Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/443-199/14/AT
z 14 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z póżn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2014 r. (data wpływu 22 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wykazania korekty wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zadeklarowanej w związku z przemieszczeniem własnych towarów ze swojego magazynu w Polsce do magazynu konsygnacyjnego w Niemczech – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 6 marca 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wykazania korekty wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zadeklarowanej w związku z przemieszczeniem własnych towarów ze swojego magazynu w Polsce do magazynu konsygnacyjnego w Niemczech.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka (Wnioskodawca) prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży wymienników ciepła. Współpracuje z kontrahentem mającym siedzibę na terenie Niemiec - firmą … (Kontrahent). Spółka dostarcza swoje wyroby z magazynu położonego w Polsce do magazynu (składu) konsygnacyjnego zlokalizowanego na terenie Niemiec, w fabryce kontrahenta. Przemieszczając własne towary z Polski do magazynu konsygnacyjnego położonego w Niemczech, Wnioskodawca rozpoznaje w Polsce wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Kontrahent pobiera wyroby z magazynu konsygnacyjnego stosownie do swoich potrzeb. Pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentem została zawarta umowa składu konsygnacyjnego (umowa). Zgodnie z umową, towary dostarczone do magazynu konsygnacyjnego cały czas pozostają własnością Wnioskodawcy do chwili, gdy nie zostaną pobrane z magazynu konsygnacyjnego przez kontrahenta. Kontrahent jest upoważniony do pobrania towarów z magazynu konsygnacyjnego, w miarę swoich potrzeb.

Na podstawie dokonanych pobrań towarów z magazynu konsygnacyjnego, kontrahent wystawia na rzecz Wnioskodawcy notę kredytową. Takie udokumentowanie dostawy towarów z magazynu konsygnacyjnego zlokalizowanego na terenie Niemiec jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa niemieckiego. Tak wystawiona nota zostaje przedłożona Wnioskodawcy w pierwszym dniu każdego miesiąca kalendarzowego w odniesieniu do towarów pobranych ze składu konsygnacyjnego w poprzednim miesiącu.

Niekiedy zdarza się, że pobrany przez kontrahenta ze składu towar jest wadliwy. W takiej sytuacji zwraca on Wnioskodawcy towar i wystawia dokument księgowy – notę debetową. Nota debetowa jest dokumentem, który na gruncie prawa niemieckiego jest odpowiednikiem faktury korygującej. Na dokumencie tym kontrahent nie wskazuje jednak, której z pobranych partii towaru dotyczy zwrot. Również na podstawie innych posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentów nie można ustalić, której z pobranych dotychczas partii towarów dotyczy zwrot. Wnioskodawca nie wie również, w którym miesiącu został sprzedany wadliwy towar. Wynika to z faktu, że Wnioskodawca sprzedaje kontrahentowi za pośrednictwem składu konsygnacyjnego kilka typów towarów, które są pobierane wiele razy w ciągu jednego miesiąca. Przykładowo towar typu … może być pobrany przez kontrahenta 1, 12, 15 i 25 dnia danego miesiąca. Wnioskodawca rozpoznaje przychód w dniu pobrania i przelicza go na polskie złote według średniego kursu NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień pobrania. Po zakończeniu tego miesiąca lub później kontrahent zwraca wadliwe towary typu …, jednak Wnioskodawca nie wie, czy są to towary pobrane 1, 12, 15, czy też 25 dnia miesiąca. Informacja taka nie jest bowiem przekazywana Wnioskodawcy przez kontrahenta.

Zwrócone przez Kontrahenta wadliwe towary są następnie transportowane z powrotem do magazynu w Polsce, przy czym data zwrotu fizycznego towaru może być późniejsza niż data wystawienia noty przez kontrahenta.

Rozliczenia pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentem dokonywane są w euro lub innej walucie obcej. Strony nie dokonują rozliczeń w złotówkach.

W odniesieniu do wskazanego powyżej stanu faktycznego Wnioskodawca otrzymał indywidualną interpretację prawa podatkowego, w której potwierdzono, że przychód z tytułu sprzedaży towarów przez skład powstaje w dniu, w którym kontrahent pobiera towar z magazynu, w odniesieniu do pobranej partii towaru (interpretacja indywidualna z dnia 4 grudnia 2013 r., nr ITPB4/423-l36a/13/MT). Ponadto, w zakresie VAT Wnioskodawca otrzymał interpretację indywidualną z dnia 4 grudnia 2013 r., nr ITPP3/443-435/13/MD.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

W jakiej dacie Wnioskodawca powinien wykazać korektę wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zadeklarowanej w związku z przemieszczeniem własnych towarów ze swojego magazynu w Polsce do magazynu konsygnacyjnego w Niemczech?

Zdaniem Wnioskodawcy, w razie zwrotu wadliwych towarów przez kontrahenta i powrotnego ich przemieszczenia do Polski, powinien On skorygować wykazaną uprzednio wewnątrzwspólnotową dostawę towarów do magazynu w Niemczech i ująć to zdarzenie (zwrot) zarówno w deklaracji VAT-7, jak i w deklaracji podsumowującej.

Ustawa o podatku od towarowi usług (dalej jako: ustawa o VAT) nie zawiera żadnych szczególnych uregulowań dotyczących zasad korygowania faktur VAT, dokumentujących WDT, w związku z tym zastosować należy ogólne zasady dotyczące korekty. Faktura VAT korygująca fakturę dokumentującą WDT powinna być ujęta w rozliczeniu za miesiąc, w którym została wystawiona. W tym przypadku nie ma obowiązku posiadania potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę. Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach indywidualnych i zostało zaprezentowane m.in. w interpretacji z dnia 3 sierpnia 2010 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPP3/443-425/10-4/KC.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, powinien on po otrzymaniu zwrotu towarów i powrotnym przemieszczeniu ich do Polski, wystawić fakturę korygującą dokonaną wewnątrzwspólnotową dostawę towarów i w dacie jej wystawienia wykazać korektę w deklaracji VAT-7 oraz w informacji podsumowującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że interpretacji udzielono według stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku, pomimo, że Wnioskodawca wskazuje na okoliczność otrzymania interpretacji wydanej w odniesieniu do wskazanego powyżej stanu faktycznego, która w istocie odnosiła się do stanu prawnego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2013 r., albowiem w złożonym wniosku wskazano m.in. na obowiązujący od dnia 1 stycznia 2014 r. przepis art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług, jako przepis mający być przedmiotem interpretacji.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez terytorium kraju, zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 4 ustawy).

W świetle art. 2 pkt 27c ustawy, „magazyn konsygnacyjny” to wyodrębnione u podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT UE, o którym mowa w art. 97 ust. 4, miejsce przechowywania na terytorium kraju towarów należących do podatnika podatku od wartości dodanej przemieszczonych przez niego lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do tego miejsca, z którego podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT UE, przechowujący towary, pobiera je, a przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel następuje w momencie ich pobrania.

„Prowadzący magazyn konsygnacyjny” to podatnik, który przechowuje w magazynie konsygnacyjnym towary i pobiera je z tego magazynu (art. 2 pkt 27d ustawy).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika (art. 13 ust. 3 ustawy).

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7 (art. 13 ust. 6 ustawy).

Jak stanowi art. 20 ust. 1 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy, z zastrzeżeniem ust. 4 oraz art. 20a.

Zgodnie z art. 20a ust. 1 ustawy, w przypadku przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3, do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu w celu ich późniejszej dostawy podatnikowi podatku od wartości dodanej, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dostawy towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej tę dostawę podatnikowi podatku od wartości dodanej, pod warunkiem że podatnik podatku od wartości dodanej jest obowiązany wykazać dokonane przemieszczenie towarów w państwie członkowskim zakończenia transportu lub wysyłki oraz dostawę towarów jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w miesiącu, w którym u podatnika powstał obowiązek podatkowy z tytułu tej dostawy.

W świetle ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 stosuje się, jeżeli:

1. przemieszczenia towarów dokonuje podatnik, który nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej w państwie członkowskim zakończenia transportu lub wysyłki;
2. podatnik, który przemieszcza towary do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu, prowadzi ewidencję towarów przemieszczanych do tego miejsca zawierającą datę ich przemieszczenia, datę dostawy towarów podatnikowi podatku od wartości dodanej, dane pozwalające na identyfikację towarów, a w przypadku, o którym mowa w ust. 3 - także dane dotyczące powrotnego przemieszczenia towarów; przepis art. 109 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Przepisy zawarte w art. 20a ustawy dotyczą zatem dostawy do miejsca położonego w innym państwie członkowskim, które odpowiada magazynowi konsygnacyjnemu. Miejsce odpowiadające magazynowi konsygnacyjnemu jest to wyodrębnione u podatnika zarejestrowanego w innym państwie członkowskim dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych miejsce przechowywania na terytorium innego państwa członkowskiego towarów należących do polskiego podatnika przemieszczonych przez niego lub na jego rzecz z terytorium Polski do tego miejsca, z którego ów zagraniczny podatnik, przechowujący towary, pobiera je, zaś przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel następuje w momencie ich pobrania.

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, o czym stanowi art. 29a ust. 1 ustawy.

Na podstawie art. 29a ust. 4 ustawy, w przypadku przemieszczenia towarów, w stosunku do którego obowiązek podatkowy powstaje na podstawie art. 20a ust. 1, podstawę opodatkowania ustala się zgodnie z ust. 1, 6, 7, 10 i 11.

W myśl art. 29a ust. 10 pkt 2 ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o: wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12.

Zgodnie z art. 29a ust. 13 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Jak stanowi art. 29a ust. 15 pkt 1 ustawy, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku: eksportu towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W oparciu o art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Według art. 100 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych:

1. wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 3, do których ma zastosowanie art. 42 ust. 1, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
2. wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
3. dostawach towarów zgodnie z art. 136 ust. 1 lub 2, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
4. usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca

• zwane dalej „informacjami podsumowującymi”.

Informacje podsumowujące składa się za okresy miesięczne, w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4, 6 i 7 – art. 100 ust. 3 ustawy.

Stosownie do treści art. 106a ustawy o podatku od towarów i usług, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

1. sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
2. dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
   

1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
2. państwa trzeciego.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Na podstawie art. 106j ust. 1 pkt 3 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury: dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań – podatnik wystawia fakturę korygującą.

W złożonym wniosku poinformowano, że Spółka dostarcza swoje wyroby do magazynu (składu) konsygnacyjnego zlokalizowanego na terenie Niemiec, w fabryce kontrahenta. Przemieszczając własne towary do tego magazynu Spółka rozpoznaje w Polsce wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Kontrahent pobiera wyroby z magazynu konsygnacyjnego stosownie do swoich potrzeb. Niekiedy zdarza się, że pobrany przez kontrahenta ze składu towar jest wadliwy. W takiej sytuacji zwraca on Wnioskodawcy towar i wystawia dokument księgowy – notę debetową. Na dokumencie tym kontrahent nie wskazuje jednak, której z pobranych partii towaru dotyczy zwrot. Również na podstawie innych posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentów nie można ustalić, której z pobranych dotychczas partii towarów dotyczy zwrot. Wnioskodawca nie wie również, w którym miesiącu został sprzedany wadliwy towar. Wynika to z faktu, że Wnioskodawca sprzedaje kontrahentowi za pośrednictwem składu konsygnacyjnego kilka typów towarów, które są pobierane wiele razy w ciągu jednego miesiąca – towar przykładowo może być pobrany przez kontrahenta 1, 12, 15 i 25 dnia danego miesiąca.

Na tym tle Spółka powzięła wątpliwość dotyczącą skutków podatkowych związanych z momentem wykazania korekty wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa w powiązaniu z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym należy potwierdzić pogląd Wnioskodawcy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera żadnych szczególnych uregulowań, dotyczących zasad korygowania faktur VAT dokumentujących WDT, w związku z tym należy zastosować ogólne zasady dotyczące korekt. Tym samym, zgodnie z art. 106j ust. 1 pkt 3 ustawy, Wnioskodawca zobowiązany był do wystawienia faktury korygującej. Uwzględniając przy tym powołany uprzednio przepis art. 29a ust. 15 pkt 1 ustawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca po wystawieniu faktury korygującej nie był obowiązany do posiadania potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez kontrahenta z Niemiec. W konsekwencji, wystawioną fakturę korygującą należało ująć w deklaracji w rozliczeniu za miesiąc, w którym została ona wystawiona, jak również w informacji podsumowującej składanej za okres miesięczny, w którym została wystawiona ta faktura korygująca (odpowiednio: art. 99 ust. 1, art. 100 ust. 3 ustawy).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.