Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-513/14-2/JF
z 29 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2014 r. (data wpływu 30 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktury w imieniu pośrednika dla usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych przez nabywcę - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktury w imieniu pośrednika dla usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych przez nabywcę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie kompleksowej obsługi klientów indywidualnych oraz małych i średnich przedsiębiorstw w zakresie ubezpieczeń (dalej: Klienci). Spółka zawiera umowy z Klientami poprzez Pośredników. Wynagrodzeniem dla Pośredników za świadczone na rzecz Wnioskodawcy usługi pośrednictwa przy zawieraniu umów ubezpieczeniowych jest prowizja. Prowizja Pośrednika stanowi określony procent obliczony od składki zainkasowanej na podstawie umowy ubezpieczeniowej zawartej z Klientem. Okresem rozliczeniowym dla wynagrodzenia Pośrednika jest miesiąc kalendarzowy. Wynagrodzenie jest należne za miesiąc, w którym składka klienta wpłynęła na konto Wnioskodawcy. Wynagrodzenie zostaje wypłacone Pośrednikowi na podstawie rachunku albo - w przypadku Pośrednika będącego podatnikiem VAT - faktury, nie później niż do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu rozliczeniowym.

Zgodnie z postanowieniami umownymi Pośrednik upoważnia Spółkę do wystawiania w swoim imieniu rachunków albo - w przypadku Pośrednika będącego podatnikiem VAT - faktur z tytułu wynagrodzenia jakie przysługuje Pośrednikowi w danym miesiącu. Innymi słowy, usługi świadczone przez Pośredników na rzecz Wnioskodawcy dokumentowane są fakturami wystawianymi przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Pośredników, tj. w ramach tzw. samofakturowania.

Zdarzają się sytuacje, spowodowane przykładowo skróconym okresem ubezpieczenia, w których składka ubezpieczeniowa zwracana jest Klientowi. Zgodnie z umową między Wnioskodawcą, a Pośrednikiem, taki zwrot składki powoduje odpowiednie obniżenie wynagrodzenia należnego Pośrednikowi z tytułu usług pośrednictwa związanych z daną umową zawartą z Klientem, Wnioskodawca w takiej sytuacji nie wystawia w imieniu Pośrednika faktury korygującej do faktury pierwotnej, w której ujęta została pierwotna kwota należnej prowizji, ale odpowiednio pomniejsza kwotę należnej prowizji w miesiącu, w którym nastąpił zwrot składki ubezpieczeniowej Klientowi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji gdy przedmiotem transakcji z Pośrednikiem są usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego, ustawowo zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT, Wnioskodawca w ramach procedury samofakturowania ma obowiązek wystawienia faktury VAT w imieniu Pośrednika, tylko na swoje żądanie?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

Czynności wykonywane przez Pośredników dotyczą czynności wykonywanych w imieniu lub na rzecz Wnioskodawcy prowadzącego działalność ubezpieczeniową, są więc kwalifikowane jako usługi pośrednictwa, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT. Tym samym usługi świadczone przez Pośredników w opisanym stanie faktycznym są zwolnione z opodatkowania.

Zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy o VAT podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 83 ust. 3. Zatem w przypadku świadczenia usług zwolnionych z podatku od towarów i usług - przykładowo usług ubezpieczeniowych i usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych, zwolnionych z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT - nie powstaje obowiązek wystawienia faktury. W drodze wyjątku od powyższej zasady, obowiązek wystawienia faktury dokumentującej wykonanie usługi zwolnionej z podatku VAT powstanie, jeżeli nabywca usługi zgłosi takie żądanie w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Brak konieczności wystawiania faktur potwierdza także tekst uzasadnienia do projektu ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 35 z późn. zm.), zgodnie z którym Polska w art. 106b ust. 2 skorzystała z regulacji zawartej w art. 221 ust. 3 dyrektywy 2006/112/WE i zwolniła z obowiązku wystawiania faktur w odniesieniu do czynności zwolnionych od podatku (podatnicy mogą jednak takie faktury wystawiać). Jednocześnie Polska, korzystając z możliwości zawartej w art. 221 ust. 1 dyrektywy, nakłada obowiązek wystawienia faktury na żądanie nabywcy. Dotyczy to zarówno żądania zgłoszonego przez podatników nabywających towary lub usługi zwolnione od podatku, jak również żądania zgłoszonego przez każdą osobę niebędącą podatnikiem.

Podsumowując, obowiązek wystawienia faktury dokumentującej świadczenie usług zwolnionych z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT w obecnym stanie prawnym nie wystąpi, chyba że Wnioskodawca zgłosi takie żądanie we właściwym czasie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie obowiązku wystawienia faktury VAT w imieniu pośrednika dla usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) - zwanej dalej ustawą, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Przepis art. 106b ust. 2 ustawy stanowi, że podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Według art. 106b ust. 3 pkt 2 ustawy na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118, jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Zgodnie z art. 106d ust. 1 pkt 1 ustawy – podmiot, o którym mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1, nabywający towary lub usługi od podatnika może wystawiać w imieniu i na rzecz tego podatnika faktury dokumentujące dokonanie przez podatnika sprzedaży na rzecz tego podmiotu, jeżeli ten podmiot i ten podatnik wcześniej zawarli umowę w sprawie wystawiania faktur przez nabywcę, w której została określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego tych czynności.

Faktura wystawiona przez nabywcę powinna zawierać wyraz „samofakturowanie” (art. 106e ust. 1 pkt 17 ustawy).

Samofakturowanie może zostać zastosowane pod warunkiem istnienia wcześniej zawartej (przed wystawieniem pierwszej faktury przez nabywcę w imieniu i na rzecz podatnika dokonującego sprzedaży) umowy. Ustawodawca wymaga określenia w umowie procedury zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi, w imieniu i na rzecz którego faktury są wystawiane. Procedura taka powinna być właściwie określona i przestrzegana, ponieważ wystawienie faktury przez nabywcę towaru lub usługi oznacza określenie kwoty podatku należnego po stronie podatnika, który dokonał dostawy towarów lub wykonał usługę.

Przeprowadzona analiza powołanych przepisów prawnych prowadzi do wniosku, że podatnik nabywający usługę zwolnioną z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy nie ma obowiązku wystawienia faktury w imieniu i na rzecz dostawcy będącego podatnikiem w ramach procedury samofakturowania. Ustawodawca woli nabywcy pozostawia decyzję o wystawieniu faktury.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie ubezpieczeń korzysta z usługi Pośredników. Zgodnie z postanowieniami umownymi Pośrednik upoważnia Wnioskodawcę do wystawiania w swoim imieniu rachunków albo - w przypadku Pośrednika będącego podatnikiem VAT - faktur z tytułu wynagrodzenia jakie przysługuje Pośrednikowi w danym miesiącu. Innymi słowy, usługi świadczone przez Pośredników na rzecz Wnioskodawcy dokumentowane są fakturami wystawianymi przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Pośredników, tj. w ramach tzw. samofakturowania.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku wystawienia faktury VAT w ramach procedury samofakturowania dla usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego korzystającej ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności sprawy stwierdzić należy, że na podstawie art. 106b ust. 2 w związku z art. 106d ust. 1 pkt 1 ustawy Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawienia faktury dla nabywanej usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego korzystającej ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy. Wnioskodawca może natomiast wystawić fakturę, jeśli uzna to za konieczne zgodnie z art. 106b ust. 3 pkt 2 ustawy w związku z art. 106d ust. 1 pkt 1, jeśli uzna to za konieczne i wynika to z warunków umowy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto należy wskazać, że interpretacja dotyczy wyłącznie obowiązku wystawienia faktury w imieniu pośrednika dla usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych przez nabywcę. Inne kwestie poruszane przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym nie są przedmiotem rozstrzygnięcia, ponieważ nie były przedmiotem zapytania jak również Wnioskodawca nie przedstawił w tym zakresie własnego stanowiska.

Wydana interpretacja odnosi się do podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowym od osób prawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.