Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-354/14/BK
z 27 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2014 r. (data wpływu 31 marca 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 czerwca 2014 r. (data wpływu 13 czerwca 2014 r.) oraz z dnia 17 czerwca 2014 r. (data wpływu 23 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zwrotu kosztów za używanie prywatnego samochodu do celów służbowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismami z dnia 9 i 17 czerwca 2014 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zwrotu kosztów za używanie prywatnego samochodu do celów służbowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej nie dysponuje własnym środkiem transportu. Ośrodek zatrudnia pracowników socjalnych, którzy w czasie wykonywania swoich czynności zawodowych muszą jeździć na terenie całej gminy, na którym mieszkają podopieczni. Do tych celów z każdym pracownikiem dysponującym własnym samochodem osobowym pracodawca podpisał umowę na podstawie rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 27, poz. 271 z późn. zm.). Koszty przejazdu wypłacane są w postaci miesięcznych ryczałtów za jazdy lokalne, na podstawie oświadczeń składanych przez pracowników socjalnych. Ryczałt na podstawie oświadczenia jest także wypłacany Kierownikowi M-GOPS, który dysponuje własnym samochodem osobowym do celów służbowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy kwota ryczałtu samochodowego wypłacanego Kierownikowi M-GOPS z tytułu używania własnego samochodu osobowego do celów służbowych, który nie jest zatrudniony na stanowisku pracownika socjalnego jest wolna od podatku dochodowego w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Czy w konsekwencji Wnioskodawca, czyli M-GOPS, który jest również płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych jest zobowiązany do pobierania lub nie pobierania zaliczki na podatek dochodowy od ryczałtu samochodowego?

Zdaniem Wnioskodawcy – M-GOPS wypłacany Kierownikowi Ośrodka ryczałt za użytkowanie prywatnego pojazdu do celów służbowych nie może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zgodnie z powołanym przepisem, wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy, w jazdach lokalnych, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw. Zatem, stosownie do treści art. 121 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2008 r. Nr 115, poz. 728 z późn. zm.) pracownikowi socjalnemu, do którego obowiązków należy świadczenie pracy socjalnej w środowisku, przysługuje zwrot kosztów przejazdów z miejsca pracy do miejsc wykonywania przez niego czynności zawodowych.

W przypadku pracownika socjalnego jest uzasadnione stwierdzenie, że wypłacony ryczałt jest wolny od podatku dochodowego, natomiast w przypadku Kierownika –wypłacony ryczałt nie może korzystać ze zwolnienia, gdyż przyznanie prawa do zwrotu tych kosztów nie wynika wprost z przepisów innych ustaw. Kierownik nie jest zatrudniony na stanowisku pracownika socjalnego, a więc nie są spełnione warunki do zastosowania zwolnienia określonego brzmieniem ww. przepisu.

W konsekwencji powyższego, Wnioskodawca, czyli M-GOPS jest zobowiązany do pobierania zaliczki na podatek dochodowy od ryczałtu samochodowego wypłacanego Kierownikowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy, w jazdach lokalnych, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw - do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem wypłat ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej przez pracownika; przepis art. 23 ust. 7 stosuje się odpowiednio.

Z powyższego przepisu wynika, że zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy jest wolny od podatku dochodowego, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

• pojazd jest wykorzystywany w jazdach lokalnych,
  
• obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów odrębnych ustaw,
  
• jego wysokość nie przekracza miesięcznego ryczałtu albo kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Powyższe zwolnienie dotyczy m. in. listonoszy, pracowników służby leśnej oraz pracowników socjalnych, gdyż uprawnienia w tym zakresie przyznają im przepisy wspomnianych powyżej odrębnych ustaw, tj.:

• ustawy z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej "Poczta Polska" (Dz. U. z 2008 Nr 180 poz. 1109 z późn.zm.)
  
• ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 z późn. zm.),
  
• ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U.2013.182 z późn. zm.)

Jak stanowi art. 121 ust. 3c ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r., poz. 182 z późn. zm.) pracownikowi socjalnemu, do którego obowiązków należy świadczenie pracy socjalnej w środowisku, przysługuje zwrot kosztów przejazdów z miejsca pracy do miejsc wykonywania przez niego czynności zawodowych, w przypadku braku możliwości zapewnienia dojazdu środkami pozostającymi w dyspozycji zatrudniającego go pracodawcy.

Zacytowany powyżej przepis ustawy o pomocy społecznej odnosi się do zwrotu kosztów przejazdów związanych z wykonywaniem przez pracowników socjalnych obowiązków zawodowych. Przewiduje on możliwość przyznania takiego zwrotu, w sytuacji, gdy pracodawca nie ma możliwości zapewnienia dojazdu środkami transportu będącymi w jego dyspozycji.

Stosownie do § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 27, poz. 271 z późn. zm.) zwrot kosztów używania przez pracownika w celach służbowych do jazd lokalnych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy, zwanych dalej "pojazdami do celów służbowych", następuje na podstawie umowy cywilnoprawnej, zawartej między pracodawcą a pracownikiem, o używanie pojazdu do celów służbowych, na warunkach określonych w rozporządzeniu.

Natomiast § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia stanowi, iż zwrot kosztów używania pojazdów do celów służbowych następuje w formie miesięcznego ryczałtu obliczonego jako iloczyn stawki za 1 kilometr przebiegu, o której mowa w § 2, i miesięcznego limitu przebiegu kilometrów na jazdy lokalne, o którym mowa w § 3, po złożeniu przez pracownika pisemnego oświadczenia o używaniu przez niego pojazdu do celów służbowych w danym miesiącu. Oświadczenie to powinno zawierać dane dotyczące pojazdu (pojemność silnika, marka, numer rejestracyjny) oraz określać ilość dni nieobecności pracownika w miejscu pracy w danym miesiącu z powodu choroby, urlopu, podróży służbowej lub innej nieobecności, a także ilość dni, w których pracownik nie dysponował pojazdem do celów służbowych.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej nie dysponuje własnym środkiem transportu. Ośrodek zatrudnia pracowników socjalnych, którzy w czasie wykonywania swoich czynności zawodowych muszą jeździć po terenie całej gminy, na którym mieszkają podopieczni. Do tych celów z każdym pracownikiem dysponującym własnym samochodem osobowym pracodawca podpisał umowę na podstawie rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 27, poz. 271 z późn. zm.). Koszty przejazdu wypłacane są w postaci miesięcznych ryczałtów za jazdy lokalne, na podstawie oświadczeń składanych przez pracowników socjalnych. Ryczałt na podstawie oświadczenia jest także wypłacany Kierownikowi M-GOPS, który dysponuje własnym samochodem osobowym do celów służbowych.

Mając na względzie przedstawione uregulowania prawne, w szczególności art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że ustawodawca zwalnia od podatku dochodowego od osób fizycznych zwrot kosztów poniesionych przez pracowników z tytułu używania pojazdów stanowiących ich własność dla potrzeb zakładu pracy w jazdach lokalnych w sytuacji, gdy obowiązek ponoszenia tych kosztów lub możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw.

Biorąc jednak pod uwagę zawarte w nim odwołanie do przepisów innych ustaw stwierdzić należy, że zwolnienie, o którym mowa dotyczy m.in. pracowników socjalnych, do obowiązków których należy świadczenie pracy socjalnej w środowisku. Skoro Kierownik nie jest pracownikiem socjalnym, to prawo do otrzymania przez Niego zwrotu kosztów używania samochodu prywatnego dla potrzeb zakładu pracy w jazdach lokalnych nie wynika z przepisu art. 121 ust. 3c ustawy o pomocy społecznej, co uniemożliwia skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania określonego w art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, zwracana Kierownikowi Ośrodka kwota ryczałtu tytułem zwrotu kosztów używania samochodu osobowego stanowiącego jego własność do celów związanych z wykonywaniem obowiązków służbowych stanowi jego przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ww. ustawy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca, jako płatnik ma obowiązek doliczyć ww. ryczałt do wynagrodzenia wypłaconego w danym miesiącu i od łącznej wartości obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy, zgodnie z przepisami art. 31, 32 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.