Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-828/14/BS
z 25 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2014 r. (data wpływu 17 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży budynku wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu na którym jest on posadowiony oraz zwolnienia z opodatkowania rzeczy ruchomych stanowiących wyposażenie tego budynku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży budynku wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu na którym jest on posadowiony, oraz zwolnienia z opodatkowania rzeczy ruchomych stanowiących wyposażenie tego budynku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Szkoła … w S. - dalej jako Podatnik albo Szkoła, jest uczelnią niepubliczną działającą na podstawie ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr -164, poz. 1365, z późń. zm.). Szkoła jest podmiotem zarejestrowanym jako czynny podatnik aczkolwiek większość (ponad 98%) jej sprzedaży (usługi w zakresie edukacji) jest zwolniona przedmiotowo z podatku od towarów i usług.

Szkoła zamierza sprzedać nieruchomość objętą księgą wieczystą nr _ - działkę T/13 (wcześniej 7/7) położoną w S. (w formie prawa użytkowania wieczystego gruntów) wraz z posadowionym na niej budynkiem oraz rzeczy ruchome stanowiące wyposażenie budynku (aczkolwiek niebędące jego częściami składowymi w rozumieniu przepisów prawa cywilnego).

Przedmiotowe nieruchomości zostały przez Szkołę nabyte i były następnie wykorzystywane w następujących okolicznościach.

Dnia 19 maja 1993 roku Skarb Państwa oraz Szkoła … w S. zawarli w formie aktu notarialnego umowę o oddanie w użytkowanie i sprzedaż nieruchomości. Skarb Państwa oddał w użytkowanie wieczyste Szkole … w S. oraz pięciu innym uczelniom nieruchomość (stanowiącą działkę numer 7 o obszarze 7 ha 52 a 84 m² położoną w S. zabudowaną dwunastoma budynkami). Skarp Państwa sprzedał Szkole … trzy budynki (położone przy ul. _ ) znajdujące się na tym gruncie. Szkoła … obejmując trzy budynki zwolniona była od wszelkich opłat za wieczyste użytkowanie gruntów. Nieruchomość została nabyta na cele szkolnictwa wyższego.

Dnia 2 kwietnia 1998 roku zawarto w formie aktu notarialnego umowę zniesienia współwłasności przedmiotowych nieruchomości. Współwłaściciele (___) dokonali częściowego zniesienia prawa współużytkowania wieczystego gruntu i współwłasności m.in. w ten sposób, że prawo użytkowania wieczystego działki numer 7/7 o obszarze 3.529 m² i własność: usytuowanych na niej budynków (położonych przy ul. __) oraz prawo użytkowania wieczystego działki nr 7/8 o obszarze 2.473 m² i własność usytuowanego na niej budynku (położonego przy ul. __) przypadło Szkole … w S. Strony wniosły o odłączenie z księgi wieczystej KW Nr __, zabudowanej działki numer 7/7 o obszarze 3. 529 m² oraz zabudowanej działki numer 7/8 o obszarze 2.473 m², założenie dla nich nowej księgi wieczystej oraz o wpis w nowo założonej księdze wieczystej własności na rzecz Skarbu Państwa a wieczystego użytkowania gruntu i własności usytuowanych na nich budynków na rzecz Szkoły … w S. W 2005 roku w ramach transakcji zbycia budynku położonego przy ul. __ na rzecz P., dokonano podziału działki 7/7 o obszarze 3 529 m² na dwie działki 7/12 (zabudowana budynkiem ul. __) i 7/13 o powierzchni 1.851 m², zabudowanej budynkiem położonym przy ul. __.

W 1999 roku Wnioskodawca dokonał nakładów, które zwiększyły wartość budynku ul.__. Początkowa wartość budynku wynosiła 173.390 zł. Po dokonanych nakładach wartość księgowa budynku wzrosła o 4.279.057,57 zł, osiągając wartość 4.452.447,57 zł. Szkoła nie odliczała podatku naliczonego od tych nakładów, w związku z tym, że nie miała takiego prawa - budynek służył podatnikowi tylko i wyłącznie do prowadzenia w niej działalności zwolnionej przedmiotowo od podatku (tj. świadczeniu usług w zakresie nauczania). Podatnik zamierza obecnie sprzedać na rzecz P.:

1. prawo użytkowania wieczystego na działce 7/13,
2. budynek położony przy ul. __ - posadowiony na działce 7/13,
3. rzeczy ruchome stanowiące wyposażenie powyższego budynku.

Szacunkowa wycena ruchomości wchodzących w skład transakcji wyposażenia obiektu dydaktycznego (budynku przy ul. __) wynosi łącznie 43.255 zł. W skład tego wyposażenia wchodzą meble i urządzenia w salach dydaktycznych - m.in. ławki szkolne, stoliki, krzesła twarde i tapicerowane, projektory multimedialne, biurka, tablice białe, telewizor, wieszaki naścienne, lodówka i zmywarka.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Jakie czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług występują w planowanej transakcji?
2. Jakie stawki podatkowe podatku od towarów i usług znajdą zastosowanie w planowanej transakcji w przypadku dostawy budynku i gruntu, na którym ten budynek jest posadowiony?
3. Jakie stawki podatkowe podatku od towarów i usług znajdą zastosowanie w planowanej transakcji w przypadku sprzedaży rzeczy ruchomych stanowiących wyposażenie sprzedawanego budynku?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Ad. 1) Należy ocenić, co dokładnie jest przedmiotem dostawy (czynności opodatkowanej). Zarówno budynek, jak i grunt stanowią towar wedle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm. - dalej u.p.t.u.). Wynika to z definicji ujętej w art. 2 pkt 6 u.p.t.u. Należy przy tym uznać, że pojedynczym towarem jest działka gruntu, tj. wyodrębniona od innych część gruntu o określonym obszarze, granicach, stanowiąca odrębny przedmiot własności i (co do zasady) mająca założoną księgę wieczystą. Taki grunt (działkę gruntu) należy uznać za „jedną sztukę” towaru. W myśl przepisu art. 29a ust. 8 u.p.t.u. w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Przepis ten należy rozumieć w ten sposób, że jeśli sprzedawany jest budynek posadowiony na gruncie, to wówczas stosowana jest jedna podstawa opodatkowania, w konsekwencji czego grunt jest faktycznie opodatkowany stawką właściwą dla danego budynku.

Jednocześnie uznać należy, że dotyczy to sprzedaży owej „sztuki” gruntu łącznie z budynkiem. Nie chodzi o to, że łącznie z budynkiem sprzedawany jest ten grunt, który jest pod budynkiem, zaś pozostała część to grunt niezabudowany. Uznać trzeba, że zasada wynikająca z art. 29a ust. 8 u.p.t.u. (jednej podstawy opodatkowania dla sprzedaży gruntu i budynku) dotyczy całej działki gruntu (jako jednej jego "sztuki"), na której to działce budynek jest posadowiony. Wydaje się przy tym, że nie można się tutaj odwoływać do cywilistycznego pojęcia nieruchomości a należałoby raczej łączyć ze sobą budynki (budowle) i działki ewidencyjne gruntu. W tym miejscu, Wnioskodawca wyjaśnia (zwraca uwagę na) pewną odmienność podatku od towarów i usług oraz prawa cywilnego, jeśli chodzi o obrót „gruntami zabudowanymi”. Otóż na gruncie prawa cywilnego, w przypadku gdy mamy do czynienia ze sprzedażą gruntu, na którym posadowiony jest budynek - z punktu widzenia prawa cywilnego mamy do czynienia ze sprzedażą „gruntu zabudowanego”. Przedmiotem tej czynności jest jedna rzecz, jaką jest grunt zabudowany. Zgodnie z przepisami art. 46 - 48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. 2014, poz. 121 - dalej k.c), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania. Tak więc na gruncie prawa cywilnego sprzedaż gruntu i budowli na nim się znajdującej jest sprzedażą gruntu (wraz z częścią składową - budowlą). Zgoła inaczej sytuacja wygląda na gruncie podatku od towarów i usług. Otóż należy zauważyć, że przedmiotem dostawy (przedmiotem czynności opodatkowanych) nie jest grunt zabudowany. Na gruncie podatkowym (podatku od towarów i usług) mamy do czynienia ze sprzedażą budynku, bądź budowli wraz z gruntem, na którym ten budynek, bądź budowla się znajdują. Mamy tutaj w zasadzie do czynienia z dostawą dwóch towarów - gruntu i budynku. Ponadto - to co znajduje się na gruncie jest „ważniejsze” z punktu widzenia konsekwencji podatkowych (w podatku od towarów i usług), gdyż to sposób opodatkowania budynku, bądź budowli wyznacza także sposób opodatkowania gruntu. Zgodnie bowiem z cytowanym już przepisem art. 29a ust 8 u.p.t.u. „W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu”. Mogą powstać wątpliwości, czy zasada wyrażona w art. 29a ust. 8 u.p.t.u. ma zastosowanie wówczas, gdy przedmiotem sprzedaży są obiekty budowlane, posadowione na gruncie, do którego dostawca na prawo wieczystego użytkowania i właśnie to prawo sprzedaje. Biorąc jednakże pod uwagę, że na gruncie u.p.t.u. obecnie tak samo należy traktować grunty, niezależnie od tego, czy sprzedającemu przysługuje do nich prawo własności, czy prawo wieczystego użytkowania (zob. art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 u.p.t.u.), jak również wnioskując a contrario z brzmienia art. 29a ust. 9 u.p.t.u., uznać trzeba, że reguła zawarta w art. 29a ust. 8 u.p.t.u. ma zastosowanie także wówczas, gdy sprzedawane są budynki wraz z prawem wieczystego użytkowania. Wprawdzie przepis art. 29a ust. 9 u.p.t.u. stanowi, że zasady wyrażonej w art. 29a ust. 8 u.p.t.u. nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynkowi lub budowli, jednakże odnosi się to do „oddania gruntu w użytkowanie wieczyste”, a nie do „sprzedaży użytkowania wieczystego”. Przy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntów, na których znajdują się budynki, bądź budowie, zasada wyrażona w art. 29a ust. 8 u.p.t.u. ma zastosowanie. W konsekwencji zdaniem Wnioskodawcy występuje tutaj dostawa (czynność podlegającą opodatkowaniu VAT):

• po pierwsze: budynku (położonego przy ul. __), który dostarczany jest łącznie z działką (ewidencyjnej gruntu nr 7/13, na której jest posadowiony;
• po drugie: towarów stanowiących rzeczy ruchome, które znajdują się w budynku (położonym przy ul. __), nie będąc jednak częściami składowymi tego budynku.

Każda z tych czynności musi być odrębnie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zauważyć także można, iż przedmiotowe budynki nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 u.p.t.u. Zgodnie z przepisem art. 6 pkt 1 u.p.t.u., przepisy tej ustawy nie mają zastosowania do czynności zbycia przedsiębiorstwa, bądź jego zorganizowanej części.

Jeśli zatem przedmiotem danej transakcji zbycia jest cale przedsiębiorstwo, względnie zorganizowana część przedsiębiorstwa, to wówczas do tej transakcji nie znajdują zastosowania przepisy u.p.t.u.. co oznacza, iż taka transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa dla potrzeb podatku od towarów i usług zawarta jest w art. 2 pkt 27e u.p.t.u. W myśl powołanego przepisu zorganizowana część przedsiębiorstwa to „organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”. Najbardziej istotne - z punktu widzenia potraktowania składników majątku jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa - znaczenie ma to, czy sprzedawany zespół składników majątkowych może funkcjonować jako samodzielne przedsiębiorstwo. Nie wdając się w szczegóły stwierdzić można, że przedmiotem sprzedaży jest tylko i wyłącznie substrat materialny, natomiast na nabywcę nie przechodzą żadne składniki niematerialne związane z prowadzeniem w tych budynkach działalności przez zbywcę. W związku z powyższym nie mamy tutaj do czynienia ze zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ad. 2 Od dnia 1 stycznia 2009 roku funkcjonują dwa zwolnienia dotyczące dostawy budynków i budowli. Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 dalej u.p.t.u. „zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawa budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata”.

Natomiast w art. 43 ust. 1 pkt 10a u.p.t.u. „zwalnia się od podatku dostawę budynków. budowli lub ich część, która to dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa wyżej, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty p o dat ku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów”.

Konstrukcja powyższych zwolnień jest taka, że w przypadku każdego rodzaju dostawy budynku należy najpierw badać, czy w odniesieniu do danego budynku doszło do „pierwszego zasiedlenia” w rozumieniu przepisów u.p.t.u., ewentualnie kiedy miało to miejsce. Jeśli bowiem nie doszło do pierwszego zasiedlenia (względnie nie upłynęły jeszcze dwa lata od tego pierwszego zasiedlenia), to wówczas może mieć w tym przypadku zastosowanie drugie zwolnienie dla dostawy tych nieruchomości, tj. zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10a u.p.t. u. Należy więc po pierwsze ustalić, czy w przedstawionej sytuacji doszło już do pierwszego zasiedlenia i czy ewentualnie minęły już co najmniej dwa lata od pierwszego zasiedlenia. Pojęcie „pierwszego zasiedlenia” jest zdefiniowane w ustawie. Nie można rozumieć go w sposób potoczny. W szczególności nie można utożsamiać pierwszego zasiedlenia w rozumieniu u.p.t.u. z faktem rozpoczęcia użytkowania danego budynku (budowli). Te dwie rzeczy nie mają ze sobą nic wspólnego. W myśl art. 2 pkt 14 u.p.t.u. pierwsze zasiedlenie to „oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej”.

Pierwsze zasiedlenie zatem to - najogólniej rzecz ujmując - pierwsza czynność opodatkowana odnosząca się do danego budynku po jego wybudowaniu, bądź ulepszeniu. Wnioskodawca jest w posiadaniu budynku od czasów sprzed wprowadzenia podatku VAT (od maja 1993 roku). Do nabycia własności doszło zatem na mocy czynności wykonanej przed wprowadzeniem w Polsce podatku od towarów i usług. Z kolei zniesienie współwłasności pomiędzy dotychczasowymi współwłaścicielami - do jakiego doszło w kwietniu 2008 roku - także było czynnością niepodlegającą podatkowi od towarów i usług. Cały budynek jako taki nigdy nie był przedmiotem wynajmu, w związku z tym nie doszło jeszcze do „pierwszego zasiedlenia” (w rozumieniu u.p.t. u.) całego budynku. Nie może mieć więc w tym przypadku zastosowanie zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u., gdyż to właśnie obecna (planowana dopiero) sprzedaż budynku będzie następowała w ramach „pierwszego zasiedlenia”. Zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u. zdaniem Wnioskodawcy nie ma więc w tymi przypadku zastosowania. To jednak otwiera możliwość zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a u.p.t. u. Szkoła nabyła budynek bez podatku od towarów i usług. Nie miała zatem prawa do odliczenia podatku. Warunkiem tego zwolnienia jest m.in. „nieprzysługiwanie względem tych obiektów prawa do odliczenia”. Dotychczas uznawano, że z sytuacją taką mamy do czynienia m.in. wówczas, gdy obiekt zostały nabyty (wybudowany) w ogóle bez podatku naliczonego, podobnie jak w przypadku towarów używanych. Może powstawać pytanie, czy sposób rozumienia tego warunku, wobec nowego brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u.. zmieni się, czy też pozostanie bez zmian. W literaturze przedmiotu stwierdzono, że „nie ma podstaw do zmiany rozumienia warunku wyrażonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy” (A. Bartosiewicz, VAT Komentarz, Warszawa 2014, s. 578). Uznać zatem należy, że sprzedawany budynek (położony przy ul. __) jest budynkiem, który Wnioskodawca nabył bez prawa do odliczenia. Drugim warunkiem do zastosowania zwolnienia jest to, aby podatnik „dokonujący (...) dostawy nie ponosił wydatków na (...) ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej (...)”.

W przedstawionej sytuacji dokonywano wprawdzie ulepszeń budynku i ulepszenia te przekraczały 30% wartości początkowej budynku, jednakże w związku z tymi ulepszeniami podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku. Ulepszenia - podobnie, jak i cały budynek - służyły i nadał służą podatnikowi do wykonywania czynności zwolnionych od podatku (usług w zakresie edukacji). Podatnik nie miał zatem prawa do odliczenia podatku od tych ulepszeń To powoduje, że spełnione są wszystkie warunki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a u.p.t.u. Dostawa budynku położonego przy ul. __ będzie zatem zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a u.p.t.u. Zwolnieniem tym będzie objęta również dostawa gruntu (prawa wieczystego użytkowania działki nr 7/13) - a to z uwagi na brzmienie art. 29a ust. 8 u.p.t.u.

Ad.3) Czynnością podlegającą opodatkowaniu będzie dostawa towarów stanowiących rzeczy ruchome, które znajdują się w budynku (położonym przy ul. __), nie będąc jednak częściami składowymi tego budynku. Rzeczy te (towary) to meble i urządzenia w salach dydaktycznych, m.in. ławki szkolne, stoliki, krzesła twarde i tapicerowane, projektory multimedialne, biurka, tablice białe, telewizor, wieszaki naścienne, lodówka i zmywarka.

W tym przypadku określenie stawki podatkowej właściwej dla tej czynności również paradoksalnie rozpocząć należy od analizy możliwości zastosowania zwolnienia podatkowego.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u. „zwalnia się z podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego”. To zwolnienie zastąpiło - z dniem 1 stycznia 2014 roku - wcześniejsze zwolnienie dla dostawy „towarów używanych”. Z uwagi na to, że zmianie brzmienia przepisów w tym zakresie nie towarzyszą żadne przepisy przejściowe to przy sprzedaży rzeczy, o których tu mowa, zgodnie z ogólną zasadą stosowania prawa nowego, rozważyć należy stosowanie przepisów w ich brzmieniu obecnie obowiązującym, niezależnie od daty nabycia tych rzeczy przez Podatnika. W przedstawionej sytuacji warunki zastosowania powyższego zwolnienia będą spełnione. Podatnik nabył bowiem przedmiotowe towary bez prawa do odliczenia podatku naliczonego. Towary zostały nabyte bowiem na cele prowadzonej przez Podatnika działalności dydaktyczne, która to działalność była zwolniona od podatku. Jest więc spełniony pierwszy warunek zastosowania zwolnienia. Jednocześnie przez cały okres ich używania towary te służyły mu tylko i wyłącznie do prowadzenia tej właśnie działalności zwolnionej od podatku. Nie były one w żadnej mierze wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych (innych niż zwolnione od podatku). Spełniony jest więc także i drugi warunek zastosowania zwolnienia od podatku. W związku z powyższym – dostawa towarów, o których mowa (tj. mebli i urządzeń w salach dydaktycznych), będzie zwolniona z podatku na mocy art. 43 ust. 11 pkt 2 u.p.t.u.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.