2014.01.15 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-834/13-6/MW
z 15 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2013 r. (data wpływu 14 października 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 grudnia 2013 r. (data wpływu 30 grudnia 2013 r.) na wezwanie Nr IPPB5/423-834/13-2/MW z dnia 18 grudnia 2013 r. (data doręczenia 20 grudnia 2013 r.) oraz pismem z dnia 9 stycznia 2014 r. (data wpływu 13 stycznia 2014 r.) na wezwanie nr IPPB5/423-834/13-4/MW z dnia 2 stycznia 2014 r. (data doręczenia 3 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi na nabycie nowej technologii, o której mowa w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (oprogramowania S.i P.) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi na nabycie nowej technologii, o której mowa w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W związku z realizacją procesu wymiany części infrastruktury informatycznej Spółki, tj. aplikacji, systemów komputerowych oraz narzędzi informatycznych służących do obsługi procesów biznesowych w Spółce, Wnioskodawca poniósł wydatki na nabycie i wdrożenie systemów komputerowych, obejmujące:

wydatki na zakup licencji do oprogramowania komputerowego S.(dalej: oprogramowanie S.),

wydatki na zakup licencji do oprogramowania komputerowego P. (dalej: oprogramowanie P.),

- zwane dalej łącznie: Systemami komputerowymi,

wydatki na zakup usług informatycznych niezbędnych do wdrożenia oprogramowania S.(dalej: koszty wdrożenia S.,

wydatki na zakup usług informatycznych niezbędnych do wdrożenia oprogramowania P. (dalej: koszty wdrożenia P.).

Zakupione przez Wnioskodawcę oprogramowanie S. służy do zarządzania procesami gospodarczymi Spółki w obszarach odpowiadających następującym modułom S.

Finanse (FI),

Środki trwałe (FI – AA),

Controlling (CO),

Planowanie i sterowanie produkcją (PP),

Gospodarka materiałowa (MM),

Gospodarka magazynowa (WM),

Sprzedaż i dystrybucja (SD),

Remonty i utrzymanie ruchu (PM),

Zarządzanie jakością (QM).

Z kolei oprogramowanie P. służy do ocen kompetencji pracowniczych oraz zarządzania szkoleniami w formie on-line.

Nabycie przez Wnioskodawcę praw do korzystania z oprogramowania S. oraz oprogramowania P. nastąpiło w drodze odrębnych umów licencyjnych zawartych z zewnętrznymi dostawcami (podmiotami niepowiązanymi ze Spółką). Nabycie i zapłata wynagrodzenia za udzielenie praw do licencji na oprogramowanie S. nastąpiło w 2010 roku, natomiast nabycie i zapłata wynagrodzenia za udzielenie praw do licencji na oprogramowanie P. zostało dokonane przez Spółkę w roku 2011.

Zakupione przez Spółkę licencje do Systemów komputerowych mają charakter licencji wyłącznych, przy czym wyłączność jest rozumiana w ten sposób, że jedynym podmiotem uprawnionym do korzystania z oprogramowania S. oraz oprogramowania P. jest Wnioskodawca. Spółka nie udzieliła i nie zamierza udzielać sublicencji, ani jakichkolwiek praw do korzystania z zakupionych licencji do Systemów komputerowych na rzecz innych podmiotów. Innymi słowy, jedynym beneficjentem i podmiotem uprawnionym do używania licencji do Systemów komputerowych jest Wnioskodawca.

W celu wdrożenia Systemów komputerowych, Wnioskodawca poniósł koszty zakupu usług informatycznych (m.in. usług analityczno-projektowych, adaptacyjnych, programistycznych, usług konfiguracji i instalacji, dostosowania istniejących w jednostce procedur, testowania, wprowadzenia ewentualnych poprawek, wsparcia intelektualnego i technicznego przy realizacji procesu wdrażania w Spółce) mających na celu dostosowanie Systemów komputerowych do procesów biznesowych Spółki. Wydatki na zakup usług wdrożeniowych dotyczących oprogramowania S. zostały zapłacone przez Spółkę w roku 2011. Z kolei zapłata wydatków z tytułu usług wykonanych w związku z wdrożeniem oprogramowania P. została dokonana w 2011 oraz 2012 roku.

Z uwagi na złożoność procesu wdrożenia oraz konieczność przeprowadzenia odpowiednich prac informatycznych, implementacja Systemów komputerowych została zrealizowana w okresie począwszy od ich nabycia do momentu wprowadzenia do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych (dalej: ewidencja WNIP) Spółki. Zakupiona przez Spółkę licencja S. z ostała oddana do używania i wprowadzona do ewidencji WNiP Spółki w 2011 roku, z kolei licencja P. w roku 2012.

Wartość początkowa licencji S. oraz licencji P. została ustalona jako cena nabycia licencji (wynikająca z odpowiednich umów licencyjnych). Niemniej, biorąc pod uwagę, że Spółka poniosła również wydatki na zakup usług wdrożeniowych dotyczących obydwu licencji (wykonanych do dnia przyjęcia tych licencji do używania), Spółka zamierza dokonać kapitalizacji tych wydatków do wartości początkowej każdej z licencji (obecnie koszty wdrożenia są ujmowane jako oddzielna wartość niematerialna i prawna).

W tym celu, Spółka zamierza dokonać odpowiedniej korekty ewidencji WNiP oraz odpisów amortyzacyjnych poprzez powiększenie wartości początkowej licencji S. oraz licencji P. o koszty usług związanych z ich wdrożeniem. W konsekwencji powyższego, Spółka dokona również odpowiedniej korekty rozliczeń podatkowych (tj. deklaracji CIT-8) za dany rok podatkowy. Z uwagi na brak technicznej możliwości przeprowadzenia korekty wartości początkowej licencji S. i P. oraz dokonanych od ich wartości odpisów amortyzacyjnych w systemie finansowo-księgowym (brak technicznej możliwości modyfikacji zapisów ksiąg rachunkowych za poprzednie lata), korekta zostanie przeprowadzona poza system (tj. w elektronicznym arkuszu kalkulacyjnym), przy czym będzie możliwe powiązanie zawartych w tym arkuszu korygowanych danych (tj. wartości początkowych licencji S. i P. oraz odpisów amortyzacyjnych) z danymi wynikającymi z ksiąg rachunkowych za lata, których dotyczy korekta. Innymi słowy, zostanie zachowana ciągłość zapisów dotyczących odpisów amortyzacyjnych dokonywanych przez Spółkę od posiadanych WNiP.

Jednocześnie, dla każdego z Systemów komputerowych ujętych w ewidencji WNiP, Wnioskodawca zamierza uzyskać opinię niezależnej jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (tj. Dz. U. z 2010 r., Nr 96, poz. 615 z późn. zm. – dalej: ustawa o zasadach finansowania nauki) potwierdzającą, iż nabyte przez Spółkę Systemy komputerowe (tj. licencja S. oraz licencja P.) stanowią nową technologię w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o CIT, tj. umożliwiają Spółce wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów i usług oraz opierają się na technologii, która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy, niż ostatnie 5 lat. Spółka pragnie podkreślić, że uzyska odrębną opinię w tym zakresie dla każdej wartości niematerialnej i prawnej (dalej: WNiP).

Spółka pragnie dodatkowo wskazać, iż posiada zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Niemniej jednak, ani w przeszłości, ani obecnie nie została zarejestrowana ani też nie jest prowadzona przez Spółkę na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej żadna usługowa ani produkcyjna działalność. Spółka nie osiągała i nie osiąga żadnych przychodów w związku z posiadanym zezwoleniem strefowym.

Ponadto Spółka nie została postawiona w stan likwidacji, ani nie została ogłoszona jej upadłość obejmująca likwidację majątku.

W piśmie z dnia 23 grudnia 2013 r. (data wpływu 30 grudnia 2013 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 18 grudnia 2013 r. Nr IPPB5/423-834/13-2/MW, Spółka poinformowała, że opisane we wniosku licencja do oprogramowania komputerowego S.(dalej: oprogramowanie S. oraz licencja do oprogramowania P. (dalej: oprogramowanie P.; łącznie zwane: Systemami komputerowymi) umożliwiają Spółce wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług. Dodatkowo, Wnioskodawca wskazał, że powyższe zostanie potwierdzone przez Spółkę w drodze opinii, którą Wnioskodawca otrzyma od niezależnej jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (tj. Dz. U. z 2010 r., Nr 96, poz. 615 z późn. zm. – dalej: ustawa o zasadach finansowania nauki), na co wskazał Wnioskodawca w złożonym uprzednio wniosku.

Wpływ Systemów komputerowych na wytwarzanie przez Spółkę udoskonalonych wyrobów

Wdrożenie oprogramowania S .pozwoliło Spółce na optymalizację realizowanych w ramach Spółki procesów związanych z działalnością Spółki, począwszy od procesów zakupowych, poprzez proces wytwarzania wyrobów, kontrolę jakości aż do weryfikacji jakości produktów oraz przyczyn powstawania niedoborów produkcyjnych.

Dzięki udostępnionemu w ramach systemu S. modułowi planowania i sterowania produkcją, zarządzania sprzedażą i dystrybucją, modułowi kontrolingu i zarządzania jakością, produkcja wyrobów Spółki odbywa się w sposób zorganizowany i wydajny, odpowiedni do zapotrzebowania zgłaszanego przez klientów przy jednoczesnym zapewnieniu nadzoru nad jakością wytwarzanych produktów.

Na wytwarzanie przez Spółkę udoskonalonych wyrobów ma ponadto wpływ wdrożenie oprogramowania P., za którego pomocą Spółka dokonuje ocen kwalifikacji pracowników i ułatwia im dostęp do szkoleń. Dzięki tego rodzaju możliwościom oprogramowania P., Spółka doskonali specjalistyczną kadrę pracowników.

Spółka pragnie ponadto wskazać, że wdrożenie oprogramowania S. oraz oprogramowania P. przekłada się bezpośrednio na uporządkowanie i udoskonalenie procesów wewnętrznych w Spółce. Powyższe wynika z faktu, iż dzięki wykorzystywaniu obu Systemów komputerowych, zarówno klient zewnętrzny Spółki (odbiorcy produktów), jak i wewnętrzny (poszczególne działy wewnętrzne Spółki) uzyskują obsługę lepszej jakości. Polepszenie jakości jest w tym przypadku bezpośrednim rezultatem szybkiego dostępu do odpowiednich danych i ich analizy.

Zarówno oprogramowanie S. jak i oprogramowanie P. pozwalają gromadzić w obszarach swojego działania aktualne dane istotne z perspektywy organizacji danego procesu oraz wykrywać jego ewentualne nieprawidłowości, nieefektywności, planować i analizować czasochłonność niektórych procesów biznesowych. Powyższe pozwala Spółce na stały monitoring oraz poprawę procesów zachodzących na linii Spółka – odbiorcy, a w konsekwencji – budowę przewagi konkurencyjnej na rynku.

Umożliwiona dzięki Systemom komputerowym sprawna wymiana informacji oraz ich przetwarzanie wpływa pozytywnie na wzrost efektywności procesów biznesowych Spółki oraz szybkość podejmowania strategicznych dla działalności Wnioskodawcy decyzji.

Mając na uwadze powyższe, wdrożenie Systemów komputerowych wpływa na zarządzanie procesami produkcyjnymi i administracyjnymi wewnątrz Spółki oraz przyczynia się do optymalizacji ich wydajności, dzięki czemu Spółka może wytwarzać udoskonalone wyroby.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy, przy założeniu otrzymania odrębnej dla oprogramowania S. oraz oprogramowania P. opinii niezależnej jednostki naukowej potwierdzającej ich innowacyjność, Spółka będzie uprawniona do skorzystania z ulgi podatkowej, o której mowa w art. 18b ustawy o CIT w odniesieniu do wydatków na nabycie obu Systemów – uwzględnionych w ewidencji WNiP Spółki?
Czy, przy założeniu otrzymania odrębnej dla oprogramowania S. oraz oprogramowania P. opinii niezależnej jednostki naukowej potwierdzającej ich innowacyjność, Spółka będzie uprawniona do skorzystania z ulgi podatkowej, o której mowa w art. 18b ustawy o CIT w stosunku do wydatków poniesionych na nabycie usług wdrożeniowych dotyczących obu Systemów, które zostaną skapitalizowane przez Spółkę do ich wartości początkowej w drodze odpowiednich korekt w ewidencji WNiP Spółki?

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 1

W ocenie Spółki, jest ona uprawniona do skorzystania z ulgi podatkowej, o której mowa w art. 18b ustawy o CIT, tzn. przysługuje jej prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania 50% wydatków poniesionych w związku z nabyciem oprogramowania S. oraz P., przy założeniu otrzymania odrębnej dla każdego z Systemów opinii niezależnej jednostki naukowej potwierdzającej jego innowacyjność.

Spółka podkreśla, że warunkiem skorzystania z prawa do odliczenia powyższych wydatków (tj. kosztów nabycia licencji S. i P.) będzie uzyskanie przez Wnioskodawcę dla każdego oprogramowania opinii niezależnej jednostki naukowej, w rozumieniu ustawy o zasadach finansowania nauki, potwierdzających, że każda z licencji do oprogramowania stanowi nową technologię w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o CIT.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 2

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania 50% wydatków poniesionych na nabycie usług wdrożeniowych dotyczących oprogramowania S. oraz P., które zostaną skapitalizowane do wartości początkowej obu Systemów w drodze odpowiednich korekt w rejestrze WNiP Spółki, przy założeniu otrzymania odrębnej dla każdej licencji do oprogramowania opinii niezależnej jednostki naukowej potwierdzającej jego innowacyjność.

Spółka podkreśla, że warunkiem skorzystania z prawa do odliczenia powyższych wydatków (tj. wydatków na wdrożenie oprogramowania S. oraz P.) będzie uzyskanie przez Wnioskodawcę dla każdego oprogramowania opinii niezależnej jednostki naukowej, w rozumieniu ustawy o zasadach finansowania nauki, potwierdzających, że każda z licencji do oprogramowania stanowi nową technologię w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1

Wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy o CIT, od podstawy opodatkowania odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii (dalej: ulga na nowe technologie). Z kolei, przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej w drodze umowy o ich przeniesienie oraz korzystanie z tych praw (art. 18b ust. 2a ustawy o CIT).

Na podstawie art. 18b ust. 2 ustawy o CIT, za nowe technologie uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej.

Dodatkowo art. 18b ust. 3 ustawy o CIT przewiduje ograniczenia w prawie do stosowania ulgi technologicznej, zgodnie z którymi „prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia”. Ponadto, zgodnie z art. 18b ust. 8 pkt 1 ustawy o CIT, podatnik traci prawo do odliczeń związanych z nabyciem nowej technologii w sytuacji, gdy udzieli w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii.

Zgodnie art. 18b ust. 4 ustawy o CIT, podstawą ustalenia wielkości odliczenia w ramach ulgi technologicznej jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Jednocześnie zgodnie art. 18b ust. 5 ustawy o CIT, jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w art. 18b ust. 4 ustawy o CIT w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji.

Zgodnie z art. 18b ust. 7 ustawy o CIT odliczenie od podstawy opodatkowania CIT w związku z nabyciem nowej technologii nie może przekroczyć 50% kwoty ustalonej zgodnie z art. 18b ust. 4 i 5 ustawy o CIT.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz opisany przez Wnioskodawcę stan faktyczny, w ocenie Spółki spełnia ona przesłanki do skorzystania z ulgi podatkowej w odniesieniu do wydatków na nabycie oprogramowania S. oraz oprogramowania P. Za takim stanowiskiem przemawiają następujące argumenty:

oprogramowanie S. oraz oprogramowanie P. można uznać za nowe technologie w rozumieniu art. 18b ust. 1 i 2 ustawy o CIT – zakładając, iż zostanie to potwierdzone w drodze opinii wydanych przez niezależną od Spółki jednostkę naukową w rozumieniu ustawy o zasadach finansowania nauki (potwierdzających, że obie licencje do Systemów komputerowych są stosowane na świecie nie dłużej, niż 5 ostatnich lat oraz że ich rozwiązania umożliwiają Spółce wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług),
Spółka nabyła prawa do oprogramowania S. oraz P. na podstawie umów o ich przeniesienie oraz korzystanie (umowy licencyjne), a nabyte przez Spółkę licencje do Systemów komputerowych stanowią odrębne wartości niematerialne i prawne w rozumieniu ustawy o CIT,
Spółka poniosła wydatki na nabycie licencji do oprogramowania S. oraz P. w opisanych w stanie faktycznym latach,
wydatki na nabycie obu licencji do Systemów komputerowych zostały poniesione (zapłacone) przez Spółkę i nie zostały Spółce zwrócone w jakiejkolwiek formie,
Spółka nie udzieliła praw do używania nowych technologii innym podmiotom (jedynym beneficjentem Systemów komputerowych jest Spółka),
Spółka nie prowadziła i nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia,
Spółka nie została postawiona w stan likwidacji ani nie została ogłoszona jej upadłość obejmująca likwidację majątku.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Spółki spełnia ona wszystkie przesłanki wynikające z ustawy o CIT warunkujące skorzystanie z ulgi podatkowej, o której mowa w art. 18b ustawy o CIT, w stosunku do wydatków poniesionych w związku z nabyciem oprogramowania S. oraz P., przy założeniu otrzymania odrębnej dla każdej licencji do oprogramowania opinii niezależnej jednostki naukowej potwierdzającej jego innowacyjność.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca zaznacza, iż podobne stanowisko odnoszące się do podobnych przypadków zostało zaprezentowane w licznych interpretacjach indywidualnych wydanych przez Ministra Finansów, m.in.:

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 12 czerwca 2012 r., sygn. IPTPB3/423-100/12-3/KJ,

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 maja 2012 r., sygn. IPPB5/423-100/12-4/AM,

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 24 kwietnia 2012 r., sygn. IPTPB3/423-36/12-2/MF,

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 marca 2012 r., sygn. ILPB3/423-1/12-3/MM,

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 listopada 2008 r., sygn. ILPB3/423-513/08-3/HS.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2

Ustawa o CIT stanowi (art. 16g ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 16g ust. 3), że do wartości początkowej WNiP zalicza się cenę nabycia, przy czym cena nabycia jest definiowana jako kwota należna zbywcy powiększona o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania WNiP do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu oraz koszty instalacji i uruchomienia programów/systemów komputerowych (…). Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy wartość początkowa WNiP w postaci oprogramowania S. oraz WNiP w postaci oprogramowania P. powinna obejmować również koszty związane z ich wdrożeniem (wymienione w stanie faktycznym). Stanowisko to znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych.

Przykładowo, kwestia kosztów dotyczących wdrożenia/uruchomienia oprogramowania była przedmiotem m.in. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 listopada 2010 r. (sygn. ILPB4/423-141/10-9/MC), w którym stwierdzono, że: „w przypadku systemów komputerowych, mamy bardzo często do czynienia z procesem ich wdrożenia, aby przedmiotowa wartość niematerialna i prawna nadawała się do gospodarczego wykorzystania. Na proces ten składa się zespół czynności dostosowawczych, takich jak: zaprojektowanie, budowa i wdrożenie oprogramowania, dostarczenie i udzielenie przez wykonawcę licencji na korzystanie z oprogramowania, czy wykonanie migracji danych z wcześniejszego systemu do dostarczonego oprogramowania. Są to niewątpliwie czynności związane z instalacją, wdrożeniem i uruchomieniem systemu komputerowego, umożliwiające jego użytkowanie”. Podobne stanowisko zostało zaprezentowane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 29 maja 2009 r. (sygn. ITPB3/423-166/09/DK), w której organ podatkowy podkreślił, że: „(…) do wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej jaką jest licencja na program komputerowy zalicza się nie tylko kwotę należną sprzedającemu, ale także inne wydatki związane z zakupem, naliczone do dnia przekazania składnika majątku do używania”.

Jak Wnioskodawca wskazał w opisie stanu faktycznego, dla prawidłowego funkcjonowania zakupionych przez Spółkę licencji do Systemów komputerowych (tj. oprogramowania S. oraz P.) konieczna była ich uprzednia implementacja. Dopiero po zakończeniu procesu wdrożenia i potwierdzeniu pełnej funkcjonalności, zarówno oprogramowanie S. jak i oprogramowanie P. mogło być efektywnie używane – co zostało potwierdzone przyjęciem obu licencji do Systemów komputerowych do ewidencji podatkowej WNiP Spółki.

Mając na uwadze, że usługi wdrożeniowe zostały zakupione w celu faktycznego przyjęcia obu licencji do Systemów komputerowych do używania oraz zostały wykonane przed datą ich wprowadzenia do ewidencji WNiP Spółki, Wnioskodawca zamierza odpowiednio zaalokować oraz skapitalizować wartość kosztów wdrożeniowych do wartości początkowej, odpowiednio: oprogramowania S. oraz oprogramowania P. W konsekwencji wydatki te zwiększą wartość początkową każdej z licencji (oprogramowania S. oraz oprogramowania P.). Obecnie koszty wdrożenia są traktowane jako odrębna WNiP.

W odniesieniu do możliwości zastosowania przez Spółkę ulgi technologicznej w stosunku do opisanych w stanie faktycznym wydatków wdrożeniowych (które zostaną ujęte w wartości początkowej oprogramowania S. oraz oprogramowania P.), Spółka wskazuje, że zgodnie z art. 18b ust. 4 ustawy o CIT podstawą ustalenia wielkości odliczenia (w ramach tzw. ulgi technologicznej) jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych.

Z powyższego wynika zatem, że odliczeniem w ramach ulgi technologicznej mogą zostać objęte wszystkie wydatki uwzględnione w wartości początkowej WNiP, w tym również koszty usług związanych z zakupem danej WNiP, przy czym w przypadku oprogramowania komputerowego będą to w szczególności koszty dotyczące jego instalacji i uruchomienia. W przypadku Spółki, do kosztów takich należy zaliczyć koszty dotyczące wdrożenia oprogramowania S. oraz oprogramowania P.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Spółki będzie ona spełniać przesłanki do skorzystania z ulgi podatkowej w odniesieniu do wydatków związanych z wdrożeniem oprogramowania S. oraz oprogramowania P., które zostaną skapitalizowane przez Spółkę do wartości początkowej obu Systemów komputerowych. Za takim stanowiskiem przemawiają następujące argumenty:

Wnioskodawca nabył licencje do oprogramowania S. oraz oprogramowania P. stanowiące odrębne wartości niematerialne i prawne w rozumieniu ustawy o CIT, podlegające amortyzacji podatkowej,
oprogramowanie S. oraz oprogramowanie P. można uznać za nowe technologie w rozumieniu art. 18b ust. 1 i 2 ustawy o CIT – zakładając, że zostanie to potwierdzone w opiniach wydanych przez niezależną od Spółki jednostkę naukową (potwierdzających, że obydwa Systemy komputerowe są stosowane na świecie nie dłużej niż 5 ostatnich lat oraz że ich rozwiązania umożliwią Spółce wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług),
Spółka skapitalizuje do wartości początkowej obu licencji do Systemów komputerowych koszty dotyczące ich wdrożenia, zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy o CIT,
koszty dotyczące wdrożenia każdego oprogramowania zostały zapłacone przez Spółkę we wskazanych w stanie faktycznym latach.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Spółki, opisane w stanie faktycznym wydatki wdrożeniowe stanowią element kosztów nabycia nowych technologii w rozumieniu przepisów ustawy o CIT.

W konsekwencji, Spółka będzie uprawniona do skorzystania z ulgi podatkowej, o której mowa w art. 18b ustawy o CIT w stosunku do wydatków poniesionych na nabycie usług wdrożeniowych dotyczących oprogramowania S. oraz oprogramowania P., które zostaną skapitalizowane do wartości początkowej każdego oprogramowania, przy założeniu otrzymania odrębnej dla każdej licencji do Systemu komputerowego opinii niezależnej jednostki naukowej potwierdzającej jej innowacyjność.

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 12 czerwca 2012 r., sygn. IPTPB3/423-100/12-3/KJ,

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 maja 2012 r., sygn. IPPB5/423-100/12-4/AM,

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 24 kwietnia 2012 r., sygn. IPTPB3/423-36/12-2/MF,

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 marca 2012 r., sygn. ILPB31423-1/12-3/MM,

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 listopada 2008 r., sygn. ILPB3/423-513/08-3/HS.

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości wskazanego powyżej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm., dalej: updop), od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

Stosownie do art. 18b ust. 2, za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615).

Przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz korzystanie z tych praw (art. 18b ust. 2a updop).

Prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia (art. 18b ust. 3 ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 18b ust. 4 ustawy, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 4 w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji (art. 18b ust. 5).

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 4 i 5. W sytuacji gdy podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (art. 18b ust. 6).

Co istotne, odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty ustalonej zgodnie z ust. 4 i 5 (art. 18b ust. 7 ustawy).

Stosownie natomiast do art. 18b ust. 8 tej ustawy, podatnik traci prawo do odliczeń związanych z nabyciem nowej technologii, jeżeli przed upływem trzech lat podatkowych licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

udzieli w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii; nie dotyczy to przeniesienia prawa w wyniku przekształcenia formy prawnej oraz łączenia lub podziału dotychczasowych przedsiębiorców – dokonywanych na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych, albo
zostanie ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku, lub zostanie postawiony w stan likwidacji, albo
otrzyma zwrot wydatków na tę technologię w jakiejkolwiek formie.

W razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 8, podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym składanym za rok, w którym wystąpiły te okoliczności, do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dokonanych odliczeń, do których utracił prawo, a w razie poniesienia straty – do jej zmniejszenia o tę kwotę. W przypadku, o którym mowa w ust. 8 pkt 3, kwotę odliczeń, do której podatnik utracił prawo, określa się proporcjonalnie do udziału zwróconych wydatków w wartości początkowej nowej technologii (art. 18b ust. 9).

Przedmiotem wątpliwości zgłoszonych przez Spółkę we wniosku jest kwestia:

czy Spółka będzie uprawniona do skorzystania z ulgi podatkowej, o której mowa w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do wydatków poniesionych na nabycie Systemów komputerowych: S. i P., uwzględnionych w ewidencji WNiP Spółki (pytanie nr 1), oraz

czy Spółka będzie uprawniona do skorzystania z ulgi podatkowej, o której mowa w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w stosunku do wydatków poniesionych na nabycie usług wdrożeniowych dotyczących Systemów komputerowych: S. i P., które zostaną skapitalizowane przez Spółkę do ich wartości początkowej w drodze odpowiednich korekt w ewidencji WNiP Spółki (pytanie nr 2)

– przy założeniu otrzymania odrębnej dla oprogramowania S. oraz oprogramowania P. opinii niezależnej jednostki naukowej potwierdzającej ich innowacyjność.

W ocenie Spółki jest ona uprawniona do skorzystania z ulgi podatkowej, o której mowa w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tzn. przysługuje jej prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania 50% wydatków poniesionych w związku z nabyciem oprogramowania S. oraz P., jak również 50% wydatków poniesionych na nabycie usług wdrożeniowych dotyczących oprogramowania S. oraz P., przy założeniu otrzymania odrębnej, dla każdej licencji do oprogramowania, opinii niezależnej jednostki naukowej potwierdzającej jego innowacyjność.

Organ podatkowy nie zgadza się ze stanowiskiem Spółki.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że Spółka poniosła wydatki na nabycie i wdrożenie systemów komputerowych, obejmujące wydatki na zakup licencji do oprogramowania komputerowego S. i P. (zwane łącznie Systemami komputerowymi) oraz wydatki na zakup usług informatycznych niezbędnych do wdrożenia oprogramowania S. i P. (dalej: koszty wdrożenia S. i P.).

W celu wdrożenia Systemów komputerowych, Wnioskodawca poniósł koszty zakupu usług informatycznych (m.in. usług analityczno – projektowych, adaptacyjnych, programistycznych, usług konfiguracji i instalacji, dostosowania istniejących w jednostce procedur, testowania, wprowadzenia ewentualnych poprawek, wsparcia intelektualnego i technicznego przy realizacji procesu wdrażania w Spółce) mających na celu dostosowanie Systemów komputerowych do procesów biznesowych Spółki. Wydatki na zakup usług wdrożeniowych dotyczących oprogramowania S. zostały zapłacone przez Spółkę w roku 2011. Z kolei zapłata wydatków z tytułu usług wykonanych w związku z wdrożeniem oprogramowania P. została dokonana w 2011 oraz 2012 roku.

Z uwagi na złożoność procesu wdrożenia oraz konieczność przeprowadzenia odpowiednich prac informatycznych, implementacja Systemów komputerowych została zrealizowana w okresie począwszy od ich nabycia do momentu wprowadzenia do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych (dalej: ewidencja WNIP) Spółki. Zakupiona przez Spółkę licencja S. została oddana do używania i wprowadzona do ewidencji WNiP Spółki w 2011 roku, z kolei licencja P. w roku 2012.

Jak wskazano wyżej, ustawodawca dopuścił możliwość odliczenia wydatków na nabycie nowych technologii, które zostały poczynione w roku poprzedzającym rok, w którym podatnik wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jedynie w sytuacji dokonania przez podatnika przedpłat (zadatków) na poczet wydatków, o których mowa w art. 18b ust. 4 updop. Wynika to wprost z literalnego brzmienia przepisu art. 18b ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Natomiast, w zdarzeniu przyszłym rozpatrywanej sprawy, Spółka poniosła wydatki na nabycie oprogramowania S. i P., odpowiednio w 2010 r. oraz w 2011 r., zaś ich wprowadzenie do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki miało miejsce, odpowiednio w 2011 r. oraz w 2012 r. Zatem, należy podkreślić, że Spółka poniosła wydatki na nabycie oprogramowania S. i P. w roku poprzedzającym rok wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji pojęć „zadatek” czy „przedpłata”. Definicji takich nie zawierają również inne ustawy podatkowe ani akty wykonawcze do nich. W konsekwencji, w celu ustalenia znaczenia pojęcia „zadatek” oraz „przedpłata” należy sięgnąć do ich definicji słownikowej. Zgodnie ze „Słownikiem Języka Polskiego” PWN (Wydawnictwo Naukowe PWN – Warszawa 1996) „zadatek” jest to suma pieniędzy dawana przy zawieraniu umowy w celu zapewnienia jej wykonania (zaliczka na poczet należności), natomiast „przedpłata” to określona suma pieniędzy wpłacana regularnie, w ustalonych terminach, w celu zapewnienia sobie otrzymania jakiegoś towaru.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Spółka w 2010 roku dokonała zapłaty wynagrodzenia za udzielenie praw do licencji na oprogramowanie S. zaś w 2011 roku na oprogramowanie P., to oznacza to, że właśnie w tym roku poniosła koszty nabycia nowej technologii. Zarówno, dokonana w 2010 roku zapłata za oprogramowanie S. jak i w 2011 roku zapłata za oprogramowanie P., nie była zaliczką na poczet należności ani też nie była przedpłatą w celu zapewnienia sobie otrzymania obu oprogramowań. Ponieważ zarówno rok 2010, jak i rok 2011 poprzedzał rok wprowadzenia tych oprogramowań do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki (oprogramowanie S. wprowadzono w 2011 r., natomiast P. w 2012 r.), oznacza to w rezultacie, że kwota zapłacona w 2010 r. za oprogramowanie S. jak i kwota zapłacona w 2011 r. za oprogramowanie P., i nie mająca charakteru przedpłaty czy zadatku – nie może być uwzględniona w odliczeniu z tytułu nabycia nowej technologii.

Z racji tego, że Systemy komputerowe (S. i P.) nie spełniają kryteriów uznania ich za nową technologię, to również, zdaniem Organu, poniesione w 2011 r. na oprogramowanie S. jak również w 2011 r. oraz w 2012 r. na oprogramowanie P., wydatki na zakup usług wdrożeniowych tych systemów, nie mogą być odliczone od podstawy opodatkowania. Jak już wyżej wskazano, zgodnie z przepisami art. 18b ust. 4 updop podstawę odliczenia stanowią wydatki na nabycie nowej technologii, a konkretnie kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z kolei, zgodnie z art. 16g ust. 14 updop, wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw.

W myśl art. 16g ust. 3 ww. ustawy za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Słusznie zauważyła Spółka, że do wartości początkowej WNiP zalicza się cenę nabycia, przy czym cena nabycia jest definiowana jako kwota należna zbywcy powiększona o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania WNiP do używania.

W definicji ceny nabycia, wskazanej w art. 16g ust. 3 updop, zostały wymienione przykładowe rodzaje kosztów poniesionych do dnia przekazania wartości niematerialnych i prawnych do używania, które powinny zostać zaliczone do wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych. Należy zauważyć, że katalog kosztów wymienionych we wskazanym przepisie, nie ma charakteru zamkniętego, na co wskazuje zwrot „w szczególności”. W konsekwencji może on obejmować również inne koszty, nie wymienione w art. 16g ust. 3 updop, które będą miały wpływ na wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli koszty te będą związane z jej nabyciem oraz zostaną poniesione do dnia jej przekazania do używania. Tym niemniej, w ocenie organu, skoro w rozpatrywanej sprawie, cena za nabycie nowych technologii (kwota należna zbywcy), stanowiąca podstawowy element kalkulacyjny wartości początkowej licencji na Systemy komputerowe S. i P., została uiszczona, odpowiednio w 2010 r. i 2011 r., i nie może być z powodów wskazanych powyżej odliczona od podstawy opodatkowania – to także i inne koszty poniesione na wdrożenie oprogramowania S. w 2011 r. jak i na wdrożenie oprogramowania P. w 2011 r. oraz w 2012 r., które ewentualnie mogłyby wpływać na wartość początkową tych licencji stanowiących nowe technologie, nie mogą być rozważane w kategorii wydatków podlegających odliczeniu z tytułu tzw. ulgi technologicznej.

Podsumowując, w odpowiedzi na postawione przez Spółkę pytania należy stwierdzić, że w świetle obowiązujących rozwiązań prawnych:

Spółka nie będzie uprawniona do skorzystania z ulgi podatkowej, o której mowa w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do wydatków poniesionych na nabycie obu Systemów komputerowych: S. i P. – uwzględnionych w ewidencji WNiP Spółki (pytanie nr 1), oraz

Spółka nie będzie uprawniona do skorzystania z ulgi podatkowej, o której mowa w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w stosunku do wydatków poniesionych na nabycie usług wdrożeniowych dotyczących obu Systemów komputerowych: S .i P., które zostaną skapitalizowane przez Spółkę do ich wartości początkowej w drodze odpowiednich korekt w ewidencji WNiP Spółki

– bez względu na fakt otrzymania przez Spółkę odrębnej dla oprogramowania S. oraz oprogramowania P. opinii niezależnej jednostki naukowej potwierdzającej ich innowacyjność.

W tym stanie rzeczy stanowisko Spółki co do postawionych pytań uznaje się za nieprawidłowe.

Końcowo tytułem uzupełnienia dodać należy, że będące przedmiotem niniejszej sprawy odliczenie z tytułu nabycia nowych technologii niewątpliwie należy do kategorii przywilejów podatkowych, obejmujących wszelkie ulgi w spłacie należności podatkowych, zwolnienia od podatków, odliczenia, itp. mechanizmy zmniejszające obciążenia podatkowe.

Przepisy ustanawiające tego rodzaju przywileje należy wykładać ściśle, zgodnie z treścią tych przepisów, a więc stosując ich literalną wykładnię, która ma prymat przed innymi rodzajami wykładni. Nie wyklucza to korzystania z innych metod wykładni, ale tylko wówczas, gdy zastosowanie wykładni językowej nie pozwala ustalić jednoznacznej treści normy prawnej. W tym kontekście podkreślenia wymaga, że art. 18b updop – w zakresie, jakiego dotyczy niniejsza sprawa przedstawiona przez Spółkę – nie budzi wątpliwości.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że nie ma powodów, aby określonej przez ustawodawcę podstawie ustalenia wielkości odliczenia (art. 18b ust. 4 updop) i czasu tego odliczenia czy też momentu, w którym winno ono nastąpić (art. 18b ust. 5 updop) – w sposób precyzyjny – na potrzeby prawnopodatkowe na gruncie updop nadawać inne, szersze znaczenie jak oczekiwała Spółka. Tym bardziej, że ustawodawca jednoznacznie kwestie te uregulował.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnych indywidualnych sprawach, więc zawartego w nich stanowiska organu podatkowego nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin