Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-635/14/KW
z 20 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2014 r. (data wpływu 4 czerwca 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, z której dochody opodatkowane są podatkiem liniowym (podatkowa księga przychodów i rozchodów, zaliczka kwartalna, numeracja KPiR miesięczna). Usługi, które Wnioskodawca świadczy dla swoich klientów są sklasyfikowane w PKD jako pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (70.22.Z). W związku z profilem swojej działalności Wnioskodawca stara się ciągle poszerzać swoją wiedzę na temat zarządzania strategicznego oraz finansów. W branży osób świadczących tego rodzaju usługi cechą, która często determinuje zdobycie kontraktu (klienta) jest wiedza ekspercka, którą musi nieustannie zdobywać, aby móc konkurować z innymi osobami świadczącymi takie same usługi.

W celu ugruntowania swojej wiedzy oraz zdobycia nowych kwalifikacji od roku 2011 Wnioskodawca jest studentem studiów doktoranckich na Wydziale Zarządzania ... Do lutego 2014 r. Wnioskodawca studiował w trybie stacjonarnym, więc nie ponosił żadnych kosztów. Jednak od marca 2014 r., z powodów zawodowych, musiał przenieść się na studia niestacjonarne, które kosztują 3.000 zł za semestr. Uczelnia może wystawić fakturę bez VAT zarówno na działalność gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę jak i na Niego jako osobę fizyczną. Opłaty za studia kształtują się następująco:

• marzec 2014 r., opłata za semestr VI – 3.000 zł zapłacono (zaistniałe zdarzenie gospodarcze - faktura wystawiona na osobę fizyczną),
• wrzesień 2014 r., opłata za semestr VII – 3.000 zł do zapłaty (przyszłe zdarzenie gospodarcze),
• marzec 2015 r., opłata za semestr VIII – 3.000 zł do zapłaty (przyszłe zdarzenie gospodarcze).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca może ująć w kosztach prowadzenia działalności fakturę wystawioną przez ... (za semestr VI)?
2. Czy Wnioskodawca może ująć w kosztach prowadzenia działalności przyszłe faktury wystawione przez ... (za semestry VII i VIII).

Zdaniem Wnioskodawcy, wiedza ekspercka, którą nabywa poprzez prowadzenie tych badań, udział w zajęciach na studiach doktoranckich, nawiązywanie nowych kontaktów jest dla niego kluczowe przy prowadzeniu działalności doradczej. Dlatego koszty studiów doktoranckich powinny być ujęte w kosztach prowadzenia działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczyniać się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodu.

Do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej spełniających powyższe kryteria nie można jednak zaliczyć wydatków osobistych osoby prowadzącej działalność gospodarczą.

Podkreślenia wymaga, że o tym co jest celowe i potrzebne, czyli racjonalnie uzasadnione w prowadzonej działalności decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa obowiązek wykazania, że dany wydatek spełnia ustawowe kryteria uznania go za koszt uzyskania przychodu, tj. w szczególności obowiązek wykazania związku kosztów z działalnością gospodarczą, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo - skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

W związku z powyższym, aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  
• być właściwie udokumentowany.

Wydatki na kształcenie na studiach doktoranckich nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ww. ustawy, a zatem w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dla stwierdzenia, czy wydatki poniesione w związku z odbywaniem studiów mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej istotne jest ustalenie:

• czy taki wydatek związany jest ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i mają związek z tą działalnością,
  
• czy też wydatek ten służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością gospodarczą, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.

Zatem, za uzasadnione racjonalnie i gospodarczo koszty, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, uznać należy takie wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem jest działalność sklasyfikowana w PKD jako pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania. Prowadzona działalność jest opodatkowana podatkiem liniowym, Wnioskodawca prowadzi ewidencję księgową w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Jak wskazano we wniosku, studia doktoranckie umożliwią Wnioskodawcy poszerzenie wiedzy na temat zarządzania strategicznego oraz finansów, dzięki czemu będzie mógł on konkurować z innymi osobami świadczącymi takie same usługi. Przyjąć zatem należy, że studia które Wnioskodawca podjął, są związane z zakresem prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Reasumując należy stwierdzić, że jeżeli wydatki związane z podjęciem nauki na studiach doktoranckich zostały faktycznie poniesione po rozpoczęciu prowadzenia działalności gospodarczej oraz zostały właściwie udokumentowane, to jako przydatne do wykonywania działalności gospodarczej, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Dotyczy to zarówno wydatków już poniesionych (opłata za semestr VI), jak również tych, które zostaną poniesione przez Wnioskodawcę w przyszłości (opłata za semestry VII i VIII).

Jednocześnie ponownie podkreślić należy, iż to na podatniku spoczywa ciężar wykazania istnienia związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie istnienia takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu. Ponadto, na podatniku spoczywa również obowiązek właściwego udokumentowania poniesionych wydatków, w sposób umożliwiający ujęcie ich jako kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o treść wniosku. Jeżeli zatem opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nie jest zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz. U. z 2012, poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.