Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-437/14-2/KT
z 12 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007 r. nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2014 r. (data wpływu 14 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i udokumentowania czynności wniesienia aportem do spółki z o.o. sieci wodociągowych i kanalizacyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 maja 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i udokumentowania czynności wniesienia aportem do spółki z o.o. sieci wodociągowych i kanalizacyjnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Miasto jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach realizacji zadań własnych gminy, Miasto wybudowało w latach 2012-2013 sieci wodociągowe i kanalizacyjne. Budowa przedmiotowych sieci odbywała się jako realizacja zadań własnych gminy - zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym miasto realizuje zadania użyteczności publicznej, które są zadaniami własnymi Gminy. Natomiast w myśl art. 7 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy, do zadań własnych gminy należą m.in. sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, itp.

Budowa części przedmiotowych sieci realizowana była wyłącznie przez Miasto, część realizowana była w ramach inwestycji wspólnej (Miasto płaciło za materiały zużyte do budowy sieci) z O. Sp. z o.o., a część była budowana ze współudziałem mieszkańców. Podczas realizacji inwestycji Miasto nie odliczało podatku naliczonego z faktur dotyczących zakupów związanych z realizacją ww. sieci, ponieważ budowa sieci nie była wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Miasto nie uzyskiwało przychodów z tytułu eksploatacji sieci.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, podatnik ma prawo do obniżania podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim te towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Miasto nie miało prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ przedmiotowe sieci nie były wykorzystywane przez Miasto do czynności opodatkowanych.

Eksploatacją powstałych sieci wodociągowych i kanalizacyjnych, sprzedażą wody i pobieraniem opłat za odprowadzane ścieków zajmowała się ww. Spółka z o.o., w której Miasto ma 100% udziałów. Spółka użytkowała sieci nieodpłatnie i nie zawierano umów w przedmiotowym zakresie. Udostępnienie sieci nie było związane z czynnościami opodatkowanymi, ponieważ nieodpłatne świadczenie usług nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, za wyjątkiem art. 8 ust 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym za odpłatne świadczenie usług uznaje się także użycie towarów stanowiących cześć przedsiębiorstwa dla celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, i nieodpłatne świadczenie usług, do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, zadania z zakresu wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych (...) należą do zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego. Oznacza to, że czynność przekazania sieci do nieodpłatnego użytkowania Spółce jest czynnością związaną z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a tym samym niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Z powyższego wynika, że udostępnienie sieci wykorzystywane było do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Prezydent Miasta zdecydował wnieść w formie aportu do O. Sp. z o.o. (w której udziałowcem w 100% jest Miasto) sieć wodociągową o wartości 1.677.803,19 zł i sieć kanalizacji sanitarnej o wartości 1.553.694,58 zł.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów, czyli przekazania protokołem ww. sieci do spółki O. Sp. z o.o. W związku z powyższym, powstanie obowiązek wystawienia faktury VAT na aport ww. sieci i opodatkowania go stawką VAT zwolnioną, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Miasto postąpi właściwie wystawiając w miesiącu przekazania sieci PT fakturę VAT na przekazanie aportem sieci wodociągowych i kanalizacyjnych i opodatkowując go stawką VAT zwolnioną, zgodnie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT?
2. Jeśli Miasto nie może zastosować stawki VAT zwolnionej na aport ww. sieci, to czy może odliczyć VAT naliczony z faktur dotyczących budowy tych sieci, w terminie z art. 86 ust. 10-13 ustawy, czy z art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, Miasto postąpi prawidłowo wystawiając w miesiącu przekazania fakturę na aport przedmiotowych sieci, opodatkowując go stawką VAT zwolnioną, zgodnie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Miasto, zarówno budując samodzielnie te sieci jak i podpisując umowę na współfinansowanie sieci, nie miało zamiaru bezpośrednio po wybudowaniu tych sieci przekazywać ich aportem do O. Sp. z o.o. Po wybudowaniu wszystkie sieci były użytkowane nieodpłatnie przez O. Sp. z o.o. i sieci sukcesywnie były wpisywane do ewidencji środków trwałych Miasta i amortyzowane zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Na gruncie prawa budowlanego (art. 3 pkt 3 i 3a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane (t.j. Dz.U. Nr 243 poz. 1623, z późn. zm.), obiekty infrastruktury kanalizacyjnej uznaje się za budowle, a w związku z tym, że czynność wniesienia aportu jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż te sieci były oddane bezpośrednio po wybudowaniu do bezpłatnego użytkowania O. Sp. z o.o., zatem nie można tu zastosować zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Należy tu zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu, ustawodawca umożliwia podatnikom skorzystanie ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a. Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a, zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętych zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30 % wartości początkowej tych obiektów.

W myśl art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

W związku z tym, iż budowane sieci nie miały służyć Miastu do czynności opodatkowanych, Miasto nie miało prawa odliczać podatku VAT należnego z faktur zakupowych na budowę powyższych sieci.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Towarami zaś, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast świadczeniem usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (...)

Przepis art. 2 pkt 22 ustawy stanowi, że przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa cywilnego lub handlowego spełnia definicję dostawy zawartą w art. ww. 7 ust. 1 ustawy, a tym samym uznawane jest za sprzedaż w rozumieniu art. 2 pkt 22 tej ustawy. W sytuacji, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Czynność ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu wiąże się z odpłatnością, istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą mającą charakter rzeczowy, a otrzymanym wynagrodzeniem w formie dodatkowych udziałów, podwyższenia wartości nominalnej posiadanych udziałów albo otrzymania akcji), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania wnoszonymi towarami jak właściciel.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższe przepisy jednoznacznie wskazują, że zwolnieniem od podatku nie są objęte czynności realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego, wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych.

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

W przedstawionych okolicznościach sprawy Prezydent Miasta zamierza wnieść w formie aportu do Spółki (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością), w której Miasto ma 100% udziałów, sieć wodociągową o wartości 1.677.803,19 zł oraz sieć kanalizacji sanitarnej o wartości 1.553.694,58 zł, wybudowane w latach 2012-2013 w ramach realizacji zadań własnych gminy.

Należy stwierdzić, że ponieważ wniesienie aportem sieci wodociągowych i kanalizacyjnych będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), to dla zamierzonej czynności Miasto będzie występowało w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, natomiast czynność ta, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów. Sposób opodatkowania wnoszonego aportu (właściwa stawka podatku VAT) zależy od tego, co jest przedmiotem aportu. Przedmiotem aportu w niniejszej sprawie będą sieci wodociągowe i kanalizacyjne. Konieczne jest więc dokonanie oceny, czy aport ten, pomimo, że stanowi odpłatną dostawę towarów, będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623, z późn. zm.), pod pojęciem budynku należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 3 tej ustawy, budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. Ponadto, zgodnie z art. 3 ust. 3a ustawy Prawo budowlane, obiektem liniowym jest obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Wobec powyższych przepisów, w rozpatrywanej sprawie przedmiotem aportu będą budowle. Zatem w celu ustalenia, czy dostawa tych budowli będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, należy odwołać się do regulacji dotyczących dostawy budowli.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

I tak, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z treści ww. przepisu wynika, że kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku lub budowli jest ustalenie, czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie bowiem do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Należy zauważyć, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu warunkującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z treści wniosku wynika, że w ramach realizacji zadań własnych gminy Miasto wybudowało w latach 2012-2013 sieci wodociągowe i kanalizacyjne. Budowa części sieci realizowana była wyłącznie przez Miasto, cześć realizowana była w ramach inwestycji wspólnej (Miasto płaciło za materiały zużyte do budowy sieci) ze Spółką, a część była budowana ze współudziałem mieszkańców. Podczas realizacji inwestycji Miasto nie odliczało podatku naliczonego z faktur dotyczących zakupów związanych z realizacją ww. sieci, ponieważ budowa sieci nie była wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Miasto nie uzyskiwało przychodów z tytułu eksploatacji sieci. Eksploatacją powstałych sieci wodociągowych i kanalizacyjnych, sprzedażą wody i pobieraniem opłat za odprowadzane ścieków, zajmowała się Spółka z o.o., w której Miasto ma 100% udziałów. Spółka użytkowała sieci nieodpłatnie i nie zawierano umów w przedmiotowym zakresie. Udostępnienie sieci nie było związane z czynnościami opodatkowanymi.

Prezydent Miasta zdecydował wnieść w formie aportu do ww. Spółki wybudowane sieci: wodociągową i kanalizacji sanitarnej. Miasto (będące czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług) zamierza wystawić z tego tytułu fakturę VAT ze stawką zwolnioną na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, przyjmując, że obowiązek podatkowy powstanie, stosownie do art. 19a ust. 1 ustawy, z chwilą dokonania dostawy towarów, czyli przekazania protokołem ww. sieci do Spółki.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawidłowości tak wystawionej faktury, tj. momentu jej wystawienia oraz zastosowania właściwej stawki podatku VAT.

W przedstawionych okolicznościach składniki majątkowe opisanego aportu, przed wniesieniem ich do Spółki, stanowiły przedmiot nieodpłatnego użytkowania przez tę Spółkę. W kontekście powyższego należy zauważyć, że przekazanie majątku do eksploatacji na podstawie nieodpłatnego użytkowania jest nieodpłatnym świadczeniem usług. Nieodpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatne świadczenie usług nie podlega zaś opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji, wskazanych w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zatem, aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, a tym samym za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. Dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie podlega opodatkowaniu, istotne jest więc ustalenie celu takiego świadczenia. Jeśli świadczenie nieodpłatnej usługi będzie wpisywało się w cel prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, wtedy przesłanka uznania takiej czynności za odpłatne świadczenie usług, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie zostanie spełniona.

W myśl cytowanych powyżej przepisów o samorządzie gminnym, zadania z zakresu wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, tj. w tym przypadku budowa sieci wodociągowej i kanalizacyjnej oraz jej wykorzystanie w celu wykonywania tych zadań, należą do zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego. Oznacza to, że czynność przekazania sieci wodociągowych i kanalizacyjnych podmiotowi, który te zadania będzie wykonywał, jest czynnością związaną z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a tym samym niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Tak więc opisane we wniosku sieci przed wniesieniem aportem wykorzystywane była do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Odnosząc się zatem do spełnienia przesłanek określonych w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, wniesienie przez Miasto aportu w postaci sieci wodociągowych i kanalizacyjnych do Spółki będzie odbywało się w ramach pierwszego zasiedlenia. W przedstawionych okolicznościach nie doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy przedmiotowych sieci wodociągowych i kanalizacyjnych. Pierwsze zasiedlenie zachodzi wówczas, gdy oddanie do użytkowania następuje w ramach czynności podlegających opodatkowaniu. Natomiast, jak wskazano wyżej, oddanie sieci w nieodpłatne użytkowanie było czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Tym samym należy przyjąć, że dopiero w momencie dokonania aportu nastąpi oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy budowli (sieci wodociągowych i kanalizacyjnych). W związku z tym, aport ten nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednakże, jak wynika konstrukcji katalogu zwolnień wynika, jeżeli nie znajduje zastosowania zwolnienie od podatku wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, konieczna jest weryfikacja, czy dana czynność podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawcy w stosunku do opisanych budowli nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, bowiem sieci wykorzystywane były do czynności niepodlegających przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Jak wskazał Wnioskodawca, przedmiotowe sieci nieodpłatnie zostały przekazane do użytkowania Spółce. Wnioskodawca nie wykorzystywał tych sieci do wykonywania czynności opodatkowanych. Eksploatacją powstałych sieci wodociągowych i kanalizacyjnych, sprzedażą wody i pobieraniem opłat za odprowadzane ścieków zajmowała się Spółka. Zatem Wnioskodawcy wobec tych budowli nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, z uwagi na brak związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT (nieodpłatne przekazanie do użytkowania).

W świetle przedstawionych okoliczności, na tle powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie wystąpią przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia aportu sieci wodociągowych i kanalizacyjnych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawcy w stosunku do tych sieci nie przysługiwało bowiem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i były one użytkowane nieodpłatnie przez Spółkę, nie były więc wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Tytułem podsumowania, czynność wniesienia przez Miasto, w ramach aportu, opisanych we wniosku sieci wodociągowych i kanalizacyjnych podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów, jednakże czynność ta będzie objęta zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, a Wnioskodawca występujący w tym przypadku jako podatnik podatku od towarów i usług, zobowiązany będzie do udokumentowania ww. czynności za pomocą faktury VAT.

Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8 (art. 106i ust. 1 ustawy).

We wniosku wskazano, że Miasto planuje wnieść w formie aportu do Spółki wybudowaną sieć wodociągową oraz sieć kanalizacji sanitarnej. Miasto zamierza wystawić z tytułu tego aportu fakturę VAT w miesiącu przekazania tych sieci.

W przedstawionej sytuacji, w świetle przywołanych przepisów należy wskazać, że fakturę z tytułu przedmiotowej dostawy, stosownie do przepisu art. 106i ust. 1 ustawy, Wnioskodawca zobowiązany jest wystawić w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy, czyli przekazania sieci Spółce.

Trzeba przy tym podkreślić, że dla celów VAT dokonanie czynności następuje z chwilą faktycznego jej dokonania. Dokonanie dostawy towarów następuje z chwilą przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel. W sytuacji, gdy towar jest wydawany bezpośrednio nabywcy lub osobie przez niego wskazanej – dokonanie dostawy towaru następuje z chwilą jego wydania.

Należy zatem uznać, że Wnioskodawca postąpi prawidłowo wystawiając w miesiącu przekazania sieci wodociągowych i kanalizacyjnych (tj. przeniesienia na rzecz Spółki prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) fakturę VAT dokumentującą aport tych sieci, z zastosowaniem zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W konsekwencji, mając na względzie powyższe rozstrzygnięcie w sprawie dotyczące pytania nr 1 w zakresie zwolnienia z VAT aportu ww. sieci oraz warunkową formułę pytania nr 2 Wnioskodawcy, odpowiedź na to pytanie jest bezprzedmiotowa.

Zaznaczyć też trzeba, że wydana interpretacja dotyczy jedynie sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem oraz stanowiskiem Wnioskodawcy, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – przedmiotem rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.