Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-501/14/JP
z 18 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 czerwca i 1 lipca 2014 r. (data wpływu do Organu odpowiednio – 10 czerwca i 2 lipca 2014 r.), uzupełnionym w dniu 28 sierpnia 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji dyrektora w spółce w Wielkiej Brytanii – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2014 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji dyrektora w spółce w Wielkiej Brytanii.

W dniu 8 sierpnia 2014 r. wpłynęło do Biura Pana pismo z 1 lipca 2014 r., przesłane przez Ministerstwo Finansów za pismem z 1 sierpnia 2014 r., znak: . W dniu 14 sierpnia 2014 r. wpłynęło do Organu Pana kolejne pismo z 13 sierpnia 2014 r.

Ww. dokumenty dotyczą tego samego zagadnienia podatkowego i zawierają identyczną treść. Z tych względów zostały potraktowane jako jeden wniosek o wydanie indywidulanej interpretacji podatkowej.

Z uwagi na braki formalne złożonego wniosku, zostało do Wnioskodawcy przesłane wezwanie z 20 sierpnia 2014 r., znak: IBPB II/1/415-501/14/JP. Wniosek został uzupełniony w dniu 28 sierpnia 2014 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W roku 2013 Wnioskodawca osiągnął dochód z tytułu pełnienia funkcji dyrektora w spółce Ltd, która ma siedzibę w Wielkiej Brytanii. Obowiązki z tytułu pełnienia ww. funkcji Wnioskodawca wykonywał w Wielkiej Brytanii, jak również w Polsce. Wynagrodzenie, które otrzymał w kwocie 660 funtów miesięcznie, tj. 3.298,64 zł – było wypłacane za nadzór nad zarządzaniem spółką. Wnioskodawca był członkiem rady dyrektorów. Wykonywane czynności były zgodne z wewnętrznymi przepisami brytyjskimi. Spółka, w której Wnioskodawca pełnił funkcję dyrektora posiada rezydencję dla celów podatkowych w Wielkiej Brytanii. Z tytułu pełnienia funkcji dyrektora, Wnioskodawca podlega obowiązkowi podatkowemu w Wielkiej Brytanii.

W 2013 r. osiągnął również przychody z: prowadzonej działalności gospodarczej, emerytury oraz umowy o pracę – w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dochód otrzymany z zagranicy powinien być również opodatkowany w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód z zagranicy, od którego podatek został odprowadzony w Anglii, nie powinien być drugi raz opodatkowany w Polsce, zgodnie z przepisami zawartymi w Dzienniku Ustaw nr 250, poz. 1840, art. 15.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Z treści wniosku wynika, że w 2013 r. Wnioskodawca osiągnął dochód z tytułu pełnienia funkcji dyrektora w spółce Ltd, która ma siedzibę w Wielkiej Brytanii. Obowiązki z tytułu pełnienia ww. funkcji Wnioskodawca wykonywał w Wielkiej Brytanii, jak również w Polsce. Wynagrodzenie, które otrzymał w kwocie 660 funtów miesięcznie, tj. 3.298,64 zł – było wypłacane za nadzór nad zarządzaniem spółką. Wnioskodawca był członkiem rady dyrektorów. Wykonywane czynności były zgodne z wewnętrznymi przepisami brytyjskimi. Spółka, w której Wnioskodawca pełnił funkcję dyrektora posiada rezydencję dla celów podatkowych w Wielkiej Brytanii. Z tytułu pełnienia funkcji dyrektora, Wnioskodawca podlega obowiązkowi podatkowemu w Wielkiej Brytanii.

W 2013 r. osiągnął również przychody z: prowadzonej działalności gospodarczej, emerytury oraz umowy o pracę – w Polsce.

Stosownie do postanowień art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W świetle powyżej przytoczonych przepisów należy zaakcentować, że zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego osoby fizyczne, jeśli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów, co oznacza, że do tej kategorii osób mają zastosowanie ogólne reguły podatkowe korygowane wyłącznie treścią umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu.

Wobec tego, co do zasady osoby fizyczne mające miejsce zamieszania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osiągające dochody poza granicami Polski charakteryzują się taką samą cechą istotną jak osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie osiągające dochodów pochodzących z innego państwa.

W stosunku do przedstawionego powyżej stanu faktycznego będącego przedmiotem niniejszej interpretacji znajdą zastosowanie odpowiednie uregulowania zawartej Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych z dnia 20 lipca 2006 r. (Dz.U. Nr 250, poz. 1840).

Na podstawie art. 15 ww. konwencji wynagrodzenia dyrektorów i inne podobne wypłaty, które osoba mająca miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie otrzymuje z tytułu członkostwa w radzie dyrektorów lub w radzie nadzorczej spółki mającej siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Postanowienie powyżej przytoczone, w którym zamieszczono zwrot, że danego rodzaju dochód „może być” opodatkowany w jednym z państw (najczęściej w państwie źródła) nie oznacza, że podatnik może wybrać to państwo, w którym opodatkuje swój dochód i zapłaci podatek.

W istocie postanowienie to wskazuje, że państwo źródła ma prawo opodatkować dany dochód, bez względu na to, czy dochód ten będzie podlegać opodatkowaniu w drugim państwie (państwie rezydencji). Ww. prawo do opodatkowania nie ma więc charakteru wyłączności w tym znaczeniu, że opodatkowanie wystąpi tylko w państwie źródła (w Wielkiej Brytanii) albo tylko w państwie rezydencji (w Polsce).

Zatem w myśl ww. art. 15 Konwencji dochód osoby mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski pełniącej funkcję dyrektora w spółce mającej siedzibę na terytorium Wielkiej Brytanii, może być opodatkowany w państwie źródła, tj. w Wielkiej Brytanii oraz w państwie rezydencji, tj. w Polsce.

W celu uniknięcia podwójnego opodatkowania tego dochodu w Polsce należy zastosować metodę, o której mowa w art. 22 ust. 2 pkt a) i c) Konwencji, tj. metodę wyłączenia z progresją.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 2 pkt a) ww. Konwencji – w przypadku Polski – podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób: jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji podlega opodatkowaniu w Zjednoczonym Królestwie, Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, z zastrzeżeniem postanowień punktu b) niniejszego ustępu.

Z kolei, stosownie do postanowień art. 22 ust. 2 pkt c) ww. Konwencji, jeżeli zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony z opodatkowania w Polsce, Polska może, przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub zysków majątkowych takiej osoby, uwzględnić zwolniony dochód.

Oznacza to, że dochód uzyskany przez podatnika z tytułu pełnienia funkcji dyrektora w spółce w Wielkiej Brytanii jest zwolniony z opodatkowania w Polsce.

Należy jednak wskazać, że – jeżeli podatnik uzyskałby w danym roku podatkowym inne dochody, które podlegają opodatkowaniu w Polsce (tj. jak w omawianym przypadku: dochody z prowadzonej działalności gospodarczej, dochody ze stosunku pracy i emeryturę – w Polsce), to wówczas dochód uzyskany w Wielkiej Brytanii powinien zostać uwzględniony dla potrzeb obliczenia stopy procentowej podatku od pozostałego dochodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce.

Podatek taki określa się zgodnie z art. 27 ust. 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który ustanawia następujący sposób obliczenia:

• do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku (w tym dochody zwolnione uzyskane w Wielkiej Brytanii) i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1,
• ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów,
• ustaloną w ww. sposób stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
  
  

Przedstawioną w powyżej powołanym art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – zasadę opodatkowania – stosuje się wyłącznie w przypadku, jeśli podatnik oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na ogólnych zasadach lub korzystając z preferencyjnego rozliczenia rocznego, np. z małżonkiem.

Wówczas podatnik ma obowiązek złożyć zeznanie podatkowe w Polsce.

Ponadto należy dodać, że powołany powyżej art. 22 ust. 2 pkt a) i c) Konwencji decydujący o zwolnieniu z opodatkowania w Polsce dochodów uzyskanych w Wielkiej Brytanii z tytułu pełnienia funkcji dyrektora spółki – może doznać ograniczenia na skutek zastosowania art. 23 ww. Konwencji. Odnosi się to do sytuacji, gdy część dochodów (lub zysków) uzyskanych i opodatkowanych w Wielkiej Brytanii (np. z tytułu pełnienia funkcji dyrektora) zostanie przekazana lub wypłacona w Wielkiej Brytanii, lecz wypłata ta nie wystąpi w stosunku do pełnej kwoty dochodów (lub zysków). Wówczas tylko ta część wynagrodzenia, która została przekazana w Wielkiej Brytanii lub wypłacona w Wielkiej Brytanii oraz opodatkowana w Wielkiej Brytanii podlega zwolnieniu w Polsce, zgodnie z Konwencją

W świetle powyżej zaprezentowanych stwierdzeń oraz obowiązujących przepisów prawa podatkowego należy przyjąć, że uzyskiwane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie z tytułu pełnienia funkcji dyrektora w spółce mającej siedzibę na terytorium Wielkiej Brytanii podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 Konwencji, tj. w Wielkiej Brytanii i w Polsce. Jednocześnie należy wskazać, że w Polsce, by uniknąć podwójnego opodatkowania stosuje się tzw. metodę wyłączenia z progresją, określoną w art. 22 ust. 2 pkt a) i c) ww. Konwencji w związku z art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oznacza to, że dochód Wnioskodawcy uzyskany w Wielkiej Brytanii będzie zwolniony z opodatkowania w Polsce. Jednak skoro Wnioskodawca uzyskał inne dochody w roku podatkowym podlegające opodatkowaniu w Polsce, to dochód uzyskany w Wielkiej Brytanii winien zostać uwzględniony dla potrzeb obliczenia stopy procentowej podatku – od pozostałego dochodu Wnioskodawcy podlegającego opodatkowaniu w Polsce, tj. dochodu z działalności gospodarczej, dochodu ze stosunku pracy oraz emerytury – z uwzględnieniem ewentualnej różnicy w wielkości dochodu z Wielkiej Brytanii, gdyby część kwoty wynagrodzenia dyrektora była przekazana lub wypłacona Wnioskodawcy w Wielkiej Brytanii.

Należy zaakcentować, że na zwolnienie w Polsce omawianego wynagrodzenia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych nie ma wpływu okoliczność, czy zgodnie z wewnętrznymi przepisami brytyjskimi dla tego typu wynagrodzenia przewidziano opodatkowanie brytyjskim podatkiem dochodowym czy nie, tj. czy według prawa wewnętrznego Wielkiej Brytanii dochody te podlegają zwolnieniu z opodatkowania.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym dochód z zagranicy, od którego podatek został odprowadzony w Anglii nie powinien być drugi raz opodatkowany w Polsce zgodnie z zapisami w Dzienniku Ustaw nr 250, poz. 1840, art. 15 (Konwencja polsko-brytyjska), należało uznać za nieprawidłowe. Z art. 15 Konwencji wynika, że wynagrodzenia dyrektorów mogą być opodatkowane zarówno w Wielkiej Brytanii jak i w Polsce. Natomiast podwójnego opodatkowania unika się stosując zasady określone w art. 22 ust. 2 pkt a) i c) Konwencji polsko-brytyjskiej.

Końcowo należy zastrzec, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie wynagrodzenia dyrektora spółki brytyjskiej, o którym mowa w art. 15 ww. Konwencji z dnia 20 lipca 2006 r. Gdyby Wnioskodawca otrzymał od spółki wynagrodzenie z innego tytułu, niż wskazany powyżej – interpretacja w tym zakresie nie wywoła skutków prawnych.

Organ wydający niniejszą interpretację podkreśla, że jeżeli przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego będzie się różnił od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-110 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.