INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2012 r. (data wpływu 7 maja 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 sierpnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 1 sierpnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku tym został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest funkcjonariuszem Służby Więziennej, w służbie stałej, pełniącym służbę w Areszcie Śledczym. Wyrokiem Sądu Rejonowego z dnia 27 października 2011 r. Wnioskodawcy przyznano równoważnik pieniężny z tytułu lokalu mieszkalnego, natomiast wyrokiem Sądu Okręgowego z dnia 21 marca 2012 r. utrzymano w mocy wyrok Sądu I instancji, jednocześnie zasądzając równoważnik za dalsze okresy wskazane przez Wnioskodawcę w postępowaniu między instancyjnym wraz z należnymi odsetkami ustawowymi. Należność główna za okres 18 miesięcy i 19 dni wyniosła 5.017 zł 92 gr, a w miesiącu marcu została wypłacona kwota 4.598 zł 92 gr netto (kwota główna wraz z odsetkami). Uwzględniono kwotę wolną od podatku, tj. 2.280 zł natomiast pozostała część kwoty głównej została opodatkowana w wysokości 19%. Wnioskodawca otrzymał również informację, iż cała zaległa należność przekraczała kwotę 2.280 zł i została zastosowana w tym roku; każda kwota równoważnika za brak lokalu mieszkalnego wypłacana w kolejnych miesiącach zostanie opodatkowana podatkiem w wysokości 19%.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

• Czy należy przy wypłacie równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego za okres 18 miesięcy i 19 dni w latach 2010-2012, który został zasądzony przez Sąd Rejonowy, uwzględnić kwotę wolną od podatku za każdy rok podatkowy i dopiero od pozostałej kwoty potrącić podatek w wysokości 19%...
• Czy pomimo tegorocznych należności równoważnika za brak mieszkania ustawowo wynoszących łącznie od stycznia 2012 r. i lutego 2012 r. – 490 zł 80 gr, należy kolejny równoważnik opodatkować w wysokości 19%, czy dopiero po przekroczeniu łącznej kwoty 2.280 zł w roku podatkowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, równoważnik pieniężny za brak lokalu mieszkalnego za okres 18 miesięcy i 19 dni powinien zostać opodatkowany w ten sposób, że uwzględniona powinna zostać kwota wolna od podatku za każdy rok podatkowy (2010 r. i 2011 r.) i dopiero od pozostałej kwoty powinien zostać potrącony podatek. Natomiast tegoroczne należności z tytułu braku lokalu mieszkalnego za okres od stycznia do lutego 2012 r. oraz za pozostałe miesiące 2012 r. powinny zostać opodatkowane dopiero po przekroczeniu kwoty 2.280 zł w roku podatkowym 2012.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zmianami) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednocześnie stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 77 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są równoważniki pieniężne za brak kwatery, wypłacone: funkcjonariuszom Policji i Służby Więziennej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Służby Celnej, Biura Ochrony Rządu oraz strażakom Państwowej Straży Pożarnej - do wysokości nieprzekraczającej kwoty 2.280 zł.

Wskazać przy tym należy, że przy stosowaniu wszelkiego rodzaju ulg podatkowych trzeba mieć na uwadze przepis art. 84 Konstytucji RP, dotyczący zasady powszechności opodatkowania. Z powyższego wywieść można regułę, iż wszelkie przepisy dotyczące zwolnień i ulg podatkowych, stanowiące odstępstwo od tej zasady, wymagają ścisłej ich interpretacji, wykluczając jednocześnie jakąkolwiek interpretację rozszerzającą. Dlatego też niedopuszczalne jest uzupełnianie przepisu prawa w drodze interpretacji o treść, której ten przepis nie zawiera.

W kontekście powyższego uznać zatem należy, iż ze zwolnienia przedmiotowego określonego w powołanym art. 21 ust. 1 pkt 77 ustawy korzystają równoważniki pieniężne wypłacone w danym roku kalendarzowym (roku podatkowym), a tym samym do wysokości nieprzekraczającej kwoty 2.280 zł w tym właśnie roku oraz niezależnie od tego, czy były one należne również za inne lata podatkowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest funkcjonariuszem Służby Więziennej, w służbie stałej. Wyrokiem Sądu Rejonowego z dnia 27 października 2011 r. Wnioskodawcy przyznano równoważnik pieniężny z tytułu lokalu mieszkalnego, natomiast wyrokiem Sądu Okręgowego z dnia 21 marca 2012 r. utrzymano w mocy wyrok Sądu I instancji, jednocześnie zasądzając równoważnik za dalsze okresy wskazane przez Wnioskodawcę w postępowaniu między instancyjnym wraz z należnymi odsetkami ustawowymi. Należność główna za okres 18 miesięcy i 19 dni wyniosła 5.017 zł 92 gr, a w miesiącu marcu została wypłacona kwota 4.598 zł 92 gr netto (kwota główna wraz z odsetkami). Uwzględniono kwotę wolną od podatku, tj. 2.280 zł natomiast pozostała część kwoty głównej została opodatkowana w wysokości 19%. Wnioskodawca otrzymał również informację, iż cała zaległa należność przekraczała kwotę 2.280 zł i została zastosowana w tym roku; każda kwota równoważnika za brak lokalu mieszkalnego wypłacana w kolejnych miesiącach zostanie opodatkowana podatkiem w wysokości 19%.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że przychód w postaci równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego wypłacony Wnioskodawcy jako funkcjonariuszowi Służby Więziennej w roku 2012, należny za lata 2010-2012 korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 77 ustawy, do wysokości nieprzekraczającej kwoty 2.280 zł w roku podatkowym 2012 (będącym rokiem wypłaty przedmiotowego świadczenia). Nadwyżka ponad wskazaną kwotę podlega natomiast opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na zasadach obowiązujących w 2012 r. jako przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Również kolejne wypłacone Wnioskodawcy w 2012 r. równoważniki za brak lokalu mieszkalnego, z uwagi na przekroczenie w tym roku podatkowym kwoty korzystającej ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 77 ustawy, tj. 2.280 zł będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto wskazać należy, że w myśl art. 27 ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 29-30e, pobiera się od podstawy jego obliczenia według następującej skali: w sytuacji, gdy podstawa obliczenia podatku w złotych nie przekracza kwoty 85.528 zł wówczas podatek wynosi 18% minus kwota zmniejszająca podatek 556 zł 02 gr, natomiast w sytuacji, gdy podstawa obliczenia podatku w złotych przekroczy kwotę 85.528 zł wówczas podatek wynosi 14.839 zł 02 gr + 32% nadwyżki ponad 85.528 zł.

Zatem za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód Wnioskodawcy uzyskany od początku 2012 r. przekroczy kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali, zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych powinny być pobierane przez płatnika w wysokości 18% dochodu uzyskanego w tym miesiącu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G., ul. Z., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.