoich wyrobów, Spółka podjęła decyzję o wdrożeniu zintegrowanego systemu SAP - wersja SAP R3 Enterprise Central Component 6.0 i integralnego z tym systemem modułu do raportowania TM1 - IBM Cognos TM1 9.4 (łącznie zwane dalej: „System”). System umożliwia planowanie zasobów Spółki i sprawne koordynowanie jej działań, w szczególności w zakresie zamówień, produkcji, kontrolingu, sprzedaży i dystrybucji.
   
2. Spółka zawarła umowy na nabycie licencji oprogramowania SAP i TM1 oraz jego wdrożenie. W rezultacie powyższego, otrzymała licencje na oprogramowanie Systemu, na który składają się:
   1. moduł analityczny - wykorzystywany przez dział kontrolingu oraz dział logistyki i sprzedaży przy badaniach finansowych, operacyjnych oraz pracowniczych;
   2. moduł finansowy - wykorzystywany przez dział finansowy przy finansowym zarządzaniu łańcuchem dostaw, rachunkowości finansowej, rachunkowości zarządczej oraz nadzorze korporacyjnym;
   3. moduł logistyki - wykorzystywany przez dział logistyki i zaopatrzenia przy planowaniu zaopatrzenia, zarządzaniu inwentaryzacją i magazynowaniem, logistyką produktów przychodzących i wychodzących;
   4. moduł planowania produkcji i rozwoju - wykorzystywany przez dział produkcji i rozwoju podczas planowania produkcji, realizacji produkcji, rozwoju produktu oraz podczas tzw. zarządzania cyklem życia produktu;
   5. moduł sprzedażowy - wykorzystywany przez dział usług i sprzedaży przy zarządzaniu zamówieniami sprzedaży, zarządzaniu sprzedażą i usługami na rynku wtórnym oraz podczas świadczenia usług profesjonalnych.
      
      

Ponadto, nabyte oprogramowanie obejmuje też TM1 - moduł wykorzystywany do raportowania/ generowania raportów na potrzeby działu kontroli i działu finansowego.

Pomiędzy modułami Systemu występuje ścisły związek i istotne powiązanie funkcjonalne. Dane wprowadzone do jednego z modułów (znajdujące się w module), są również widoczne w tym samym czasie we wszystkich pozostałych modułach. Ponadto, oprogramowanie TM1 jest integralnie związane z oprogramowaniem SAP, gdyż nie może występować i funkcjonować poza środowiskiem SAP we F. Polska.

Z uwagi na powyższe, Spółka uznała System jako jedną wartość niematerialną i wprowadziła ją do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych („WNiP”) w dniu 31 grudnia 2010 r.

3. Spółka ustaliła wartość początkową Systemu (podlegającego amortyzacji poprzez dokonywanie odpisów podatkowych), na którą składały się: (i) koszty nabycia Systemu przez Spółkę, wynikające z umów zawartych z dostawcą Systemu, w szczególności koszty licencji, (ii) wszystkie koszty związane z implementacją Systemu (w tym np. koszty różnego rodzaju usług, takich jak prace konsultantów zewnętrznych, wsparcie migracji danych, przygotowanie dokumentów oraz wartość pracy wykonywanej przez własnych pracowników Spółki), (iii) różnice kursowe zrealizowane do dnia wprowadzenia Systemu do rejestru środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.
   
4. Koszty związane z nabyciem i wdrożeniem Systemu, wymienione w ppkt (i) i (ii) pkt 3 powyżej, zostały zapłacone przez Spółkę w latach 2010 i 2011. Dodatkowo, należy nadmienić, że w wyniku realizacji niektórych z ww. płatności powstały różnice kursowe.
   
5. Ponadto, Spółka informuje, iż:
   1. nie prowadziła i nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,
      
   2. nie otrzymała w żadnej formie zwrotu całości bądź części poniesionych wydatków na zakup i wdrożenie Systemu,
      
   3. nie udzieliła w żadnej formie lub części innym podmiotom prawa do Systemu,
      
   4. nie znajduje się w stanie upadłości/likwidacji.
6. Wdrożenie Systemu w Spółce umożliwiło usprawnienie i udoskonalenie procesów zarządzania w Spółce, w szczególności w drodze:
   
   
   • usprawnienia procesów produkcyjnych (poprzez np. ułatwioną analizę stanów magazynowych oraz kontrolę ilości materiałów niezbędnych do realizacji konkretnych zamówień klientów, skrócenie czasu realizacji dostaw i zamówień skutkujące zmniejszeniem płaconych przez Spółkę rocznych kar umownych dla klientów, lepsze i efektywniejsze zarządzanie magazynowaniem, ułożeniem towarów, efektywne zarządzanie i kontrola wykonania zleceń produkcyjnych);
     
   • usprawnienia procesów okołoprodukcyjnych, handlowych i zarządczych dzięki zintegrowanej budowie Systemu (np. obieg informacji w czasie rzeczywistym, wzrost poziomu i efektywności zarządzania podejmowanymi działaniami promocyjnymi, znaczne ograniczenie obiegu papierowego, a niekiedy jego całkowita eliminacja).
     
     

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż cały System ułatwia dostęp do danych oraz zapewnia wzrost efektywnej współpracy pomiędzy poszczególnymi działami Spółki oraz wzmocnienie kontroli w celu eliminacji potencjalnych błędów. Wdrożenie Systemu wpłynęło na poprawę obsługi klienta i pozytywnie oddziałało na konkurencyjną pozycję Spółki na rynku.

W kontekście powyższego, Spółka rozważa skorzystanie z możliwości zastosowania ulgi, o której mowa w art. 18b UPDOP poprzez ujęcie do 50% kwoty wydatków, wymienionych w opisie zdarzenia przyszłego, w rozliczeniu podatkowym za 2013 r. lub dokonanie korekty za lata ubiegłe, tzn. lata 2010, 2011 lub 2012 (pod warunkiem uzyskania opinii, o której mowa w art. 18b ust. 2 UPDOP).

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku z dnia 09.10.2013 r. (data wpływu 14.10.2013 r.), Spółka poinformowała, iż w odniesieniu do opisu zdarzenia przyszłego, Spółka różnice kursowe rozlicza zgodnie z art. 15a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397, ze zm., dalej: „UPDOP”).

Ponadto, w zakresie uzasadnienia do pytania nr 2 przedstawionego we wniosku, Spółka pragnie wskazać, iż zgodnie z art. 16g ust. 5 UPDOP, cenę nabycia koryguje się o różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Na skutek powyższego, do złożonego przez Spółkę wniosku, będzie miał zastosowanie także art. 16g ust. 5 UPDOP.

Dodatkowo, w piśmie z dnia 18.10.2013 r. (data wpływu 28.10.2013 r.), Wnioskodawca wyjaśnił, iż datą przyjęcia do używania wartości niematerialnej i prawnej jest dzień 31 grudnia 2010 r., co potwierdza dokument OT. Ponadto Spółka nadmieniła, iż Jej intencją jest skorzystanie z ulgi technologicznej w odniesieniu do wydatków (w tym także zrealizowanych różnic kursowych) skapitalizowanych do wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej do ww. dnia, tj. do 31 grudnia 2010 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego (pod warunkiem uzyskania przez Spółkę opinii potwierdzającej spełnienie warunków, o których mowa w art. l8b UPDOP, wydanej przez niezależną od podatnika jednostkę naukową w rozumieniu art. 2 pkt 9 lit. a ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki) Spółka uprawniona będzie do zastosowania ulgi, o której mowa w art. 18b UPDOP?
2. Czy przedstawiony przez Spółkę w opisie zdarzenia przyszłego sposób kalkulacji wartości początkowej dla potrzeb ustalenia wysokości odliczenia z tytułu ulgi, o której mowa w art. 18b UPDOP, jest poprawny - tj. czy możliwe jest uwzględnienie wartości wszystkich poniesionych przez Spółkę kosztów uwzględnionych w wartości początkowej Systemu?
3. W rozliczeniu za jaki rok podatkowy Spółka ma prawo skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 18b UPDOP, tj. odliczyć od podstawy opodatkowania koszty poniesione na nabycie i wdrożenie Systemu (koszty wskazane w opisie zdarzenia przyszłego)?
   
   

Ad pyt. 1

W świetle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego (pod warunkiem uzyskania przez Spółkę opinii potwierdzającej spełnienie warunków, o których mowa w art. 18b UPDOP, wydanej przez niezależną od podatnika jednostkę naukową w rozumieniu art. 2 pkt 9 lit. a ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki) Spółka uprawniona będzie do zastosowania ulgi, o której mowa w art. 18b UPDOP.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. l8b ust. 1 UPDOP, od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 UPDOP, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

Stosownie do treści art. 18b ust. 2 tejże ustawy, za nowe technologie uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalenie wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki.

Przez nabycie nowych technologii - stosownie do normy art. 18b ust. 2a UPDOP - rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej w drodze umowy o ich przeniesienie oraz korzystanie z tych praw.

Dodatkowo zgodnie z treścią art. l8b ust. 4 UPDOP, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z art. l8b ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, iż w sytuacji, gdy podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków na nowe technologie w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji.

Stosownie do art. 18b ust. 7 ustawy, odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty ustalonej na podstawie art. 18b ust. 4 i ust. 5 UPDOP.

Jak wynika z art. 18b ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnik traci prawo do odliczeń związanych z nabyciem nowej technologii, jeżeli przed upływem trzech lat podatkowych licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

• udzieli w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii; nie dotyczy to przeniesienia prawa w wyniku przekształcenia formy prawnej oraz łączenia lub podziału dotychczasowych przedsiębiorców - dokonywanych na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych, albo
  

• zostanie ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku, lub zostanie postawiony w stan likwidacji, albo
  

• otrzyma zwrot wydatków na tę technologię w jakiejkolwiek formie.
  
  
  

Niezależnie od powyższego - zgodnie z art. 18b ust. 3 UPDOP - prawo do ulgi nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, aby być uprawnionym do skorzystania z tzw. „ulgi na nowe technologie” muszą być spełnione następujące warunki:

1. podatnik nabył wiedzę technologiczną w drodze umowy o przeniesienie oraz o korzystanie z tych praw,
2. wiedza technologiczna ma postać wartości niematerialnych i prawnych,
3. podatnik poniósł koszty na nabycie wiedzy technologicznej,
4. nabyta wiedza technologiczna umożliwia wytwarzanie nowych towarów lub usług, bądź ich udoskonalanie,
5. wiedza ta nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat,
6. podatnik posiada potwierdzającą powyższe opinię niezależnej od podatnika jednostki naukowej,
7. podatnik nie prowadzi działalności w specjalnej strefie ekonomicznej,
8. podatnik nie otrzymał w jakiejkolwiek formie zwrotu poniesionych wydatków na nabycie nowej technologii,
9. podatnik nie udzielił w żadnej formie lub części innym podmiotom prawa do licencji na nabyte oprogramowanie,
   
10. podatnik nie znajduje się w stanie upadłości /likwidacji.
    
    

Ad a.

Zgodnie z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego, Spółka nabyła wiedzę technologiczną w postaci oprogramowania SAP i TM1 w drodze umów o udzielenie licencji i wdrożenia Systemu. Spółka spełnia zatem tę przesłankę.

Ad b.

Stosownie do definicji wartości niematerialnych i prawnych znajdującej się w art. 16b ust. 1 pkt 5 UPDOP, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. l6c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania licencje, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Nabyta przez Spółkę wiedza technologiczna, zgodnie z powyżej wskazanym przepisem, ma postać wartości niematerialnej i prawnej. Zgodnie z przepisami UPDOP Spółka wprowadziła System do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jako wartość niematerialną i prawną. Spółka spełnia zatem tę przesłankę.

Ad c.

Spółka faktycznie poniosła wydatki na nabycie wiedzy technologicznej, czyli koszty nabycia Systemu przez Spółkę, wynikające z umów zawartych z dostawcą Systemu, w szczególności koszty licencji oraz wszystkie koszty związane z implementacją Systemu (w tym np. koszty różnego rodzaju usług, takich jak prace konsultantów zewnętrznych, migrację danych, przygotowanie dokumentów oraz wartość pracy wykonywanej przez własnych pracowników Spółki). Dodatkowo, koszty te zostały zapłacone. Spółka spełnia zatem tę przesłankę.

Ad d, e i f.

Nabyty i wdrożony System ma wpływ na procesy zarządzania Spółką, spełniając wysokie wymagania dynamicznie rozwijającej się firmy.

Standardowa wersja oprogramowania SAP została zmodyfikowana i odpowiednio dopasowana do indywidualnych potrzeb Spółki. Biorąc pod uwagę, iż proces produkcyjny Spółki jest bardzo złożony i skomplikowany, istotną kwestią jest zatem koordynacja i zintegrowanie działań Spółki, co umożliwia Spółce System. Usprawnienia biznesowe możliwe były dzięki wdrożeniu przystosowanych do indywidualnych potrzeb Spółki modułów Systemu, tj. modułu analitycznego, modułu finansowego, modułu logistyki, modułu planowania produkcji i rozwoju, modułu sprzedażowego oraz modułu raportowania.

Wdrożenie Systemu w Spółce umożliwiło usprawnienie i udoskonalenie procesów zarządzania w Spółce w szczególności w drodze:

• usprawnienia procesów produkcyjnych (poprzez np. ułatwioną analizę stanów magazynowych oraz kontrolę ilości materiałów niezbędnych do realizacji konkretnych zamówień klientów, skrócenie czasu realizacji dostaw i zamówień skutkujące zmniejszeniem płaconych przez Spółkę rocznych kar umownych dla klientów, lepsze i efektywniejsze zarządzanie magazynowaniem, ułożeniem towarów);

• usprawnienia procesów okołoprodukcyjnych, handlowych i zarządczych dzięki zintegrowanej budowie Systemu (np. obieg informacji w czasie rzeczywistym, wzrost poziomu i efektywności zarządzania podejmowanymi działaniami promocyjnymi, znaczne ograniczenie obiegu papierowego, a niekiedy jego całkowita eliminacja).
  
  

Podsumowując, wdrożenie oprogramowania SAP i TM1 istotnie poprawiło w Spółce zarządzanie różnego rodzaju procesami m.in. poprzez udostępnienie zaawansowanych funkcji zarządczych i logistycznych. System udostępnia bowiem rozszerzoną funkcjonalność związaną z logistyką, finansami, sprzedażą, zaopatrzeniem oraz innymi działami Spółki. Wdrożenie Systemu umożliwiło Spółce szybszą i bardziej efektywną pracę, co przekłada się bezpośrednio na jakość wytwarzanych produktów oraz wykonywanych czynności.

Spółka wystąpi o opinię niezależnej jednostki naukowej, o której mowa w art. 18b ust. 2 UPDOP potwierdzającą, iż nabyta przez Spółkę wiedza technologiczna w postaci oprogramowania SAP i TM1 umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat (tj. potwierdzającą spełnienie przesłanek wymienionych w pkt d i e powyżej). Po uzyskaniu ww. opinii Spółka spełni zatem te przesłanki.

Ad g.

Spółka nie prowadziła i nie prowadzi działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej. Spółka spełnia zatem tę przesłankę.

Ad h.

Spółka nie otrzymała w jakiejkolwiek formie zwrotu wydatków, które poniosła w celu nabycia nowej technologii. Spółka spełnia zatem tę przesłankę.

Ad i.

Spółka nie udzieliła w żadnej formie lub części innym podmiotom prawa do licencji na nabyte oprogramowanie, tym samym wdrożony System był i jest wykorzystywany wyłącznie przez Spółkę. Spółka spełnia zatem tę przesłankę.

Ad j.

Spółka nie znajduje się w stanie upadłości/likwidacji. Spółka spełnia zatem tę przesłankę.

Reasumując, zakładając, że Spółka uzyska opinię, o której mowa w art. 18b ust. 2 UPDOP, spełni ona wszystkie przesłanki do zastosowania tzw. „ulgi na nowe technologie”, o której mowa w art. l8b UPDOP.

Ad pyt. 2.

Przedstawiony przez Spółkę w opisie zdarzenia przyszłego sposób kalkulacji wartości początkowej dla potrzeb ustalenia wysokości odliczenia z tytułu ulgi, o której mowa w art. l8b UPDOP, jest poprawny, tj. możliwe jest uwzględnienie wartości wszystkich poniesionych przez Spółkę kosztów uwzględnionych w wartości początkowej Systemu.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 18b ust. 4 UPDOP, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Jednocześnie, stosownie do art. 16g ust. 3 UPDOP, na wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej składają się koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, pomniejszone o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu, cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

W konsekwencji powyższego, należy uznać, iż na wartość początkową wdrożonej nowej technologii w postaci wartości niematerialnej i prawnej, jaką są licencje na oprogramowanie SAP i TM1, składają się zarówno wydatki na nabycie Systemu, jak i wydatki na jego wdrożenie. Zaznaczyć należy, iż proces wdrożenia jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania oprogramowania oraz umożliwia dostosowanie Systemu do indywidualnych potrzeb Spółki.

Stanowisko to jest zgodne z poglądami organów podatkowych. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 9 marca 2011 r. sygn. IBPBI/2/423-1830/10/JD, wskazuje, iż ,,Spółka w związku z nabyciem nowej technologii ponosi także wydatki na jej wdrożenie. Zatem wydatki należne sprzedającemu (zakup licencji), jak również te związane z wdrożeniem nowej technologii są elementem wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej. Tak ustalona wartość początkowa będzie wielkością podlegającą odliczeniu od podstawy opodatkowania na podstawie art. l8b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.” Przedstawione stanowisko potwierdza także Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 22 kwietnia 2013 r., sygn. IPTPB3/423-20/13-4/GG.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Spółki, wartość początkowa Systemu powinna odpowiadać sumie wydatków poniesionych na licencje SAP i TM1 oraz wszystkich kosztów związanych z wdrożeniem Systemu.

Reasumując, w ocenie Spółki jest ona uprawniona do kalkulacji podstawy odliczenia, o którym mowa w art. 18b UPDOP, w oparciu o wartość początkową ustaloną w sposób wskazany w opisie zdarzenia przyszłego.

Ad pyt. 3.

Spółka ma prawo skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 18b UPDOP, tj. odliczyć od podstawy opodatkowania koszty poniesione na nabycie i wdrożenie Systemu (koszty wskazane w opisie zdarzenia przyszłego) w rozliczeniu za rok podatkowy 2010, 2011, 2012 lub 2013.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 18b ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odliczenia kosztów poniesionych na nabycie nowej technologii dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki ujęte w wartości początkowej. W sytuacji jednak, gdy podatnik osiągnął za ten rok stratę podatkową, lub wielkość dochodu jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenie może zostać dokonane w trzech kolejno następujących po sobie latach, licząc od roku, w którym nowa technologia została ujęta jako wartość niematerialna i prawna.

W kontekście powyższego, zdaniem Spółki ma ona prawo odliczenia poniesionych kosztów związanych z nabyciem i wdrożeniem Systemu w zeznaniu podatkowym za lata 2010, 2011, 2012 lub 2013 – w zależności od tego, jak w poszczególnych latach podatkowych kształtowały się jej wyniki podatkowe, tj. czy Spółka we wskazanych latach wykazywała stratę podatkową lub dochód niewystarczający do skorzystania z ulgi, także z uwagi na fakt rozliczenia strat podatkowych za lata ubiegłe.

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie zaprezentowanego przez nią stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie:

• możliwości skorzystania z ulgi na nabycie nowej technologii, o której mowa w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie oznaczone nr 1) – za prawidłowe,
  

• określenia podstawy wielkości odliczenia (pytanie oznaczone nr 2) – za prawidłowe,

• ustalenia, w rozliczeniu za jaki rok podatkowy Spółka ma prawo skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 18b ustawy (pytanie oznaczone nr 3) – za prawidłowe.
  
  
  

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

Stosownie do art. 18b ust. 2 ww. ustawy, za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615).

Takimi jednostkami – w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615) – są prowadzące w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe:

• podstawowe jednostki organizacyjne uczelni w rozumieniu statutów tych uczelni,
  

• jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 96, poz. 619),
  

• instytuty badawcze,
  

• międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych przepisów, działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
  

• Polska Akademia Umiejętności,
  

• inne jednostki organizacyjne, niewymienione w lit. a – e, posiadające osobowość prawną i siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym przedsiębiorców posiadających status centrum badawczo – rozwojowego, nadawany na podstawie ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. Nr 116, poz. 730 oraz z 2010 r. Nr 75, poz. 473).
  
  

Jak stanowi przepis art. 18b ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz korzystanie z tych praw.

Prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia (art. 18b ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 18b ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 4 w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji (art. 18b ust. 5 ww. ustawy).

Jak wynika z art. 18b ust. 6 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 4 i 5. W sytuacji gdy podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Co istotne, odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty ustalonej zgodnie z ust. 4 i 5 (art. 18b ust. 7 ww. ustawy).

Przy czym należy podkreślić, iż wskazane przez ustawodawcę warunki umożliwiające odliczenie od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie nowych technologii muszą być spełnione kumulatywnie, aby podatnik mógł skorzystać z preferencji podatkowych przewidzianych w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że ustawodawca w art. 18b ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazał okoliczności, w których podmiot traci prawo do odliczeń związanych z nabyciem nowej technologii. I tak, w myśl powołanego wyżej przepisu, podatnik traci prawo do odliczeń związanych z nabyciem nowej technologii, jeżeli przed upływem trzech lat podatkowych licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

1. udzieli w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii; nie dotyczy to przeniesienia prawa w wyniku przekształcenia formy prawnej oraz łączenia lub podziału dotychczasowych przedsiębiorców - dokonywanych na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych, albo
2. zostanie ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku, lub zostanie postawiony w stan likwidacji, albo
3. otrzyma zwrot wydatków na tę technologię w jakiejkolwiek formie.
   
   

Zwraca się również uwagę na przepis art. 18b ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który pozwala, w przypadku nabycia nowej technologii, na odstąpienie od zasady wynikającej z art. 16 ust. 1 pkt 48 tej ustawy. Oznacza to, że z tytułu tych samych wydatków na nabycie nowej technologii podatnik może korzystać zarówno z prawa do odliczenia, jak i zaliczyć w koszty uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od tej technologii obliczane od pełnej kwoty poniesionych na ten cel wydatków.

Reasumując, odliczeniu od podstawy opodatkowania podlegają wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii. Za nowe technologie, o których mowa w komentowanym przepisie uważa się natomiast wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych – szczególnie wyniki badań i prac rozwojowych – nabyte przez podatnika (w drodze umowy o ich przeniesienie oraz korzystanie z tych praw). Ponadto nabyta wiedza technologiczna powinna umożliwiać wytwarzanie nowych lub udoskonalonych produktów lub usług, a jej stosowanie na świecie musi być krótsze niż pięć lat, co musi potwierdzić opinia sporządzona przez niezależną jednostkę naukową. Jednocześnie podstawę wielkości odliczenia stanowią wydatki poniesione na nabycie nowej technologii, uwzględnione w wartości początkowej, w części w jakiej zostały zapłacone w roku wprowadzenia nowej technologii do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następnym. Jeżeli podatnik dokonał przedpłat w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do tej ewidencji, to przedpłaty te uznaje się za zapłacone w roku wprowadzenia jej do tejże ewidencji. Natomiast samo odliczenie z tytułu ulgi na nowe technologie nie może przekroczyć 50% wyżej określonej kwoty. Ponadto odliczenia tego dokonać należy w zeznaniu podatkowym za rok, w którym poniesiono wydatki. Ważne jest również to, aby wydatki na nabycie nowej technologii nie zostały podatnikowi zwrócone oraz podatnik nie może prowadzić działalności w specjalnej strefie ekonomicznej.

Odnosząc zatem powyższe uregulowania prawne do opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 1, należy uznać za prawidłowe.

W konsekwencji stwierdzić należy, że Spółka – o ile uzyska Pozytywną Opinię niezależnej od Spółki jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615) – będzie uprawniona do zastosowania ulgi na nabycie nowej technologii, o której mowa w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się natomiast do kwestii podstawy ustalenia wielkości odliczenia przysługującego Spółce w związku z nabyciem Systemu (pytanie oznaczone nr 2) należy w pierwszej kolejności powołać treść art. 18b ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowych technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Powołany przepis odsyła do wartości początkowej składników majątku trwałego, za którą, stosownie do art. 16g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, w razie odpłatnego nabycia uważa się cenę ich nabycia. Natomiast w myśl art. 16g ust. 3 ww. ustawy, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Ponadto zgodnie z art. 16g ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, cenę nabycia, o której mowa w ust. 3, koryguje się o różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Są to różnice kursowe naliczone zarówno od określonej w walucie obcej ceny należnej sprzedającemu, jak również od naliczonych odsetek, usług obcych i innych elementów zwiększających wartość początkową środka trwałego lub wartości niematerialnych i prawnych a wyrażonych w walucie obcej.

Zasady rozpoznania różnic kursowych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych określa art. 9b ust. 1 ustawy, który stanowi, że podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych albo na podstawie przepisów o rachunkowości.

W myśl art. 15a ust. 1 ustawy, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3 ustawy.

Zasady ustalania różnic kursowych powstających w związku z poniesionymi kosztami w walucie obcej określone są w art. 15a ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 2 ustawy.

W świetle tych przepisów różnice kursowe wynikają z różnicy wartości poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski a wartością tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczoną według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Są to faktycznie zrealizowane różnice kursowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 15a ust. 7 ustawy, za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 – dzień uregulowania zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.

Zatem, jeżeli podatnik wybierze ustalanie różnic kursowych w oparciu o podatkowe reguły, w takim przypadku powinien naliczać wyłącznie zrealizowane różnice kursowe (tj. według powyżej określonych przepisów podatkowych), które korygują cenę nabycia środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka ustaliła wartość początkową Systemu na którą składały się:

• koszty nabycia Systemu przez Spółkę, wynikające z umów zawartych z dostawcą Systemu, w szczególności koszty licencji,
  

• wszystkie koszty związane z implementacją Systemu (w tym np. koszty różnego rodzaju usług, takich jak prace konsultantów zewnętrznych, wsparcie migracji danych, przygotowanie dokumentów oraz wartość pracy wykonywanej przez własnych pracowników Spółki),
  

• różnice kursowe zrealizowane do dnia wprowadzenia Systemu do rejestru środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.
  
  
  

Ponadto, Spółka wyjaśniła, iż różnice kursowe rozlicza zgodnie z art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Datą przyjęcia do używania wartości niematerialnej i prawnej jest dzień 31 grudnia 2010 r., co potwierdza dokument OT. Ponadto, intencją Spółki jest skorzystanie z ulgi technologicznej w odniesieniu do wydatków (w tym także zrealizowanych różnic kursowych) skapitalizowanych do wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej do ww. dnia, tj. do 31 grudnia 2010 r.

Zatem, kwota należna sprzedającemu licencje, jak również wydatki związane z wdrożeniem nowej technologii są co do zasady elementem wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej. Tak ustalona wartość początkowa będzie wielkością podlegającą odliczeniu od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uwzględniając powyższe, stanowisko podatnika, iż wartość początkowa Systemu powinna odpowiadać sumie wydatków poniesionych na licencje SAP i TM1 oraz wszystkich kosztów związanych z wdrożeniem Systemu, należy uznać za prawidłowe.

Ponadto, zgodnie ze stanowiskiem Spółki, w przedmiotowej sprawie będzie miał zastosowanie art. 16g ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Natomiast, w kwestii ustalenia w rozliczeniu za jaki rok podatkowy Spółka ma prawo skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zastosowanie znajdzie ust. 6 art. 18b ustawy, zgodnie z którym odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 4 i 5. W sytuacji gdy podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż koszty związane z nabyciem i wdrożeniem Systemu, wymienione w pkt (i) i (ii) pkt 3, zostały zapłacone przez Spółkę w latach 2010 i 2011.

Wobec powyższego, odliczenia należy dokonać w zeznaniu za rok podatkowy, w którym Spółka wprowadziła przedmiotowe Systemy do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (w niniejszej sprawie rok 2010).

Jednocześnie należy wskazać, że w sytuacji, gdy wielkość dochodu z pozarolniczej działalności Spółki będzie niższa od kwoty przysługujących Jej odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części, Spółka powinna dokonać w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Tym samym, w razie wykazania straty lub dochodu niewystarczającego na rozliczenie ulgi na nowe technologie Spółka ma prawo do rozliczenia jej w trzech kolejnych latach licząc od końca roku wprowadzenia wartości niematerialnej do ewidencji, tj. w latach 2011, 2012 oraz 2013.

Uwzględniając powyższe, stanowisko Spółki odnośnie pytania nr 3 należy uznać za prawidłowe.

Należy jednak podkreślić, iż zgodnie z art. 18b ust. 7 ustawy, odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty ustalonej zgodnie z ust. 4 i 5 ustawy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą stronę w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartego w nich stanowiska organu podatkowego nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.