Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-552/14-2/WS
z 30 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2014 r. (data wpływu 2 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie prawa do zwrotu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie prawa do zwrotu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka Cywilna w dniu 18 września 2012 r. uzyskała pozwolenie na budowę inwestycji obejmującej budowę budynku mieszkalnego z funkcją usługową z garażem i pomieszczeniem gospodarczym na działce. W międzyczasie, tj. od 31 grudnia 2012 r. do 1 stycznia 2013 r., nastąpiła zmiana w składzie osobowym Spółki Cywilnej, tj. ze spółki wystąpiła (…), a nowym wspólnikiem został jej mąż (Wnioskodawca). Po uzyskaniu pozwolenia na budowę niezwłocznie przystąpiono de realizacji inwestycji. Zgodnie z projektem budowlanym jest to budynek piętrowy, gdzie pomieszczenia na parterze przeznaczone są pod działalność gospodarczą spółki cywilnej, a na piętrze będzie lokal mieszkalny, który będą zamieszkiwać (…) (małżonkowie, których łączy wspólność majątkowa i będzie ich własnością).

Biorąc pod uwagę całą powierzchnię inwestycji, to 1/3 powierzchni przeznaczona jest na działalność gospodarczą a 2/3 to część mieszkalna. Faktury na zakup materiałów budowlanych zużytych do budowy, były wystawiane zarówno na spółkę cywilną, jak i na osobę fizyczną – Wnioskodawcę. Podatek VAT naliczony od faktur, które dotyczyły tylko części gospodarczej był w całości odliczony w deklaracji VAT-7 S.C.

Podatek VAT od materiałów budowlanych dotyczących części mieszkalnej został rozliczony we wniosku VZM-1, złożonym przez Wnioskodawcę i jego żonę (we wniosku uwzględniono faktury wystawione na osobę fizyczną).

Część faktur wystawionych na S.C. dotyczyła materiałów budowlanych użytych do budowy całego budynku, które trudno było przyporządkować części gospodarczej, czy mieszkalnej, np. beton, cement, cegły, pustaki, elementy sieci c.o., elektrycznej, wodociągowej, dach, wspólne przyłącza i dlatego zastosowano podział procentowy.

W związku z powyższym 1/3 podatku VAT z tych faktur rozliczono jako podatek naliczony w firmie. Natomiast 2/3 podatku naliczonego z tych faktur została nierozliczona. Po zakończeniu inwestycji formalnie aktem notarialnym, zostanie uregulowany stosunek własności i tak: pomieszczenia pod działalność gospodarczą będą własnością spółki cywilnej i będą stanowiły środek trwały firmy, a część mieszkalna będzie własnością Wnioskodawcy i jego żony.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może rozliczyć 2/3 podatku VAT od materiałów budowlanych ujętych w fakturach wystawionych na spółkę cywilną (chodzi o materiały dotyczące całości budynku, które trudno jednoznacznie przyporządkować części gospodarczej, czy mieszkalnej), jako osoba fizyczna w ramach wniosku o zwrot niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym poniesionym od dnia 1 maja 2004 r. – VZM-1?

Zdaniem Wnioskodawcy, mimo że faktury były wystawione na spółkę cywilną i dotyczyły materiałów budowlanych użytych do budowy całego budynku, to Zainteresowanemu przysługuje możliwość odliczenia 2/3 podatku VAT od tych materiałów budowlanych w ramach wniosku VZM-1.

Skoro 1/3 udziału stanowią pomieszczenia przeznaczone pod działalność gospodarczą i 1/3 podatku VAT rozliczono jako podatek naliczony w s.c., a 2/3 stanowią pomieszczenia mieszkalne, które będą własnością Wnioskodawcy i żony Wnioskodawcy, z którą nie posiadają rozdzielności majątkowej, to Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia tego podatku jako osoba fizyczna we wniosku VZM-1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz.U. Nr 177, poz. 1468 ze zm.), na mocy art. 38 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi (Dz.U. z 2013 r. poz. 1304 ze zm.) z dniem 1 stycznia 2014 r. utraciła moc.

Jednakże zgodnie z art. 32 ww. ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi, osoba fizyczna, która przed dniem 1 stycznia 2014 r. poniosła wydatki na zakup materiałów budowlanych, o których mowa w ustawie z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, ma prawo ubiegać się po dniu 31 grudnia 2013 r. o zwrot części tych wydatków na dotychczasowych zasadach.

Jednocześnie ustawa o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi, wskazuje terminy, w których osoby mogą wystąpić o zwrot wydatków.

Zgodnie z art. 32 ust. 2 ww. ustawy, wniosek o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych i udokumentowanych fakturą wystawioną dla osoby fizycznej w okresie:

1. od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 grudnia 2005 r. - składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2014 r.;
2. od dnia 1 stycznia 2006 r. do dnia 31 grudnia 2007 r. - składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2015 r.;
3. od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2009 r. - składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2016 r.;
4. od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. - składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2017 r.;
5. od dnia 1 stycznia 2012 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. - składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2018 r.
   
   

Zgodnie natomiast z art. 3 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z:

1. budową budynku mieszkalnego;
2. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny spełniający wymagania określone w odrębnych przepisach;
3. remontem budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego.
   
   

Zwrot dotyczy wydatków poniesionych i udokumentowanych fakturami wystawionymi od dnia 1 maja 2004 r. (art. 3 ust. 2 ww. ustawy).

Zwrot, o którym mowa w ust. 1, dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT (art. 3 ust. 3 ww. ustawy).

Dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu części wydatków, o których mowa w ust. 1, jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej (art. 3 ust. 4 ww. ustawy).

W myśl art. 3 ust. 8 ww. ustawy, minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych ogłosi, w drodze obwieszczenia, wykaz materiałów budowlanych uwzględniający materiały budowlane, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT.

Stosownie do art. 4 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje, pod warunkiem że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Prawo do zwrotu przysługuje również pod warunkiem że osoba fizyczna posiada:

1. prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016, z późn zm.) albo tytuł prawny do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w przypadku inwestycji określonej w art. 3 ust. 1 pkt 3;
2. pozwolenie na budowę w przypadku inwestycji, dla której zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca1994 r. - Prawo budowlane wymagane jest takie pozwolenie.
   
   

Biorąc pod uwagę wyżej cytowane przepisy prawo do zwrotu nie przysługuje tym osobom, które dokonują określonych inwestycji, uprawniających do zwrotu jako podatnicy podatku od towarów i usług. O prawie do odliczenia podatku naliczonego decyduje bowiem to w jakim charakterze osoba fizyczna dokonywała zakupów danych materiałów budowlanych, w jakim celu i na jakie potrzeby. Podkreślić należy, że nie ma znaczenia, to czy dana osoba fizyczna, mającą dochodzić zwrotu wydatków w ogóle jest podatnikiem VAT, lecz czy określoną inwestycję, uprawniającą do zwrotu realizuje prywatnie, czy też jako podatnik VAT.

Z literalnego brzmienia ww. przepisów wynika, że ustawa daje prawo, po spełnieniu określonych warunków, do otrzymania zwrotu od Skarbu Państwa części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych.

Wśród warunków, od których ustawodawca uzależnił prawo do zwrotu części wydatków poniesionych przez osoby fizyczne na ww. inwestycje mieszkaniowe jest również ich właściwe udokumentowanie. Dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu części wydatków, o których mowa wyżej, jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej (art. 3 ust. 4 ww. ustawy).

Zatem, osoba fizyczna, która poniosła wydatki na zakup materiałów budowlanych, żeby otrzymać zwrot, musi udokumentować wysokość poniesionych wydatków fakturami wystawionymi na jej rzecz. Wynika z tego, że podatnik nie może domagać się zwrotu przedstawiając faktury wystawione na inną osobę lub podmiot gospodarczy, np. Spółkę Cywilną, nawet jeżeli jest jej wspólnikiem.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że przedmiotowe faktury są wystawione są na Spółkę Cywilną.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz przywołane wyżej przepisy prawa, należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie spełnia warunku, o którym mowa w art. 3 ust. 4 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, ponieważ faktury dokumentujące poniesione wydatki na zakup materiałów budowlanych zostały wystawione na Spółkę, a nie – jak wymaga tego ustawa – na rzecz osoby fizycznej, która poniosła wydatki na zakup materiałów budowlanych.

W przedstawionym stanie faktycznym nabywcą nie jest Wnioskodawca, a jest nim Spółka Cywilna jako odrębny podmiot gospodarczy i to jej dane (np. nazwa, adres, numer NIP) widnieją na wystawionych fakturach. Z tego też względu nie można uznać, że jeżeli faktury VAT wystawione są na Spółkę Cywilną jako nabywcę towarów, to są to jednocześnie faktury VAT wystawione na osoby fizyczne, które są wspólnikami Spółki.

W konsekwencji, na gruncie przedmiotowego stanu faktycznego Zainteresowanemu nie przysługuje prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, udokumentowanych fakturami wystawionymi na Spółkę Cywilną.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.