2014.09.08 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-273/14-2/KS
z 8 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2014 r. (data wpływu 9 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnień przedmiotowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnień przedmiotowych.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka jest producentem samochodów użytkowych. Spółka w latach ubiegłych korzystała ze zwolnień podatkowych w związku z prowadzeniem działalności „A” Specjalnej Strefie Ekonomicznej.

Odpowiednio były to zezwolenia z:

7 grudnia 2005 r. Nr xxx
20 kwietnia 2007 r. Nr xxx
6 sierpnia 2010 r. Nr xxx

Aktualnie w związku z kolejną inwestycją Spółka ubiega się o zezwolenie na prowadzenie działalności na obszarze „B” Specjalnej Strefy Ekonomicznej, podstrefa W.

Należy podkreślić, iż wszystkie wymienione wyżej zezwolenia oraz zezwolenie, które ma zostać udzielone przez „B” Specjalną Strefę Ekonomiczną wydawane są Spółce.

Spółka do końca sierpnia 2014 r. wykorzysta zwolnienie podatkowe przysługujące jej z tytułu zezwoleń z 7 grudnia 2005 r., 20 kwietnia 2007 r. i 6 sierpnia 2010 r.

W kolejnych miesiącach roku 2014 (szacuje się, że od września 2014 r.) Spółka zamierza korzystać ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie zezwolenia, jakiego udzieli Spółce „B” Specjalna Strefa Ekonomiczna. Na podstawie tego zezwolenia Spółka zamierza zwalniać też dochód, który osiągać będzie z działalności prowadzonej na obszarze „A” S.A. Rodzaje działalności prowadzonej na obszarze obydwu stref są bowiem tożsame. Jest to produkcja samochodów (PKWiU C.29.1) i części do samochodów (PKWiU C.29.3).

Spółka zamierza zatem zwalniać dochód, jaki uzyska ze swojej działalności podstawowej, tj. produkcji samochodów i części do samochodów, prowadzonej w „A” Specjalnej Strefie Ekonomicznej do momentu wyczerpania puli zwolnienia wynikającego z zezwolenia nr xxx, xxx i xxx, a po ich wyczerpaniu zwalniać dochód, jaki uzyska ze swojej działalności podstawowej, czyli produkcji samochodów i części do samochodów, prowadzonej w obydwu strefach do momentu wyczerpania puli zwolnienia, jaka będzie udzielona Spółce w zezwoleniu, o otrzymanie którego Spółka ubiega się w „B” Specjalnej Strefie Ekonomicznej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy stanowisko Spółki w sprawie możliwości zwolnienia dochodu osiąganego w zakładach (położonych na obszarze „A” S.A.) na podstawie zezwolenia udzielonego w związku z rozpoczęciem inwestycji we W. (na obszarze „B” Specjalnej Strefy Ekonomicznej), zważywszy na tożsamość działalności objętej zezwoleniem jest prawidłowe?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

W świetle z kolei przepisu art. 17 ust. 4 ww. ustawy, powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Zgodnie z przepisem § 5 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

W świetle powyższych przepisów, zdaniem Spółki, na podatniku prowadzącym działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej ciąży obowiązek odrębnego ewidencjonowania dochodu opodatkowanego osiąganego poza zezwoleniami na działalność w strefie oraz łącznego ewidencjonowania zwolnionego dochodu osiąganego na terenie stref w ramach zezwoleń strefowych. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i rozporządzenia nie wymagają natomiast odrębnego ewidencjonowania dochodu zwolnionego osiąganego w ramach poszczególnych zezwoleń bądź też poszczególnych stref.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadza wyłącznie podział na działalność opodatkowaną oraz wyodrębnioną działalność zwolnioną i nie nakazuje wydzielać różnych rodzajów działalności zwolnionej i traktować ich odrębnie.

Mając powyższe na względzie, zdaniem Spółki, nie ma obowiązku wydzielania w ramach działalności zwolnionej dochodów z poszczególnych projektów inwestycyjnych.

Jeżeli dany rodzaj działalności Spółki jest objęty zezwoleniem i działalność Spółki spełniać będzie wymogi ustawy i rozporządzeń dotyczących specjalnej strefy ekonomicznej oraz jednocześnie ogólny maksymalny dostępny poziom pomocy publicznej nie zostanie wykorzystany, brak jest przeszkód, aby objąć zwolnieniem wynikającym z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochód z całej działalności podstawowej Spółki prowadzonej na terenie obu Stref wykorzystując limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia, jakie Spółka uzyska na prowadzenie działalności w „B” Specjalnej Strefie Ekonomicznej, po tym jak wykorzystana zostanie już pula zwolnienia wynikająca z zezwoleń o nr xxx, xxx i xxx.

W świetle bowiem powyższych przepisów obowiązek ustalania odrębnego wyniku podatkowego odnosi się tylko do sytuacji, kiedy ten sam podatnik prowadzi jednocześnie działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i poza nią. W związku z tym, Spółka korzystająca z kilku zezwoleń uprawniona jest do równoczesnego korzystania ze zwolnienia podatkowego będącego sumą kilku limitów pomocy publicznej. Ani przepisy strefowe, ani ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wymagają wyodrębnienia wyniku podatkowego dla działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o każde z zezwoleń z osobna.

Prawidłowość powyższego stanowiska została potwierdzona np. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 8 listopada 2013 r. o sygn. akt IBPBI/2/423-1060/13/PC, jak również znajduje swoje potwierdzenie w dotychczasowej linii interpretacyjnej organów skarbowych np. w:

interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 lutego 2013 r. (sygn. IBPBI/2/423-1427/12/MO);
interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 21 grudnia 2012 r. (sygn. IBPBI/2/423-1151/12/SD);
interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 23 listopada 2012 r. (sygn. IPTPB3/423-306/12-2/KJ);
interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 19 września 2012 r. (sygn. ILPB3/423-664/10/12-S/GC);
interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 29 czerwca 2012 r. (sygn. IPTPB3/423-127/12-2/KJ).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych. Strefa może być ustanowiona w celu przyspieszenia rozwoju gospodarczego części terytorium kraju, w szczególności przez: 1) rozwój określonych dziedzin działalności gospodarczej; 2) rozwój nowych rozwiązań technicznych i technologicznych oraz ich wykorzystanie w gospodarce narodowej; 3) rozwój eksportu; 4) zwiększenie konkurencyjności wytwarzanych wyrobów i świadczonych usług; 5) zagospodarowanie istniejącego majątku przemysłowego i infrastruktury gospodarczej; 6) tworzenie nowych miejsc pracy; 7) zagospodarowanie niewykorzystanych zasobów naturalnych z zachowaniem zasad równowagi ekologicznej.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z 2008 r. Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Art. 17 ust. 4 ww. ustawy stanowi, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Przepis pkt 34 oraz ust. 4 określają generalne zasady zwolnienia dochodu wynikającego z prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Zasady prowadzenia tej działalności wynikają z ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.).

W myśl art. 12 ww. ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei art. 16 ust. 1 ustawy, do którego odsyłają powyżej przytoczone przepisy, tj. art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że podstawą do korzystania z pomocy publicznej udzielonej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy.

Podstawowym warunkiem objęcia zwolnieniem od podatku dochodu jest zatem to, aby dochody były dochodami uzyskanymi z działalności gospodarczej. Niezależnie od tego wymogu, działalność generująca te dochody powinna być prowadzona przez podatników na terenie danej specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie stosownego zezwolenia.

Niezbędne jest zatem wyjaśnienie dwóch pojęć składających się na ten zwrot, tj. prowadzenie działalności gospodarczej oraz teren prowadzenia działalności. Wobec braku definicji tych pojęć w ustawie podatkowej, należy odwołać się do ich znaczenia potocznego. W tym znaczeniu „prowadzić” w odniesieniu do działalności gospodarczej oznacza wykonywać, realizować, kontynuować, „teren” zaś – fragment powierzchni ziemi z właściwym mu uksztaltowaniem i pokryciem, miejsce, przestrzeń, gdzie coś występuje, odbywa się, rozgrywa się, obszar, okolica.

Na gruncie analizowanego przepisu pojęcie to oznacza wykonywanie usług, wytworzenie towarów na określonym wydzielonym obszarze, tj. na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Zgodnie bowiem z definicją zawartą w art. 2 i art. 3 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, zwrot specjalna strefa ekonomiczna oznacza wyodrębnioną zgodnie z przepisami ustawy, niezamieszkałą część terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na której terenie może być prowadzona działalność gospodarcza na zasadach określonych ustawą.

Kolejnym warunkiem do korzystania ze zwolnienia podatkowego jest posiadanie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych. Zarówno bowiem przytoczony wcześniej art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, wiąże zwolnienie od podatku dochodowego z zezwoleniem, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, tj. z zezwoleniem na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej specjalnej strefy ekonomicznej.

Mając na uwadze powyższe, zwolnienie jest zwolnieniem, którego zakres przedmiotowy ustalono za pomocą dwóch kryteriów, tj. przedmiotu działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu wydanym na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz miejscem realizacji czynności prowadzących, skutkującym powstanie dochodu na terenie danej strefy ekonomicznej.

Zgodnie bowiem z przytoczonym wcześniej art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy ekonomicznej, korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego. Zatem tylko czynności wykonywane na terenie danej (konkretnej) strefy ekonomicznej na które uzyskano zezwolenie i uzyskany z tego tytułu dochód jest objęty zwolnieniem z podatku dochodowego

Należy również zauważyć, że zwolnienie wynikające z ww. przepisu nie jest zwolnieniem podmiotowym, w tym znaczeniu, że nie dotyczy wszystkich dochodów osiąganych przez podmiot posiadający status przedsiębiorcy wyposażonego w zezwolenie umożliwiające prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnych stref ekonomicznych. Zwolnienie to ma charakter przedmiotowy, odnosi się bowiem do dochodów uzyskanych z określonego źródła – z działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem, że działalność ta jest prowadzona w określonym miejscu i na podstawie zezwolenia. Chodzi tu zatem o dochód uzyskany w następstwie ściśle określonej działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu na terenie danej strefy.

Jednocześnie należy dodać, że wszelkie przywileje podatkowe, a więc zarówno zwolnienia, jak i ulgi podatkowe, są naruszeniem jednej z głównych zasad opodatkowania, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej. Wszelkie zatem ulgi i zwolnienia, jako wyjątki od tej zasady, nie mogą być interpretowane według wykładni rozszerzającej.

Analogiczne do wyodrębnienia dochodu zwolnionego z opodatkowania, dla danej specjalnej strefy ekonomicznej, podatnik musi postąpić ustalając dopuszczalną wielkość pomocy publicznej. Zgodnie bowiem z powołanym art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy, zwolnienie podatkowe nie może przekroczyć maksymalnej dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej przewidzianej dla podatnika w związku z prowadzeniem działalności w danej strefie, na podstawie udzielonego zezwolenia.

W myśl bowiem art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;
dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę;
terminu zakończenia inwestycji;
maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy;
wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 3 i 4 – w przypadku, gdy inwestycja będzie realizowana na gruntach stanowiących własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych niż wymienione w art. 5 ust. 1.

Należy mieć również na uwadze, że przytoczona regulacja, tj. art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odsyła również do odrębnych przepisów. Odrębnymi przepisami są w szczególności rozporządzenia strefowe, które uszczegóławiają warunki korzystania ze zwolnienia podatkowego, a także prowadzenia działalności na terenie strefy.

I tak, zgodnie z § 5 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. Nr 232, poz. 1548), zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Powyższe uregulowania wskazują zatem, że należy wyodrębnić działalność prowadzoną na terenie danej strefy od pozostałej działalności opodatkowanej.

Spółka przedstawiając opis sprawy wskazała, że w latach ubiegłych korzystała ze zwolnień podatkowych w związku z prowadzeniem działalności w „A” Specjalnej Strefie Ekonomicznej na podstawie zezwolenia z 7 grudnia 2005 r. Nr xxx, z 20 kwietnia 2007 r. Nr xxx oraz z 6 sierpnia 2010 r. Nr xxx.

Obecnie w związku z kolejną inwestycją Spółka ubiega się o zezwolenie na prowadzenie działalności na obszarze „B” Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Spółka do końca sierpnia 2014 r. wykorzysta zwolnienie podatkowe w związku z prowadzeniem działalności na terenie „A” Specjalnej Strefie Ekonomicznej.

Wnioskodawca w kolejnych miesiącach roku 2014 (szacuje się, że od września 2014 r.) zamierza korzystać ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie zezwolenia, jakiego udzieli Spółce „A” Specjalna Strefa Ekonomiczna. Na podstawie tego zezwolenia Spółka zamierza zwalniać także dochód, który osiągać będzie z działalności prowadzonej na obszarze „A” S.A.

Istotę sprawy stanowi kwestia możliwości zwolnienia dochodu osiąganego w zakładach położonych na obszarze „A” S.A. na podstawie zezwolenia udzielonego w związku z rozpoczęciem inwestycji na obszarze „B” Specjalnej Strefy Ekonomicznej, zważywszy na tożsamość działalności.

W ocenie Spółki „Jeżeli dany rodzaj działalności Spółki jest objęty zezwoleniem i działalność Spółki spełniać będzie wymogi ustawy i rozporządzeń dotyczących specjalnej strefy ekonomicznej oraz jednocześnie ogólny maksymalny dostępny poziom pomocy publicznej nie zostanie wykorzystany, brak jest przeszkód, aby objąć zwolnieniem wynikającym z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochód z całej działalności podstawowej Spółki prowadzonej na terenie obu Stref wykorzystując limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia, jakie Spółka uzyska na prowadzenie działalności w „B” Specjalnej Strefie Ekonomicznej, po tym jak wykorzystana zostanie już pula zwolnienia wynikająca z zezwoleń o nr xxx, xxx i xxx”.

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej regulacje prawne, stwierdzić należy, że zezwolenie wydawane jest na prowadzenie działalności na terenie konkretnej strefy. Dane zezwolenie strefowe swoim zasięgiem nie obejmuje całej działalności przedsiębiorcy strefowego (w tym działalności prowadzonej na terenie innej strefy), ale wyłącznie działalność na terenie strefy, której zezwolenie dotyczy. Oznacza to, że ze zwolnienia podatkowego na podstawie otrzymanego zezwolenia na terenie „B” Specjalnej Strefy Ekonomicznej powinny korzystać wyłącznie wyroby wytworzone na terenie tej strefy, w zakresie ściśle wskazanym w zezwoleniu. W konsekwencji, wyłącznie wyroby wytworzone na terenie zakładu zlokalizowanego na terenie „B” Specjalnej Strefy Ekonomicznej, Spółka będzie mogła zakwalifikować jako wyroby wytworzone na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Dochód uzyskany z ich sprzedaży Spółka będzie mogła uznać za dochód strefowy, a niezapłacony od tego dochodu podatek, odpowiednio za pomoc publiczną uzyskaną na podstawie zezwolenia otrzymanego na prowadzenie działalności gospodarczej na obszarze „B” Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Pozostałe wskazane w opisie sprawy zezwolenia Spółka otrzymała na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie „A” Specjalnej Strefy Ekonomicznej i wykorzystała zwolnienie podatkowe przysługujące jej z tytułu zezwoleń z 7 grudnia 2005 r., 20 kwietnia 2007 r. i 6 sierpnia 2010 r.

Analogicznie do wyodrębnienia dochodu zwolnionego spod opodatkowania, dla danej specjalnej strefy ekonomicznej, Spółka musi postąpić ustalając maksymalną dopuszczalną wielkość pomocy publicznej. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwolnienie nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej przewidzianej dla Spółki w związku z prowadzeniem działalności w danej strefie, na podstawie udzielonego odpowiednio zezwolenia strefowego w tej strefie.

W analizowanym opisie sprawy zwolnienie bowiem zostało udzielone na prowadzenie działalności gospodarczej w „A” Specjalnej Strefie Ekonomicznej na podstawie zezwolenia z 7 grudnia 2005 r., z 20 kwietnia 2007 r. oraz z 6 sierpnia 2010 r. oraz zostanie udzielone na prowadzenie działalności gospodarczej w „B” Specjalnej Strefie Ekonomicznej, tj. w innej specjalnej strefie ekonomicznej, na podstawie odrębnego zezwolenia, które zostanie wydane w związku z innymi przepisami wykonawczymi.

Zgodnie z powyższym należy podkreślić, że dla działalności gospodarczej prowadzonej w P. (na obszarze „A” S.A.) oraz we W. (na obszarze „B” Specjalnej Strefy Ekonomicznej) na podstawie zezwolenia udzielonego w związku z rozpoczęciem nowej inwestycji, zastosowanie znajdują inne regulacje. Precyzują one – co już zostało wyżej wskazane – w szczególności zasady rozliczeń, określają współczynnik maksymalnej dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej oraz metodologię obliczania wielkości maksymalnej pomocy publicznej a także metodologię dyskontowania pomocy publicznej i wydatków kwalifikowanych.

Jednocześnie należy dodać, że powołany przez Spółkę § 5 ust. 5 rozporządzenia dotyczy podatników prowadzących działalność gospodarczą na terenie strefy oraz działalność opodatkowaną, które to dochody należy wyodrębnić.

Nadmienia się, że wskazana przez Organ konstrukcja rozliczeń, tj. rozliczenie pomocy publicznej w ramach danej strefy, zgodna jest również z celem regionalnej pomocy publicznej. Pomoc regionalna, jak sama nazwa wskazuje, służy wspieraniu rozwoju poszczególnych regionów Polski. Uwzględniając między innymi rozwój techniczny, poziom bezrobocia danego regionu, ustala się intensywność pomocy publicznej dla województwa. Zezwolenie wydane na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, stanowi podstawę dla skorzystania z pomocy publicznej, z tytułu działalności prowadzonej w danej strefie (na danym obszarze). Dla danej specjalnej strefy ekonomicznej wyodrębnia się maksymalną dopuszczalną wielkość pomocy publicznej, jak również określa się faktyczną wielkość osiągniętego dochodu. W celu rozliczenia maksymalnej pomocy przysługującej w „B” Specjalnej Strefie Ekonomicznej Spółka nie może uwzględniać dochodu osiągniętego na terenie innej strefy. Doprowadzenie do faktycznego wykorzystania zwolnienia podatkowego na terenie „B” Specjalnej Strefy Ekonomicznej, zmusi Spółkę do faktycznego rozwoju oraz wzrostu produkcji w tej strefie.

Podsumowując, stanowisko Spółki w sprawie możliwości zwolnienia dochodu osiągniętego w zakładach w Poznaniu (położonych na obszarze „A” Specjalnej Strefy Ekonomicznej) na podstawie zezwolenia udzielonego w związku z rozpoczęciem inwestycji we W. (na obszarze „B” Specjalnej Strefy Ekonomicznej), zważywszy na tożsamość działalności objętej zezwoleniem – uznano za nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin