2014.07.22 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-1422/11/14-7/S/ISZ
z 22 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów – po uwzględnieniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 grudnia 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 1122 (data wpływu orzeczenia prawomocnego – 19 maja 2014 r.) - stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2011 r. (data wpływu 22 września 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 lipca 2014 r. (data wpływu 11 lipca 2014 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 26 czerwca 2014 r. (skutecznie doręczone w dniu 2 lipca 2014 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

stawki podatku dla usług wstępnej likwidacji szkód, oraz likwidacji szkód majątkowych i likwidację szkód komunikacyjnych, przy czym usługa likwidacji szkód stanowić będzie odrębną całość od momentu przyjęcia zgłoszenia, do momentu przygotowania decyzji o wypłacie odszkodowania - jest prawidłowe.
stawki podatku dla czynności w zakresie ustalenia wysokości wartości szkód na podstawie umowy z podmiotem działającym w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2011 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług wstępnej likwidacji szkód, oraz likwidacji szkód majątkowych i likwidację szkód komunikacyjnych (przy czym usługa likwidacji szkód stanowić będzie odrębną całość od momentu przyjęcia zgłoszenia, do momentu przygotowania decyzji o wypłacie odszkodowania) oraz w zakresie stawki podatku dla czynności w zakresie ustalenia wysokości wartości szkód na podstawie umowy z podmiotem działającym w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 9 lipca 2014 r., złożonym w dniu 9 lipca 2014 r. (data wpływu 11 lipca 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 26 czerwca 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza wykonywać czynności ubezpieczeniowe w imieniu i na rzecz zakładów ubezpieczeń. Przedmiotowe czynności obejmować będą wstępną likwidację szkody, likwidację szkód majątkowych oraz likwidację szkód komunikacyjnych. Przedmiotowe usługi świadczone są w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń, na podstawie bezpośredniego pełnomocnictwa lub na podstawie umowy z zakładem ubezpieczeń. Usługa likwidacji szkód stanowić będzie odrębną całość od momentu przyjęcia zgłoszenia, do momentu przygotowania decyzji o wypłacie odszkodowania.

Wnioskodawca ma zamiar również wykonywać czynności w zakresie ustalenia wysokości wartości szkód na podstawie umowy z podmiotem działającym w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń. W takim przypadku, Wnioskodawca występować będzie jako podwykonawca, działając w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń na podstawie subpełnomocnictwa.

W uzupełnieniu z dnia 9 lipca 2014 r. (data wpływu 11 lipca 2014 r.) dodano, że w ramach wstępnej likwidacji szkody wykonywane są przez Wnioskodawcę następujące usługi:

przyjęcie zlecenia od Towarzystwa Ubezpieczeniowego na wstępną likwidację, po zgłoszeniu roszczenia Poszkodowanego z polisy ubezpieczeniowej;
wstępna analiza zgłoszonego roszczenia pod kątem wykupionej polisy ubezpieczeniowej;
oględziny uszkodzonego mienia;
określenie charakteru uszkodzeń przedmiotu szkody;
określenie kwalifikacji uszkodzeń przedmiotu szkody;
zebranie dokumentacji potrzebnej w procesie likwidacji szkody;

na podstawie powyższych czynności dokonuje się:
analizy, czy powstała szkoda jest zdarzeniem ubezpieczeniowym;
wyliczenia bezspornej kwoty odszkodowania (kosztorys ofertowy);
weryfikacji kosztorysu naprawy dostarczonego przez Poszkodowanego lub pełnomocnika;
analizy i rekonstrukcji zdarzenia, czy nie zachodzi próba wyłudzenia odszkodowania (fraud);
przekazanie zgromadzonego materiału do Towarzystwa Ubezpieczeniowego.

Analizując przedmiotowe usługi z punktu widzenia możliwości ich zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 13 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. nr 54, poz. 535 ze zm., dalej jako: „Ustawa VAT”) Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, iż w jego ocenie, usługi wstępnej likwidacji szkód świadczone w imieniu i na rzecz ubezpieczyciela (w zakresie opisanym powyżej) mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 13 tejże Ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, analiza przedstawionego powyżej zakresu usług „wstępnej likwidacji szkody”, prowadzi do wniosku, iż powinny być one traktowane jako pewna dająca się wyodrębnić całość - tj. likwidacja szkody (co potwierdza chociażby możliwość zlecenia ich wykonania podmiotowi innemu niż zakład ubezpieczeń oraz ich umownego wyodrębnienia w ramach zlecenia). Czynności te, odrębnie i wszystkie razem, są właściwe usłudze likwidacji szkody, która jest niezbędna do wykonania usługi ubezpieczenia. Bez świadczenia tych usług nie byłoby możliwe świadczenie usług ubezpieczeniowych.

Jak już wielokrotnie zostało podkreślane w toku niniejszego postępowania, likwidacja szkody stanowi usługę charakterystyczną dla działalności ubezpieczeniowej, gdyż gwarantuje ona realizację świadczenia przysługującego ubezpieczonemu. Jest ona przy tym nierozerwalna i ściśle związana z zapewnianą przez ubezpieczycieli ochroną ubezpieczeniową. Ponadto wskazane usługi, z perspektywy klienta stanowią niepodzielną całość.

W świetle art. 43 ust. 13 Ustawy VAT należy przyjąć, że czynności wskazane w ramach wstępnej likwidacji szkód stanowią element usługi ubezpieczeniowej, a zatem są czynnościami, które wchodzą w skład usług ubezpieczeniowych świadczonych przez zakład ubezpieczeń na rzecz ubezpieczonego, będąc tym samym świadczeniem realizowanym w przypadku wystąpienia określonego zdarzenia ubezpieczeniowego i mają charakter właściwy dla usług ubezpieczenia. Enumeratywnie wskazane czynności wstępnej likwidacji szkód posiadają typowe cechy usługi ubezpieczenia i tym samym są koniecznie, potrzebne w celu prawidłowej realizacji umowy ubezpieczenia, jak również są nierozerwalnie i ściśle związane z zapewnianą przez ubezpieczycieli ochroną ubezpieczeniową. Tym samym świadczenia Wnioskodawcy wykonywane na rzecz klientów zakładów ubezpieczeń pozwalają tym ostatnim, na wywiązanie się z ich zobowiązań wynikających z zawartych umów ubezpieczenia.

Wnioskodawca pragnie dodatkowo wskazać, iż przeprowadzenie procesu likwidacyjnego wskazanego art. 16 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 2010 r., Nr 11, poz. 66 ze zm., dalej: „ustawa o działalności ubezpieczeniowej”) stanowi jedno ze świadczeń, do jakich zobligowany jest ubezpieczyciel w ramach stosunku ubezpieczenia (jako obowiązek ubezpieczyciela). Wspomniany obowiązek może przy tym, stosownie do art. 3 ust. 6 ww. ustawy o działalności ubezpieczeniowej, powierzyć innemu podmiotowi, a czynności wykonywane przez te podmioty traktowane są tak jak czynności ubezpieczeniowe o ile wykonywane są w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń (co ma miejsce w omawianym przypadku). Należy zwrócić uwagę na fakt, że aby ubezpieczony mógł otrzymać odszkodowanie (będące świadczeniem przysługującym mu zgodnie z umową ubezpieczenia), niezbędne jest ustalenie, czy nastąpiło zdarzenie objęte tą umową, jaki jest rozmiar szkody i jaka w związku z tym powinna być wysokość świadczenia. Czynności te mieszczą się w zakresie przedstawionej w niniejszym uzupełnieniu wstępnej likwidacji szkód, wykonywanych przez Wnioskodawcę.

Wobec powyższego należy przyjąć, że opisane usługi wstępnej likwidacji szkód stanowią część usługi ubezpieczeniowej, jako niezbędny, specyficzny i istotny element do właściwego jej wykonania, wpisujący się w ciąg czynności, które z perspektywy klienta zakładu ubezpieczeń, traktowane są jako fragment świadczonej (przez ów zakład ubezpieczeń) usługi ubezpieczeniowej.

Tym samym, nie ulega wątpliwości, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi wstępnej likwidacji szkód, które powierza mu do wykonania zakład ubezpieczeń, a których spodziewa się klient w razie zajścia zdarzenia przewidzianego w umowie z tym zakładem, stanowią odrębną całość, będąc jednocześnie elementem zwolnionej usługi ubezpieczenia, jak również są właściwe i niezbędne dla prawidłowego wykonania usługi ubezpieczenia do których zobowiązane są zakłady ubezpieczeń. Tym samym wymienione na wstępie czynności wstępnej likwidacji szkód kwalifikują się do objęcia ich zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 13 Ustawy VAT.

Powyższy pogląd Wnioskodawcy jest również zbieżny ze stanowiskiem zaprezentowanym przez Ministra Finansów w Interpretacji Ogólnej z dnia 20 lipca 2012 r., nr PT1/033/1/2/EFU/2012/PT-304.

We wskazanej Interpretacji Ogólnej Minister Finansów zauważył, iż: „niektóre czynności wykonywane w ramach procesu likwidacji szkód, określane ogólnie pojęciem „rozpatrywania roszczeń”, które sprowadzają się w istocie do weryfikacji informacji wynikających z dokumentacji dotyczącej zaistniałego zdarzenia objętego ubezpieczeniem (a więc np. dokonanej wyceny szkody, raportu z lustracji miejsca wypadku itp.) z zapisami polisy ubezpieczeniowej, prowadzonej w celu upewnienia się, czy posiadacz polisy ma prawo do składanego roszczenia / w jakiej kwocie ubezpieczyciel może uznać to roszczenie, mogą korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 13 ustawy, wypełniają bowiem warunki określone w tym przepisie.”

Wnioskodawca pragnie dodatkowo wskazać, iż argumentacja zaprezentowana w niniejszym piśmie odnośnie zwolnienia czynności opisanych powyżej (określanych przez Wnioskodawcę jako wstępna likwidacja szkody) znajduje aprobatę w stanowiskach prezentowanych w orzecznictwie sądów administracyjnych, przykładowo w ostatnim wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 maja 2014 r. (sygn. akt. I FSK 856/13).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wykonywane przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz zakładów ubezpieczeń czynności ubezpieczeniowe, opisane w niniejszym wniosku, stanowią usługi zwolnione z podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonywane przez niego w imieniu i na rzecz zakładów ubezpieczeń czynności ubezpieczeniowe stanowią usługi zwolnione z podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust 1 pkt 37 Ustawy o VAT, zwolnieniu z podatku VAT podlegają usługi ubezpieczeniowe. Jako, że Ustawa o VAT nie zawiera definicji usług ubezpieczeniowych, należy zatem sięgnąć do przepisów ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 2010 r. Nr 11, poz. 66 z późn. zm., dalej: „ustawa o działalności ubezpieczeniowej”). Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o działalności ubezpieczeniowej przez działalność ubezpieczeniową rozumie się wykonywanie czynności ubezpieczeniowych związanych z oferowaniem i udzielaniem ochrony na wypadek ryzyka wystąpienia skutków zdarzeń losowych. W art. 3 ust. 3 — 5 ustawy o działalności ubezpieczeniowej Ustawodawca wskazał katalog czynności ubezpieczeniowych, o których mowa we wspomnianym art. 3 ust.1. W tym zakresie Wnioskodawca pragnie wskazać, iż zgodnie z art. 3 ust. 5 czynnościami ubezpieczeniowymi są także następujące czynności, jeżeli są wykonywane przez zakład ubezpieczeń:

ustalanie przyczyn i okoliczności zdarzeń losowych;
ustalanie wysokości szkód oraz rozmiaru odszkodowań oraz innych świadczeń należnych uprawnionym z umów ubezpieczenia lub umów gwarancji ubezpieczeniowych;
ustalanie wartości przedmiotu ubezpieczenia;
czynności zapobiegania powstawaniu albo zmniejszeniu skutków wypadków ubezpieczeniowych lub finansowanie tych działań z funduszu Prewencyjnego.

Jednocześnie, art. 3 ust. 6 ustawy o działalności ubezpieczeniowej wprost wskazuje, iż zakład ubezpieczeń może zlecać wykonanie czynności, o których mowa w ust. 4 pkt 1-6 oraz ust. 5, innym podmiotom. Czynności, o których mowa w ust. 4 pkt 1-6 oraz ust. 5, wykonywane przez te podmioty są traktowane jak czynności ubezpieczeniowe w zakresie, w jakim są wykonywane w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń.

Nie ulega zatem wątpliwości, iż usługi wykonywane przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz zakładów ubezpieczeń stanowią czynności ubezpieczeniowe w rozumieniu art. 3 ust. 5 oraz ust.6. Wnioskodawca wskazuje iż postępowanie likwidacyjne stanowi element składowy działalności ubezpieczeniowej i jest terminem używanym dla określenia czynności ubezpieczyciela zmierzających do ustalenia odpowiedzialności z tytułu umowy ubezpieczenia. Ustawa o działalności ubezpieczeniowej definiuje te czynności jako postępowanie dotyczące ustalenia stanu faktycznego zdarzenia, zasadności zgłoszonych roszczeń i wysokości świadczenia (art. 16 ustawy o działalności ubezpieczeniowej).

W związku z powyższym Wnioskodawca, stoi na stanowisku, iż jeżeli wskazane wyżej czynności ubezpieczeniowe, w przypadku ich wykonywania przez zakłady ubezpieczeń, korzystają ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 Ustawy o VAT, jako element usługi ubezpieczeniowej, to również usługa likwidacji szkód, jako ich część składowa, niezbędna i właściwa dla usługi ubezpieczenia, wykonywana przez Wnioskodawcę, kwalifikuje się do zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 13 Ustawy o VAT.

Należy wskazać, iż usługi likwidacji szkód stanowią element usługi ubezpieczenia - są to usługi, do których zobowiązał się zakład ubezpieczeń i stanowią kolejny etap związany z objęciem ubezpieczeniem. Zgodnie z art. 3 ust. 6 ustawy o działalności ubezpieczeniowej zakład ubezpieczeniowy może zlecać wykonywanie określonych w ust. 4 pkt 1-6 oraz ust. 5 czynności innym podmiotom. Usługi likwidacji szkód, stanowią zatem element usługi ubezpieczeniowej, której wykonanie zakład ubezpieczeń może zlecić innym podmiotom.

Co więcej, usługi te wykonywane przez odrębny podmiot będą miały charakter samodzielny i będą stanowiły odrębną całość, istnieje bowiem możliwość wyodrębnienia ich własnego zakresu. Likwidacja szkody jest procesem stanowiącym odrębną całość -jej początku należy upatrywać w zgłoszeniu szkody, zakończenia zaś w realizacji świadczenia ubezpieczeniowego, jego odmowie i/lub prowadzeniu postępowania regresowego. Jako wyodrębniony w czasie i uregulowany przepisami powszechnie obowiązującego prawa zespół działań odpowiada treści art. 43 ust. 13 ustawy o VAT.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę są również niewątpliwie niezbędne do świadczenia usługi ubezpieczenia. Nie powinno budzić żadnych wątpliwości, iż prawidłowa realizacja usługi ubezpieczeniowej bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego nie jest możliwa. W każdym przypadku zaistnienia ubezpieczanego zdarzenia losowego zakład ubezpieczeń ma bowiem, po otrzymaniu zgłoszenia szkody, ustawowy (i wynikający ponadto z samej umowy ubezpieczenia) obowiązek przeprowadzenia takiego postępowania. Postępowanie likwidacyjne stanowi najważniejszy element procesu wykonywania przez zakład ubezpieczeń zawartej umowy ubezpieczenia, gdyż to właśnie w ramach tego postępowania realizowana jest podstawowa funkcja tej umowy, to jest efektywna ochrona ubezpieczeniowa (w postaci wypłaty odszkodowania).

Tym samym, usługa polegająca na wykonaniu, w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń, czynności ubezpieczeniowych w ramach postępowania likwidacyjnego, jest bez wątpienia niezbędna do prawidłowego (zgodnego z wymogami ustawy o działalności ubezpieczeniowej) wykonania usługi ubezpieczeniowej.

Pozostaje zatem do rozważenia kwestia spełnienia przez przedmiotowe usługi warunku „bycia właściwym” dla usług ubezpieczeniowych. Przepisy podatkowe nie definiują tego pojęcia. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (PWN), pojęcie „właściwy” ma następujące znaczenia:

„taki, jaki być powinien”
„charakterystyczny dla kogoś lub czegoś”
„zgodny z prawdą”
„stanowiący najważniejszą część czegoś”
„mający typowe cechy danego gatunku, grupy przedmiotów czy zjawisk”
prawniczo: „uprawniony do działania”.

W świetle powyższego, aby usługa mogła być uznana za „właściwą” dla prawidłowego wykonania usługi ubezpieczeniowej, powinna stanowić „naturalny” element szeroko rozumianego procesu wykonywania usługi ubezpieczeniowej. Usługi likwidacyjne są „właściwe” w rozumieniu analizowanego przepisu, gdyż stanowią część (niezbędną) postępowania likwidacyjnego w rozumieniu art. 16 ustawy o działalności ubezpieczeniowej, a jednocześnie są specyficzne dla usług ubezpieczeniowych (postępowanie likwidacyjne — w takim zakresie i w takim rozumieniu — nie stanowi i nie może stanowić elementu żadnej innej usługi). Jednocześnie, usługi likwidacji szkód, wykonywane przez Wnioskodawcę, stanowią czynności ubezpieczeniowe w rozumieniu art. 3 ust. 5 w związku z ust. 6.

Wnioskodawca pragnie w tym miejscu zaznaczyć, iż w przedmiotowej sytuacji nie ma znaczenia, iż wykonującym czynności ubezpieczeniowe będzie Wnioskodawca, nie zaś zakład. Dla klasyfikacji danej usługi jako zwolnionej nie ma bowiem znaczenia status wykonującego ją podmiotu, lecz ekonomiczny charakter usługi. Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż również intencją Ustawodawcy, który od 1 stycznia 2011 r. dokonał zmian przepisów ustawy VAT, było jak wynika z uzasadnienia zmian, oparcie zakresu zwolnień o ekonomiczny charakter danej usługi.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie europejskim. Przykładowo, TSUE w wyroku z dnia 5 czerwca 1997 r. sprawie C-2/95 TSUE stwierdził, że w przypadku relacji zachodzącej między świadczeniem głównym a świadczeniem pomocniczym, zwolnienie nie jest uzależnione od tego, czy usługa była świadczona przez instytucję pozostającą w prawnym związku z końcowym odbiorcą, a znaczenie ma jedynie fakt by usługa ta miała odrębny charakter i była niezbędna oraz charakterystyczna dla wspomnianych usług. Potwierdza to przedstawioną przez Wnioskodawcę powyżej argumentację.

W tym zakresie Wnioskodawca pragnie także powołać się na orzeczenie TSUE w sprawie J.C.M. Beheer (C-124/07). W wyroku tym TSUE wykazał, iż z zasady neutralności podatkowej wynika, że podmioty gospodarcze powinny mieć możliwość wyboru modelu organizacyjnego, który z czysto gospodarczego punktu widzenia byłby dla nich najbardziej odpowiedni, nie narażając się na to, że dokonywane przez nie czynności nie będą objęte zwolnieniem z opodatkowania. Tym samym, orzeczenie to potwierdza, iż okoliczność wykonywania czynności ubezpieczeniowych poprzez inny podmiot nie może wpływać sama z siebie na zwolnienie z VAT.

Na koniec należy wskazać, iż zgodnie z treścią art. 14 projektu Rozporządzenia Rady z 20 lutego 2008 r., ustanawiającego przepisy wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, w odniesieniu do opodatkowania usług ubezpieczeniowych i finansowych, za usługi posiadające specyficzne oraz istotne cechy ubezpieczenia i reasekuracji podlegające zwolnieniu uważa się m.in. likwidację szkód, a więc czynności, które będą świadczone przez Wnioskodawcę.

Podsumowując, przedstawione powyżej argumenty, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wykonywane przez niego usługi korzystać będą ze zwolnienia z podatku VAT, jako element usługi ubezpieczenia, stanowiący odrębną całość, niezbędny i właściwy dla usługi ubezpieczeniowej.

W dniu 21 grudnia 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną znak IPPP1/443-1422/11-2/ISZ, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Organ, stwierdził, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na wstępnej likwidacji szkody, likwidacji szkód majątkowych oraz likwidacji szkód komunikacyjnych, świadczone są w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń, na podstawie bezpośredniego pełnomocnictwa lub na podstawie umowy z zakładem ubezpieczeń oraz czynności w zakresie ustalenia wysokości wartości szkód wykonywane na podstawie umowy z podmiotem działającym w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń, nie korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, określonego w art. 43 ust. 1 pkt 37 oraz w art. 43 ust. 13 ustawy, wobec czego będą opodatkowane podatkiem VAT przy zastosowaniu stawki podstawowej, która od 1 stycznia 2011 r. wynosi 23%.

Wyrokiem z dnia 6 grudnia 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 1122/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację. W uzasadnieniu orzeczenia WSA stwierdził, że spór w niniejszej sprawie dotyczy zasadniczo kwestii, czy usługi likwidacji szkód dotyczących osób świadczone przez skarżącego na rzecz zakładu ubezpieczeń objęte są zwolnieniem z VAT przewidzianym art. 43 ust. 13 ustawy o VAT w związku z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT.

Sąd wskazał, że Spółka nie może skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 37 u.p.t.u., stanowiącego odzwierciedlenie art. 135 ust. 1 lit. a) Dyrektywy VAT. Wnioskodawca nie jest stroną transakcji ubezpieczeniowych. Nie świadczy również usług pokrewnych usługom ubezpieczeniowym, ponieważ nie działa jako broker lub agent ubezpieczeniowy.

Zdaniem Sądu, ustawodawca krajowy rozszerzył zakres zwolnienia przewidzianego w art. 135 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 112 wprowadzając art. 43 ust. 13 u,p.t.u. i w rezultacie obejmując zwolnieniem świadczenie usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 37 art. 43 u.p.t.u., tym samym brak jest podstaw do dokonywania wykładni prowspólnotowej tej normy.

Sąd wyjaśnił, że w świetle przepisu krajowego - art. 43 ust. 13 u.p.t.u. — do kręgu podmiotów objętych ww. zwolnieniem należy zaliczyć podmioty niebędące zakładami ubezpieczeń, jako że zakładów takich i świadczonych przez nie usług dotyczy art. 43 ust. 1 pkt 37 u.p.t.u. Przepis art. 43 ust. 13 u.p.t.u. obejmuje zwolnieniem usługi oparte właśnie na podwykonawstwie lub outsourcingu, wykonywane przez podmioty trzecie na rzecz podmiotów ubezpieczających.

Sąd pokreślił, że terminy używane do określenia zwolnień podatku muszą być ściśle interpretowane, gdyż stanowią wyjątki od ogólnej zasady przewidującej, że podatek od wartości dodanej pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Natomiast, wobec braku stosownych definicji zasadne jest odwołanie się do poglądów wyrażonych w orzeczeniach Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W świetle zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej, usługi świadczone przez Stronę obejmujące likwidację szkód majątkowych i likwidację szkód komunikacyjnych, przy czym usługa likwidacji szkód stanowić będzie odrębną całość od momentu przyjęcia zgłoszenia, do momentu przygotowania decyzji o wypłacie odszkodowania, mają charakter podwykonawstwa w stosunku do zakładów ubezpieczeń, a przy tym są działaniami niezbędnymi do działalności ubezpieczeniowej i korzystają ze zwolnienia od VAT na podstawie art. 43 ust. 13 u.p.t.u.

Natomiast czynności w zakresie ustalenia wysokości wartości szkód na podstawie umowy z podmiotem działającym w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń nie posiadają cechy właściwości w stosunku do usług ubezpieczenia, zatem nie mogą one korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 13 u.p.t.u.. Tym samym są one opodatkowane podstawową stawką podatku w wysokości 23%. WSA podniósł również, że Skarżący nie sprecyzował, co należy rozumieć pod pojęciem „wstępnej likwidacji szkody”. Zatem dopiero po przedstawieniu stosownych wyjaśnień przez Skarżącego należy rozstrzygnąć, czy usługi te mogą korzystać ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 13 ustawy o VAT czy też nie.

Ww. rozstrzygnięcie było przedmiotem skargi kasacyjnej Ministra Finansów.

Wyrokiem z dnia 25 lutego 2014 r. sygn. akt I FSK 565/13 (data wpływu prawomocnego orzeczenia – 22 kwietnia 2014 r.) Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną tut. Organu.

NSA w odniesieniu do przedstawionych zarzutów uznał za Sądem I instancji, że usługi likwidacji szkody stanowią element właściwy wykonania usługi ubezpieczeniowej. NSA wskazał, że podobne stanowisko prezentowane było w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego oraz biorąc pod uwagę wnioski płynące z wyroku WSA w Warszawie z dnia 6 grudnia 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 1122/12 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w części dotyczącej:

stawki podatku dla usług wstępnej likwidacji szkód, oraz likwidacji szkód majątkowych i likwidację szkód komunikacyjnych, przy czym usługa likwidacji szkód stanowić będzie odrębną całość od momentu przyjęcia zgłoszenia, do momentu przygotowania decyzji o wypłacie odszkodowania - jest prawidłowe.
stawki podatku dla czynności w zakresie ustalenia wysokości wartości szkód na podstawie umowy z podmiotem działającym w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchyliły załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku i przeniosły uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktu 37, regulującego zwolnienia od podatku usług ubezpieczeniowych, usług reasekuracyjnych i usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

W myśl art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41, o czym stanowi art. 43 ust. 14 ustawy.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. W pierwszej kolejności należy zatem określić czynności zawierające się w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, dotyczącym zwolnienia dla świadczonych usług ubezpieczeniowych, usług reasekuracyjnych i usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych.

Stosownie do art. 135 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z 2006 r. Nr 347.1 z późn. zm.), państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: transakcje ubezpieczeniowe i reasekuracyjne, wraz z usługami pokrewnymi świadczonymi przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych.

Analiza orzecznictwa Trybunału pozwoliła dojść do przekonania, że niewątpliwie przepis ten stanowi odzwierciedlenie tez wyroków Trybunału dotyczących zwłaszcza zwolnienia VAT, w zakresie usług finansowych, przewidzianego w treści art, 13 część B lit. d) VI Dyrektywy (obecnie art. 135 ust. 1 lit. d) Dyrektywy 112). Powtarzaną tezą Trybunału, zgodnie z którą aby móc zakwalifikować czynność jako czynność zwolnioną z opodatkowania, jest by wykonane usługi tworzyły odrębną całość, która - jeśli ją oceniać globalnie - w konsekwencji wypełnia specyficzne i istotne funkcje usługi opisanej w tym przepisie (TSUE z dnia 5 czerwca 1997r. sprawa C-2/95, SDC, pkt 66; z dnia 13 grudnia 2001 r. sprawa C235/00, CSC Financial Services, pkt 25; z dnia 4 maja 2006r. sprawa C-169/04, Abbey National, pkt 70).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, ani też przepisy Dyrektywy 2006/112/WE nie zawierają definicji pojęcia „usługi ubezpieczeniowe”. Zatem przy wykładni tego pojęcia konieczne jest odwołanie się do orzecznictwa TSUE.

Jeśli chodzi o transakcje ubezpieczeniowe TSUE w sprawie C-8/01 orzekł, że istotą transakcji ubezpieczeniowej jest w ogólnym rozumieniu, że ubezpieczyciel zobowiązuje się, w przypadku, gdy zaistnieje ryzyko objęte ubezpieczeniem, świadczyć ubezpieczonemu usługę uzgodnioną podczas zawierania umowy w zamian za uprzednią wpłatę składki (sprawy: Card Protection Plan C-349/96, paragraf 17 i Skandia C-240/99, paragraf 37).

Trybunał wprawdzie orzekł, że wyrażenie „transakcje ubezpieczeniowe” nie obejmuje wyłącznie transakcji dokonywanych przez samych ubezpieczycieli, ale zasadniczo jest na tyle obszerne, że obejmuje zapewnienie ochrony ubezpieczeniowej przez podatnika, który sam nie jest ubezpieczycielem, ale w kontekście polisy blokowej dostarcza swoim klientom taką ochronę, korzystając z wpływów od ubezpieczyciela, który przyjmuje na siebie ryzyko objęte w ubezpieczeniu (sprawy: Card Protection Plan, paragraf 22 i Skandia, paragraf 38).

Jednak w akapicie 41 sprawy Skandia Trybunał podtrzymał stanowisko, że zgodnie z definicją transakcji ubezpieczeniowych zawartą w akapicie 39 niniejszego wyroku okazuje się, że tożsamość osoby, której świadczy się usługę, jest istotna w rozumieniu definicji rodzaju usług objętych artykułem 13B(a) Szóstej Dyrektywy i że transakcja ubezpieczeniowa nieodzownie pociąga za sobą istnienie umowy między dostawcą usługi ubezpieczeniowej i osobą, która jest ubezpieczona na wypadek ryzyka, czyli ubezpieczonym.

Ponadto w wyroku z dnia 7 grudnia 2006r. sprawa C-13/06 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Greckiej, Trybunał uznał usługi pomocy drogowej za usługę ubezpieczeniową. TSUE wskazał, że pojęcie działalności w zakresie ubezpieczeń obejmuje zobowiązanie Strony, w zamian za uprzednią zapłatę składki, do niezwłocznego zapewnienia pomocy osobie uprawnionej na podstawie umowy o świadczenie pomocy, kiedy osoba ta znajdzie się w trudnej sytuacji w następstwie zdarzenia losowego. Trybunał w szczególności stwierdził w tym względzie, że żaden powód nie uzasadnia wykładni pojęcia ubezpieczenia odmiennej niż ta zawarta w treści dyrektywy 73/239 lub VI Dyrektywy.

Z dniem 1 listopada 2012r. dyrektywa 73/239 została zastąpiona dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II - Dz. U. UE z dnia 17 grudnia 2009r. L 335, s. 1 i nast.), gdzie zawarto analogiczne przepisy w treści art. 2 ust. 1 i 2, art. 6 oraz załącznika do ww. dyrektywy - część A pkt 18.

Z wyżej zaprezentowanego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE nasuwa się wniosek, że „transakcje ubezpieczeniowe" obejmują wykonywanie czynności przez podatnika, który, nie będąc ubezpieczycielem, dostarcza swoim klientom ochrony ubezpieczeniowej w imieniu ubezpieczyciela w ramach polisy ubezpieczeniowej. W sytuacji, gdy sama usługa może zostać zakwalifikowana jako usługa ubezpieczeniowa, charakter podmiotu pozostaje bez znaczenia dla zastosowania zwolnienia dla usług ubezpieczeniowych.

Zatem „Czynność ubezpieczeniowa”, w ogólnie przyjętym rozumieniu, charakteryzuje się tym, że ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy.

Czynność ubezpieczeniowa, w każdym wypadku związana jest z istnieniem stosunku umownego między usługodawcą, który domaga się zwolnienia (od podatku) a osobą, której ryzyko jest objęte ubezpieczeniem, czyli ubezpieczonym.

Natomiast zasadniczym kryterium, pozwalającym na ustalenie, czy dana osoba jest pośrednikiem ubezpieczeniowym, czy też nie, jest charakter wykonywanych przez nią czynności wewnętrznych. W sprawie C-124/07 pomiędzy J.C.M. Beheer B.V. a Staatssecretaris van Financien TSUE zwrócił uwagę, że przepisy wspólnotowe nie zawierają żadnych wskazówek odnoszących się do stosunku pomiędzy brokerem lub pośrednikiem ubezpieczeniowym a stronami umowy ubezpieczeniowej, do której się przyczynił. Stwierdzenie posiadania statusu brokera lub pośrednika ubezpieczeniowego zależy zatem od cech badanej działalności.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza wykonywać czynności ubezpieczeniowe w imieniu i na rzecz zakładów ubezpieczeń. Przedmiotowe czynności obejmować będą wstępną likwidację szkody, likwidację szkód majątkowych oraz likwidację szkód komunikacyjnych. Przedmiotowe usługi świadczone są w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń, na podstawie bezpośredniego pełnomocnictwa lub na podstawie umowy z zakładem ubezpieczeń. Usługa likwidacji szkód stanowić będzie odrębną całość od momentu przyjęcia zgłoszenia, do momentu przygotowania decyzji o wypłacie odszkodowania.

W uzupełnieniu wniosku dodano, że w ramach wstępnej likwidacji szkody wykonywane są przez Wnioskodawcę następujące usługi:

przyjęcie zlecenia od Towarzystwa Ubezpieczeniowego na wstępną likwidację, po zgłoszeniu roszczenia Poszkodowanego z polisy ubezpieczeniowej;
wstępna analiza zgłoszonego roszczenia pod kątem wykupionej polisy ubezpieczeniowej;
oględziny uszkodzonego mienia;
określenie charakteru uszkodzeń przedmiotu szkody;
określenie kwalifikacji uszkodzeń przedmiotu szkody;
zebranie dokumentacji potrzebnej w procesie likwidacji szkody;

na podstawie powyższych czynności dokonuje się;
analizy, czy powstała szkoda jest zdarzeniem ubezpieczeniowym;
wyliczenia bezspornej kwoty odszkodowania (kosztorys ofertowy);
weryfikacji kosztorysu naprawy dostarczonego przez Poszkodowanego lub pełnomocnika;
analizy i rekonstrukcji zdarzenia, czy nie zachodzi próba wyłudzenia odszkodowania (fraud);
przekazanie zgromadzonego materiału do Towarzystwa Ubezpieczeniowego.

Uwzględniając wskazane wyżej orzeczenia TSUE oraz zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie jest stroną transakcji ubezpieczeniowych. Nie świadczy również usług pokrewnych usługom ubezpieczeniowym, ponieważ nie działa jako broker lub agent ubezpieczeniowy. W rezultacie Wnioskodawca nie może skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, stanowiącego odzwierciedlenie art. 135 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE.

Na mocy art. 43 ust. 13 ustawy o VAT zwolniono z VAT świadczenie usługi stanowiącej element usługi ubezpieczeniowej, który jest dla niej właściwy i niezbędny, jednakże musi on stanowić odrębną całość. Dodatkowo na mocy art. 43 ust. 14 ustawy o VAT usługa taka nie może stanowić elementu usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych.

Art. 43 ust. 13 ustawy o VAT przewiduje wprawdzie zwolnienie z VAT dla usługi stanowiącej element usługi ubezpieczeniowej, jednak nie precyzuje zakresu podmiotowego. Zatem należy uznać, że przepis ten dotyczy usług opartych na podwykonawstwie czy outsourcingu wykonywanych przez podmioty trzecie (które nie są ubezpieczycielami) na rzecz podmiotów ubezpieczających.

Wobec tego rozważyć należy, czy opisane we wniosku usługi spełniały warunki przewidziane w tym przepisie, to jest czy są czynnościami, które wchodzą w skład usług ubezpieczeniowych świadczonych przez zakład ubezpieczeń na rzecz ubezpieczonego, będąc świadczeniem realizowanym w przypadku wystąpienia określonego zdarzenia objętego umową ubezpieczenia i mają charakter właściwy dla usług ubezpieczenia.

Pod pojęciem „właściwy” należy rozumieć za Słownikiem Języka Polskiego (http://sjp.pwn.pl), czy Nowym Słownikiem Języka Polskiego pod red. B. Dunaja s. 783, „mający typowe cechy danego gatunku, grupy przedmiotów czy zjawisk”.

Natomiast pojęcie „niezbędny” oznacza „koniecznie potrzebny” (Słownik Języka Polskiego - http://sjp.pwn.pl).

Słownik Języka Polskiego (http://sjp.pwn.pl) precyzując termin „odrębny” wskazuje na znaczenie „stanowiący samodzielną całość”. Z kolei za „całość” uznaje „wszystkie części czegoś wzięte razem”.

W tym miejscu wskazać należy, że likwidacja szkód rozumiana w sposób kompleksowy, (tzn. obejmująca cały proces od momentu przyjęcia zgłoszenia szkody, poprzez ustalenie stanu faktycznego zdarzenia oraz całościowego ustalenia zasadności zgłoszonych roszczeń i wysokości odszkodowania), stanowi element usługi ubezpieczeniowej.

Niewątpliwie usługi świadczone przez Stronę w zakresie wstępnej likwidacji szkody oraz likwidacji szkód majątkowych i komunikacyjnych posiadają typowy charakter usług właściwych dla umowy ubezpieczenia.

Wnioskodawca podkreślił we wniosku o udzielenie interpretacji, że usługa wstępnej likwidacji szkód oraz likwidacji szkód majątkowych i likwidację szkód komunikacyjnych, stanowić będzie odrębną całość od momentu przyjęcia zgłoszenia, do momentu przygotowania decyzji o wypłacie odszkodowania. Zatem usługi te mają cechy typowe, czyli właściwe dla umowy ubezpieczenia.

Aby możliwe było wywiązanie się zakładu ubezpieczeń z obowiązków wynikających z zawartej umowy ubezpieczeniowej konieczne jest przyjęcie zlecenia od Towarzystwa Ubezpieczeniowego na wstępną likwidację, po zgłoszeniu roszczenia Poszkodowanego z polisy ubezpieczeniowej, wstępna analiza zgłoszonego roszczenia pod kątem wykupionej polisy ubezpieczeniowej, oględziny uszkodzonego mienia, określenie charakteru uszkodzeń przedmiotu szkody, określenie kwalifikacji uszkodzeń przedmiotu szkody, zebranie dokumentacji potrzebnej w procesie likwidacji szkody, ustalenie czy rzeczywiście doszło do zdarzenia przewidzianego w umowie ubezpieczenia i czy osoba ubezpieczona poniosła szkodę, udokumentowanie jej rozmiarów i wreszcie przygotowanie projektu decyzji. Natomiast okoliczność, że ostatecznie decyzję o wypłacie odszkodowania podejmie zakład ubezpieczeń nie pozbawia usług świadczonych przez Wnioskodawcę przymiotu właściwości.

Usługi obejmujące wstępną likwidację szkody oraz likwidację szkód majątkowych i komunikacyjnych są nierozerwalnie i ściśle związane z zapewnioną przez ubezpieczycieli ochroną ubezpieczeniową. Zatem te usługi stanowią odrębną całość. Każda z tych czynności odrębnie i wszystkie razem są właściwe, a przy tym niezbędne do wykonania usługi ubezpieczenia.

Analizując tym samym warunki przewidziane w art. 43 ust. 13 ustawy, należy stwierdzić, że usługi świadczone przez Spółkę, w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń, w ramach wstępnej likwidacji szkód oraz likwidacji szkód majątkowych i komunikacyjnych stanowią element usługi ubezpieczeniowej, czyli są one czynnościami, które wchodzą w skład usług ubezpieczeniowych świadczonych przez zakład ubezpieczeń na rzecz ubezpieczonego, będąc świadczeniem realizowanym w przypadku wystąpienia określonego zdarzenia objętego umową ubezpieczenia i mają charakter właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 37 art. 43 ustawy. Usługi te same stanowią odrębną całość.

Podkreślić należy, że przepis art. 43 ust. 13 ustawy dotyczy podmiotów nie będących zakładami ubezpieczeń, jako że zakładów takich i świadczonych przez nie usług dotyczy art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy.

Tym samym usługi polegające na wstępnej likwidacji szkody oraz likwidacji szkód majątkowych i komunikacyjnych, świadczone przez Stronę w imieniu i na rzecz zakładów ubezpieczeń, korzystają ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 13 w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT.

Natomiast cecha „właściwości” nie występuje w odniesieniu do czynności Wnioskodawcy polegających na ustaleniu wartości wysokości szkody na podstawie umowy zawartej z podmiotem działającym w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń, w ramach której Wnioskodawca występować będzie jako podwykonawca.

Należy przy tym zauważyć, że fakt, że dana usługa jest rzeczywiście niezbędna do wykonania usługi głównej, nie przesądza jeszcze, że ma do niej zastosowanie zwolnienie od podatku.

„Sam fakt, że jakiś istotny element jest niezbędny do zakończenia transakcji zwolnionej z podatku, nie daje podstaw do konkluzji, że usługa, którą dany element reprezentuje, jest zwolniona z podatku” – wyrok w sprawie C-2/95 SDC (pkt 65).

Podkreślić należy, że usługa polegająca wyłącznie na ustaleniu wysokości szkody może dotyczyć nie tylko umowy ubezpieczenia, ale może być wykonywana również w innych dziedzinach życia - wycenę wartości szkody może zlecić podmiot, który ją poniósł w celu wystąpienia z roszczeniami odszkodowawczymi wobec sprawcy szkody, czynność wyceny szkody może być ona realizowana w ramach postępowania sądowego, czy też tak jak w zdarzeniu przyszłym przedstawionym przez Wnioskodawcę - wykonanie takiej usługi zlecić może podmiot, który dla zakładu ubezpieczeń wykonuje czynności kompleksowej likwidacji szkód.

Wymienione zatem usługi w zakresie ustalenia wysokości wartości szkód na podstawie umowy z podmiotem działającym w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń, stanowią czynności o charakterze czysto technicznym, w związku z tym nie są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie ustalenia wysokości wartości szkód na podstawie umowy z podmiotem działającym w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń, nie są objęte zwolnieniem z podatku o którym mowa w art. 43 ust. 13 w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT. Zatem podlegają opodatkowaniu podstawową stawką podatku, w wysokości 23 %, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji, tj. w dniu 21 grudnia 2011 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin