Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-569/14/WM
z 13 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2014 r. (data wpływu 19 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży kamieni zebranych z własnych pól – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży kamieni zebranych z własnych pól.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest rolnikiem, posiada gospodarstwo rolne i płaci podatek rolny. Oprócz tego prowadzi działy specjalne produkcji rolnej, opodatkowane wg norm szacunkowych dochodu, gdyż nie prowadzi ksiąg rachunkowych. W 2013 r. Wnioskodawca sprzedał firmie kamienie polne, które były zebrane z jego pól w latach 2011 – 2013. Na zakończenie roku 2013 otrzymał z tej firmy PIT-8C z informacją o wysokości przychodu od którego był zmuszony obliczyć podatek dochodowy w wysokości 18%.

W związku z powyższym opisem zadano pytanie, sprowadzające się do kwestii, czy od kwoty uzyskanej ze sprzedaży kamieni, wykazanej w informacji PIT-8C wystawionej przez firmę na rzecz której Wnioskodawca dokonał tej sprzedaży, winien zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ma żadnej wzmianki, aby sprzedaż kamieni z pól rolnych stanowiła podstawę do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca wskazuje, że tych kamieni polnych ani nie wytworzył, ani nie wyprodukował. Musiał je zebrać, bo w przeciwnym wypadku nie mógłby uprawiać ziemi, gdyż zniszczyłby wszystkie używane maszyny rolnicze. Wnioskodawca poniósł dodatkowe koszty związane z ich zebraniem i zwiezieniem z pól na pryzmę. Natomiast w tak przedstawiony sposób w PIT-8C nie ma żadnych kosztów uzyskania przychodu. Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż kamieni z jego pól nie powinna być opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Podstawą powyższego stanowiska, jest zapis art. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Działalnością rolniczą – zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 2 dla potrzeb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc – w przypadku roślin,
2. 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt

• licząc od dnia nabycia.

W świetle powyższego, przychodów osiąganych przez rolnika z tytułu sprzedaży kamieni z własnych pól nie można uznać za uzyskiwane z działalności rolniczej, do przychodów tych zatem stosuje się przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ww. ustawa wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Odrębnymi źródłami przychodów są m.in. określone w art. 10 ust. 1:

• pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza;
• pkt 9 – inne źródła.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

• prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Natomiast w art. 20 ust. 1 ustawy wskazano przykładowo różnego rodzaju przychody kwalifikowane do innych źródeł. Zgodnie z jego brzmieniem, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w art. 20 ust. 1 ustawy sformułowania „w szczególności” świadczy o przykładowym charakterze tego katalogu przychodów z innych źródeł. Stąd też przychodami z innych źródeł są także inne przychody, niewymienione wyraźnie w ustawie.

Należy również podkreślić, że w przypadku niemożności zaliczenia danego przychodu do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód ten należy kwalifikować jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w pkt 9 tego przepisu.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, jako rolnik, zbierał w latach 2011 – 2013 z własnych pól kamienie, które mogłyby uszkodzić maszyny rolnicze. W 2013 r. Wnioskodawca sprzedał zebrane z pól kamienie polne. Na zakończenie roku 2013 otrzymał z tej firmy PIT-8C z informacją o wysokości przychodu, od którego był zmuszony obliczyć podatek dochodowy w wysokości 18%.

Mając na uwadze zanalizowane powyżej regulacje prawne oraz opis stanu faktycznego – wobec wyraźnego wskazania w treści wniosku, że Wnioskodawca dokonał jednorazowej sprzedaży kamieni, stwierdzić należy, że uzyskany przez niego z tego tytułu przychód stanowi przychód z innych źródeł, o którym stanowi przepis art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z uzyskanymi przychodami. Z oceny związku z uzyskanym przychodem winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie mógł się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Koszty uzyskania przychodów nie są kosztami uzyskania jakichkolwiek przychodów, lecz zawsze związane są z uzyskaniem przychodu z konkretnego źródła. Koszty uzyskania przychodu z danego źródła pomniejszają przychody z tego właśnie źródła, a nie jakiekolwiek przychody. Koszty uzyskania przychodu są zatem ściśle i funkcjonalnie przyporządkowane do danego źródła przychodów. W sytuacji opisanej we wniosku, do kosztów uzyskania przychodów zaliczyć można wydatki związane z zebraniem kamieni i zwiezieniem na pryzmę, np. koszty zużytego paliwa, koszty usług obcych, itp.

Reasumując, przychody uzyskane przez Wnioskodawcę ze sprzedaży kamieni z jego pól należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód z tego tytułu, obliczony z uwzględnieniem faktycznie poniesionych kosztów uzyskania przychodu spełniających kryteria określone w art. 22 ust. 1 tejże ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na powyższą kwalifikację uzyskanych przychodów do innych źródeł, stwierdzić należy, że na podmiocie gospodarczym dokonującym wypłaty należności z tytułu zakupu kamieni, ciążył natomiast obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów PIT-8C. Powyższy obowiązek wynika z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Przychód ze sprzedaży kamieni z pól wynikający z otrzymanej informacji PIT-8C, Wnioskodawca powinien wykazać w zeznaniu rocznym za 2013 r. Na podstawie posiadanych dokumentów należało natomiast ustalić koszty uzyskania tego przychodu, np. koszty zużytego paliwa, koszty usług obcych, itp. Od tak ustalonego dochodu – stanowiącego różnicę pomiędzy uzyskanym przychodem, a kosztami poniesionymi w celu uzyskania tegoż przychodu - obliczyć podatek dochodowy według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 cyt. ustawy podatkowej. Powyższe przychody, koszty oraz dochód (stratę) należało wykazać w zeznaniu podatkowym PIT-36, składanym w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym ten przychód uzyskano.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.