Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-445/14-2/JC
z 13 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2014 r. (data wpływu 19 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku sporządzania dokumentacji, o której mowa w art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych tylko w odniesieniu do transakcji dokonywanych pomiędzy Spółką a S. - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku sporządzania dokumentacji, o której mowa w art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych tylko w odniesieniu do transakcji dokonywanych pomiędzy Spółką a S..

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca należy do międzynarodowej grupy kapitałowej, do której należą również podmioty niebędące polskimi rezydentami podatkowymi.

Wnioskodawca wraz z innymi podmiotami należącymi do grupy kapitałowej przystąpił do usługi zarządzania płynnością finansową (dalej jako „Cash pooling” lub „Struktura”). Celem skorzystania z przedmiotowej usługi było optymalne wykorzystanie środków pieniężnych znajdujących się na rachunkach bankowych podmiotów wchodzących w skład grupy kapitałowej. Usługa cash poolingu świadczona jest przez zagraniczny Bank za pośrednictwem m.in. oddziału Banku w Polsce (dalej jako „Oddział Banku”).

Umowa cash poolingu jest umową dwustronną i została zawarta pomiędzy Bankiem a spółką S. AB (dalej „S.”). S. należy do tej samej grupy kapitałowej co Wnioskodawca i jest rezydentem podatkowym w Szwecji. S. występuje w umowie cash poolingu jako Główny Klient („the Customer”) albo Posiadacz Głównego Konta („the Main Account Holder”). Wnioskodawca nie był stroną przedmiotowej umowy.

Wnioskodawca przystąpił do struktury na podstawie dwustronnej umowy uczestnictwa („Participation Agreement”) zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a S. (umowa ta stanowi załącznik do umowy Cash poolingu zawartej pomiędzy Bankiem a S.). Wnioskodawca występuje w umowie uczestnictwa jako Uczestnik („the Participant”). Pozostali Uczestnicy struktury przystępując do Cash poolingu również zawarli umowy z S.. Uczestników Struktury nie łączą żadne umowy wzajemne (dwustronne lub wielostronne) w związku z przystąpieniem do Cash poolingu.

Pomiędzy Wnioskodawcą a pozostałymi Uczestnikami cash poolingu oraz pomiędzy Wnioskodawcą a S. występują powiązania, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej jako „ustawa o CIT”). Powiązania, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o CIT nie występują pomiędzy Wnioskodawcą a Bankiem.

Wnioskodawca posiada rachunek bieżący prowadzony w PLN w polskim oddziale Banku (dalej jako „Rachunek w Oddziale Banku”), Rachunek w Oddziale Banku jest rachunkiem transakcyjnym Wnioskodawcy, służącym do bieżących rozliczeń. Rachunek ten nie bierze udziału w konsolidacji sald w systemie Cash poolingu.

W ramach umowy Cash poolingu, S. otworzyła w Banku multi-walutowy rachunek (w walutach SEK, EUR, NOK, PLN, dalej jako „Rachunek Główny”). W ramach Rachunku Głównego otwarte zostały subrachunki dla poszczególnych Uczestników struktury. Subrachunki mają charakter rachunków technicznych, na których są odzwierciedlane salda pieniężne poszczególnych Uczestników, w tym saldo Wnioskodawcy. Subrachunek dla Wnioskodawcy prowadzony jest w PLN w Banku (dalej jako „Rachunek zagraniczny”).

W ramach Struktury, salda Uczestników są konsolidowane na Rachunku Głównym, którego właścicielem jest S.. Konsolidacja sald ma charakter wirtualny, tj. polega na wirtualnym koncentrowaniu na jednym rachunku (Rachunek Główny) wszystkich środków pieniężnych pochodzących z Rachunków zagranicznych Uczestników, w celu obliczenia ich sumy. Na tej podstawie Bank oblicza wysokość należnych odsetek. Nie dochodzi do rzeczywistego przepływu środków pieniężnych pomiędzy wyżej wymienionymi rachunkami.

Rzeczywiste przepływy pieniężne środków należących do Wnioskodawcy mają miejsce pomiędzy Rachunkiem w Oddziale Banku a Rachunkiem Zagranicznym.

Środki transferowane z Rachunku w Oddziale Banku na Rachunek Zagraniczny mogą wracać na Rachunek w Oddziale Banku lub zostawać na Rachunku Zagranicznym.

Funkcjonowanie Cash poolingu opiera się na operacjach reatizowanych poprzez następujące rachunki:

1. Rachunki w Oddziale Banku, z którego środki są transferowane na Rachunek Zagraniczny tego samego Uczestnika,
   
2. Rachunki Zagraniczne prowadzone przez Bank i założone w imieniu S. na rzecz Uczestnika, na które są przelewane środki pieniężne z Rachunków w Oddziale Banku tego samego Uczestnika,
   
3. Rachunek Główny Cash poolingu, tj. rachunek wirtualny prowadzony przez Bank, którego właścicielem jest S. i na którym odzwierciedlane jest wirtualne łączne saldo rachunków PLN oraz pozostałych rachunków walutowych prowadzonych przez Bank.
   
   
   

Bank z upływem określonego w umowie Cash poolingu okresu oblicza wysokość środków zgromadzonych na Rachunku Głównym (konsolidacja), na podstawie informacji o rzeczywistych kwotach zgromadzonych na Rachunkach Zagranicznych Uczestników. Konsolidacja polega więc na wirtualnym sumowaniu na Rachunku Głównym wartości składników pieniężnych zgromadzonych na Rachunkach zagranicznych Uczestników.

Po przeprowadzeniu konsolidacji przez Bank, Pool leader uzyskuje informację o stanie wirtualnego Rachunku Głównego. Stan ten może wykazywać wartość dodatnią, tj. gdy suma rzeczywistych środków pieniężnych zgromadzonych na Rachunkach Zagranicznych Uczestników ma wartość dodatnią. Rachunek Główny może wykazywać również wartość ujemną, tj. w przypadku gdy suma środków zgromadzonych na Rachunkach Zagranicznych Uczestników będzie wykazywać wartość ujemną.

S., na podstawie umowy z Bankiem, wykorzystuje środki pieniężne zgromadzone na Rachunku Głównym lub przyznane w ramach limitu kredytowego udzielonego S. przez Bank w celu zapewnienia płynności finansowej Uczestników biorących udział w strukturze.

Korzystanie ze struktury cash poolingu wiąże się z powstaniem stosunków zobowiązaniowych jedynie pomiędzy Wnioskodawcą a S., co wynika wprost z umowy uczestnictwa zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a S.. Korzystanie ze struktury cash poolingu nie wiąże się z powstawaniem stosunków zobowiązaniowych pomiędzy Wnioskodawcą a innymi Uczestnikami struktury.

Dodatnie saldo na Rachunku Zagranicznym Wnioskodawcy oznacza zobowiązanie S. względem Wnioskodawcy. Z kolei ujemne saldo na Rachunku Zagranicznym oznacza zobowiązanie Wnioskodawcy względem S.. Bank nie jest odpowiedzialny za zobowiązanie S. względem Wnioskodawcy oraz za zobowiązanie Wnioskodawcy względem S. Bank udzielił limitu kredytowego bezpośrednio S., który otrzymane w ten sposób środki finansowe może według własnego uznania wykorzystać m.in. do pokrywania niedoborów na Rachunkach Zagranicznych Uczestników (w tym Wnioskodawcy). S. może także według własnego uznania pokrywać niedobory na Rachunku Zagranicznym Wnioskodawcy ze środków zgromadzonych na Rachunku Głównym, w tym z odsetek naliczonych od zgromadzonych środków. W związku z pokrywaniem niedoborów przez S. na Rachunku Zagranicznym Wnioskodawcy, Wnioskodawca obowiązany jest do zapłaty odsetek na rzecz S. Wnioskodawca nie będzie uiszczać odsetek na rzecz innych Uczestników Cash poolingu, za naliczanie i rozliczanie odsetek wewnątrz struktury odpowiedzialny jest wyłącznie S. S. uprawniony jest do swobodnego dysponowania środkami zgromadzonymi na Rachunku Głównym, w tym otrzymanymi odsetkami. W szczególności S. nie działa w opisywanym Cash poolingu jako agent, podmiot typu „nominee” lub „conduit company” względem pozostałych Uczestników, w tym Wnioskodawcy. S. nie przekazuje po prostu środków finansowych pomiędzy poszczególnymi Uczestnikami, lecz na podstawie zawartych z nimi umów świadczy usługę kompleksowego zarządzania płynnością finansową Uczestników.

Mając na uwadze powyższe, w ramach struktury Cash poolingu, Wnioskodawca otrzymuje lub płaci odsetki na rzecz S.. Wnioskodawca nie wie czy niedobory na Rachunku Zagranicznym Wnioskodawcy zostały pokryte z limitu zadłużenia udzielonego S. przez Bank czy też ze środków dostępnych na Rachunku Głównym.

Ponadto S., będąca stroną umowy z Bankiem, może uczestniczyć w strukturze cash poolingu, tj. deponować w tej strukturze nadwyżki finansowe oraz w razie potrzeby, korzystać z możliwości finansowania za pośrednictwem struktury, co wiązać się będzie z obowiązkiem zapłaty odsetek od swoich zobowiązań.

Uczestnicy struktury Cash poolingu, którzy udzielili Bankowi dodatkowego zabezpieczenia, są solidarnie odpowiedzialni za zobowiązania S. względem Banku z tytułu korzystania z limitu kredytowego przyznanego S. przez Bank, a Bank będzie uprawniony do zaspokojenia swojego roszczenia z rachunku bankowego któregokolwiek z Uczestników.

Bank obciąża S. opłatami za świadczenie usług finansowych w ramach Cash poolingu - zgodnie z postanowieniami umowy zawartej pomiędzy Bankiem a S..

S. w zamian za świadczone usługi w ramach struktury może otrzymywać wynagrodzenie od Uczestników, w tym od Wnioskodawcy.

Wnioskodawca uzyska od S. zaświadczenie o miejscu siedziby dla celów podatkowych w Szwecji wydane przez właściwy szwedzki organ administracji podatkowej (certyfikat rezydencji).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z uczestnictwem w strukturze Cash Poolingu, Wnioskodawca jako podmiot powiązany z S. obowiązany jest do udokumentowania, zgodnie z art. 9a ustawy o CIT tylko transakcji dokonywanych pomiędzy nim a S., o ile kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń (tj. kwota odsetek otrzymanych od S. lub kwota odsetek lub wynagrodzenia płaconego przez Wnioskodawcę na rzecz S.) przekroczy równowartość 30.000 euro?

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca jako podmiot powiązany z S. obowiązany jest do udokumentowania, zgodnie z art. 9a ustawy o CIT jedynie transakcji dokonywanych pomiędzy nim a S., o ile kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń (tj. kwota odsetek otrzymanych od S. lub kwota odsetek lub wynagrodzenia płaconego przez Wnioskodawcę na rzecz S.) przekroczy równowartość 30.000 euro.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy o CIT podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji.

Obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej może zaktualizować się więc w przypadku, gdy podatnicy dokonują pomiędzy sobą transakcji w rozumieniu art. 9a ustawy o CIT i jednocześnie strony tej transakcji są podmiotami powiązanymi, w rozumieniu art. 11 ust. 1 oraz ust. 4 ustawy o CIT.

Przepisy ustawy o CIT nie definiują pojęcia „transakcja”. W § 3 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 września 2009 r. w sprawie sposobu i trybu określania dochodów osób prawnych w drodze oszacowania oraz sposobu i trybu eliminowania podwójnego opodatkowania osób prawnych w przypadku korekty zysków podmiotów powiązanych (Dz. U. z 2009 r. Nr 160, poz. 1268 z późn. zm.) wskazano, że w wyniku dokonania transakcji dochodzi do przeniesienia własności lub przekazania do używania dóbr materialnych i niematerialnych oraz udzielania pożyczek (kredytów) i świadczenia usług oraz realizacji wspólnych przedsięwzięć, o których mowa w § 23.

Zgodnie ze znaczeniem słownikowym tego pojęcia przez transakcję rozumieć należy operację handlową dotyczącą kupna lub sprzedaży towarów lub usług lub umowę handlową na kupno lub sprzedaż towarów lub usług, a także zawarcie takiej umowy.

Pomocniczo w celu ustalenia zakresu znaczeniowego pojęcia „transakcja” w ocenie Wnioskodawcy posłużyć się można także definicją zawartą w § 15 ust. 1 nieobowiązującego już rozporządzenia Ministra Finansów z 31 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 162, poz. 1124), gdzie pojęcie to utożsamiane było z dwustronnymi lub wielostronnymi stosunkami cywilnoprawnymi.

Uwzględniając powyższe definicje, w ocenie Wnioskodawcy przez „transakcję”, o której mowa w art. 9a ustawy o CIT rozumieć należy każdą operację związaną ze zdarzeniami handlowymi. Jednocześnie w każdym przypadku operacja taka musi wynikać ze stosunku cywilnoprawnego łączącego strony danej transakcji.

O transakcji można mówić zatem gdy pomiędzy podmiotami istnieje stosunek cywilnoprawny (np. zobowiązanie), który określa wzajemne zachowania jego stron.

W odniesieniu do analizowanej sprawy wskazać należy, że umowa cash poolingu jest kompleksową usługą zarządzania płynnością finansową Uczestników świadczoną przez Bank. Uczestnicy struktury (w tym Wnioskodawca) nie świadczą względem siebie żadnych usług. Pomiędzy poszczególnymi Uczestnikami struktury nie powstają żadne zobowiązania wynikające z udziału w cash poolingu. Uczestnictwo w strukturze cash pooling nie może być zatem traktowane jako „transakcja” w rozumieniu przepisu art. 9a ustawy o CIT.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy nie ma on obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej zgodnie z przepisem art. 9a ust. 1 ustawy o CIT w zakresie samego uczestnictwa w strukturze cash pooling.

Za „transakcję” w rozumieniu art. 9a ust. 1 ustawy o CIT należy natomiast uznać usługę cash poolingu świadczoną na rzecz Uczestników struktury przez Bank. Niemniej jednak, w tym przypadku nie jest spełniona druga przesłanka obowiązku sporządzenia dokumentacji - pomiędzy Wnioskodawcą a Bankiem nie istnieją powiązania, o których mowa w art. 11 ust. 1 i 4 ustawy o CIT.

Mianem transakcji można także określić usługę cash poolingu świadczoną przez S. na rzecz Wnioskodawcy na podstawie umowy zawartej z Wnioskodawcą, za którą S. należne jest wynagrodzenie. Wnioskodawca może również otrzymywać lub płacić odsetki w ramach struktury na rzecz S.. Stąd też, Wnioskodawca i S. w ramach umowy będą zobowiązani do dokonywania określonych świadczeń na swoją rzecz. Jak Wnioskodawca wskazywał w opisie stanu faktycznego S. jest jednostką powiązaną w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z Wnioskodawcą (czyli z drugą stroną transakcji), zostanie zatem spełniony także drugi z dwóch wspomnianych wyżej warunków, od którego zaistnienia zależy obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 ustawy o CIT.

Wnioskodawca obowiązany będzie więc do sporządzenia dokumentacji, o której mowa w art. 9a ust. 1 ustawy o CIT dla transakcji dokonanych pomiędzy Wnioskodawcą a S., o ile kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekroczy równowartość 30.000 euro.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Umowa „cash poolingu” jest formą efektywnego zarządzania środkami finansowymi, stosowaną przez podmioty należące do jednej grupy kapitałowej lub podmioty powiązane ekonomicznie w jakikolwiek inny sposób. Sprowadza się ona do koncentrowania środków pieniężnych z jednostkowych rachunków poszczególnych podmiotów grupy i zarządzaniu zgromadzoną w ten sposób kwotą, przy wykorzystaniu korzyści skali. Pozwala to na kompensowanie przejściowych nadwyżek, wykazywanych przez jedne z podmiotów z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów. Dzięki temu, dochodzi do minimalizowania kosztów kredytowania działalności podmiotów z grupy poprzez kredytowanie się przy wykorzystaniu środków własnych grupy. W ramach porozumienia cash poolingu uczestnicy wskazują podmiot organizujący cash pooling, którym może być wyspecjalizowany bank, jak również jednostka z grupy.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm., dalej: „updop”), podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej:

1. określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji (uwzględniając użyte aktywa i podejmowane ryzyko),
   
2. określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją oraz formę i termin zapłaty,
   
3. metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu transakcji,
   
4. określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach - w przypadku gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot,
   
5. wskazanie innych czynników - w przypadku gdy w celu określenia wartości przedmiotu transakcji przez podmioty uczestniczące w transakcji uwzględnione zostały te inne czynniki,
   
6. określenie oczekiwanych przez podmiot obowiązany do sporządzenia dokumentacji korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń - w przypadku umów dotyczących świadczeń (w tym usług) o charakterze niematerialnym.
   
   

Powyższy obowiązek, na podstawie art. 9a ust. 2 updop, obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

1. 100.000 EURO - jeżeli wartość transakcji nie przekracza 20% kapitału zakładowego, określonego zgodnie z art. 16 ust. 7, albo
   
2. 30.000 EURO - w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych, albo
   
3. 50.000 EURO - w pozostałych przypadkach.
   
   

Definicja podmiotów powiązanych została umieszczona w art. 11 ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. I tak, jeżeli:

1. podatnik podatku dochodowego mający siedzibę (zarząd) lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej "podmiotem krajowym", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym za granicą lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
   
2. osoba fizyczna lub prawna mająca miejsce zamieszkania albo siedzibę (zarząd) za granicą, zwana dalej "podmiotem zagranicznym", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
   
3. te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów, albo
   
4. podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
   
5. te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów
   
   - i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.
   
   

Z ww. przepisów wyraźnie wynika, że aby mógł powstać wymóg sporządzania wspomnianej dokumentacji podatkowej, konieczne jest jednoczesne ziszczenie się dwóch warunków: musimy mieć do czynienia z transakcją oraz taka transakcja musi mieć miejsce pomiędzy podmiotami powiązanymi.

Pojęcie „transakcja” nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego ani cywilnego, zatem można uznać, że nie posiada ono definicji legalnej. W takim przypadku należy posłużyć się znaczeniem słownikowym, w myśl którego (według internetowego Słownika Języka Polskiego - http://sjp.pwn.pl) transakcja to operacja handlowa dotycząca kupna lub sprzedaży towarów lub usług lub umowa handlowa na kupno lub sprzedaż towarów lub usług, też zawarcie takiej umowy.

Zauważyć przy tym należy, że przepis art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wyłącza obowiązku dokumentowania transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi, dokonywanych w ramach cash poolingu.

Umowa cash poolingu to forma zarządzania finansami, stosowana przez podmioty należące do jednej grupy. Celem tego typu narzędzia finansowego jest minimalizowanie kosztów kredytowania działalności podmiotów z grupy.

Umowa cash poolingu nie została uregulowana w polskim systemie prawnym, jest zatem tzw. umową nienazwaną w rozumieniu prawa cywilnego. Jednakże, biorąc pod uwagę charakter tej umowy i jej cele, stwierdzić należy, że ma ona cechy zbliżone do umowy pożyczki (udostępnianie określonej kwoty pieniędzy w zamian za odpowiednie wynagrodzenie – odsetki). Zatem faktycznym jej celem jest udostępnianie środków pieniężnych (w formie transferów rzeczywistych, jak również tzw. wirtualnych) pomiędzy podmiotami z grupy oraz osiąganie przez te podmioty korzyści w postaci odsetek. Jest to zatem rodzaj pożyczek udzielanych pomiędzy podmiotami uczestniczącymi w tej strukturze.

Biorąc pod uwagę powyższe wskazania, niezależnie od sytuacji, gdy Pool leaderem jest bank, czy też podmiot powiązany – S. – transfery środków dokonywane są między Uczestnikami struktury, są oni ich odbiorcami oraz odbiorcami należnych odsetek. Nawet zatem w sytuacji, gdy warunki umowy, np. wysokość oprocentowania odsetek ustała niepowiązany z Uczestnikami struktury bank, transfery środków pomiędzy Uczestnikami struktury mogą nie odzwierciedlać warunków rynkowych, (por. wyrok I SA/Kr 540/07). Przez warunki podlegające badaniu należy rozumieć zarówno wysokość odsetek, jak i poziom zadłużenia.

Jak już wskazano wyżej, celem umowy cash poolingu jest ograniczenie - u podmiotów uczestniczących w takim porozumieniu - kosztów związanych z finansowaniem prowadzonej przez nie działalności. Jeżeli dzięki tej umowie u każdego z Uczestników struktury (w tym Wnioskodawcy) saldo odsetek otrzymanych nad odsetkami zapłaconymi jest wyższe od analogicznego salda, jakie podmiot taki zrealizowałby, gdyby w umowie nie uczestniczył, lecz pożyczał środki finansowe na prowadzoną działalność i jednocześnie lokował swoje środki, dokonując tych czynności z podmiotami niepowiązanymi według zasad rynkowych, to przyjąć należy, że dzięki tej umowie wyżej wspomniany cel jest zrealizowany. Jednakże w każdym indywidualnym przypadku wymagałoby oceny to (co zrealizować można tylko w postępowaniu podatkowym lub kontrolnym), czy stopień korzyści w postaci oszczędności związanych z uczestniczeniem przez podmioty w tej umowie jest adekwatny do angażowanych przez podmioty środków finansowych.

Stwierdzenie czy postanowienia danej umowy odbiegają od warunków rynkowych, może wymagać w konkretnym przypadku porównania treści swobodnie zawartych umów ze standardowymi warunkami, określonymi w ofercie bankowej. W szczególności prawdopodobieństwo, że umowne uregulowania mogą odbiegać od rynkowych istnieje, kiedy administratorem rozliczeń staje się podmiot z grupy, natomiast konstrukcja i warunki funkcjonowania cash poolingu zostają określone w umowie zawartej przez podmioty przystępujące do tego porozumienia i będące podmiotami powiązanymi.

Odnośnie zastosowania przepisu art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do omawianej struktury cash poolingu, należy raz jeszcze podnieść, że przepis ten nie wyłącza obowiązku dokumentowania transakcji między podmiotami powiązanymi dokonywanych w ramach cash poolingu. Dokumentacja taka powinna zawierać te informacje, które będą niezbędne do oceny, że warunki określone w ramach umowy odzwierciedlają warunki ustalane w porównywalnych okolicznościach przez podmioty niezależne. Ponadto powinna wskazywać na ekonomiczną zasadność korzystania przez podatnika z umowy cash pooling tj. że podatnik uczestniczący w takiej umowie (tu: Spółka) osiąga wyższe korzyści (np. w postaci niższych kosztów), niż gdyby lokował i pożyczał środki finansowe od podmiotów z nim niepowiązanych. Zarazem z dokumentacji tej wynikać powinien ekwiwalentny charakter takiej umowy.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że w przedstawionym opisie stanu faktycznego zostaną spełnione przesłanki wynikające z art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z czym Spółka będzie zobowiązana do sporządzania dokumentacji podatkowej, o ile nastąpi wypełnienie przesłanki dotyczącej przekroczenia rocznej wartości zawieranych transakcji, o której mowa w art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, w związku z uczestnictwem Wnioskodawcy w przedstawionej w opisie stanu faktycznego strukturze cash poolingu na Spółce spoczywał będzie obowiązek dokumentacyjny wynikający z art. 9a updop, jeżeli transakcje między Uczestnikami cash poolingu przekroczą w danym roku podatkowym wartości określone w art. 9a ust. 2 updop. Wnioskodawca, jako podmiot powiązany z S. obowiązany też jest do udokumentowania, zgodnie z art. 9a updop transakcji dokonywanych pomiędzy nim a S., o ile kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń (tj. kwota odsetek otrzymanych od S. lub kwota odsetek lub wynagrodzenia płaconego przez Wnioskodawcę na rzecz S.) przekroczy równowartość 30.000 euro.

Tym samym stanowisko Spółki należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.