Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-538/14-4/AS
z 21 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 249, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2014 r. (data wpływu 14 maja 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 lipca 2014 r. (data wpływu 10 lipca 2014 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 30 czerwca 2014 r. (skutecznie doręczone dnia 2 lipca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu paliwa, części, napraw, myjni dotyczących pojazdu – pomoc drogowa – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 maja 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu paliwa, części, napraw myjni dotyczących pojazdu – pomoc drogowa.

Wniosek uzupełniony został pismem dnia 8 lipca 2014 r. (data wpływu 10 lipca 2014 r. będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 30 czerwca 2014 r. (skutecznie doręczone dnia 2 lipca 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskująca prowadzi działalność gospodarczą i zajmuje się usługami pomocy drogowej, holowania, obsługi samochodów, które uległy zepsuciu w wyniku kolizji, wypadków drogowych. Usługi te najczęściej świadczone są w miejscu wezwania, często kilkadziesiąt kilometrów od miejsca parkingu samochodu.

Usługi świadczone są przy użyciu samochodu marki VW LT 46. Pojazd zarejestrowany jest jako specjalny o przeznaczeniu pomoc drogowa. Wnioskująca posiada zaświadczenie wydane przez Okręgową Stację Kontroli Pojazdów, że spełnia dodatkowe warunki techniczne przewidziane dla pojazdów do wykonywania czynności na drodze.

Kabina kierowcy zawiera 1 rząd siedzeń, za nią znajduje się trwale złączona laweta z wciągarką do holowania pojazdu. Masa całkowita wynosi 3,5 tony. Nie jest określona ładowność.

Pojazd wykorzystywany jest wyłącznie do działalności gospodarczej. Pojazd był zakupiony w 2006 r. jako środek trwały. Odliczano 100% ówczesnego podatku VAT. Amortyzacja została zakończona w roku 2013 r.

W uzupełnieniu Wnioskująca doprecyzowała, że opisany wyżej pojazd samochodowy można zakwalifikować do pojazdów opisanych w ustawie, o których mowa w art. 86a ust. 4 pkt 2, tj. pojazd samochodowy inny niż osobowy posiadający kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

Badanie techniczne pojazdu przeprowadzono dnia 23 kwietnia 2014 r. i opiewa na dwie czynności sprawdzające: 1) badanie okresowe pojazdu specjalnego pomoc drogowa, 2) dodatkowe warunki techniczne dla pojazdu przeznaczonego do wykonywania czynności na drodze.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

W ustawie nie jest wymieniony pojazd specjalny pomoc drogowa jako samochód uznany za wykorzystywany do celów działalności gospodarczej

• czy w związku z tym jako spełniający inne warunki może być uznany za taki?
  

• czy Wnioskująca może traktować i odliczać 100% VAT od zakupu paliwa, części, napraw, myjni itp.?
  

• czy Wnioskująca musi prowadzić ewidencję przejazdów?
  

• czy Wnioskująca musi złożyć informację do US o tym pojeździe?
  
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany pojazd spełnia wymogi stawiane przez ustawę, dotyczące warunków pełnego odliczenia podatku VAT od zakupów na cele wykonywanych przez Wnioskującą usług. Wątpliwość Wnioskującej polega na tym, że w ustawie nie są wymienione samochody pomocy drogowej jako potencjalnego samochodu spełniającego wymagania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

W myśl art. 2 pkt 34 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pojazdach samochodowych – rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
   
   

W myśl art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku, gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.
   
   

Na podstawie art. 86a ust. 9 ustawy do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:
   1. klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
      
   2. z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;
2. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.
   
3. pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:
   1. agregat elektryczny/spawalniczy,
      
   2. do prac wiertniczych,
      
   3. koparka, koparko-spycharka,
      
   4. ładowarka,
      
   5. podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,
      
   6. żuraw samochodowy

- jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym

Na podstawie art. 86a ust. 12 ustawy, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami

Stosownie do art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Przy czym, w myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 312) (która dokonała zmian w zakresie odliczania podatku naliczonego związanego z samochodami), zwana dalej „ustawą zmieniającą”, dodatkowe badanie techniczne, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, powinno być przeprowadzone w terminie najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego, nie później jednak niż przed upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Ponadto zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 2014 r. w sprawie pojazdów samochodów uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (Dz. U. z 2014 r., poz. 407), za pojazdy samochodowe inne niż określone w art. 86a ust. 9 ustawy uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika uznaje się pojazdy samochodowe będące pojazdami specjalnymi o przeznaczeniu:

1. pogrzebowy,
   
2. bankowóz - wyłącznie typu A i B

- jeżeli mają jeden rząd siedzeń albo ich dopuszczalna masa całkowita jest większa niż 3 tony.

Dodatkowo zaznaczyć należy, że w myśl art. 12 ust. 1 ustawy zmieniającej, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

1. samochodów osobowych;
   
2. innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
   1. 1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
   2. 2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,
   3. 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.
      
      

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ustawy zmieniającej).

Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy zmieniającej dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 1 pkt 2, są określane na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskująca świadczy usługi pomocy drogowej, holowania, obsługi samochodów, które uległy zepsuciu w wyniku kolizji, wypadków drogowych i wykorzystuje w działalności pojazd zarejestrowany jako specjalny o przeznaczeniu pomoc drogowa. Kabina kierowcy zawiera 1 rząd siedzeń, za nią znajduje się trwale złączona laweta z wciągarką do holowania pojazdu. Masa całkowita wynosi 3,5 tony, nie jest określona ładowność. W ocenie Wnioskującej opisany pojazd samochodowy spełnia kryteria dla pojazdów określone w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy, tj. jest to pojazd samochodowy inny niż osobowy posiadający kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

Ponadto Wnioskująca wskazała, że dysponuje badaniem technicznym pojazdu przeprowadzonym w dniu 23 kwietnia 2014 r. przez Okręgową Stację Kontroli Pojazdów, które opiewa na dwie czynności sprawdzające: 1) badanie okresowe pojazdu specjalnego pomoc drogowa, 2) dodatkowe warunki techniczne dla pojazdu do wykonywania czynności na drodze.

Wątpliwości Wnioskującej budzi kwestia prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków eksploatacyjnych związanym z ww. pojazdem, a także obowiązek prowadzenia ewidencji i złożenia informacji do US o tym pojeździe.

Z analizy powołanych przepisów wynika, że co do zasady, od wydatków ponoszonych na samochody wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, przysługuje pełne prawo do odliczenia. Pojazdy są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika w przypadku gdy:

1. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez podatnika zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą (art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy), lub
2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne (art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy).
   
   

W drugiej z ww. grup pojazdów, uprawniających do pełnego odliczenia VAT mieszczą się pojazdy ustawowo uznane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, przy wykorzystaniu których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Są to pojazdy o konstrukcji wskazującej na ich podstawowe przeznaczenie do celów gospodarczych, wymienione w art. 86a ust. 9 ustawy.

Pojazd opisany przez Wnioskującą – pomoc drogowa – nie został wymieniony w katalogu pojazdów specjalnych, określonych w art. 86a ust. 9 pkt 3 ustawy oraz § 2 ww. rozporządzenia.

Jednakże według oświadczenia Wnioskującej, opisany pojazd spełnia kryteria określone w art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy, zatem jest pojazdem wykorzystywanym wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika w myśl art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy, tj. pojazdem, którego konstrukcja wyklucza użycie go do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, bądź powoduje, że użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Należy podkreślić, że ocena prawidłowości spełnienia wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego. A zatem Minister Finansów nie jest upoważniony do oceny stanowiska, czy wskazany we wniosku pojazd spełnia wymagania określone w art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy.

Wskazać również należy, że stosownie do art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy – warunkiem niezbędnym w celu uzyskania prawa do pełnego odliczenia w przypadku pojazdów spełniających wymagania określone w art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy jest posiadanie dodatkowych badań technicznych przeprowadzonych przez okręgową stację kontroli pojazdów oraz wydanego przez nią zaświadczenia potwierdzającego spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 86a ust. 9 pkt 2 oraz dowodu rejestracyjnego z właściwą adnotacją o spełnieniu tych wymagań.

Badanie techniczne wymienione przez Wnioskującą w opisie stanu faktycznego, potwierdzające że analizowany pojazd spełnia dodatkowe warunki techniczne przewidziane dla pojazdów do wykonywania czynności na drodze nie jest tożsame z zaświadczeniem potwierdzającym spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, wobec czego nie jest wystarczające w celu uzyskania prawa do pełnego odliczenia na podstawie art. 86a ust. 4 pkt 2 w zw. ust. 9 pkt 2 ustawy.

W konsekwencji należy stwierdzić, że prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu paliwa, części, napraw i innych kosztów eksploatacyjnych dotyczących analizowanego pojazdu na podstawie art. 86a ust. 4 pkt 2 w zw. z ust. 9 pkt 2 ustawy będzie przysługiwało Wnioskującej po spełnieniu dwóch warunków, tj. kryteriów określonych w art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy oraz posiadania stosownych dokumentów potwierdzających spełnienie ww. wymagań, tj. badań technicznych przeprowadzonych przez okręgową stację kontroli pojazdów oraz wydanego przez nią zaświadczenia potwierdzającego spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz dowodu rejestracyjnego z właściwą adnotacją o spełnieniu tych wymagań.

Z oświadczenia Wnioskującej wynika, że pojazd spełnia kryteria, określone w art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy. Tym samym prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego będzie przysługiwało Wnioskującej z chwilą posiadania dokumentów potwierdzających spełnienie ww. wymagań, tj. badań technicznych przeprowadzonych przez okręgową stację kontroli pojazdów oraz wydanego przez nią zaświadczenia potwierdzającego spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz dowodu rejestracyjnego z właściwą adnotacją o spełnieniu tych wymagań. Wówczas Wnioskująca nie będzie zobowiązana również do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu i zgłoszenia pojazdu do Urzędu Skarbowego.

W przypadku niespełnienia warunków określonych w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy należy również rozważyć możliwość prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków eksploatacyjnych związanych z ww. samochodem na podstawie art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy. W tej grupie mieszczą się pojazdy, których konstrukcja wskazuje na ich przeznaczenie z reguły do użytku prywatnego, jednakże pojazdy te mogą być także wykorzystywane w działalności gospodarczej. Z tych też względów – dla celów pełnego odliczania VAT – fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności gospodarczej musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W konsekwencji, w celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania wyklucza ich użycie do celów prywatnych,
2. wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.
   
   

W odniesieniu do warunku pierwszego, dotyczącego sposobu wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, przepisy ustawy nie określają w jaki sposób podatnik ma zapewnić w przedsiębiorstwie wyeliminowanie użytku prywatnego używanych w nim pojazdów samochodowych dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Przykładowo można tego dokonać za pomocą wprowadzonych regulaminów, umów, zarządzeń wraz z podjęciem dodatkowych działań zabezpieczających ich wykonanie. Działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności przedsiębiorstwa i sposobu używania dla jego celów pojazdów. Określone przez podatnika zasady ich używania pojazdów muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazdy są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych pojazdów.

W odniesieniu do warunku drugiego, tj. prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, należy wskazać, że z dniem 1 czerwca 2014 r. weszło w życie Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 maja 2014 r. w sprawie przypadków, w których nie stosuje się warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu (Dz. U. z 2014 r., poz. 709). Stosownie do § 2 pkt 1 ww. rozporządzenia, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy, nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi o przeznaczeniu pomoc drogowa, mających nadwozie konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu uszkodzonych pojazdów – jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym, i jeżeli spełnione są warunki zawarte w odrębnych przepisach określone dla tych przeznaczeń.

Z opisu sprawy wynika, że analizowany pojazd jest pojazdem zarejestrowanym jako pojazd specjalny o przeznaczeniu pomoc drogowa. Tym samym, na podstawie § 2 pkt 1 ww. rozporządzenia, Wnioskująca nie jest obowiązana do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu i co za tym idzie do zgłoszenia pojazdu do Urzędu Skarbowego.

W konsekwencji należy uznać, że prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy będzie przysługiwało Wnioskującej po spełnieniu warunku pierwszego, tj. pod warunkiem ustalenia zasad używania analizowanego pojazdu wykluczających jego użytek prywatny.

Stanowisko Wnioskującej uznano za nieprawidłowe z uwagi na uzasadnienie własnego stanowiska, z którego wynika, że pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków eksploatacyjnych związanych z pojazdem pomoc drogowa przysługuje bez względu na spełnienie dodatkowych warunków określonych w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy, bądź art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.