Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/415-440/14-2/MG
z 29 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 czerwca 2014 r. (data wpływu 9 czerwca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu powstania po stronie pracowników przychodu ze stosunku pracy z tytułu świadczeń rzeczowych za pośrednictwem Systemu oraz obowiązków Spółki jako płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu powstania po stronie pracowników przychodu ze stosunku pracy z tytułu świadczeń rzeczowych za pośrednictwem Systemu oraz obowiązków Spółki jako płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Bank) jest podatnikiem zatrudniającym pracowników m.in. na podstawie umowy o pracę. Zgodnie z obowiązującym w Banku Regulaminem Zakładowego funduszu Świadczeń Socjalnych, każdy pracownik uprawniony jest do korzystania ze środków z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (dalej: Fundusz, ZFŚS). Wysokość świadczeń rzeczowych finansowanych z Funduszu ustalana jest z uwzględnieniem zasad wynikających z ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tj. Dz. U. z 2012 r. poz. 592 z późn. zm.), tj. w szczególności mając na uwadze kryteria socjalne: sytuacja życiowa, rodzinna i materialna.

Przez termin „świadczenia rzeczowe” Wnioskodawca rozumie wszelkiego rodzaju świadczenia w naturze, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm., dalej: UPDOF). Będą to w szczególności otrzymane przez pracowników różnego rodzaju rzeczy lub usługi, których przedmiot świadczenia jest inny niż pieniądze i wartości pieniężne.

Dotychczasowa formuła wykorzystania środków zgromadzonych w ramach ZFŚS, przewidywała sfinansowanie świadczeń nabywanych przez pracowników (np. wycieczek organizowanych przez biura podróży lub imprez o charakterze zbiorowym) w taki sposób, że zamówione przez pracowników świadczenia, po przedstawieniu odpowiednich dowodów potwierdzających ten fakt, były przez Bank dofinansowane do maksymalnej wartości ustalonej na jedną osobę uprawnioną, na warunkach wynikających z Regulaminu ZFŚS. W ramach zaktywizowania wykorzystywania środków pochodzących z Funduszu, Bank postanowił, na podstawie umowy z zewnętrznym dostawcą, wdrożyć specjalistyczne rozwiązanie informatyczne obsługujące za pośrednictwem platformy internetowej system kafeteryjny (dalej: System), zawierający szereg świadczeń rzeczowych z zakresu sportu, rekreacji, kultury, wypoczynku i innych, umożliwiający pracownikom wybór świadczeń oraz ich opłacanie zgodnie z obowiązującym Regulaminem Funduszu z przyznanych środków z niego pochodzących.

Wartość zasilenia (za pośrednictwem Systemu) indywidualnego konta pracownika, zależy od regulaminu Funduszu i zróżnicowana jest w zależności od wysokości dochodu brutto przypadającego na jednego członka rodziny pracownika. Wysokość dochodu ustalana jest na podstawie oświadczeń składanych przez pracowników za pośrednictwem Systemu. Osoby, które nie złożą oświadczenia otrzymają najniższą kwotę środków, tj. kwotę właściwą dla najwyższego progu dochodowego. Kwota zasilenia zostanie zamieniona na punkty, które pracownik będzie mógł wykorzystać na wybrane przez siebie świadczenia oferowane w Systemie.

Wśród świadczeń rzeczowych oferowanych w Systemie ze środków Funduszu, pracownicy mogą nabywać przykładowo następujące świadczenia:

• bilety do kina,
• możliwość opłacenia pobytów w ośrodkach wypoczynkowych, hotelach, pensjonatach,
• wycieczki zagraniczne, bilety lotnicze,
• wejściówki i karnety na tenis, squash, do Aquaparku,
• bilety na koncerty i do teatrów,
• kolonie dla dzieci,
• elektroniczne kody wartościowe do sklepów internetowych oraz stacjonarnych.
  
  

Cena poszczególnych świadczeń w Systemie określana jest przez dostawcę platformy internetowej w punktach, które mają przeliczenie na określoną wartość pieniężną. Otrzymane przez pracownika punkty stanowią podstawę do nabywania ww. świadczeń.

Pracownik po zalogowaniu do Systemu, będzie widział informacje o wartości poszczególnych świadczeń i limicie, do którego wysokości może nabywać wybrane przez siebie świadczenia.

Zasilenie indywidualnego konta pracownika punktami umożliwiającymi zakup świadczeń rzeczowych w Systemie następuje dwa razy w roku. Ponadto punkty mogą być kumulowane, co oznacza, iż liczba punktów niewykorzystanych w danym roku kalendarzowym „przechodzi” odpowiednio na kolejny rok. Założeniem jest, że po rozwiązaniu/wygaśnięciu stosunku pracy, pracownik traci dostęp do Systemu, a wszystkie punkty zgromadzone na jego indywidualnym koncie przepadają. W praktyce dostęp do Systemu dla pracownika, którego stosunek pracy został rozwiązany lub wygasł, będzie zablokowany z dniem rozwiązania/wygaśnięcia stosunku pracy z zastrzeżeniem, że dla oświadczeń pracodawcy o rozwiązaniu umów o pracę przekazywanych pracownikom za pośrednictwem poczty, dostęp do systemu będzie blokowany po otrzymaniu zwrotnego potwierdzenia odbioru.

Koszt zakupionego przez pracownika świadczenia w ramach przysługujących pracownikowi punktów jest pokrywany przez pracodawcę i rozliczany z dostawcą Systemu, który pośredniczy w jego nabyciu. Rozliczenie pomiędzy Bankiem a dostawcą Systemu odbywać się będzie w cyklu miesięcznym składającym się z dwóch następujących etapów:

1. etap pierwszy obejmować będzie zasilenie środkami z Funduszu przez Bank jeden raz w miesiącu, konta dostawcy Systemu (na podstawie noty księgowej wystawionej przez dostawcę Systemu, wskazującej uśrednioną wartość zakupionych przez pracowników Banku świadczeń w okresie 3 pierwszych miesięcy świadczenia przez dostawcę Systemu usługi) a dostawca Systemu będzie na zasadzie kompensaty pobierać z zasilonych przez Bank środków odpowiednią wartość za świadczenia zakupione przez pracowników w danym miesiącu,
   
2. drugi etap obejmować będzie rozliczenie finansowe danego miesiąca, które polegać będzie na:
   1. dopłaceniu przez Bank brakującej kwoty (w przypadku gdy wartość określona w nocie, o której mowa w pkt 1 nie pokryje kosztów, które musi pokryć dostawca Systemu na poczet świadczeń zakupionych przez pracowników Banku w danym miesiącu) lub
   2. zwrocie przez dostawcę Systemu, kwoty stanowiącej nadwyżkę pomiędzy wartością faktycznego wykorzystania środków przez pracowników na zakup świadczeń dostępnych w Systemie a wartością określoną w nocie, o której mowa w pkt 1.
      
      

W związku powyższym do ostatecznego rozliczenia Banku z dostawcą Systemu dochodzi dopiero w drugim etapie, tj. po faktycznym wykorzystaniu przez pracownika udostępnionych mu w Systemie punktów umożliwiających zakup świadczeń rzeczowych. Należy jednocześnie podkreślić, iż pracownik nie będzie miał możliwości skorzystania z opisanych powyżej świadczeń wcześniej niż z chwilą złożenia odpowiedniego zamówienia w Systemie.

Oferta świadczeń rzeczowych dostępnych w Systemie jest stale modyfikowana w zależności od zainteresowania pracowników poszczególnymi rodzajami świadczeń. Platforma dostępna jest z dowolnego komputera z dostępem do Internetu, a zakup świadczeń możliwy w każdym czasie.

Dodatkową korzyścią dla pracowników z wprowadzenia Systemu jest możliwość opłacenia dostępnych świadczeń również własnymi środkami. Przykładowo, jeśli punkty pochodzące z ZFŚS nie pozwolą na pełne sfinansowanie danego świadczenia, pracownik będzie mógł dopłacić różnicę ze środków własnych.

Ponadto Wnioskodawca rozważa również możliwość zasilenia indywidualnego konta pracowników w Systemie dodatkowymi punktami, których wartość będzie pokrywana z dodatkowych środków obrotowych Banku z przeznaczeniem na działalność inną niż socjalna. Należy zauważyć, iż dotychczas pracownik biorący udział np. w organizowanym przez Bank konkursie otrzymywał nagrodę rzeczową w postaci bonu na zakup towarów i usług. Bank natomiast dokonywał zakupu ww. nagród u danego dostawcy.

W planowanej formule dodatkowe punkty będą mogły być przekazywane w ramach programów motywacyjnych przeznaczonych dla pracowników np. konkursy z zakresu związanego ze stosunkiem pracy. Przy zakupie opisanych świadczeń rzeczowych dodatkowe punkty będzie można łączyć z punktami pochodzącymi ze środków z Funduszu, jednakże ich raportowanie w Systemie będzie odrębne. Dostawca Systemu w przekazywanych do Banku raportach będzie wyodrębniał punkty wykorzystane z jednego, jak i drugiego źródła finansowania.

Zasady rozliczania i wykorzystania w Systemie dodatkowych punktów będą podobne, jak w przypadku punktów pochodzących ze środków Funduszu. Pracownik, który otrzyma zasilenie dodatkowymi punktami w ramach wygranej w konkursie nagrody, będzie mógł je wykorzystać do dnia rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy, co w praktyce oznaczać będzie, że korzystanie ze zgromadzonych w Systemie punktów będzie możliwe do dnia, w którym nastąpi zablokowanie przez Bank dostępu do Systemu na warunkach opisanych powyżej. Niewykorzystanie przez pracownika dodatkowych punktów w okresie, o którym mowa w zdaniu poprzednim, skutkować będzie ich bezpowrotną utratą (analogicznie jak w przypadku punktów zgromadzonych w ramach Funduszu).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z pełnieniem funkcji płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, Bank powinien uznać, że przychód pracownika: z tytułu opisanych w stanie faktycznym świadczeń rzeczowych powstaje z chwilą dokonania przez pracownika zakupu konkretnego świadczenia w Systemie i z tą datą podlega kwalifikacji na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychód opodatkowany lub zwolniony?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód pracownika z tytułu opisanych w stanie faktycznym świadczeń rzeczowych, powstanie z chwilą zakupu określonego świadczenia za pośrednictwem Systemu i z tą datą stanie się podstawą kwalifikacji na gruncie UPDOF.

Katalog źródeł przychodów określony w art. 10 ust. 1 UPDOF wskazuje jako źródła przychodów m.in.: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

Zgodnie z art. 31 UPDOF, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy.

Zgodnie z ogólnym pojęciem przychodu zdefiniowanym w art. 11 ust. 1 UPDOF, przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Ustawodawca doprecyzował powyższą definicji w odniesieniu do przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy w art. 12 ust. 1 UPDOF, w świetle, którego za przychody z tych źródeł uważa się wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W świetle powyższych regulacji, świadczenie w naturze oraz inne nieodpłatne świadczenie jest przychodem dopiero wtedy, gdy zostało przez podatnika otrzymane (odmiennie w przypadku wartości pieniężnych, które mogą być również postawione do jego dyspozycji), tj. w sposób definitywny zwiększyło wartość majątku podatnika.

Zatem moment nabycia (zakupu) przez pracownika świadczenia za pośrednictwem Systemu jest w myśl przywołanych przepisów równoznaczny z momentem osiągnięcia przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy UPDOF. Natomiast z momentem osiągnięcia przychodu nie należy utożsamiać momentu zasilenia konta pracownika punktami pochodzącymi z ZFŚS lub z dodatkowych środków obrotowych Banku.

Powyższy pogląd podzielił również Naczelny Sąd Administracyjny w uzasadnieniu do wyroku z dnia 5 lutego 1997 roku, sygn. SA/Sz 1191/96, w którym to skład orzekający stwierdzał, iż: „z redakcji omawianego przepisu (art. 11 ust. 1 UPDOF) wynika, że do świadczeń w naturze odnosi się wyłącznie pojęcie „otrzymanych”. Zatem przychodem w rozumieniu art. 11 ust. 1 będą wyłącznie wartości otrzymanych świadczeń w naturze, a nie jak tego wymaga przepis w stosunku do pieniędzy i wartości pieniężnych - również postawienie ich do dyspozycji podatnika”.

Mając na uwadze przywołane przepisy prawa oraz orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż nieuzasadnione byłoby twierdzenie, że w związku z wdrożeniem Systemu przychód z tytułu opisanych w stanie faktycznym świadczeń powinien powstawać wcześniej, tj. na dzień zasilenia punktami indywidualnego konta pracownika.

Powyższe, Bank wywodzi z faktu, iż z punktu widzenia pracownika, wdrożenie Systemu skutkuje wyłącznie zmianą sposobu dystrybucji świadczeń, a nie zmianą zasad ich otrzymywania, w szczególności mając na uwadze zasady dotyczące momentu udostępniania świadczeń. Wraz z wdrożeniem Systemu, osoby korzystające ze środków Funduszu dokonują zamówień samodzielnie. Należy jednak podkreślić, iż zmiana sposobu zamówień opisanych świadczeń nie wpływa w żaden sposób na sam moment otrzymania danego świadczenia, który - jak wskazano we wniosku - nastąpi nie wcześniej niż z chwilą złożenia zamówienia w Systemie.

Przede wszystkim ze świadczeniem, o którym mowa w art. 11 ust. 1 UPDOF, nie należy utożsamiać informacji udostępnionej na indywidualnych kontach pracowników w Systemie dotyczącej limitu, do wysokości którego pracownicy będą mogli uzyskać dofinansowanie od Banku. Wskazana wartość ma wyłącznie charakter informacyjny i nie daje pracownikom prawa do roszczenia o wypłatę pieniężną ani możliwości dysponowania otrzymanymi punktami w inny sposób niż opisany w niniejszym wniosku. Przykładowo - niewykorzystane punkty nie mogą być przez pracownika przekazane innemu pracownikowi, jak również nie podlegają dziedziczeniu bądź spieniężeniu w przypadku rozwiązania / wygaśnięcia stosunku pracy. Ponadto niewykorzystane punkty podlegają kumulowaniu, co oznacza, że liczba niewykorzystanych w danym roku kalendarzowym punktów „przechodzi” odpowiednio na kolejny rok.

Powyżej zaprezentowana wykładnia znalazła również pełne uznanie w ocenie tutejszego organu, co zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 18 stycznia 2012 r. (sygn. IPPB2/415-894/11-5/MG), w której w tożsamym stanie faktycznym Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził stanowisko Wnioskodawcy, iż: „(...) czynność zasilenia konta pracownika w systemie informatycznym nie stanowi przysporzenia majątkowego, które można uznać za otrzymanie wynagrodzenia pieniężnego lub wynagrodzenia w naturze. Poprzez fakt zasilenia punktami konta pracownika Spółka nie dokonuje wypłaty wynagrodzenia nie stawia do całkowitej dyspozycji pracownika konkretnej kwoty pieniężnej ani nie dochodzi do przekazania pracownikowi nieodpłatnego świadczenia. Zasilenie konta punktami stanowi dla pracownika jedynie informację jaka kwota dofinansowania mu przysługuje, a także na jakiego typu usługi kwota ta może być wydatkowana. W związku z tym zasilenie konta pracownika stanowi jedynie rozpoczęcie procesu informacyjnego o możliwości przekazania pracownikowi nieodpłatnego lub częściowo odpłatnego świadczenia. System stanowi tylko narzędzie umożliwiające złożenie przez pracownika wniosku o otrzymanie konkretnego świadczenia”.

Jednocześnie należy zauważyć, że również formuła rozliczenia z tytułu nabywanych przez pracowników świadczeń na linii Bank - Dostawca Systemu wskazuje, iż do powstania przysporzenia po stronie pracownika dochodzi w momencie dokonania zakupu świadczenia. Jak podkreślono bowiem w opisie stanu faktycznego do ostatecznego rozliczenia, poprzez dopłacenie przez Bank brakującej kwoty lub zwrot przez dostawcę Systemu nadwyżki w przypadku pomiędzy rozbieżnością wartości faktycznego wykorzystania środków przez pracowników a zryczałtowaną wartością wynikającą z noty księgowej, dochodzi dopiero na koniec danego okresu rozliczeniowego, tj. po faktycznym wykorzystaniu przez pracownika limitu udostępnionych mu w Systemie punktów.

Niezależnie od powyższej argumentacji, należy również podkreślić, iż przyjęcie odmiennego poglądu, tj., że moment powstania po stronie pracownika przychodu z tytułu nabywanych za pośrednictwem Systemu świadczeń rzeczowych, powstaje z chwilą zasilenia punktami indywidualnego konta pracownika w Systemie, prowadziłoby do powstania wielu wątpliwości operacyjnych związanych z tego typu wykładnią.

Do powyższych wątpliwości zaliczyć należy kwestię ewentualnej korekty podatku w przypadku braku faktycznego zakupu przez pracownika w danym roku podatkowym jakichkolwiek świadczeń rzeczowych. Przyjęcie odmiennego momentu opodatkowania - niż ten wskazany przez Wnioskodawcę - sprawiałoby, że płatnicy podatku dochodowego stawaliby w tym przypadku przed koniecznością korygowania deklaracji przesyłanych pracownikom, co rzutowałoby na niepewność określenia zobowiązania podatkowego oraz ryzyko reputacyjne pracodawcy. Taki sposób interpretacji może prowadzić do permanentnych korekt, niezawinionych działaniem płatnika lub podatnika i związanej z tym faktem konieczności zwrotu pobranego wynagrodzenia płatnika wraz z odsetkami od zaległości podatkowych.

Zakładając przyjęcie odmiennego od przedstawionego przez Bank momentu opodatkowania, analogiczne problemy wystąpiłby również w przypadku rozwiązania/wygaśnięcia stosunku pracy z pracownikiem, który faktycznie nie wykorzystałby przysługującego mu limitu punktów przed dniem zakończenia zatrudnienia. Pomimo faktu, iż nie doszłoby do rzeczywistego przekazania nieodpłatnego świadczenia (poprzez wybór i zakup świadczenia za pośrednictwem Systemu), płatnik zobowiązany byłby do wcześniejszego poboru podatku, który z chwilą ustania zatrudnienia pracownika stawałby się automatycznie podatkiem pobranym nienależnie.

Należy podkreślić również, że powyżej opisane wątpliwości, wynikające z przyjęcia poglądu, że w przedstawionym stanie faktycznym przychód pracownika powstaje z chwilą zasilenia punktami jego indywidualnego konta w Systemie, potęgowałby się w przypadku zaistnienia przesłanek do zastosowania poszczególnych zwolnień z podatku dochodowego od osób fizycznych dla świadczeń otrzymanych przez podatnika ze środków ZFŚS, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 i 78 UPDOF.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 67 UPDOF wolna od podatku jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o ZFŚS, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł. Natomiast art. 21 ust. 1 pkt 78 stanowi, iż wolne od podatku są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno -szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:

1. z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra - niezależnie od ich wysokości,
2. z innych źródeł - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.
   
   

Zakładając przyjęcie interpretacji przeciwnej do stanowiska Wnioskodawcy, iż podatek pobierany jest już na moment zasilenia indywidualnego konta pracownika punktami finansowanymi z ZFŚS, płatnik - na dzień poboru podatku - nie miałby obiektywnej możliwości zweryfikowania czy spełnione będą przesłanki uprawniające do zastosowania ww. zwolnień. Wiedza na ten temat możliwa jest do pozyskania wyłącznie w dacie skorzystania przez pracownika z funkcjonalności systemu i spożytkowania punktów na wybrany cel, w tym na przypadki objęte zwolnieniem na mocy art. 21 ust. 1 pkt 67 i 78 UPDOF.

W związku z powyżej zaprezentowaną argumentacją, mając na względzie w szczególności przywołane regulacje ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz wątpliwości operacyjne związane z przyjęciem odmiennego od przedstawionego stanowiska, Wnioskodawca wnosi jak we wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnośnie do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji organu podatkowego oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego - wskazać należy, że orzeczenie to dotyczy tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, jak również powołany wyrok dotyczy konkretnej sprawy podatnika osądzonej w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, natomiast w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.