INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2011 r. (data wpływu: 15 listopada 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 2 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości oraz podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest współwłaścicielem nieruchomości zabudowanej o charakterze przemysłowym oraz gruntów niezabudowanych, które w miejskim planie zagospodarowania przestrzennego funkcjonują jako grunty pod zabudowę usługową i przemysłową. Zarówno w akcie notarialnym, jak i w KW, właścicielami przedmiotowych nieruchomości są osoby fizyczne. Od 1997 roku Zainteresowany wydzierżawia je wraz ze współwłaścicielem prywatnie jako osoba fizyczna. Przedmiotowa dzierżawa nigdy nie była wpisana do ewidencji działalności gospodarczej jako źródło przychodu. Z tytułu przychodu z dzierżawy Wnioskodawca był podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych na zasadach ogólnych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 6 uopdf i prowadził księgę przychodów i rozchodów. We wrześniu 1997 roku biegły określił wartość rynkową budynków, tj. hali warsztatowej napraw samochodów z częścią socjalną. W następnych latach Zainteresowany dobudował do istniejącego warsztatu budynek, w którym mieści się salon samochodowy. Na tę okoliczność Wnioskodawca posiada rachunki potwierdzające poniesione wydatki, których wartość stanowiła 46% wartości początkowej. W 2002 roku Zainteresowany ujął nieruchomość – w związku dzierżawą – w ewidencji środków trwałych i dokonywał amortyzacji przez okres 36 miesięcy. Zainteresowany skorzystał w całości z kosztów odpisów amortyzacyjnych w księdze przychodów i rozchodów. Obecnie Wnioskodawca jest podatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu dzierżawy i prowadzi ewidencję przychodów. Zainteresowany był zwolniony podmiotowo z podatku VAT, a zatem w stosunku do wydzierżawianych obiektów nie przysługiwało Mu prawo obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Od 2002 roku, po przekroczeniu pułapu obrotu, Wnioskodawca jest podatnikami podatku VAT z tytułu dzierżawy.

W najbliższym czasie wraz ze współwłaścicielem Wnioskodawca zamierza sprzedać powyżej opisane nieruchomości zabudowane oraz grunty niezabudowane. Po stronie Zainteresowanego powstała wątpliwość co do prawidłowej klasyfikacji źródła uzyskania przychodu z ich sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy dokonując odpłatnego zbycia ww. nieruchomości Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia tego przychodu na podstawie art. 10 ust. l pkt 8 uopdf, bowiem te nieruchomości posiada jako osoba fizyczna – dłużej niż 5 lat...
2. Czy sprzedaż nieruchomości będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie zapisu art. 43 ust. 1 pkt 10 i l0a...

Tut. Organ informuje, iż przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest zagadnienie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w przedmiocie zagadnienia dotyczącego podatku od towarów i usług w dniu 2 lutego 2012 r. wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych, sprzedaż ww. nieruchomości będzie stanowiła źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) uopdf. Mając na względzie zapis powołanego przepisu – w zaistniałej sytuacji przychód ze zbycia przedmiotowych nieruchomości jest zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych, bowiem odpłatne zbycie nie nastąpi w ramach prowadzonej działalności i zostanie dokonane po upływie 9 lat od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce ich nabycie i wybudowanie.

Nieruchomości Zainteresowany wydzierżawiał jako osoba fizyczna i uzyskiwał przychód z tytułu dzierżawy na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 6 uopdf, a kosztem jego uzyskania były m.in. ich odpisy amortyzacyjne. Przedmiotowe nieruchomości, jako ujęte w ewidencji środków trwałych, nie były przez Wnioskodawcę wykorzystywane na potrzeby związane z działalnością gospodarczą jako oddzielne źródło przychodu, o którym mowa w zapisie art. 10 ust. 1 pkt 3. Nieruchomości były składnikiem majątku prywatnego, będących jedynie przedmiotem dzierżawy, a nie majątkiem wydzierżawianym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zatem, Wnioskodawca sprzedawać będzie swój prywatny majątek i uzyskany z tego przychód nie będzie przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) uopdf. Dlatego też, nie będą zachodzić przesłanki opodatkowania uzyskanego przez Zainteresowanego przychodu ze sprzedaży majątku, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, bowiem odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostanie dokonane po upływie 5 lat, od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, w zakresie dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych, uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W myśl natomiast art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie zostanie dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca wraz z współwłaścicielem zamierza sprzedać – po upływie pięciu lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – stanowiące majątek prywatny nieruchomości zabudowane oraz grunty niezabudowane. Kluczowy dla przedmiotowego rozstrzygnięcia pozostaje również fakt, iż z opisu tego wynika również, że nieruchomości te nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej, a od 1997 roku Zainteresowany wydzierżawia je wraz z współwłaścicielem prywatnie jako osoba fizyczna.

Reasumując, stwierdzić należy, iż sprzedaż przedmiotowych nieruchomości jako majątku prywatnego – ponieważ zostanie dokonana po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie – nie będzie stanowiła dla Wnioskodawcy podlegającego opodatkowaniu źródła przychodu, stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, na Zainteresowanym nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu zamierzonej sprzedaży.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.