INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2011 r. (data wpływu 5 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup butów, kasku, rękawic i odzieży specjalnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup motocykla oraz w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup butów, kasku, rękawic i odzieży specjalnej

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Od sierpnia 2010 r. Wnioskodawca - jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą -zgodnie z PKD 7112Z - przeważający rodzaj działalności - w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne. Zainteresowany jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, rozlicza się na zasadach ogólnych. Prowadzi podatkową książkę przychodów i rozchodów. Jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

W praktyce, zgodnie ze swoim wykształceniem i posiadanymi uprawnieniami - świadczy usługi w zakresie nadzoru budowlanego (kierownik robót budowlanych - inspektor nadzoru) na terenie całego kraju. Zakres Jego działalności wymaga sprawnego przemieszczania się między placami robót, szybkiego poruszania się w ruchu ulicznym. Aby usprawnić swoją pracę „rozwinąć działalność i podjąć więcej zleceń - zamierza nabyć motocykl oraz buty, kask, rękawice i odzież specjalną do jazdy motorem. Zakupiony motocykl wraz z ww. wyposażeniem kierowcy będzie wykorzystywał w swojej działalności gospodarczej związanej ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Motocykl będzie stanowił środek trwały w firmie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup butów, kasku, rękawic i odzieży specjalnej.

Czy Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na zakup ubioru stosowanego przez motocyklistów (buty, kask, rękawice, odzież specjalna)...

Zdaniem Wnioskodawcy, buty, kask, rękawice i odzież motocyklowa służą zapewnieniu komfortu i bezpieczeństwa w czasie wykonywania czynności związanych z działalnością gospodarczą (sprawne i szybkie przemieszczanie się oraz dotarcie na czas na plac budowy). Często w bezpośrednim otoczeniu placu budowy nie ma jeszcze kompletnej infrastruktury drogowej. Posiadanie takiego wyposażenia daje ochronę przed niższymi temperaturami oraz chroni przed skutkami ewentualnych wypadków drogowych. Dlatego Wnioskodawca uważa, że zakupiony do jazdy motocyklem strój jest niezbędny i jako odzież ochronna związany będzie z prowadzoną działalnością - będzie więc stanowił w firmie Zainteresowanego koszt uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów). Ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodu.

Odnosząc się do kosztów związanych z zakupem butów, kasku, rękawic, odzieży specjalnej do jazdy motocyklem stwierdzić należy, iż jest kwestią oczywistą, że korzystanie z motocykla pozwala na sprawne i szybkie poruszanie się po mieście. Jednakże zważyć należy, że wydatek poniesiony na zakup odzieży motocyklowej nie ma w przedmiotowej sprawie ani bezpośredniego ani pośredniego związku z osiągnięciem przychodów bądź zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Bezpośrednim celem jaki jest związany z zakupem odzieży motocyklowej ochronnej służącej do jazdy na motocyklu jest ochrona zdrowia użytkownika, a wydatki poniesione na ochronę zdrowia należą do wydatków o charakterze osobistym.

W tym miejscu należy zauważyć, iż nie każdy wydatek ponoszony przez podatnika w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, może zostać zaliczony, zgodnie z prawem podatkowym, do kosztów uzyskania przychodu.

W świetle powołanych przepisów prawa podatkowego Wnioskodawca nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z zakupem butów, kasku, rękawic, odzieży specjalnej do jazdy motocyklem, gdyż nie mają one bezpośredniego związku z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą, a ich poniesienie nie ma wpływu na wielkość osiąganego przychodu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tutejszy organ wskazuje, że wniosek:

• w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup motocykla został rozstrzygnięty w dniu 26 stycznia 2012 r. odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-1356/11-2/IM,
• w zakresie podatku od towarów i usług zostanie rozstrzygnięty odrębnym pismem.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.