INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

W związku ze skargą z dnia 02.09.2011 r. (data wpływu 05.09.2011 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 06.06.2011 r. znak: IPPP3/443-371/11-2/KC w przedmiocie podatku od towarów i usług w zakresie danych identyfikacyjnych, które powinny zostać umieszczane na fakturach kosztowych, doręczoną w dniu 21.06.2011 r. (data potwierdzenia odbioru), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) oraz na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.), uwzględnia skargę w całości, w związku z czym zmienia uzasadnienie dla zaskarżonej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 06.06.2011 r. znak: IPPP3/443-371/11-2/KC, uznając stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

We wniosku z dnia 04.03.2011 r. został przedstawiony następujący stan faktyczny:

K. (dalej: K) jest spółką prawa niemieckiego i zarejestrowanym w Niemczech podatnikiem podatku od wartości dodanej. Jest także zarejestrowany od 5 października 2010 roku dla potrzeb rozliczania w Polsce podatku od towarów i usług (dalej: VAT) z tytułu wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów (dalej: WNT) i wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej: WDT).

K. jest obecny na polskim rynku poprzez zarejestrowane przez Ministra Gospodarki przedstawicielstwo zagranicznego przedsiębiorcy (dalej: Przedstawicielstwo). Zostało ono wpisane do Rejestru Przedstawicielstw Przedsiębiorstw Zagranicznych dnia 1 października 2007 r. Funkcjonuje ono na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. O swobodzie działalności gospodarczej (t. jedn.: Dz. U. z 2007r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.). Zakres działania Przedstawicielstwa, zgodnie z art. 93 tej ustawy, ogranicza się tylko do działalności w zakresie reklamy i promocji przedsiębiorcy zagranicznego.

K. dostarcza swoje produkty dla klientów z Polski i zamierza dostarczać je także klientom z innych państw członkowskich UE w Europie Środkowo-Wschodniej poprzez centrum dystrybucyjne (magazyn) swoich towarów na terytorium Polski i być może także klientom poza UE. K. podpisał umowę z operatorem logistycznym, który przyjmuje oraz składuje na zlecenie K. jej towary, formuje przesyłki i je wysyłał do wskazanych klientów (K. i operator nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisów podatkowych). Koszty świadczonych przez operatora usług w całości obciążają K. W magazynie zlokalizowanym na terytorium kraju, nie będącym własnością K. i obsługiwanym przez zewnętrznego operatora logistycznego, produkty K. są składowane do momentu ich sprzedaży. Czynności związane ze sprzedażą następują na terytorium Niemiec. Wszyscy klienci składają zamówienia do niemieckiego biura K. Spółka po weryfikacji stanu polskiego magazynu wystawia klientowi fakturę zgodnie z niemieckimi przepisami podatkowymi. Przekazuje także operatorowi logistycznemu polecenie dostarczenia sprzedanej partii produktów. K. wystawiając fakturę sprzedaży nie nalicza klientowi niemieckiego podatku od wartości dodanej. Faktura jest wystawiona w języku angielskim z adnotacją, iż podatek VAT rozlicza nabywca. W wyniku zawartej z K transakcji klient otrzymuje fakturę sprzedaży, specyfikację dostarczanych produktów oraz list przewozowy. Klient jest zobowiązany do pokwitowania odbioru dostarczonych mu produktów. W przypadku sprzedaży polskim klientom oraz odbiorcom z innych państw UE (poza polskimi i niemieckimi), produkty K. znajdujące się już na terytorium kraju są im dostarczane przez operatora logistycznego obsługującego K. W związku z powyższym K. skorzysta z możliwości przerzucenia obowiązku opodatkowania tych dostaw VAT na polskich klientów (podatników VAT), którzy są podatnikami od dostaw jako nabywcy. W związku z powyższym K będzie wykazywała wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów (dalej: WDT) z terytorium kraju lub eksport, ze względu na fakt składowania na terytorium kraju towarów, których przeznaczenie nie będzie jeszcze dokładnie znane w momencie ich przemieszczenia na terytorium kraju. W przypadku sprzedaży klientom spoza UE, operator logistyczny działający na zlecenie K będzie dostarczał jej produkty do granicy UE. Przed przekroczeniem granicy UE (eksportem) przez produkty nastąpi ich wydanie klientowi lub obsługującemu go przewoźnikowi (spedytorowi). Opcjonalnie, operator logistyczny działający na zlecenie K. będzie dostarczał jej produkty bezpośrednio do klienta. W obu przypadkach K. zobowiąże go do przekazania informacji o dokonanym wywozie sprzedanych produktów - poprzez przesłanie K. elektronicznego komunikatu IE-599 z Systemu Kontroli Eksportu (ECS) obowiązującego w całej UE.

K. wykazuje dla celów opodatkowania podatkiem VAT wartość nabywanych towarów w ramach WNT własnych towarów w oparciu o wewnętrzne ceny ewidencyjne. Cena ewidencyjna odpowiada uśrednionej wartości kosztów wytworzenia towarów uwzględniającej koszty pośrednie. Cena ewidencyjna służy do rozliczeń wewnętrznych grupy K. Po takich cenach K. nabywa produkty od swoich fabryk w grupie. Ze względu na ogromne ilości nabyć i dostaw produktów K nie jest technicznie w stanie ustalać rzeczywistej wartości danej partii produktów przemieszczanych do magazynu na terytorium kraju na moment dokonania tej dostawy. Ceny ewidencyjne zmieniają się co kwartał ze względu na bieżące urealnianie poziomu kosztów i narzutów związanych z nabywaniem produktów przez K. W związku z dokonywaniem powyższych czynności K. ponosi wydatki na nabycie towarów i usług (jak usługi logistyczne, magazynowe, spedycyjne, transportowe, doradcze itp.), a także na nabycie towarów i usług związanych z funkcjonowaniem jej Przedstawicielstwa w Polsce (usługi księgowe, doradcze, kurierskie, najmu, telekomunikacyjne, dostawy Internetu, serwisowe, edukacyjne, nabycie paliw do samochodów osobowych, artykułów biurowych, eksploatacyjnych, wyposażenia, środków trwałych itp.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jakie dane identyfikacyjne podatnika K. powinna podawać kontrahentom w celu wystawienia jej faktur związanych z nabywaniem towarów i usług związanych z dostawami produktów realizowanych na terytorium kraju jak i związanych z funkcjonowaniem jej Przedstawicielstwa...

K. stoi na stanowisku, iż w celu wystawienia jej faktur VAT związanych z nabywaniem przez nią towarów i usług związanych z dostawami produktów realizowanymi na terytorium kraju, zarówno dla potrzeb dostaw swoich produktów jak i funkcjonowania Przedstawicielstwa, ma obowiązek podawania kontrahentom niemieckich danych rejestracyjnych. tzn. firmy (K. Europe) oraz formy prawnej (GmbH,), adresu siedziby (K..., Niemcy) i niemieckiego nr VAT - dla nabycia usług, dla których miejsce opodatkowania nie będzie się znajdować na terytorium kraju (np. na podstawie art. 28b ustawy o VAT), i krajowego (polskiego) NIP - dla nabycia towarów oraz tych usług, dla których miejsce opodatkowania znajdować się będzie na terytorium kraju.

Powyższe wynika z faktu, iż K. nie ma siedziby ani miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju - jest podatnikiem niemieckiego podatku od wartości dodanej. Jak każdy inny podmiot ma obowiązek podawać swoje dane rejestrowe. Na powyższe nie wpływa fakt posiadania przez K. zarejestrowanego przedstawicielstwa na terytorium kraju, gdyż fakt istnienia Przedstawicielstwa nie kreuje miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju. Takiego miejsca nie kreuje także przemieszczanie własnych produktów na terytorium kraju, czasowe ich składowanie i następnie dostarczanie ostatecznym nabywcom na terytorium kraju, do innych państw członkowskich UE Europy Środkowo - Wschodniej oraz poza UE. Dla nabywania towarów i usług od polskich podatników VAT zakres podawanych danych do faktur VAT zależeć będzie od tego czy dana dostawa lub świadczenie usługi będzie podlegała polskiemu VAT (tzn. jeśli miejscem opodatkowania będzie terytorium kraju). W przypadku dostawy towarów będzie ona zawsze opodatkowana polskim VAT, gdyż dostawa taka będzie miała miejsce na terytorium kraju (art. 22 ust. 1 ustawy o VAT). W przypadku nabycia usług opodatkowanie danej usługi będzie zależało od tego czy zastosowanie do niej będzie miała regulacja zawarta w art. 28b ustawy o VAT, czy wyjątki od tej reguły.

Podsumowując, nabycie towarów i usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się na terytorium kraju - K. będzie zobowiązana do podania, oprócz danych rejestrowych (nazwy i adresu), krajowego NIP, a w pozostałych przypadkach - niemieckiego nr VAT.

Powyższe potwierdza § 25 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 roku w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337, z późn. zm.), z którego poszczególnych ustępów wynika, iż § 5 określający zakres danych na wystawianych fakturach VAT stosuje się także do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy (dostawcy lub świadczeniodawcy K.) wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze. Ponadto, faktury takie mogą nie zawierać NIP nabywcy, z zastrzeżeniem świadczenia usług, do których stosuje się art. 28b. W takich przypadkach faktura powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi (K) jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi, lub odesłanie do odpowiedniego przepisu dyrektywy, na podstawie którego zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi.

W dniu 06.06.2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną znak: IPPP3/443-371/11-2/KC uznając stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Nie zgadzając się z uzasadnieniem tut. Organu do niniejszej interpretacji indywidualnej, Spółka pismem z dnia 27.06.2011 r. (data wpływu 01.07.2011 r.) wniosła wezwanie do usunięcia naruszenia prawa poprzez zmianę wydanej interpretacji w zakresie błędnego uzasadnienia prawnego prawidłowej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził brak podstaw do zmiany przedmiotowej indywidualnej interpretacji podtrzymując jednocześnie swoje stanowisko (pismo nr IPPP3/443-371/11-4/KC z dnia 29.07.2011 r., doręczone w dniu 04.08.2011 r.).

Wobec powyższego w dniu 02.09.2011 r. (data wpływu 05.09.2011r.) za pośrednictwem Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku wniesiono skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na interpretację indywidualną z dnia 06.06.2011 r. znak: IPPP3/443-371/11-2/KC.

Zaskarżonej interpretacji Wnioskodawca zarzuca naruszenie:

1. prawa procesowego, tj. art. 14c § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) — dalej: O.p. poprzez wyrażenia stanowiska odmiennego od Mocodawczyni i braku zawarcia uzasadnienia poprawnego, w ocenie organu interpretacyjnego, stanowiska pomimo, iż organ interpretacyjny uznał stanowisko Mocodawczyni za prawidłowe.
2. prawa materialnego, tj.;
   1. art. 28b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) — dalej u.p.t.u., poprzez błędne wskazanie miejsca opodatkowania usług nabywanych przez przedstawicielstwo Mocodawczyni,
   2. art. 86 ust. 1 u.p.t.u. poprzez błędną wykładnię przywołanej normy ze względu na nieuzasadnione przyjęcie, iż towary i usługi nabywane przez przedstawicielstwo Mocodawczyni nie służą Jej do wykonywania czynności opodatkowanych, co powoduje wskazanie błędnego zakresu danych jakie przedstawicielstwo ma podawać dla potrzeb wystawiania mu faktur przez dostawców i świadczeniodawców.
   
   
   

Stosownie do art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów, po rozpatrzeniu przedmiotowej skargi z dnia 02.09.2011 r., po ponownym przeanalizowaniu stanu faktycznego, uwzględnia skargę w całości i stwierdza, że stanowisko Skarżącej przedstawione we wniosku z dnia 04.03.2011 r. (data wpływu do tut. Biura – 07.03.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie danych identyfikacyjnych, które powinny zostać umieszczane na fakturach kosztowych - jest prawidłowe.

Wobec powyższego Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie rozpatrując ponownie przedmiotową sprawę stwierdził co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7,(…).

Zgodnie z zapisem w art. 22 ust. 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku:

1. towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy;
2. towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem;
3. towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy;(…)
   
   

Kwestie związane z prawidłowym określeniem miejsca świadczenia usług, regulują art. 28a i 28b ustawy.

W myśl art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania rozdziału „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem (…).

Wnioskodawca, jako przedsiębiorca niemiecki i podatnik podatku od wartości dodanej w Niemczech, nie ma siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju. Centrum dystrybucyjne, które znajduje się w Polsce, nie spełnia funkcji stałego miejsca prowadzenia działalności. Od 10.2007 r. Wnioskodawca obecny jest na terenie Polski poprzez zarejestrowane Przedstawicielstwo. Z kolei od 10.2010 r. zarejestrowany jest dla potrzeb rozliczania podatku VAT w Polsce.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia danych identyfikacyjnych, jakie powinny znajdować się na otrzymywanych fakturach, związanych z dostawami produktów realizowanych na terytorium kraju jak i związanych z funkcjonowaniem Przedstawicielstwa.

Podstawowe zasady wystawiania faktur zapisane zostały w art. 106 oraz w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), które obowiązywało do 01.04.2011 r.

Przywołane przez Wnioskodawcę zapisy z § 25 przywołanego powyżej rozporządzenia nakazują wystawianie faktur dla czynności dostawy towarów lub świadczenia usług, których miejsce świadczenia znajduje się poza krajem i w tym miejscu, tj. w innym państwie, podatnik świadczący te usługi nie jest zarejestrowany dla celów VAT czy też podatku typu VAT. Faktury takie nie zawierają kwot ani stawek podatku, ani też kwot należności brutto.

Wnioskodawca jako podmiot z siedzibą w Niemczech, jednocześnie bez stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce, posługuje się jedynie niemieckimi danymi rejestrowymi. Zakres danych podawanych przez Wnioskodawcę do faktur zakupowych, przede wszystkim podanie numeru identyfikacji podatkowej będzie wywoływać skutki podatkowe w odniesieniu do miejsca opodatkowania nabywanych towarów i usług. Zatem, jeżeli nabywane towary i usługi będą podlegać opodatkowaniu na terytorium kraju, to Wnioskodawca może podać swoim kontrahentom w celu wystawienia faktury dokumentującej taki zakup dane rejestrowe niemieckie oraz polski numer identyfikacji podatkowej. W sytuacji, gdy przedmiotem nabycia będą towary i usługi, dla których miejsce opodatkowania nie będzie znajdowało się na terytorium kraju, Wnioskodawca może posłużyć się danymi rejestrowymi niemieckimi oraz niemieckim numerem identyfikacji podatkowej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe. Jednocześnie, tut. organu zaznacza, że niniejsza interpretacja nie odnosi się do kwestii prawa do odliczenia, gdyż nie było to przedmiotem rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejsze rozstrzygniecie. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w terminie trzydziestu dni od dnia jej doręczenia za pośrednictwem organu, który wydał decyzję (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, 09-402 Płock ul. 1 Maja 10.