Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/443-358a/14/JK
z 30 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2014 r. (data wpływu 7 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy alkoholu etylowego całkowicie skażonego nabywanego wewnątrzwspólnotowo – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lipca 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy alkoholu etylowego całkowicie skażonego nabywanego wewnątrzwspólnotowo

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza nabywać wewnątrzwspólnotowo, importować lub nabywać od polskiego producenta lub sprzedawcy, który nabył wewnątrzwspólnotowo wyrób o kodzie CN 2207 20 alkohol etylowy skażony i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone. Alkohol etylowy będzie skażony w sposób określony w rozporządzeniu Komisji (WE) 3199/93 z uwzględnieniem zmian zawartych w przepisach rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 162/2013 z dnia 21 lutego 2013 r. Alkohol etylowy o kodzie CN 2207 20 będzie skażony w przypadku:

1. Zakupu od polskiego producenta - w sposób określony dla Polski lub procedurą stosowaną przez wszystkie państwa członkowskie, tj. IPA, MEK i benzoesan denatonium.
   
2. Nabycia wewnątrzwspólnotowego - w sposób określony dla kraju pochodzenia wyrobu lub procedurą stosowaną przez wszystkie państwa członkowskie, tj. IPA, MEK i benzoesan denatonium, przy czym nie ma znaczenia kraj pochodzenia wyrobu. Alkohol etylowy musi być skażony zgodnie z procedurą obowiązującą w miejscu jego produkcji i skażenia, ale późniejszy jego obrót może odbywać się w dowolnym państwie UE i będzie korzystał ze zwolnienia z podatku akcyzowego na zasadach określonych w art. 30 ustawy o podatku akcyzowym. Wnioskodawca zamierza np. zakupić alkohol etylowy skażony od polskiego sprzedawcy, który nabył od niemieckiego dostawcy alkohol etylowy skażony np. na Węgrzech na zasadach przyjętych dla Węgier
   
3. Importu - w jakikolwiek sposób określony w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 162/2013.

Alkohol etylowy skażony Wnioskodawca będzie nabywał w cysternach lub innych mniejszych opakowaniach i sprzedawał w niezmienionej postaci lub przetwarzał w wyroby nieakcyzowe nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi np. o kodach CN 3820 lub CN 3814. Przetwarzanie nabytego alkoholu całkowicie skażonego w wyroby będzie następowało np. poprzez rozcieńczenie alkoholu skażonego wodą oraz wzbogacanie innymi komponentami. Nabyty alkohol całkowicie skażony będzie wykorzystywany jako główny składnik przetwarzanych wyrobów. Przetwarzanie nie będzie miało wpływu na skażenie alkoholu etylowego. Alkohol skażony o kodzie CN 2207 20, jak i wyroby powstałe w wyniku jego przetworzenia Wnioskodawca będzie oferowała polskim, wewnątrzwspólnotowym i poza unijnym odbiorcom po konfekcjonowaniu w opakowaniach o pojemności od 0,5 i do 1000 l bądź luzem.

Wnioskodawca nie posiada zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, nie jest zarejestrowanym odbiorcą/wysyłającym, nie jest podmiotem pośredniczącym.

Wnioskodawca podkreśla, że alkohol etylowy, jako wyrób o kodzie CN 2207 20, wskazany w niniejszym zdarzeniu, pytaniach i stanowisku podatnika jest alkoholem skażonym zgodnie z normami określonymi w rozporządzeniu Komisji WE 3199/93. Wyroby uzyskane z przetworzenia wyrobu o kodzie CN 2207 20 w opisanym „stanie faktycznym”, pytaniach i stanowisku podatnika zawsze oznaczają wyroby powstałe z przetworzenia alkoholu etylowego całkowicie skażonego zgodnie z normami określonymi w rozporządzeniu Komisji WE 3199/93 i są to produkty nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi np. o kodach CN 3820 lub 3814.

W związku z powyższym opisem zadane pytanie, którego zakres ustalono w toku postepowania zmierzającego do wydania interpretacji indywidualnej, sprowadza się do następującej kwestii: czy nabycie wewnątrzwspólnotowe ww. wyrobu jest opodatkowane podatkiem akcyzowym, jeśli tak to na jakich zasadach?

Stanowisko Wnioskodawcy we wskazanym wyżej zakresie.

W ocenie Zainteresowanego, nabycie wewnątrzwspólnotowe ww. wyrobu nie będzie opodatkowane podatkiem akcyzowym. Sposób skażenia alkoholu etylowego powoduje, że zgodnie z art. 30 ust. 9 ustawy o podatku akcyzowym, alkohol ten jest zwolniony od podatku akcyzowego bez względu na przeznaczenie i bez konieczności spełniania dodatkowych warunków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe w zakresie zwolnienia od akcyzy alkoholu etylowego całkowicie skażonego nabywanego wewnątrzwspólnotowo.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 752), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Z kolei, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
   
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
   
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
   
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
   
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
   
6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

W myśl art. 30 ust. 9 ustawy, zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy:

1. całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi;
   
2. zawarty w nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej pochodzenia wyrobu;
   
3. zawarty w importowanych wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, skażony środkami skażającymi, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2;
   
4. zawarty w produktach leczniczych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271, z późn. zm.);
   
5. zawarty w olejkach eterycznych lub mieszaninach substancji zapachowych, stosowanych do wytwarzania artykułów spożywczych i napojów bezalkoholowych o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nieprzekraczającej 1,2% objętości;
   
6. zawarty w artykułach spożywczych lub półproduktach, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 3 lit. d.

Do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie − art. 92 ustawy.

Zgodnie z art. 93 ust. 1 ustawy, do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

1. wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej;
   
2. wyroby objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości;
   
3. napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy.

Podstawą opodatkowania alkoholu etylowego jest liczba hektolitrów alkoholu etylowego 100% vol. w temperaturze 20°C zawartego w gotowym wyrobie − art. 93 ust. 3 ustawy.

Stawka akcyzy na alkohol etylowy wynosi 5.704,00 zł od 1 hektolitra alkoholu etylowego 100% vol. zawartego w gotowym wyrobie − art. 93 ust. 4 ustawy.

Na podstawie art. 27 ust. 1 lit. a dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (Dz.Urz. WE L 316 z 31.10.1992, str. 21, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 206) państwa członkowskie zostały zobowiązane określić zwolnienie od akcyzy alkoholu etylowego skażonego zgodnie z wymogami każdego państwa członkowskiego, przy czym wymogi takie muszą być należycie podane do wiadomości i zaakceptowane zgodnie z ust. 3 i 4 niniejszego artykułu.

Powyższe postanowienie dyrektywy implementowane zostało do krajowego porządku prawnego w art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy.

Podstawą zwolnienia od akcyzy alkoholu etylowego całkowicie skażonego we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej jest jego prawidłowe skażenie.

W Polsce, tak jak w innych państwach członkowskich UE w przypadku całkowitego skażania alkoholu etylowego obowiązuje wykaz środków skażających zgłoszonych przez poszczególne państwa członkowskie, który został ujęty w rozporządzeniu Komisji (WE) Nr 3199/93 w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego. Od dnia 1 lipca 2013 r. zaczęło obowiązywać rozporządzenie wykonawcze Komisji nr 162/2013 zmieniające załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego. Po wejściu natomiast w życie rozporządzenia wykonawczego Komisji nr 162/2013, art. 1 rozporządzenia Komisji (WE) Nr 3199/93 stanowi, że załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 zastępuje się załącznikiem do niniejszego rozporządzenia. Nowy załącznik wskazuje tzw. euroskażalnik, jako procedurę skażania stosowaną we wszystkich państwach członkowskich oraz dodatkowe procedury skażania stosowane w niektórych państwach członkowskich.

Procedura skażania stosowana we wszystkich państwach członkowskich.

Na hektolitr etanolu absolutnego:

• 3 litry alkoholu izopropylowego (IPA),

• 3 litry ketonu metylowo-etylowego (MEK),

• 1 gram benzoesanu denatonium.

Państwom członkowskim zezwala się, w zakresie rynku wewnętrznego, na dodawanie barwnika w celu nadania produktowi charakterystycznej barwy, która sprawia, że jest on natychmiast rozpoznawalny.

Procedura skażania stosowana w Polsce.

Na hektolitr etanolu absolutnego, którakolwiek z następujących substancji:

1. 0,75 litra mieszaniny ketonów, składającej się z:

• 95–96 % masowych ketonu metylowo-etylowego (MEK),

• 2,5–3 % masowych ketonu metylowo-izopropylowego,

• 1,5–2 % masowych ketonu etylowo-sec-amylowego,

wraz z 0,25 litra zasad pirydynowych.

Rozporządzenie wykonawcze Komisji nr 162/2013 wprowadziło zatem:

• procedurę skażania stosowaną we wszystkich państwach członkowskich (tzw. euroskażalnik),

• dodatkowe procedury skażania stosowane w niektórych państwach członkowskich.

Z uwagi na powyższe oraz mając na uwadze to, że w świetle art. 288 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej rozporządzenie unijne wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich rozporządzenie staje się automatycznie częścią krajowego porządku prawnego, bez konieczności podejmowania dodatkowych działań legislacyjnych, mających na celu transpozycję przepisów rozporządzenia − do celów zwolnienia od podatku akcyzowego całkowicie skażonego alkoholu etylowego należy stosować przepisy art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy, w związku z rozporządzeniem Komisji (WE) Nr 3199/93, w brzmieniu nadanym rozporządzeniem wykonawczym Komisji nr 162/2013.

Komisja Europejska jako organ, który wydał rozporządzenie wykonawcze nr 162/2013 zmieniające załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 dokonała w dniu 12 czerwca 2014 r. na forum Komitetu Akcyzowego (CED Nr 848) wykładni autentycznej tego rozporządzenia. Komisja Europejska stwierdziła, że:

1. Państwo członkowskie jest uprawnione do stosowania na swoim terytorium, tylko metody skażenia uznanej w odniesieniu do tego państwa w załączniku do rozporządzenia 3199/93,
   
2. Napoje alkoholowe, które zostały skażone zgodnie z metodą określoną w załączniku do rozporządzenia 3199/93 są zwolnione z podatku w całej Unii Europejskiej,
   
3. Nie ma możliwości zwolnienia w państwie członkowskim, w którym importowane produkty są dopuszczone do swobodnego obrotu, alkoholu skażonego innymi metodami niż metody zatwierdzone dla tego państwa (przez co należy rozumieć również euroskażalnik) w załączniku do rozporządzenia 3199/93. Alkohol skażony w państwie trzecim zgodnie z metodą zatwierdzoną dla państwa członkowskiego innego niż państwo importu może być przemieszczony z państwa importu do państwa członkowskiego innego niż państwo importu w procedurze zawieszenia poboru akcyzy i dopuszczony w tym państwie członkowskim do swobodnego obrotu (np. alkohol etylowy skażony całkowicie metodą niemiecką importowany do Polski, a następnie z Polski do Niemiec przemieszczany w procedurze zawieszenia poboru akcyzy).

Zatem, do celów zwolnienia od akcyzy określonego w art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy, za alkohol etylowy całkowicie skażony uważa się alkohol skażony tzw. euroskażalnikiem lub metodą skażania wskazaną w załączniku do rozporządzenia wykonawczego Komisji nr 162/2013 zmieniającego załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażania alkoholu etylowego dla celów zwolnienia z podatku akcyzowego.

Z opisu wniosku wynika, że w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego alkohol etylowy o kodzie CN 2207 20 − będzie skażony zgodnie z zasadami określonymi w przepisach rozporządzenia Komisji (WE) 3199/93 z uwzględnieniem zmian zawartych w unormowaniach rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 162/2013 – tj. alkohol etylowy będzie skażony zgodnie z procedurą obowiązującą w miejscu (kraju) jego produkcji i skażenia lub zgodnie z procedurą stosowaną przez wszystkie państwa członkowskie − tzw. euroskażalnik.

Mając na uwadze opis zawarty we wniosku, przytoczone wyżej przepisy stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe w zakresie odnoszącym się do alkoholu etylowego całkowicie skażonego nabytego wewnątrzwspólnotowo. Przedmiotowy alkohol, w stanie niezmienionym, będzie zwolniony od podatku akcyzowego zgodnie z art. 30 ust. 9 ustawy, bez względu na przeznaczenie. Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do spełniania „dodatkowych” warunków, które nie zostały określone w przepisach ustawy i w unormowaniach rozporządzenia Komisji (WE) 3199/93.

Końcowo zaznaczyć należy, że pozostałe kwestie zawarte we wniosku nie były przedmiotem niniejszej interpretacji. W tym zakresie wydano odrębne rozstrzygniecie sygn. akt ITPP3-443-358b/14/JK.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa – art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.