2014.08.22 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-694/14-2/MPe
z 22 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2014 r. (data wpływu 16 czerwca 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z wykorzystywaniem pojazdów specjalnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 czerwca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z wykorzystywaniem pojazdów specjalnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest przedsiębiorstwem, którego podstawowym przedmiotem działalności jest sprzedaż i dystrybucja energii elektrycznej, sprzedaż oleju napędowego oraz, świadczenie usług elektroenergetycznych. Spółka posiada nabyte na własność lub użytkowane na podstawie umów leasingu pojazdy takie między innymi jak: agregat elektryczny/spawalniczy, do prac wiertniczych, koparka, koparko-spycharka, ładowarka, podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych, żuraw samochodowy.

W przyszłości Spółka zamierza również nabywać na własność lub użytkować na podstawie umów leasingu pojazdy takie między innymi jak: agregat elektryczny/spawalniczy, do prac wiertniczych, koparka, koparko-spycharka, ładowarka, podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych, żuraw samochodowy.

Do niektórych z ww. pojazdów specjalnych Spółka nie posiada lub nie będzie posiadać świadectw homologacji lub posiada lub będzie posiadać świadectwa homologacji, z których nie wynika lub nie będzie wynikać, w sposób jednoznaczny, że jest to pojazd taki jak: agregat elektryczny/spawalniczy, do prac wiertniczych, koparka, koparko-spycharka, ładowarka, podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych, żuraw samochodowy lub posiada lub będzie posiadać niekompletnie sporządzone świadectwa homologacji, np. niezawierające wszystkich danych pojazdu specjalnego.

Mogła lub może zaistnieć też taka sytuacja, że pojazdy samochodowe nabyte na własność lub użytkowane na podstawie umów leasingu przez Spółkę nie były lub nie będą pojazdami takimi jak: agregat elektryczny/spawalniczy, do prac wiertniczych, koparka, koparko-spycharka, ładowarka, podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych, żuraw samochodowy, lecz po zmodyfikowaniu przez podmiot uprawniony, nie będący producentem pojazdu, pojazdy te są lub będą pojazdami takimi jak: agregat elektryczny/spawalniczy, do prac wiertniczych, koparka, koparko-spycharka, ładowarka, podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych, żuraw samochodowy.

Po dokonaniu zmian w ww. pojazdach samochodowych świadectwa homologacji nie określają lub nie będą już określały rzeczywistego stanu technicznego (faktycznych parametrów technicznych) tych pojazdów.

Spółka do ww. pojazdów posiada lub będzie posiadała dowody rejestracyjne, z których wynika lub będzie wynikać, że są to pojazdy takie jak; agregat elektryczny/spawalniczy, do prac wiertniczych, koparka, koparko-spycharka, ładowarka, podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych, żuraw samochodowy, uprawniające do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego od wszystkich wydatków.

Nabyte na własność lub użytkowane do tej pory na podstawie umów leasingu ww. pojazdy lub nabywane w przyszłości na własność lub leasingowane ww. pojazdy, są i będą wykorzystywane przez Spółkę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, związanych z działalnością gospodarczą Spółki.

Spółka zamierza odliczać 100% podatku VAT naliczonego związanego z zakupami ww. pojazdów opierając na dowodach rejestracyjnych tych pojazdów oraz z zakupami do ww. pojazdów (przykładowo paliwo, serwis, myjnia, części).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w przypadku nieposiadania przez Spółkę świadectwa homologacji potwierdzającego, że pojazd jest pojazdem specjalnym, o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 3 ustawy o VAT lub posiadania niekompletnie sporządzonego świadectwa homologacji (brak wszystkich danych pojazdu specjalnego), a posiadania dowodu rejestracyjnego potwierdzającego, że pojazd jest pojazdem specjalnym, o którym mowa w ww. przepisie, Spółka jest uprawniona do odliczania 100% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wszystkie zakupy dotyczące tych pojazdów?
Czy w przypadku dokonania przez podmiot uprawniony modyfikacji pojazdu samochodowego, dowód rejestracyjny potwierdzający, że pojazd jest pojazdem specjalnym, o którym mowa w ww. przepisie, uprawnia Spółkę do odliczania 100% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wszystkie zakupy dotyczące tych pojazdów specjalnych?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z pkt 1 ust. 2 art. 86 ustawy o VAT wynika, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi;

Zgodnie z pkt 1 ust. 1 art. 86a ustawy o VAT w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

W myśl ust. 2 art. 86a ustawy o VAT do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Jednocześnie, jak stanowi ust. 3 art. 86a ustawy o VAT przepis ograniczający prawo do odliczania jedynie 50% podatku VAT naliczonego nie ma zastosowania:

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Zgodnie z ust. 4 art. 86a ustawy o VAT pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W myśl ust. 9 art. 86a ustawy o VAT do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:
1. klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
2. z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;
pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:
1. agregat elektryczny/spawalniczy,
2. do prac wiertniczych,
3. koparka, koparko-spycharka,
4. ładowarka,
5. podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,
6. żuraw samochodowy

- jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Jak stanowi pkt 2 ust. 10 art. 86a ustawy o VAT spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 pkt 3 stwierdza się na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Zgodnie z art. 71 ust. 1 Prawa o ruchu drogowym, dokumentem stwierdzającym dopuszczenie do ruchu pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, pojazdu wolnobieżnego wchodzącego w skład kolejki turystycznej, motoroweru lub przyczepy jest dowód rejestracyjny albo pozwolenie czasowe.

Biorąc pod uwagę treść ww. przepisów, w ocenie Spółki dokumentem, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 3 ustawy o VAT potwierdzającym, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym, który uzyskał dopuszczenie do ruchu drogowego, jest również dowód rejestracyjny pojazdu.

W przypadku nie posiadania przez Spółkę świadectwa homologacji potwierdzającego, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym, o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 3 ustawy o VAT lub posiadania niekompletnie sporządzonego świadectwa homologacji (brak wszystkich danych pojazdu specjalnego) i jednoczesnego posiadania dowodu rejestracyjnego potwierdzającego, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym, o którym mowa w ww. przepisie, Spółka jest uprawniona do odliczania 100% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakupy dotyczące pojazdów specjalnych oraz zakupy dotyczące tych pojazdów.

W przypadku modyfikacji pojazdu samochodowego, dokumentem, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 3 ustawy o VAT potwierdzającym, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym, który uzyskał dopuszczenie do ruchu, również powinien być dowód rejestracyjny pojazdu. A zatem, dowód rejestracyjny potwierdzający, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym, o którym mowa w ww. przepisie, uprawnia Spółkę do odliczania 100% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakupy do tych pojazdów specjalnych.

Podsumowując, niezależnie od faktu, czy:

pojazd został pierwotnie wyprodukowany, jako specjalny i wydany Spółce (w ramach umowy sprzedaży, leasingu lub innej o podobnym charakterze) bez homologacji lub też z niepełną homologacją, czy też
pojazd został zmodyfikowany przez podmiot uprawniony, niebędący producentem, i dopiero po modyfikacji uzyskał status pojazdu specjalnego (homologacja nie odzwierciedla rzeczywistego technicznego stanu pojazdu),

każdorazowo, jeśli Spółka posiada dowód rejestracyjny, w którym uwidoczniono, że pojazd jest pojazdem specjalnym o konkretnym przeznaczeniu, Spółka ma prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego od każdego z wydatków związanych z takim pojazdem specjalnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Od dnia 1 stycznia 2014 r. kwestie dotyczące zasad odliczania i rozliczania na gruncie podatku VAT wydatków dotyczących samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy.

Z dniem 1 kwietnia 2014 r. na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), zwanej dalej „ustawą nowelizujacą”, przepis art. 86a uległ zmianie.

W myśl art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r. ) w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 2 ustawy o VAT do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Ww. przepisy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków, m.in. z tytułu nabycia, leasingu, zakupu paliw do napędu, czy też innych wydatków eksploatacyjnych dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczajacej 3,5 tony, przeznaczonych do użytku „mieszanego”, tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

Stosownie do art. 86a ust. 3 ustawy o VAT przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne (art. 86a ust. 4 ustawy o VAT).

W myśl art. 86a ust. 9 ustawy do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:
1. klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
2. z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;
pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:
1. agregat elektryczny/spawalniczy,
2. do prac wiertniczych,
3. koparka, koparko-spycharka,
4. ładowarka,
5. podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,
6. żuraw samochodowy

- jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Jak stanowi pkt 2 ust. 10 art. 86a ustawy spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 pkt 3 stwierdza się na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Na podstawie art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Z 2012 r. poz. 1137 z późn. zm.), przez „pojazd specjalny” należy rozumieć pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

Zgodnie z art. 71 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym, dokumentem stwierdzającym dopuszczenie do ruchu pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, pojazdu wolnobieżnego wchodzącego w skład kolejki turystycznej, motoroweru lub przyczepy jest dowód rejestracyjny albo pozwolenie czasowe.

Jednocześnie należy zauważyć, że stosownie do art. 12 ust. 1 „ustawy nowelizującej”, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

samochodów osobowych;
innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczajacej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
1. 1 – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
2. 2 – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niz 493 kg,
3. 3 lub więcej – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ww. ustawy).

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Spółka posiada nabyte na własność lub użytkowane na podstawie umów leasingu pojazdy takie jak: agregat elektryczny/spawalniczy, do prac wiertniczych, koparka, koparko-spycharka, ładowarka, podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych, żuraw samochodowy. W przyszłości Spółka zamierza również nabywać na własność lub użytkować na podstawie umów leasingu wskazane powyżej pojazdy. Do niektórych z ww. pojazdów specjalnych Spółka nie posiada lub nie będzie posiadać świadectw homologacji lub posiada lub będzie posiadać świadectwa homologacji, z których nie wynika lub nie będzie wynikać, w sposób jednoznaczny, że jest to pojazd specjalny lub posiada lub będzie posiadać niekompletnie sporządzone świadectwa homologacji, np. niezawierające wszystkich danych pojazdu specjalnego. Mogła lub może zaistnieć też taka sytuacja, że pojazdy samochodowe nabyte na własność lub użytkowane na podstawie umów leasingu przez Spółkę nie były lub nie będą pojazdami takimi jak: agregat elektryczny/spawalniczy, do prac wiertniczych, koparka, koparko-spycharka, ładowarka, podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych, żuraw samochodowy, lecz po zmodyfikowaniu przez podmiot uprawniony, nie będący producentem pojazdu, pojazdy te są lub będą pojazdami specjalnymi wymienionymi powyżej. Po dokonaniu zmian w ww. pojazdach samochodowych świadectwa homologacji nie określają lub nie będą już określały rzeczywistego stanu technicznego (faktycznych parametrów technicznych) tych pojazdów. Spółka do ww. pojazdów posiada lub będzie posiadała dowody rejestracyjne, z których wynika lub będzie wynikać, że są to pojazdy takie jak: agregat elektryczny/spawalniczy, do prac wiertniczych, koparka, koparko-spycharka, ładowarka, podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych, żuraw samochodowy, uprawniające do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego od wszystkich wydatków. Nabyte na własność lub użytkowane do tej pory na podstawie umów leasingu ww. pojazdy lub nabywane w przyszłości na własność lub leasingowane ww. pojazdy, są i będą wykorzystywane przez Spółkę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, związanych z działalnością gospodarczą Spółki.

Wątpliwości Wnioskodawcy przedstawione w niniejszym wniosku dotyczą tego czy w przypadku nieposiadania przez Spółkę świadectwa homologacji potwierdzającego, że pojazd jest pojazdem specjalnym, o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 3 ustawy o VAT lub posiadania niekompletnie sporządzonego świadectwa homologacji (brak wszystkich danych pojazdu specjalnego), a posiadania dowodu rejestracyjnego potwierdzającego, że pojazd jest pojazdem specjalnym, o którym mowa w ww. przepisie, Spółka jest uprawniona do odliczania 100% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wszystkie zakupy dotyczące tych pojazdów oraz czy pełne prawo do odliczenia podatku przysługiwało będzie w przypadku dokonania przez podmiot uprawniony modyfikacji pojazdu samochodowego, gdzie dowód rejestracyjny będzie potwierdzał, że pojazd jest pojazdem specjalnym.

W świetle przedstawionych okoliczności sprawy i przywołanych przepisów należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługiwać będzie pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z posiadaniem i użytkowaniem pojazdów specjalnych, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 3 ustawy niezależnie od faktu czy pojazd taki został pierwotnie wyprodukowany, jako specjalny i wydany Spółce bez homologacji lub też z niepełną homologacją, czy też pojazd specjalny został zmodyfikowany przez podmiot uprawniony, niebędący producentem, i dopiero po modyfikacji uzyskał status pojazdu specjalnego, jeśli Spółka posiada dowód rejestracyjny, w którym uwidoczniono, że pojazd jest pojazdem specjalnym, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 3 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin