2014.09.03 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-487/14-2/TK
z 3 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2014 r. (data wpływu 16 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Komornik Sądu Rejonowego (dalej: Wnioskodawca, Zainteresowany) prowadzi egzekucję z nieruchomości zabudowanej, oznaczonej działką nr 56/3, położonej w Z. Egzekucja prowadzona jest w stosunku do dłużnika, tj. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością „A” (dalej: Spółka, dłużnik), z siedzibą taką samą jak powyższy adres przedmiotowej nieruchomości.

Spółka „A” powstała pod inną nazwą w roku 1993 i aktualnie figuruje w Krajowym Rejestrze Sądowym, jednak z powodu braku organów Spółki sąd rejestrowy ustanowił jej kuratora.

Przedmiotowa nieruchomość, o łącznej powierzchni wynoszącej 17.012 m², została zakupiona 1 września 1998 r. przez wspomnianego dłużnika („A” Sp. z o.o.) od przedsiębiorstwa państwowego działającego pod nazwą „B”.

Wartość wynikająca z aktu notarialnego, będącego dokumentem zakupu nieruchomości, opiewała na kwotę 1.400.000 zł, z czego wyodrębniono grunty w kwocie 335.600 zł oraz budynki w kwocie równej 1.064.400 zł. W omawianej transakcji podatek VAT nie występował.

Jeszcze w tym samym roku Spółka wynajęła część powierzchni magazynowych w nowo zakupionej nieruchomości i osiągnęła dochód wynikający z rocznego sprawozdania Spółki za rok 1998 w kwocie 80.000 zł. W kolejnym roku (tj. w roku 1999) Spółka również świadczyła usługi odpłatnego wynajmu innym podmiotom części pomieszczeń magazynowych i tym samym osiągnęła dochód wynikający z rocznego sprawozdania Spółki za rok 1999 w kwocie 40.000 zł.

Z uzyskanych informacji, które pochodzą z analizy danych bilansowych Spółki za lata 1998 – 2001 oraz z operatu szacunkowego rzeczoznawcy majątkowego sporządzonego na dzień 1 września 2013 r., wynika, że Spółka poniosła nakłady finansowe na rozbudowę, modernizację i remonty posiadanych składników majątku (nieruchomości). Dokładna wartość nakładów dotyczących przedmiotowej sprawy nie jest możliwa do ustalenia, albowiem Spółka posiadała kilka nieruchomości umiejscowionych w innych lokalizacjach i wspomniane nakłady inwestycyjne w łącznej kwocie 2.510.508,25 zł (dane z rocznego sprawozdania Spółki za rok 2000) dotyczą wielu inwestycji. Jednak jak wynika z wyceny rzeczoznawcy w przedmiotowej nieruchomości w roku 2000 wybudowano łącznik między budynkami produkcyjnymi, który jest najnowszym obiektem nieruchomości w Z.

W roku 2001 Spółka podpisała aktem notarialnym umowę użytkowania przedmiotowej nieruchomości całej jej powierzchni z Sp. z o.o. na okres 6 kolejnych lat. Z aktu notarialnego wynika wartość miesięcznej odpłatności za użytkowanie nieruchomości w kwocie równej 27.083,33 zł, nie ma jednak danych o ewentualnym podatku VAT lub jego braku. Taka informacja pojawia się dopiero w kolejnym akcie notarialnym z roku 2005, który przedłuża odpłatne użytkowanie między podmiotami do 31 października 2009 r. i tym samym określa się nową wartość do zapłaty tytułem użytkowania w kwocie 16.343,33 zł brutto po wcześniejszym wystawieniu faktury VAT przez Spółkę – właściciela nieruchomości. Wnioskodawca zaznacza, że finansujący (czyli „C”) zapłacił jednorazową kaucję dla właściciela nieruchomości w kwocie 1.950.000 zł w roku 2001 tytułem zabezpieczenia zobowiązania.

Z uzyskanych informacji wynika, że nie istnieją żadne dokumenty księgowe Spółki, a podane powyżej dane pochodzą z udostępnionych przez Krajowy Rejestr Sądowy sprawozdań finansowych za lata kiedy przedmiotowa nieruchomość była zakupiona i w dalszej kolejności odpłatnie oddana w użytkowanie.

W związku z zaistniałą sytuacją gospodarczą i finansową Spółki oraz dalej, w związku z egzekucją przedmiotowej nieruchomości pojawił się problem z określeniem wartości sprzedaży zabudowanej działki, która powinna lub nie powinna uwzględniać podatek od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy działając jako Komornik Sądowy i dokonując sprzedaży egzekucyjnej nieruchomości zabudowanej oznaczonej działką nr 56/3, położonej w Z., Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług (VAT)?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż w drodze licytacji komorniczej przedmiotowej nieruchomości korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług bowiem stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, zwalnia się od podatku VAT dostawę budynków, budowli lub ich części, chyba, że:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata,

oraz zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Co oznacza, że tylko w sytuacji braku odliczenia podatku przy zakupie oraz braku wydatków na ulepszenie w wysokości niższej niż 30% wartości początkowej – tj. wartości z dnia nabycia przedmiotowej nieruchomości, oraz jeżeli – w myśl art. 43 ust. 7a cytowanej ustawy –nieruchomość w stanie ulepszonym była wykorzystywana przez okres 5 lat – przysługuje zwolnienie z opodatkowania.

Z informacji uzyskanych przez Wnioskodawcę wynika, że Spółka „A” była czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT), ale sama transakcja zakupu nieruchomości będącej przedmiotem wniosku nie była opodatkowana podatkiem VAT – co oznacza, że nie odliczono podatku VAT przy nabyciu nieruchomości.

Z tytułu poniesionych nakładów inwestycyjnych Zainteresowany wnioskuje, że Spółka „A” korzystała z odliczenia podatku naliczonego z faktur kosztowych. Nie jest jednak możliwe ani ustalenie kwot odliczeń, ani określenie wartości poniesionych nakładów inwestycyjnych.

Wnioskodawca stwierdza, że cała istota sprowadza się do ustalenia w pierwszej kolejności, czy przyszła dostawa spełnia warunki z art. 43 ust. 1 pkt 10, czyli czy reguła ogólna wprowadzona tym przepisem będzie miała zastosowanie. Bowiem dopiero wówczas należy analizować art. 43 ust. 1 pkt 10a, który – zdaniem Wnioskodawcy – nie musi być w tym przypadku w ogóle brany do interpretowania.

I tak, zgodnie z myślą ustawodawcy, aby skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, dostawa nie może być dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy VAT, pierwsze zasiedlenie to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlagających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, pierwsze zasiedlenie nie będzie więc rozumiane tak jak można to przyjąć w mowie potocznej, a mianowicie, gdy Spółka „A” zaczęła użytkowanie swojej nieruchomości po jej ulepszeniu. Pierwsze zasiedlenie ma związek stricte z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT. Wnioskodawca odrzuca z analizy użytkowanie po wybudowaniu (budynki zgodnie z operatem rzeczoznawcy pochodzą jeszcze z lat przedwojennych i dalej 70-tych i 80-tych) i uważa, że do pierwszego zasiedlenia doszło w roku 2001 (akt notarialny – umowa użytkowania z Pekao Leasing) bądź ewentualnie w roku 2005, gdy w akcie zmieniającym pierwszą umowę użytkowania z roku 2001 jest podana konkretna kwota uwzględniająca podatek VAT gdzie bez domniemywań wiadomym jest, że Spółka oddała do użytkowania nieruchomość i z tego tytułu wystawiała faktury z podatkiem VAT.

Zgodnie z tym, obecnie dokonywana dostawa nie będzie wypełniać znamion pierwszego zasiedlenia, skoro doszło do niego najpóźniej w roku 2005. Analizując zaś drugi warunek art. 43 ust. 1 pkt 10, nie ulega wątpliwości, że również nie zostaje spełniony, bowiem pomiędzy bieżącą dostawą (rok 2014) i pierwszym zasiedleniem – akt notarialny z Pekao Leasing (od roku 2001 i dalej 2005), upłynął okres dłuższy niż ustawowe 2 lata.

Wobec powyższego Wnioskodawca uważa, że transakcja zbycia egzekucyjnego przedmiotowej nieruchomości na licytacji komorniczej korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, a dalsza analiza pkt 10a (art. 43 ust. 1) ustawy VAT nie ma w tej sprawie zastosowania. Oba warunki wyłączające zastosowanie przedmiotowego zwolnienia badanego przepisu nie zostały w omawianej sytuacji spełnione i tym samym znajdzie tu zastosowanie reguła ogólna wprowadzona przez ustawodawcę, pozwalająca na zwolnienie transakcji z podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl regulacji zawartej w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm., dalej zwanej ustawą), organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Jak wynika z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy ustawodawca określił, co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z treści powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, bądź go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę lub najem, bowiem zarówno sprzedaż, dzierżawa, czy najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zatem z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Na podstawie ust. 7a tego artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Podkreślenia wymaga, że dla rozstrzygnięcia, czy możliwe jest skorzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy ważne jest, czy dłużnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Ponadto należy zaznaczyć, że na mocy art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy, zgodnie z treścią ust. 11 ww. artykułu musi zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Z uwagi na przywołane uregulowania, rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, można dokonać wyłącznie w odniesieniu do zwolnienia od podatku określonego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z tym gruntem.

Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jako Komornik Sądowy prowadzi egzekucję z nieruchomości zabudowanej, w stosunku do Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością „A”.

Przedmiotowa nieruchomość, o łącznej powierzchni wynoszącej 17.012 m², została zakupiona 1 września 1998 r. przez Spółkę od przedsiębiorstwa państwowego. W omawianej transakcji podatek VAT nie występował.

Spółka wynajmowała część powierzchni magazynowych w nowo zakupionej nieruchomości i osiągnęła dochód wynikający z rocznego sprawozdania Spółki za rok 1998 w kwocie 80.000 zł. W kolejnym roku (tj. w roku 1999) Spółka również świadczyła usługi odpłatnego wynajmu innym podmiotom części pomieszczeń magazynowych i tym samym osiągnęła dochód wynikający z rocznego sprawozdania Spółki za rok 1999 w kwocie 40.000 zł.

W roku 2001 Spółka podpisała aktem notarialnym umowę użytkowania przedmiotowej nieruchomości całej jej powierzchni z „C” Sp. z o.o. na okres 6 kolejnych lat. Z aktu notarialnego wynika wartość miesięcznej odpłatności za użytkowanie nieruchomości w kwocie równej 27.083,33 zł, nie ma jednak danych o ewentualnym podatku VAT lub jego braku. Taka informacja pojawia się dopiero w kolejnym akcie notarialnym z roku 2005, który przedłuża odpłatne użytkowanie między podmiotami do 31 października 2009 r. i tym samym określa się nową wartość do zapłaty tytułem użytkowania w kwocie 16.343,33 zł brutto po wcześniejszym wystawieniu faktury VAT przez Spółkę – właściciela nieruchomości. Wnioskodawca zaznacza, że finansujący (czyli „C”) zapłacił jednorazową kaucję dla właściciela nieruchomości w kwocie 1.950.000 zł w roku 2001 tytułem zabezpieczenia zobowiązania.

Nie istnieją żadne dokumenty księgowe Spółki, a podane powyżej dane pochodzą z udostępnionych przez Krajowy Rejestr Sądowy sprawozdań finansowych za lata kiedy przedmiotowa nieruchomość była zakupiona i w dalszej kolejności odpłatnie oddana w użytkowanie.

Jak już wcześniej wskazano, dla dostawy nieruchomości – budynków, budowli lub ich części, ustawodawca przewidział możliwość stosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 lub też pkt 10a ustawy. Przy czym, dla zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy istotne jest, czy dostawa nieruchomości nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz czy od pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Mając na uwadze powołane uregulowania prawne należy stwierdzić, że w sprawie będącej przedmiotem wniosku, dostawa nieruchomości korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż nie zachodzą wyjątki w nim przedstawione. Z opisu sprawy wynika bowiem, że dostawa nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim (pierwsze zasiedlenie miało miejsce w roku 2005, w momencie oddania w odpłatne użytkowanie opodatkowane podatkiem od towarów i usług, czyli w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu), a pomiędzy tym pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. nieruchomości upłynął okres dłuższy niż 2 lata, bowiem z opisu sprawy nie wynika, aby po roku 2005 ponoszone były wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiące co najmniej 30% jej wartości początkowej.

W rezultacie powyższego, zbycie gruntu, na którym posadowione są budynki – zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy – również jest zwolnione od podatku.

Reasumując, sprzedaż przez Komornika nieruchomości zabudowanej, oznaczonej działką nr 56/3, położonej w Z., może skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin