Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-516/14-5/PR
z 16 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w ... działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2014 r. (data wpływu 7 lipca 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 sierpnia 2014 r. (data wpływu 28 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji polegającej na budowie obiektów sportowych wraz z trybunami i zapleczem sportowym przy ... w przypadku przekazania w trwały zarząd – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji polegającej na budowie obiektów sportowych wraz z trybunami i zapleczem sportowym przy ... w przypadku zawarcia umowy dzierżawy,
  

• prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji polegającej na budowie obiektów sportowych wraz z trybunami i zapleczem sportowym przy ... w przypadku przekazania w trwały zarząd.
  
  

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 sierpnia 2014 r. poprzez doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

... - miasto na prawach powiatu (dalej: „Miasto”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”).

Miasto jest w trakcie realizacji zadania inwestycyjnego polegającego na budowie obiektów sportowych wraz z trybunami i zapleczem sportowym (np. szatniami dla zawodników, sędziów i trenerów, pomieszczeniami odnowy biologicznej itp.). W celu przeprowadzenia powyższych prac, w roku 2008 Rada Miejska w ... podjęła następujące uchwały:

1. Uchwałę Nr ... Rady Miejskiej w ... z dnia 27 lutego 2008 r. w sprawie przyjęcia Programu zagospodarowania części ...;
2. Uchwałę Nr … Rady Miejskiej w ... z dnia 24 września 2008 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla części obszaru Miasta ..., położonej na terenie osiedla ..., w rejonie ulic: ... (do terenu kolejowego), ..., ul. ....
   
   

Planowane obiekty będą stanowiły uzupełnienie istniejącej infrastruktury sportowej, tj. hali ... oraz kortów tenisowych. Poza pełnieniem podstawowej funkcji sportowej, część powierzchni przeznaczona zostanie na działalność komercyjną (np. w zakresie handlu, gastronomii, usług). W chwili obecnej halą ... zarządza na podstawie umowy dzierżawy spółka - ..., a kortami jednostka budżetowa Miasta - .... W celu optymalnego wykorzystania potencjału kompleksu obiektów istniejących i realizowanych, Miasto planuje przekazać je w całości w zarządzanie jednemu podmiotowi. Podmiot ten będzie prowadził sprzedaż opodatkowaną.

Miasto rozważa dwie koncepcje przeniesienia prawa zarządzania obiektem sportowym:

• pierwsza możliwość polega na przekazaniu go na podstawie umowy dzierżawy innemu podatnikowi VAT;
  

• druga opcja przewiduje przyznanie prawa trwałego zarządu jednostce budżetowej Miasta – ... w ..., zarejestrowanemu jako odrębny od Miasta podatnik VAT; jednostka ta będzie wykorzystywać obiekt do czynności opodatkowanych, tj. część powierzchni obiektu odpłatnie udostępni na cele sportowe i kulturalne, a pozostałą część - na działalność komercyjną (handel, gastronomia) na podstawie umów cywilnoprawnych.
  
  

W związku z przedmiotową inwestycją Miasto dokonało we własnym imieniu zakupów opodatkowanych VAT. Nabyto m.in. prace projektowe, przygotowano teren budowy, dokonano wycinki drzew wraz z nasadzeniami zamiennymi, wykonano przyłącza tymczasowe do zaplecza budowy. Obecnie trwają prace budowlane związane z inwestycją. Na fakturach dokumentujących powyższe transakcje, jako nabywcę wskazywano Miasto. Dane Wnioskodawcy znajdą się również na fakturach wystawianych w związku z przyszłymi zakupami niezbędnymi do realizacji założenia.

Do chwili obecnej Wnioskodawca nie skorzystał z prawa do odliczenia VAT naliczonego z tytułu zakupów związanych z planowaną inwestycją.

W piśmie z dnia 26 sierpnia 2014 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że nie skorzystał dotychczas z prawa do odliczenia VAT naliczonego z tytułu zakupów związanych z planowaną inwestycją ponieważ:

• przysługujące prawo do odliczenia VAT naliczonego zdecydował się potwierdzić interpretacją indywidualną i w tym celu złożył przedmiotowy wniosek. Podstawową przesłanką, jaką się kierował w tym zakresie było zminimalizowanie ryzyka sporu z organami podatkowymi na tle przysługującego Wnioskodawcy prawa do odliczenia;
  

• inwestycje, o których mowa w złożonym wniosku nie zostały jeszcze oddane do użytku, a co za tym idzie (wyłączając prace projektowe i tzw. wcześniejsze płatności), Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego;
  

• Wnioskodawca nie zdecydował jeszcze o formie prawnej przekazania majątku jednostce budżetowej, a co za tym idzie nie był w stanie precyzyjnie określić wpływu tego zdarzenia na prawo do odliczenia od przedmiotowych wydatków.
  
  

Ponadto odnośnie oddania stadionu w dzierżawę Wnioskodawca wskazał, iż nabyte towary i usługi związane z realizacją przedmiotowej inwestycji polegającej na budowie obiektów sportowych wraz z trybunami i zapleczem sportowym w przypadku zawarcia umowy dzierżawy będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT (niepodlegających zwolnieniu z VAT), tj. odpłatnego świadczenia usług dzierżawy.

Z momentem oddania do użytkowania przedmiotowej inwestycji Wnioskodawca przekaże inwestycję w dzierżawę. Wnioskodawca nie dopuszcza scenariusza, w którym będzie bezpośrednio, niezależnie i z wyłączeniem jednostki budżetowej Wnioskodawcy - ... w ..., zarządzał obiektem, podejmując decyzje o jego wykorzystaniu do konkretnej działalności. Z założenia przyjmuje się, że ww. jednostka budżetowa będzie wykorzystywała przedmiotowy obiekt do prowadzenia działalności podlegającej opodatkowaniu VAT, tj. odpłatnie udostępniała część powierzchni obiektu na cele sportowe i kulturalne, a część na działalność komercyjną (handel i gastronomia) na podstawie umów cywilno-prawnych. W związku z powyższym, w przypadku zdecydowania się przez Wnioskodawcę na oddanie obiektu w dzierżawę, nie przewiduje się, że upłynie jakikolwiek okres między oddaniem obiektu do użytkowania a oddaniem go w dzierżawę ww. jednostce budżetowej.

Natomiast odnośnie przekazania stadionu w trwały zarząd Wnioskodawca wskazał, że w przypadku oddania obiektu w trwały zarząd jednostce budżetowej Wnioskodawcy - ... w ..., obiekt będzie wykorzystywany przez tę jednostkę do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT, tj. odpłatnego udostępniania części powierzchni obiektu na cele sportowe i kulturalne, a części na działalność komercyjną (handel i gastronomia) na podstawie umów cywilno-prawnych. Sprzedaż opodatkowana VAT będzie więc realizowana przez jednostkę budżetową Wnioskodawcy. Z uwagi na fakt, że jednostka budżetowa jest zależna ekonomicznie, prawnie oraz finansowo od Wnioskodawcy, należy przyjąć, że nabyte przez Wnioskodawcę towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

Z momentem oddania do użytkowania przedmiotowej inwestycji Wnioskodawca przekaże inwestycję w trwały zarząd. Wnioskodawca nie dopuszcza scenariusza, w którym będzie bezpośrednio, niezależnie i z wyłączeniem jednostki budżetowej Wnioskodawcy - ... w ..., zarządzał obiektem, podejmując decyzje o jego wykorzystaniu do konkretnej działalności. Z założenia przyjmuje się, że ww. jednostka budżetowa będzie wykorzystywała przedmiotowy obiekt do prowadzenia działalności podlegającej opodatkowaniu VAT, tj. odpłatnie udostępniała część powierzchni obiektu na cele sportowe i kulturalne, a część na działalność komercyjną (handel i gastronomia) na podstawie umów cywilno-prawnych. W związku z powyższym, w przypadku zdecydowania się przez Wnioskodawcę na oddanie obiektu w trwały zarząd, nie przewiduje się, że upłynie jakikolwiek okres między oddaniem obiektu do użytkowania a oddaniem go w trwały zarząd ww. jednostce budżetowej.

Przekazanie stadionu, o którym mowa we wniosku, w trwały zarząd miejskiej jednostce budżetowej będzie miało charakter nieodpłatny.

Miejska jednostka budżetowa, o której mowa we wniosku, dokonuje odrębnych od Wnioskodawcy rozliczeń dla potrzeb VAT, składając własne deklaracje VAT. Wynika to zresztą z treści wniosku, w którym Wnioskodawca zwracał uwagę, że ww. jednostka budżetowa jest odrębnie zarejestrowanym dla potrzeb VAT podatnikiem tego podatku. Wnioskodawca uwzględnia fakt odrębności podatkowej ww. jednostki w swoich rozliczeniach VAT, bowiem nie uwzględnia czynności podlegających opodatkowaniu, które można zgodnie z przepisami prawa przypisać jednostce budżetowej, jako odrębnemu podatnikowi VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku przekazania stadionu w trwały zarząd miejskiej jednostce budżetowej, Miasto jest uprawnione do odliczenia podatku naliczonego związanego ze wskazaną w opisie zdarzenia przyszłego inwestycją? (oznaczone we wniosku ORD-IN jako pytanie nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo od odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupów powiązanych z realizacją przedmiotowej inwestycji, przysługuje mu zarówno w przypadku zawarcia umowy dzierżawy stadionu, jak i przekazania go w trwały zarząd miejskiej jednostce budżetowej.

Zdaniem Miasta, również w przypadku przekazania zakończonej inwestycji w trwały zarząd Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia VAT w zakresie, w jakim towary i usługi wykorzystywane będą do wykonywania czynności opodatkowanych przez jednostkę budżetową.

W ocenie Wnioskodawcy, jedynie przyznanie mu prawa do odliczenia podatku naliczonego w analizowanej sprawie gwarantuje zachowanie spójności funkcjonowania systemu VAT i realizację fundamentalnej zasady - neutralności daniny dla podatników. Nie ulega wątpliwości, że jednostka budżetowa, której Miasto przekaże stadion w trwały zarząd nie będzie posiadała prawa do odliczenia VAT w związku z inwestycją. Na fakturach dokumentujących zakupy związane z budową obiektu figurują dane Miasta występującego w charakterze nabywcy. Jednocześnie Miasto nie ma możliwości wystawienia faktury w związku przekazaniem mienia w trwały zarząd jednostce budżetowej. Zdarzenie to ma charakter czynności ze sfery prawa administracyjnego, a w konsekwencji nie spełnia definicji świadczenia usług określonej w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. W związku z tym, po stronie jednostki budżetowej nie występuje podatek naliczony, który mógłby podlegać odliczeniu. Jednocześnie nie do zaakceptowania jest stanowisko, że skutkiem wyboru przez Miasto drugiej z przedstawionych opcji przeniesienia uprawnień związanych z dysponowaniem stadionem byłoby pozbawienie go prawa do odliczenia VAT. W takiej sytuacji w przedstawionym schemacie rozliczeń występowałby bowiem wyłącznie podatek należny (z tytułu sprzedaży przez jednostkę budżetową), a zarazem żadnemu z pary podatników nie przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku naliczonego. Sytuacja ta nie byłaby do zaakceptowania, ponieważ przedsiębiorca zostałby obciążony ekonomicznym ciężarem podatku od towarów i usług.

Miasto zwraca uwagę, że zakres prawa do odliczenia VAT naliczonego w sytuacji, gdy podatek naliczony nie kreuje bezpośrednio żadnej sprzedaży opodatkowanej u podmiotu, u którego występuje podatek naliczony był przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”). W tym kontekście odnotować należy tezy wyroku z 29 kwietnia 2004 r. ws. C-137/02 Faxworld. TSUE orzekł w nim, że zgodnie z zasadą neutralności VAT podatnik, którego działalność ogranicza się do przygotowania działalności gospodarczej innego podatnika i który nie dokonał żadnej czynności opodatkowanej VAT, może dochodzić prawa do odliczenia w związku z opodatkowanymi czynnościami dokonanymi przez drugiego podatnika.

Potwierdzenie tego stanowiska stanowi wyrok TSUE z 1 marca 2012 r. ws. C-280/10 Kopalnia Odkrywkowa Polski Trawertyn P. Granatowicz, M. Wąsiewicz spółka jawna. Powołując się na zasadę neutralności VAT wskazano w nim, że unijne przepisy o VAT należy interpretować w ten, sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, które nie umożliwiają ani wspólnikom spółki, ani tejże spółce dochodzenia prawa do odliczenia podatku naliczonego poniesionego w związku z wydatkami inwestycyjnymi dokonanymi przez rzeczonych wspólników przed zawiązaniem i rejestracją powyższej spółki, na potrzeby i cele jej działalności gospodarczej.

Tezy przedstawionych orzeczeń znajdują zastosowanie w niniejszej sprawie. Wynika to ze specyfiki relacji między jednostką samorządu terytorialnego i powołaną przez nią jednostką budżetową. W analizowanej sprawie niewątpliwie występuje bowiem funkcjonalny związek pomiędzy dokonanymi przez Miasto zakupami, a czynnościami opodatkowanymi realizowanymi przez jednostkę budżetową, w sytuacji gdy Miasto zdecyduje się na wybór drugiego z opisanych we wniosku wariantów. W powyższym modelu, wydatki Miasta (włączając w to kwotę VAT przekazywaną dostawcy) ponoszone są w celu późniejszego przekazania efektów prac na rzecz jednostki budżetowej w związku z prowadzoną przez nią działalnością opodatkowaną.

Fundamentalna zasada systemu VAT - neutralność podatku względem podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, wymaga przyznania Miastu prawa do odliczenia VAT naliczonego z tytułu dokonanych w związku prowadzoną inwestycją wydatków. Celem zakupów było późniejsze przekazanie tych dóbr swojej jednostce organizacyjnej.

Spełnione są zatem warunki analogiczne do sytuacji występującej w stanach faktycznych analizowanych przez TSUE:

• podmiot dokonujący inwestycji i podmiot realizujący sprzedaż opodatkowaną posiadają status podatnika VAT,
  

• podatnik dokonujący inwestycji przekazuje powstałą infrastrukturę drugiemu podatnikowi poprzez dokonanie czynności pozostającej poza zakresem VAT, co wyklucza powiązanie zakupów Miasta z wykonywaną bezpośrednio przez nie czynnością opodatkowaną,
  

• drugi z podatników realizuje sprzedaż opodatkowaną przy wykorzystaniu przejętych środków trwałych, a jednocześnie nie wykazuje on VAT naliczonego (nabycie nie podlega opodatkowaniu, a zakupy inwestycyjne dokonywał odrębny podmiot),
  

• pomiędzy podmiotami uczestniczącymi w transakcji występuje specyficzny związek (w analizowanej sytuacji podatnik realizujący sprzedaż został powołany przez Miasto w celu wykonywania zadań jednostki samorządu terytorialnego),
  

• pomiędzy wydatkami inwestycyjnymi pierwszego podatnika i naliczonym z tego tytułu podatkiem a przyszłymi czynnościami drugiego podatnika występuje ścisły związek.
  
  

Miasto zwraca ponadto uwagę, że prawidłowość powyższego stanowiska potwierdza utrwalona i spójna linia orzecznicza sadów administracyjnych. Zgodnie uchylają one interpretacje indywidualne odmawiające prawa do odliczenia jednostkom samorządu terytorialnego realizującym inwestycje wykorzystywane do działalności opodatkowanej ich jednostek budżetowych. Jako przykłady tego typu orzeczeń przywołać można:

• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 10 kwietnia 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 3029/13: „strukturalnie w niniejszym przypadku występuje podobna sytuacja jak w sprawie C-280/10 Polski Trawertyn rozpoznanej przez ETSUE w wyroku z dnia 1 marca 2012 r. - po stronie gminy mamy do czynienia z czynnościami przygotowawczymi (polegającymi na realizacji inwestycji), lecz z uwagi na specyfikę sektora finansów publicznych nie wystąpi u niej sprzedaż”;
  

• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 27 marca 2014 r., sygn. akt I SA/Rz 104/14: „analogia ta wynika ze specyficznych powiązań zachodzących pomiędzy Gminą z samorządowym zakładem budżetowym, które były przedstawiane we wcześniejszym fragmencie uzasadnienia oraz z faktu, że zarówno Gmina jak i Zakład są odrębnymi podatnikami VAT, przekazanie infrastruktury Zakładowi nastąpiło na podstawie czynności niepodlegającej opodatkowaniu, a Zakład świadczy usługi opodatkowane VAT w oparciu o przekazaną mu do dyspozycji infrastrukturę. Pomiędzy działalnością Zakładu a przekazanymi mu do używania środkami trwałymi zachodzi bezpośredni związek i jest to zależność o charakterze niezbędnym, gdyż oczywistym jest, że świadczenie przedmiotowym usług bez oddanej infrastruktury byłoby niemożliwe”;
  

• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 22 października 2013 r., sygn. akt I SA/Gd 983/13: „jednocześnie ten podatek należny byłby w spółce komunalnej podatkiem naliczonym (zasadniczo do odliczenia - z uwagi na prowadzenie przez spółkę komunalną sprzedaży opodatkowanej). W tym przypadku zagwarantowana jest zatem neutralność podatkowa. Nie ma zatem powodów, aby nie preferować wykładni prowadzącej do takich samych rezultatów (tj. zagwarantowania prawa do odliczenia) w przypadku prowadzenia przez gminę gospodarki komunalnej za pośrednictwem jednostki budżetowej bądź zakładu budżetowego, a nie poprzez spółkę komunalną”,
  

• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 27 lutego 2013 r., sygn. akt I SA/Kr 54/13: „nie sposób nie zauważyć, że powyższa sytuacja będąca przedmiotem zaskarżonej interpretacji jest wynikiem specyfiki stosunków między gminą, a podległą jej jednostką budżetową. Z uwagi na to, że „zgubiony” jest jeden etap obrotu („świadczenia” między gminą a podległą jej jednostką), podatek naliczony oraz podatek należny rozbity jest między dwa podmioty, które w stosunkach z osobami trzecimi są niezależnymi podatnikami, natomiast względem siebie nie rozpoznają sprzedaży opodatkowanej. W związku z tym rozbiciem istnieje niebezpieczeństwo, że podatek naliczony, który niewątpliwie jest związany ze sprzedażą opodatkowaną i który jest faktycznym obciążeniem dla gminy, pozostaje nieodliczony. To stanowi naruszenie zasady neutralności”;
  

• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 3 grudnia 2012 r., sygn. akt III SA/Gl 1262/12: „odpowiadając na drugą część pytania powinien stwierdzić, że Gmina może odliczyć podatek naliczony związany z inwestycją w postaci budowy [...], która miała być i jest wykorzystywana do wykonywania działalności opodatkowanej przez jednostkę budżetową Gminy, tj. „A”. Odmawiając Gminie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tego względu, że nie została spełniona przesłanka związku zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi przez samą Gminę, Organ pominął wykładnię art. 168 Dyrektywy 2006/112 dokonaną przez TSUE w wyrokach wydanych w sprawie Faxworld i Kopalni Odkrywkowej Polski Trawertyn, które były dostępne na dzień wydania interpretacji. Tym samym naruszył prawo materialne, poprzez nie zastosowanie prowspólnotowej wykładni prawa krajowego przy powoływaniu się na art. 86 ust. 1 u.p.t.u. z 2004 r.”.
  
  

Mając na uwadze powyższe, Miasto stoi na stanowisku, że jest ono uprawnione do skorzystania z prawa do odliczenia VAT bez względu na fakt, że zakupy oraz sprzedaż opodatkowana nie są realizowane przez ten sam podmiot.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 (niewystępujących w przedmiotowej sprawie).

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Miasto jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Miasto jest w trakcie realizacji zadania inwestycyjnego polegającego na budowie obiektów sportowych wraz z trybunami i zapleczem sportowym (np. szatniami dla zawodników, sędziów i trenerów, pomieszczeniami odnowy biologicznej itp.). Planowane obiekty będą stanowiły uzupełnienie istniejącej infrastruktury sportowej, tj. hali ... oraz kortów tenisowych. Poza pełnieniem podstawowej funkcji sportowej, część powierzchni przeznaczona zostanie na działalność komercyjną (np. w zakresie handlu, gastronomii, usług). W chwili obecnej halą ... zarządza na podstawie umowy dzierżawy spółka - ..., a kortami jednostka budżetowa Miasta - ... .... W celu optymalnego wykorzystania potencjału kompleksu obiektów istniejących i realizowanych, Miasto planuje przekazać je w całości w zarządzanie jednemu podmiotowi. Podmiot ten będzie prowadził sprzedaż opodatkowaną. Miasto rozważa m.in. przyznanie prawa trwałego zarządu jednostce budżetowej Miasta - ..., zarejestrowanemu jako odrębny od Miasta podatnik VAT; jednostka ta będzie wykorzystywać obiekt do czynności opodatkowanych tj. część powierzchni obiektu odpłatnie udostępni na cele sportowe i kulturalne, a pozostałą część - na działalność komercyjną (handel, gastronomia) na podstawie umów cywilnoprawnych. Przekazanie stadionu, o którym mowa we wniosku, w trwały zarząd miejskiej jednostce budżetowej będzie miało charakter nieodpłatny. Na fakturach dokumentujących powyższe transakcje, jako nabywcę wskazywano Miasto. Dane Wnioskodawcy znajdą się również na fakturach wystawianych w związku z przyszłymi zakupami niezbędnymi do realizacji założenia. W przypadku oddania obiektu w trwały zarząd jednostce budżetowej Wnioskodawcy - ..., obiekt będzie wykorzystywany przez tę jednostkę do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT, tj. odpłatnego udostępniania części powierzchni obiektu na cele sportowe i kulturalne, a części na działalność komercyjną (handel i gastronomia) na podstawie umów cywilno-prawnych. Sprzedaż opodatkowana VAT będzie więc realizowana przez jednostkę budżetową Wnioskodawcy. Z uwagi na fakt, że jednostka budżetowa jest zależna ekonomicznie, prawnie oraz finansowo od Wnioskodawcy, należy przyjąć, że nabyte przez Wnioskodawcę towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Miejska jednostka budżetowa, o której mowa we wniosku, dokonuje odrębnych od Wnioskodawcy rozliczeń dla potrzeb VAT, składając własne deklaracje VAT. Wnioskodawca uwzględnia fakt odrębności podatkowej ww. jednostki w swoich rozliczeniach VAT, bowiem nie uwzględnia czynności podlegających opodatkowaniu, które można zgodnie z przepisami prawa przypisać jednostce budżetowej, jako odrębnemu podatnikowi VAT.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że Gmina w świetle art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594, z późn. zm.) wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jest jednostką zasadniczego podziału terytorialnego stopnia podstawowego, posiada osobowość prawną, a zatem zdolność do działania we własnym imieniu.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Podmioty takie są wyodrębnionymi jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej, które prowadzą swoją działalność w formie zakładu lub jednostki budżetowej.

Gmina jest samorządową osobą prawną, która nie ma własnych struktur organizacyjnych, natomiast nałożone na nią zadania, w oparciu o art. 33 cyt. ustawy o samorządzie gminnym, wykonuje za pośrednictwem urzędu gminy. Zdolność prawną, jak i zdolność do wykonywania czynności prawnych ma jednostka samorządu terytorialnego – gmina, nie zaś urząd gminy. Urząd gminy jest jedynie aparatem pomocniczym gminy.

Z treści powołanych na wstępie art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, jednoznacznie wynika, że Gmina wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2, działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, tym samym dla tych czynności podlega rejestracji dla potrzeb tego podatku na zasadach ogólnych.

Podkreślić przy tym należy, że inne niż urzędy gmin (powiatów) i urzędy marszałkowskie, gminne jednostki organizacyjne, działające w formie, np. samorządowych zakładów budżetowych i jednostek budżetowych, o ile oczywiście spełniają kryteria dotyczące statusu podatnika VAT przewidziane w powołanym wyżej art. 15 ustawy, powinny dla celów rozliczeń z tytułu podatku od towarów i usług rejestrować się jako odrębne podmioty tego podatku i posiadać odrębne dla potrzeb VAT oznaczenie (numery) NIP.

Należy wskazać, że pojęcie podatnika obejmuje swym zakresem podmioty, które dokonują czynności podlegające opodatkowaniu. Ustawodawca określił wskazane pojęcie na tyle szeroko, by w każdym przypadku profesjonalnej aktywności zawodowej, dokonywania czynności opodatkowanych podmiot mógł zostać uznany za podatnika w zakresie tych czynności. Podkreślić przy tym należy, że działalność gospodarcza ma miejsce również wówczas, gdy nie przyniosła ona żadnych widocznych efektów (bez względu na cel i rezultat takiej działalności). Charakterystyka ta pozwala na uznanie, że pojęcie podatnika na gruncie podatku od towarów i usług ma wymiar autonomiczny – niezależny od uregulowań innych aktów normatywnych regulujących stosunki prawnopodatkowe.

Przymiot podatnika podatku od towarów i usług przypisany jest, oprócz osobie fizycznej czy prawnej, również wyodrębnionej jednostce organizacyjnej samodzielnie wykonującej działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Samodzielność gospodarcza w prowadzeniu działalności gospodarczej oznacza możliwość podejmowania decyzji, a zarazem posiadanie odpowiedniego stopnia odpowiedzialności za podjęte decyzje, w tym za szkody poniesione wobec osób trzecich, jak również ponoszenie przez podmiot ryzyka gospodarczego.

Należy ponadto zwrócić uwagę na treść przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Mianowicie zgodnie z art. 9 Dyrektywy, podatnikiem jest każda osoba wykonująca samodzielnie i niezależnie od miejsca zamieszkania działalność gospodarczą bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. Powyższe przepisy wskazują, że niezależnie od częstotliwości wykonania danej czynności, czynność ta podlega opodatkowaniu jeśli podmiot wykorzystuje w sposób ciągły w celach zarobkowych swój majątek. Określenie samodzielności w tym znaczeniu ma charakter obiektywny, co oznacza, że ustalenia czy dana jednostka działa „samodzielnie” należy dokonać na podstawie obiektywnych kryteriów, a nie w sposób o charakterze uznaniowym przez jednostkę nadrzędną dla danego podmiotu. Ponadto należy wskazać, że ustaleń tych należy dokonywać na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisów wspólnotowych w oderwaniu od skutków konwencjonalnych na gruncie prawa cywilnego i przepisów samorządowych.

Zatem:

• Gmina nie może decydować w sposób o charakterze uznaniowym, jaki będzie sposób rozliczania podatku od towarów i usług przez jednostki podrzędne;
  

• nie można automatycznie uznać, że gmina oraz jej jednostki budżetowe stanowią jednego podatnika bez przeanalizowania czy spełnione zostały ww. obiektywne kryteria.
  
  

Reasumując, stwierdzić należy, że jednostki organizacyjne wyodrębnione ze struktury Gminy jako jednostki budżetowe, zobowiązane do wykonywania określonych zadań, posiadające odrębne oznaczenia NIP, własny budżet, własny plan wydatków oraz zatrudniający własnych pracowników, są odrębnymi od Gminy podatnikami podatku VAT. Powyższe znajduje potwierdzenie w okolicznościach niniejszej sprawy. Jak bowiem wskazano we wniosku Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji jest zarejestrowany jako odrębny od Miasta podatnik VAT. Miejska jednostka budżetowa, o której mowa we wniosku, dokonuje odrębnych od Wnioskodawcy rozliczeń dla potrzeb VAT, składając własne deklaracje VAT. Wnioskodawca uwzględnia fakt odrębności podatkowej ww. jednostki w swoich rozliczeniach VAT, bowiem nie uwzględnia czynności podlegających opodatkowaniu, które można zgodnie z przepisami prawa przypisać jednostce budżetowej, jako odrębnemu podatnikowi VAT.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że ponieważ wytworzony w wyniku realizacji inwestycji majątek zostanie przekazany nieodpłatne jednostce budżetowej w trwały zarząd, to podmiot ten, jako odrębny podatnik podatku VAT, nabędzie prawo do uzyskiwania pożytków z tego mienia w okresie ich użytkowania.

Przechodząc do zasadniczej kwestii, tj. prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji polegającej na budowie obiektów sportowych wraz z trybunami i zapleczem sportowym przy ... w przypadku przekazania w trwały zarząd, kluczowym jest ustalenie, z jakimi czynnościami Wnioskodawcy jest związana inwestycja, o której mowa we wniosku.

Zagadnienie dotyczące instytucji trwałego zarządu regulują przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarowaniu nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r., poz. 518, z późn. zm.). W świetle art. 24 ust. 1 ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami, do gminnego zasobu nieruchomości należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności gminy i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego gminy.

Zgodnie z art. 18 ww. ustawy, nieruchomości mogą być oddawane jednostce organizacyjnej w trwały zarząd, najem i dzierżawę oraz użyczenie na cele związane z ich działalnością. Przez jednostkę organizacyjną, o której mowa w cytowanym wyżej przepisie – w myśl art. 4 pkt 10 powołanej wyżej ustawy, należy rozumieć państwową lub samorządową jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej.

Trwały zarząd, jak stanowi art. 43 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, jest formą prawną władania nieruchomością przez jednostkę organizacyjną.

Stosownie do treści art. 44 ust. 1 i 45 ust. 1 powołanej ustawy, trwały zarząd właściwy organ, ustanawia na czas nieoznaczony lub czas oznaczony w drodze decyzji, z zastrzeżeniem art. 60 ust. 2 oraz art. 60a ust. 3.

Wyżej wymienione przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami, na podstawie których następuje oddanie nieruchomości gminnych w odpłatny trwały zarząd ich jednostkom organizacyjnym, wskazują na inny niż cywilnoprawny charakter przekazania nieruchomości w trwały zarząd.

W komentarzu do ustawy o gospodarce nieruchomościami wskazano, że: „Trwały zarząd jest prawem niezbywalnym. Podlega ochronie prawnej i jest instytucją prawa administracyjnego powodującą powstanie stosunku prawnego pomiędzy osobą prawną prawa publicznego a jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej. Wobec powyższego Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego, przyznając trwałemu zarządcy określone uprawnienia w stosunku do nieruchomości, są zobligowane uregulować prawa i obowiązki związane z gospodarowaniem mieniem publicznym. Chodzi tu przede wszystkim o zakres odpowiedzialności jednostki organizacyjnej wobec organu wykonawczego reprezentującego właściciela oraz uprawnienia tej jednostki w stosunku do posiadanej nieruchomości. Ponieważ tych stosunków nie można regulować przepisami prawa cywilnego, ustawodawca postanowił, że ustanowienie na rzecz jednostki organizacyjnej trwałego zarządu odbywać się będzie w drodze decyzji administracyjnej wydawanej przez upoważnione właściwe organy, tj. w odniesieniu do nieruchomości Skarbu Państwa – starostę, zaś jednostek samorządu terytorialnego odpowiednio wójta, burmistrza, prezydenta miasta, zarząd powiatu lub zarząd województwa. Natomiast upoważnienie ustawowe do oddania nieruchomości Skarbu Państwa w trwały zarząd na rzecz jednostek organizacyjnych wymienionych w art. 60 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy posiada wyłącznie minister właściwy do spraw administracji publicznej” – Michał Horoszko w: „Gospodarka nieruchomościami. Komentarz”, red. dr Dariusz Pęchorzewski, C.H. Beck 2009r.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że w przypadku oddania jednostce budżetowej majątku powstałego w wyniku realizacji przedmiotowej inwestycji w nieodpłatny trwały zarząd, Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym, oddanie majątku powstałego w wyniku realizacji przedmiotowej inwestycji w nieodpłatny trwały zarząd jednostce budżetowej nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu VAT po stronie Gminy.

Jednocześnie należy podkreślić, iż jak wynika z okoliczności sprawy, jednostka budżetowa – Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji, której zostanie przekazany stadion w nieodpłatny trwały zarząd, będzie odrębnym od Miasta podatnikiem podatku od towarów i usług i będzie świadczyć usługi odpłatnego udostępniania części powierzchni obiektu na cele sportowe i kulturalne, a na części powierzchni będzie prowadzić działalność komercyjną, w imieniu własnym na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Ponadto Miejska jednostka budżetowa, o której mowa we wniosku, dokonuje odrębnych od Wnioskodawcy rozliczeń dla potrzeb VAT, składając własne deklaracje VAT. Wnioskodawca uwzględnia fakt odrębności podatkowej ww. jednostki w swoich rozliczeniach VAT, bowiem nie uwzględnia czynności podlegających opodatkowaniu, które można zgodnie z przepisami prawa przypisać jednostce budżetowej, jako odrębnemu podatnikowi VAT. Tym samym nie sposób zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, że obiekt sportowy po oddaniu do użytkowania będzie wykorzystywany przez Miasto do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Należy zatem stwierdzić, iż zakupy towarów i usług związane z realizacją inwestycji polegającej na budowie obiektów sportowych wraz z trybunami i zapleczem sportowym będą pozostawać bez związku z czynnościami implikującymi po stronie Miasta podatek należny. Będą służyć one czynnościom opodatkowanym po stronie ..., któremu Wnioskodawca nieodpłatnie przekaże efekty przedmiotowej inwestycji. Bowiem to nie Wnioskodawca, lecz Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji będzie zawierał z podmiotami umowy na odpłatnie udostępnianie części powierzchni obiektu na cele sportowe i kulturalne oraz części powierzchni na działalność komercyjną (handel i gastronomia), czyli dokonywał sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego, w przypadku przekazania stadionu w trwały zarząd miejskiej jednostce budżetowej, nie będą spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, ponieważ – wbrew temu co twierdzi Wnioskodawca – nabyte przez Wnioskodawcę towary i usługi w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji, która zostanie przekazana w trwały zarząd jednostce budżetowej, nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami na realizację ww. inwestycji polegającej na budowie obiektów sportowych wraz z trybunami i zapleczem sportowym przy ... w przypadku przekazania w trwały zarząd jednostce budżetowej, ponieważ nie będą one miały związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Należy podkreślić, że na niniejsze rozstrzygnięcie nie mogą mieć wpływu powołane przez Wnioskodawcę wyroki sądów krajowych jak i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, gdyż dotyczyły one innych stanów faktycznych.

Wyrok TSUE o sygnaturze C-280/10 dotyczy sytuacji gdy wspólnicy spółki jawnej dokonali inwestycji przed rejestracją tej spółki oraz jej identyfikacją dla celów VAT. Przedmiotem orzeczenia była kwestia odliczenia podatku VAT przez wspólników w sytuacji, gdy poniesione przez nich wydatki inwestycyjne służyły następnie działalności opodatkowanej i prowadzonej w ramach spółki. Kwestia prawa do odliczenia podatku naliczonego w przedmiotowej sprawie jest jednak odmienna niż w sprawie dotyczącej Wnioskodawcy. Wspólnicy ponieśli wydatki inwestycyjne na zakup nieruchomości wiedząc, że po zarejestrowaniu się do podatku VAT sami będą wykorzystywali tę nieruchomość do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Również orzeczenie C-137/02 powołane przez Wnioskodawcę w uzasadnieniu stanowiska nie może być podstawą do zastosowania rozstrzygnięcia zgodnego z intencją Wnioskodawcy. Sytuacja prawnopodatkowa w powołanym wyroku dotyczy przeniesienia prawa do odliczenia podatku naliczonego na spółkę kapitałową będącą następcą prawnym spółki cywilnej.

Na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie mogą wpłynąć powoływane przez Wnioskodawcę orzeczenia sądów administracyjnych, bowiem zapadają one w odniesieniu do indywidualnych i właściwych tylko im stanów faktycznych. W związku z powyższym, nie negując takiego orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji polegającej na budowie obiektów sportowych wraz z trybunami i zapleczem sportowym przy ... w przypadku przekazania w trwały zarząd.. Natomiast wniosek w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji polegającej na budowie obiektów sportowych wraz z trybunami i zapleczem sportowym przy ... w przypadku zawarcia umowy dzierżawy, został rozpatrzony interpretacją Nr IPTPP2/443-516/14-4/PR.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w ..., Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.