Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/443-417/14/JP
z 10 kwietnia 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 8 kwietnia 2014 r. (data wpływu 10 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 21 lipca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku przekazania kupującemu wystawionego paragonu fiskalnego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku przekazania kupującemu wystawionego paragonu fiskalnego. Ww. wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 21 lipca 2014 r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 30 czerwca 2014 r. nr IBPP3/443-417/14/JP.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 21 lipca 2014 r., został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zajmującą się sprzedażą detaliczną towarów za pośrednictwem internetu. Forma opodatkowania działalności to podatkowa księga przychodów i rozchodów jak i Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT (metoda kasowa w obu przypadkach). Od marca 2014 r. Wnioskodawca sprzedaż ewidencjonuje przy pomocy kasy fiskalnej.

W swojej działalności Wnioskodawca wykorzystuje model sprzedaży „dropshipping” polegający na przeniesieniu procesu wysyłki produktu do konsumenta na hurtownię. Klient, osoba fizyczna, za pośrednictwem sklepu internetowego składa zamówienie oraz wpłaca należność za pośrednictwem banku, poczty, PayU itp. która wpływa na firmowy rachunek bieżący. Po tym fakcie Wnioskodawca zamawia towar w hurtowni, również opłaca przelewem, po czym hurtownia wysyła towar do klienta (towar fizycznie nie trafia do Wnioskodawcy, tylko bezpośrednio do klienta). Hurtownia ta ma siedzibę w Polsce (jednak w innym mieście niż prowadzona przez Wnioskodawcę działalność), jako dokument sprzedaży dla Wnioskodawcy wystawia fakturę VAT. Zyskiem dla Wnioskodawcy jest tu różnica pomiędzy wpływem od klienta a przelewem dla hurtowni. Przy zamówieniach przez podmioty gospodarcze wystawiana jest faktura VAT i przesyłana drogą elektroniczną, natomiast w przypadku osób fizycznych wystawiany jest paragon fiskalny.

Pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 21 lipca 2014 r. Wnioskodawca uzupełnił opis stanu faktycznego wskazując, że obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy fiskalnej powstaje z tytułu wpłaty (zapłaty) przez kupującego za zamówiony wcześniej towar za pośrednictwem sklepu internetowego. Kupujący kupuje (zamawia) i opłaca zamówienie w całości.

Sformułowanie „za pośrednictwem banku, poczty, PayU itp.” Oznacza pozostałe serwisy pośredniczące w przekazaniu zapłaty od klienta do Wnioskodawcy. Klient płaci całość przez podmiot trzeci, który z kolei przekazuje wpłatę do Wnioskodawcy.

Zapłata następuje w całości przez pocztę, bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową. Z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika jakiej konkretnie czynności (transakcji) dotyczy zapłata i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, adres, kwota za towar).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku zawarcia umowy kupna-sprzedaży na odległość z osobą fizyczną, która opłaca swoje zamówienie za pośrednictwem np. banku (nie gotówką) obowiązkiem Wnioskodawcy jest przekazanie (wystawionego) kupującemu paragonu fiskalnego jeśli towar jest wysyłany bezpośrednio z hurtowni?

Stanowisko Wnioskodawcy (sformułowane ostatecznie w piśmie, które wpłynęło do tut. organu w dniu 21 lipca 2014 r.):

Nie ma obowiązku wysłania paragonu fiskalnego ponieważ kupujący dysponuje dokumentem potwierdzającym zapłatę (przelew). W opinii Wnioskodawcy przekazanie paragonu nie jest obowiązkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawa o VAT.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zasady dokumentowania sprzedaży reguluje dział XI, rozdział 1 Faktury, ustawy o VAT.

Zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. art. 106a ustawy o VAT przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

  1. sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
  2. dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
    1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
    2. państwa trzeciego.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106b ust. 3 ustawy o VAT, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

  1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
  2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

–jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Zgodnie natomiast z zapisem art. 106h ustawy o VAT, w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

W myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

W myśl art. 111 ust. 3a pkt 5 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani używać kas rejestrujących zgodnie z warunkami określonymi w przepisach wydanych na podstawie ust. 7a pkt 1.

Kwestie dotyczące prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz.U. z 2013 r. poz. 363).

Zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, podatnicy, prowadząc ewidencję wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny.

Przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży (§ 2 pkt 12 ww. rozporządzenia).

Powołane przepisy określają generalną zasadę, z której wynika, że w przypadku transakcji dokonywanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, podatnik co do zasady obowiązany jest do prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, a tym samym do dokumentowania każdej transakcji za pomocą paragonu fiskalnego, który musi wydać nabywcy towaru.

Z przedstawionego w złożonym wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zajmującą się sprzedażą detaliczną towarów za pośrednictwem internetu. W swojej działalności Wnioskodawca wykorzystuje model sprzedaży „dropshipping” polegający na przeniesieniu procesu wysyłki produktu do konsumenta na hurtownię. Klient, osoba fizyczna, za pośrednictwem sklepu internetowego składa zamówienie oraz wpłaca należność za pośrednictwem banku, poczty, PayU itp., która wpływa na firmowy rachunek bieżący. Po tym fakcie Wnioskodawca zamawia towar w hurtowni, również opłaca przelewem, po czym hurtownia wysyła towar do klienta (towar fizycznie nie trafia do Wnioskodawcy, tylko bezpośrednio do klienta). Przy zamówieniach przez podmioty gospodarcze wystawiana jest faktura VAT i przesyłana drogą elektroniczną, natomiast w przypadku osób fizycznych wystawiany jest paragon fiskalny.

W tak przedstawionym opisie stanu faktycznego wątpliwości Wnioskodawcy budzi czy w przypadku zawarcia umowy kupna-sprzedaży na odległość z osobą fizyczną, która opłaca swoje zamówienie za pośrednictwem np. banku (nie gotówką) obowiązkiem Wnioskodawcy jest przekazanie (wystawionego) kupującemu paragonu fiskalnego, jeśli towar jest wysyłany bezpośrednio z hurtowni.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że dokonując sprzedaży na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy i prowadząc ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej, istnieje obowiązek, stosownie do zapisu art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT oraz § 6 ust. 1 pkt 1 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących, wydawania wydrukowanego paragonu fiskalnego nabywcy towaru.

Zatem Wnioskodawca dokonując sprzedaży towaru na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej ma obowiązek zawsze wydać paragon fiskalny nabywcy towaru.

Przepisy o podatku od towarów i usług nie precyzują pojęcia wydać. W celu jego wyjaśnienia należy odwołać się do definicji słownikowej. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego – „wydać” oznacza tyle co dać, przydzielić komuś. Zatem z brzmienia tego przepisu wynika, że podatnik prowadzący ewidencję sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej obowiązany jest wydać czyli dostarczyć paragon nabywcy. Stąd też uwzględniając charakter sprzedaży prowadzonej przez Wnioskodawcę – sprzedaż przez internet, co wiąże się z brakiem osobistego kontaktu z nabywcą, stwierdzić należy, że na Wnioskodawcy ciąży obowiązek wysłania paragonu nabywcy.

Jedynie w przypadku, gdy nabywca – osoba fizyczna nieprowadzaca działalności gospodarczej, zażąda udokumentowania transakcji fakturą VAT, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do przekazania (wystawionego) kupującemu paragonu fiskalnego, w takiej bowiem sytuacji Wnioskodawca zobowiązany jest do udokumentowania dokonanej sprzedaży przez wystawienie faktury i zachowania z jej kopią oryginału paragonu fiskalnego.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nie ma obowiązku wysłania paragonu fiskalnego ponieważ kupujący dysponuje dokumentem potwierdzającym zapłatę (przelew), jest nieprawidłowe.

Na marginesie Organ zauważa, że w niniejszej interpretacji nie wypowiadał się w zakresie obowiązku ewidencjonowania czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę przy zastosowaniu kasy rejestrującej czy też ewentualnej możliwości korzystania ze zwolnienia z tego obowiązku, bowiem nie było to przedmiotem wniosku, nie sformułowano pytania w tym zakresie ani nie przedstawiono własnego stanowiska.

Wskazać należy, że wydana interpretacja dotyczy ściśle oceny stanowiska Wnioskodawcy, zgodnie bowiem z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, które nie zostały objęte pytaniem i stanowiskiem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj