Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-517/14-2/MT/DG
z 22 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z 5 maja 2014 r. (data wpływu 4 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku dla świadczonej usługi budowlanej polegającej na wykonaniu posadzki przemysłowej w garażach budynków mieszkalnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku dla świadczonej usługi budowlanej polegającej na wykonaniu posadzki przemysłowej w garażach budynków mieszkalnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka pod firmą M. sp. z o.o. (dalej jako „Wnioskodawca” lub „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest wykonywanie usług budowlanych, tj. wykonywanie posadzek przemysłowych w obiektach handlowych, usługowych, produkcyjnych lub mieszkaniowych. Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług zobowiązanym do składania w zakresie tego podatku miesięcznych deklaracji podatkowych. Wnioskodawca zgodnie z zawieranymi przez siebie umowami o roboty budowlane wykonuje posadzki m.in. w garażach znajdujących się w budynkach wielomieszkaniowych, których budowa realizowana jest najczęściej w ramach przedsięwzięcia deweloperskiego. Często zdarza się, że wykonanie posadzki obejmuje jedynie podziemną część budynku (dalej jako „Garaż”), w którym to budynku powierzchnia użytkowa lokali mieszkalnych nie przekracza 150 m². Dodać należy, że roboty budowlane wykonywane są zwykle w związku z powstaniem nowego obiektu sklasyfikowanego pod symbolem PKOB 112. W takich przypadkach, Garaż, jako pomieszczenie pomocnicze, związany jest ściśle z zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych właścicieli lokali mieszkalnych.

Wnioskodawca w celu prawidłowego naliczenia stawki podatku VAT stara się ustalić, czy Garaż po zakończeniu przedsięwzięcia inwestycyjnego zostanie wyodrębniony jako samodzielny lokal użytkowy, czy też będzie się zaliczać do części wspólnych budynku i innych urządzeń, które nie będą przeznaczone do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali. W tym drugim wypadku nie będzie możliwe samodzielne rozporządzanie udziałem w nieruchomości wspólnej (w tym w Garażu), a nabywcy lokali mieszkalnych będą kupować ten udział jako prawo związane z własnością tych lokali.

W celu udokumentowania otrzymanych informacji, dotyczących użytkowania i korzystania z części budynku objętego zleceniem (Garażu), jak również potwierdzenia ich rzetelności i poprawności, Wnioskodawca stara się uzyskać od właścicieli zabudowywanych nieruchomości oświadczenie, że ta część budynku, w którym wykonywana jest posadzka, nie stanowi prawnie wyodrębnionego lokalu użytkowego, jak również nie jest planowane takie wyodrębnienie w ramach prowadzonej inwestycji.

Poza uzyskaniem oświadczenia i ustnych zapewnień właścicieli nieruchomości, Wnioskodawca nie podejmuje innych działań pozwalających na uzyskanie informacji dotyczących przyszłego użytkowania i korzystania z części budynku objętej zleceniem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę podatku od towarów i usług należy zastosować do sprzedaży usług budowlanych, dotyczących części wspólnych (takich jak Garaż) w budynku wielomieszkaniowym, w sytuacji gdy właściciel zabudowywanej nieruchomości nie zamierza wyodrębnić tej części budynku jako samodzielnego lokalu użytkowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, do 31 grudnia 2016 r. stawkę podatku VAT obniżoną do 8%, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, stosuje się również do usług dotyczących części wspólnej budynku wielomieszkaniowego, objętego społecznym programem mieszkaniowym, niewyodrębnionej jako samodzielny lokal użytkowy, gdy właściciel zabudowywanej nieruchomości nie wyodrębnia tej części budynku w ramach prowadzonej inwestycji budowlanej, a więc pozostaje ona własnością wspólną właścicieli lokali mieszkalnych w budynku wielomieszkaniowym (przynajmniej w momencie zakończenia inwestycji budowlanej).

Uzasadnienie stanowiska:

Jak wynika z art. 41 ust. 12 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług obniżona do wysokości 8% stawka podatku VAT ma zastosowanie wyłącznie do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych. Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się natomiast budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2 oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Z powyższej regulacji wynika, że stawka podatku VAT na roboty budowlane świadczone przez Spółkę uzależniona jest od rodzaju budynku, w którym Spółka wykonuje roboty budowlane. Należy więc odrębnie rozpatrzyć kwestię stawki na części wspólne w budynku niemieszkalnym, a odrębnie na części wspólne w budynku mieszkalnym. Stawka podatku VAT jest uzależniona od kwalifikacji budynku, jako całości, w PKOB, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Dla celów podatku VAT stosuje się również przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Zgodnie z tym rozporządzeniem, w dziale 11 mieści się wykaz budynków mieszkalnych, do których zaliczyć należy:

1. budynki mieszkalne jednorodzinne (PKOB 111),
   
2. budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe (PKOB 112),
   
3. budynki zbiorowego zamieszkania (PKOB 113).
   
   

Zauważyć również należy, że ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do niej, nie zawierają definicji „lokalu mieszkalnego” ani „lokalu użytkowego”. Trzeba zatem w tym zakresie posiłkować się unormowaniami ustawy z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. Stosownie do treści art. 2 ust. 2 tej ustawy samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały, lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal. W szczególności mogą to być piwnica, strych, komórka czy garaż, co wynika z ust. 4 cytowanego przepisu.

Treść powyższych uregulowań wskazuje, że lokal mieszkalny i część wspólna nieruchomości oraz pomieszczenia pomocnicze lokalu, w sensie prawnym tworzą nierozerwalną całość i jako elementy funkcjonalnie powiązane przeznaczone są do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych ludzi. Na tej podstawie można wnioskować, że część budynku, która nie jest prawnie wyodrębniona, a stanowi własność wspólną właścicieli lokali, jest częścią budynku wielomieszkaniowego i przez to jest objęta społecznym programem mieszkaniowym.

Zaprezentowane wyżej stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. W wyroku z 11 maja 2010 r. (sygnatura akt I FSK 724/09) Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że jeżeli w ramach nieruchomości budynkowej następuje sprzedaż na odrębną własność lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym udziałem w częściach wspólnych tej nieruchomości, w ramach którego określono sposób korzystania z części wspólnej w ten sposób, że przydzielono nabywcy prawo do korzystania z określonego miejsca postojowego, to sprzedaż ta stanowi jednolite świadczenie i podlega opodatkowaniu stawką 7%.

W tym stanie rzeczy, świadczenie usługi budowlanej objętej zadaniem inwestycyjnym w części budynku wielomieszkaniowego, stanowiącej wspólną własność właścicieli lokali i niewyodrębnionej jako samodzielny lokal użytkowy, jest czynnością, dla której należy stosować obniżoną stawkę podatku VAT. Dotyczy to także podziemnego Garażu, jeżeli przez inwestora nie zostaje on wyodrębniony jako samodzielny lokal użytkowy.

Należy również zaznaczyć, że nie ma wpływu na wysokość stawki podatku VAT prawne wyodrębnienie z części wspólnej nieruchomości lokalu użytkowego jakiś czas po zrealizowaniu przedsięwzięcia inwestycyjnego. Dla prawidłowego określenia obowiązku podatkowego istotne znaczenie ma przedmiot inwestycji, w ramach której wykonano roboty budowlane, a nie jej późniejsze losy i zmiany statusu prawnego nieruchomości (np. w wyniku późniejszych uchwał wspólnoty mieszkaniowej).

Podsumowując, stawkę podatku VAT obniżoną do 8%, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy z 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług, stosuje się również do usług, w tym budowlanych, dotyczących części wspólnej budynku wielomieszkaniowego, objętego społecznym programem mieszkaniowym, niewyodrębnionej jako samodzielny lokal użytkowy, gdy właściciel zabudowanej nieruchomości nie zamierza prawnie wyodrębnić tej części budynku, a więc pozostanie ona własnością wspólną właścicieli lokali mieszkalnych w budynku wielomieszkaniowym (przynajmniej w momencie zakończenia inwestycji budowlanej).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 5a ustawy o VAT towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
   
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy o VAT, wynosi 8%.
   
   

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, stosuje się - w myśl ust. 12 wskazanego artykułu - do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Według art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy o VAT, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2,
   
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.
   
   

W myśl ust. 12c tego artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Jak wynika z art. 2 pkt 12 ustawa o VAT, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz.U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, to:

• budynki mieszkalne jednorodzinne (PKOB 111), czyli samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych (bez budynków gospodarstw rolnych), rezydencje wiejskie, domy letnie itp., a także domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu;
  
• budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe (PKOB 112), w tym: budynki o trzech i więcej mieszkaniach (PKOB 1122),
  
• budynki zbiorowego zamieszkania (PKOB 113), czyli domy opieki społecznej, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych, budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych, budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.
  
  

Celem właściwego zdefiniowania pojęcia obiektu budownictwa mieszkaniowego i co się z tym wiąże stosowania odpowiedniej stawki podatkowej, Wnioskodawca powinien uwzględniać regulacje wynikające z ww. art. 2 pkt 12 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (Dz.U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego, zaś przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (art. 3 pkt 7).

Ustawodawca zatem wyraźnie wskazał, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlega dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych, a więc m.in. do budynków mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11 oraz do lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy o VAT.

Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Ponadto z uregulowań zawartych w art. 3 pkt 1a i pkt 2 ustawy Prawo budowlane, wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Podkreślić należy, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, zatem powinny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Preferencyjna stawka podatku ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego. Decydujące znaczenie ma, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów, czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT (dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest wykonywanie usług budowlanych, tj. wykonywanie posadzek przemysłowych w obiektach handlowych, usługowych, produkcyjnych lub mieszkaniowych. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca zgodnie z zawieranymi przez siebie umowami o roboty budowlane wykonuje posadzki m.in. w garażach znajdujących się w budynkach wielomieszkaniowych, których budowa realizowana jest najczęściej w ramach przedsięwzięcia deweloperskiego. Często zdarza się, że wykonanie posadzki obejmuje jedynie podziemną część budynku (Garaż), w którym to budynku powierzchnia użytkowa lokali mieszkalnych nie przekracza 150 m2. Dodać należy, że roboty budowlane wykonywane są zwykle w związku z powstaniem nowego obiektu sklasyfikowanego pod symbolem PKOB 112. W takich przypadkach, Garaż, jako pomieszczenie pomocnicze, związany jest ściśle z zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych właścicieli lokali mieszkalnych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania prawidłowej stawki podatku VAT do sprzedaży usług budowlanych, dotyczących części wspólnych (garażu) w budynku wielomieszkaniowym, w sytuacji gdy właściciel zabudowanej nieruchomości nie zamierza wyodrebnić tej części budynku jako samodzielnego lokalu użytkowego.

Na podstawie ww. przepisów prawa należy stwierdzić, że w przypadku, gdy usługi wykonywania posadzek przemysłowych dotyczą budowy (jako całości) budynków mieszkalnych, zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zastosowanie znajdzie stawka 8% do całości tych usług, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że sprzedaż usługi budowlanej wykonywanej na podstawie umowy zlecenia, będzie dotyczyło wykonania posadzki przemysłowej w garażu w ramach przedsięwzięcia deweloperskiego, stanowiącego część zadania inwestycyjnego w zakresie budowy budynku sklasyfikowanego pod symbolem PKOB 112. Zatem, w rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że do realizowanych przez Wnioskodawcę usług budowlanych polegających na wykonywaniu posadzek w garażach znajdujących się w budynkach wielomieszkaniowych na etapie budowy tych obiektów, zastosowanie znajdzie, zgodnie z art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT, obniżona 8% stawka podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym należało uznać za prawidłowe.

Ponadto, należy zaznaczyć, że na zastosowanie obniżonej 8% stawki VAT w niniejszej sprawie nie ma wpływu uzyskanie przez Wnioskodawcę oświadczenia od inwestora/zleceniodawcy, czy garaż znajdujący się w budowanym budynku zostanie wyodrębniony jako lokal użytkowy, czy też nie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.