Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-651/14/MP
z 9 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2014 r. (data wpływu 11 czerwca 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 sierpnia 2014 r. (data wpływu 1 września 2014 r.) o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu wynajmu nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu wynajmu nieruchomości. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 22 sierpnia 2014 r. (data wpływu 1 września 2014 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - osoba fizyczna - posiada z żoną we współwłasności ustawowej małżeńskiej budynek wybudowany z własnych środków pochodzących z majątku wspólnego - tj. prywatny składnik majątku.

Budynek ten został wybudowany jako źródło zabezpieczenia majątkowego na bieżące potrzeby m.in. koszty utrzymania i leczenia (żona Wnioskodawcy nie ma jakichkolwiek innych źródeł dochodów) oraz jako lokata majątkowa na starość. Zatem celem Wnioskodawcy i Jego małżonki było pobieranie pożytków cywilnych z rzeczy (art. 53 § 2 Kodeksu cywilnego), albowiem taka inwestycja (lokata kapitału) daje lepsze efekty ekonomiczne, niż lokaty bankowe.

Od 2010 r. Wnioskodawca na najem prywatny przeznaczył lokale wydzielone w tym budynku tj. 3 lokale użytkowe oraz 4 lokale mieszkalne. Zawarte zostały również stosowne umowy najmu zgodnie z zasadami kodeksu cywilnego.

Należy nadmienić, iż ani Wnioskodawca, ani Jego małżonka nigdy nie prowadzili i nadal nie prowadzą jakiejkolwiek działalności gospodarczej, albowiem z różnych ważnych powodów osobistych nigdy nie mogli podjąć się prowadzenia takiej działalności. Zatem, ze względów, podanych powyżej przedmiotowy najem zdecydowali się realizować poza działalnością gospodarczą, a więc lokale, które są przedmiotem tego najmu nigdy nie były, nie są nadal i nie będą w przyszłości zaliczane do składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca uzyskuje przychody w ramach stosunku pracy w pełnym wymiarze godzin, a wykonywana praca nie pozostaje w związku z wynajmem przedmiotowych lokali, a małżonka Wnioskodawcy nie pracuje zawodowo.

Wnioskodawca i jego żona podjęli wspólną decyzję o opodatkowaniu całości dochodu osiągniętego ze źródła jakim jest najem przez Wnioskodawcę. Złożone zostało również oświadczenie w Urzędzie Skarbowym w …, iż przychody z tytułu najmu lokali prywatnych będą opodatkowane na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5% zgodnie z art. 12 ust.1 pkt 3 w związku z art. 6 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (tekst jednolity: Dz. U. z 1998r. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.).

Na dzień sporządzenia niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca wraz z żoną wynajmuje 3 lokale użytkowe i 2 z 4 lokali mieszkalnych, a przychód osiągnięty z najmu opodatkowują stawką w wysokości 8,5%.

Do chwili obecnej Naczelnik Urzędu Skarbowego w … weryfikując składane przez Wnioskodawcę Zeznania nigdy nie zakwestionował przyjętego przez Wnioskodawcę sposobu kwalifikowania i rozliczania dochodu osiąganego z najmu prywatnego składnika majątku.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał również, że przedmiotowy najem związany z majątkiem prywatnym realizowany na podstawie przepisów art. 659-692 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeks Cywilny - nie jest wykonywany w sposób spełniający kryteria definicji zawartej w art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Najem ten prowadzony jest w sposób zorganizowany właściwy dla nieprofesjonalnego, prywatnego najmu czyli takiego, który nie nosi cech i znamion dostosowanych do potrzeb i wymogów właściwych i typowych dla działalności gospodarczej gdyż:

• Wnioskodawca zajmuje się sprawami najmu osobiście nie wspomagając się żadną wyspecjalizowaną strukturą organizacyjno - techniczną. Działalność Wnioskodawcy nie nosi znamion profesjonalizmu organizacyjnego. Nie posiada, bowiem żadnej zorganizowanej infrastruktury do poszukiwania najemców na lokale oraz nie wspomaga się żadną zorganizowaną strukturą do obsługi tej działalności.
  
• Wnioskodawca sam poszukuje najemców na posiadane lokale nie korzystając z żadnych profesjonalnych, szczególnych metod i narzędzi oraz stworzonych w tym celu form organizacyjnych do pozyskiwania najemców na przedmiotowe lokale.
  
• Wnioskodawca wyłącznie sam zajmuje się sprawami finansowo-organizacyjnymi w kontaktach z najemcami.
  

Usługi najmu charakteryzują się brakiem założonej i realizowanej ciągłości. W zależności od okoliczności wynikających ze zmiennej zewnętrznej sytuacji ekonomicznej, koniunktury i warunków rynkowych najem ten może być w dowolnym momencie w sposób ostateczny wstrzymany lub terminowo lub bezterminowo zawieszony, a posiadane lokale mogą być wykorzystywane w całości lub części na cele osobiste Wnioskodawcy lub członków jego rodziny. Proces ten może być odwracalny. Może być także stały i ostateczny o czym arbitralnie decyduje wyłącznie Wnioskodawca.

Wnioskodawca prowadzi najem lokali należących do jego prywatnego majątku z uwzględnieniem rezultatu tej działalności. Monitorowanie realizacji umów najmu pod kątem efektów finansowych w zestawieniu z ponoszonymi nakładami decyduje i rozstrzyga o ocenie opłacalności i dalszym kontynuowaniu takiego sposobu gospodarowania posiadanym majątkiem.

Najem jest alternatywą dla zbycia wszystkich lokali lub pewnej ich części i innym przeznaczeniu i zagospodarowaniu uzyskanych z tego tytułu środków finansowych, o czym także decyduje Wnioskodawca.

Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, osiągany przez niego przychód z najmu stanowi zasilenie jego indywidualnego, osobistego budżetu i stanowi alternatywę dla lokat bankowych i innych przedsięwzięć inwestycyjnych.

Odpowiedzialność wobec osób trzecich z tytułu szkód zaistniałych w związku z użytkowaniem lokali będących przedmiotem najmu ponoszą najemcy tych lokali (art. 5b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Ponadto Wnioskodawca nie wybrał żadnej formy organizacyjno - prawnej przypisanej do wykonywania pozarolniczej działalności gospodarczej, albowiem najem nie jest wykonywany przez Wnioskodawcę zawodowo. Nie można mówić również o samodzielności w podejmowaniu decyzji co do zasad wynajmu (niezależność prawna), albowiem Wnioskodawca ograniczony jest przepisami zarówno Kodeksu Cywilnego, jak i ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminnym i o zmianie Kodeksu Cywilnego.

Wnioskodawca wskazał również, że nie posiada innych nieruchomości (lokali mieszkalnych, lokali użytkowych), które wynajmuje.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca, jako osoba prywatna nie prowadząca działalności gospodarczej prawidłowo opodatkowuje przychody z tytułu wynajmowanych lokali stanowiących prywatny majątek Wnioskodawcy i Jego małżonki zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w stawce 8,5 % zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 659 Kodeksu Cywilnego przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy własną rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Umowa najmu jako umowa nazwana prawa cywilnego umożliwia, zatem czerpanie zysków z będących własnością podatnika rzeczy poprzez oddanie ich do odpłatnego używania innym podmiotom.

Natomiast z przepisów art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż źródłem przychodu jest: najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca wynajmuje składniki własnego majątku poza działalnością gospodarczą.

Stosownie więc do treści art. 16a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przy określaniu przychodów z tytułu umowy najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych oraz umów o podobnym charakterze, których przedmiotem nie są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, przepis art. 14 ust. 2b stosuje się odpowiednio, z tym, że opłaty ponoszone przez najemcę lub dzierżawcę na rzecz osoby trzeciej stanowią przychód wynajmującego lub wydzierżawiającego w dniu zapłaty.

Z przepisów tych wynika, więc jednoznacznie, że w przypadku osób fizycznych zawierających umowy z tytułu najmu podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze poza prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą uzyskiwane z tego tytułu przychody należy zaliczyć do pochodzących ze źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca zakwalifikował, zatem uzyskiwane przychody, jako przychód z najmu.

W związku z powyższym stosownie do treści art. 9a ust. 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 (najem), są opodatkowane na zasadach określonych w tej ustawie, chyba, że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 roku o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Sięgając do regulacji ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w art. 1 pkt 2 tej ustawy, ustawodawca wskazuje, iż ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Natomiast na podstawie art. 2 ust 1a w/w ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów: osiąganych przez osoby fizyczne istnieje możliwość opodatkowywania w formie ryczałtu przychodów osiąganych przez osoby fizyczne z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Na uwagę zasługuje również fakt, iż ustawodawca nie przewidział w tej sytuacji formalno-prawnej zasadniczych ograniczeń.

Ograniczenia w możliwości opodatkowania w formie ryczałtu, co do zasady obejmują, bowiem jedynie przypadki wymienione w art. 8 oraz sytuacje przewidziane w art. 6 ust. 4 tejże ustawy. Sytuacja ta nie dotyczy jednak Wnioskodawcy, albowiem w szczególny sposób traktowane są umowy najmu (podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze) dotyczące najmu prywatnego.

Trzeba, bowiem pamiętać, iż zgodnie z art. 6 ust. 1a ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, do przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

Warunkiem skorzystania z tej formy opodatkowania jest, zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy, które podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego.

Zatem przedmiotowe lokale stanowią dla Wnioskodawcy odrębne źródło przychodów, o którym mowa w art. 6 ust. 1a ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca może więc opodatkować te przychody w ramach tzw. najmu prywatnego wg stawki określonej w art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) tej ustawy

tj. 8,5%, albowiem wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów uzyskiwanych z najmu.

Wybór przedmiotowej formy opodatkowania przychodów obowiązywał będzie w kolejnych latach podatkowych chyba, że Wnioskodawca do dnia 20 stycznia danego roku podatkowego dokona wyboru innej formy rozliczenia.

Podobne stanowisko Minister Finansów przedstawił w interpretacjach indywidualnych dotyczących porównywalnych stanów faktycznych wydanych przez upoważnione organy podatkowe tj.: Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 28 grudnia 2011 r. nr IPTPB1/415-230/11-2/MD, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 3 września 2013 r. nr ILPB1/415-695/13-2/IM, Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 6 marca 2014 r. nr ITPB1/415-1270/13/MW, Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 3 grudnia 2013 r. nr IPTPB1/415-606/13-2/AP, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 czerwca 2011 r. nr ILPB1/415-331/11-2/AA, Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 15 kwietnia 2013 r. nr IPTPB1/415-35/13-4/KO, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 lutego 2011 r. nr IPPB1/415-1143/10-2/EC, Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 22 czerwca 2011 roku nr IPTPB1/415-183/11-2/KR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
  
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).
  

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
  

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się m.in. na trzech przesłankach:

• zarobkowym celu działalności,
  
• wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
  
• prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.
  

Ponadto, konieczne jest również, aby był to jeden z rodzajów działalności wymienionych w lit. a-c) ww. przepisu.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzić należy, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Co do zasady, wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. Jedynie w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią cytowanego wcześniej art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynajmowanie nieruchomości traktowane jest jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej.

W myśl art. 9a ust. 6 cyt. ustawy, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach ogólnych z zastosowaniem skali podatkowej, zawartej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podatnicy osiągający przychody z ww. źródła mają również możliwość złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144 poz.930 ze zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne, w tym: osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych – o czym stanowi art. 2 ust. 1a ww. ustawy.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z treści art. 6 ust. 1b ww. ustawy wynika, że przychody uzyskane z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1a, podlegają opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych również, jeżeli są uzyskiwane przez podatników, o których mowa w art. 8 ust. 1.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) tej ustawy, dla przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, stawka ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

Jednakże warunkiem skorzystania ze zryczałtowanej formy opodatkowania jest, zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego (art. 9 ust. 4 ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca posiada z żoną we współwłasności ustawowej małżeńskiej budynek wybudowany z własnych środków pochodzących z majątku wspólnego. Od 2010 r. Wnioskodawca na najem prywatny przeznaczył lokale wydzielone w tym budynku tj. 3 lokale użytkowe oraz 4 lokale mieszkalne. Zawarte zostały również stosowne umowy najmu zgodnie z zasadami kodeksu cywilnego. Ponadto należy nadmienić, iż ani Wnioskodawca, ani Jego małżonka nigdy nie prowadzili i nadal nie prowadzą jakiejkolwiek działalności gospodarczej, albowiem z różnych ważnych powodów osobistych nigdy nie mogli podjąć się prowadzenia takiej działalności. Ze względów, podanych powyżej przedmiotowy najem zdecydowali się realizować poza działalnością gospodarczą. Lokale, które są przedmiotem najmu nigdy nie były, nie są nadal i nie będą w przyszłości zaliczane do składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Na dzień sporządzenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca wraz z żoną wynajmuje 3 lokale użytkowe i 2 z 4 lokali mieszkalnych, a przychód osiągnięty z najmu opodatkowują stawką w wysokości 8,5%. Ponadto w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał również, że przedmiotowy najem związany z majątkiem prywatnym realizowany na podstawie przepisów Kodeksu Cywilnego - nie jest wykonywany w sposób spełniający kryteria definicji zawartej w art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca wskazuje, iż najem ten prowadzony jest w sposób zorganizowany właściwy dla nieprofesjonalnego, prywatnego najmu czyli takiego, który nie nosi cech i znamion dostosowanych do potrzeb i wymogów właściwych i typowych dla działalności gospodarczej. Wnioskodawca wskazał również, że nie posiada innych nieruchomości (lokali mieszkalnych, lokali użytkowych), które wynajmuje.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz przepisy prawne w tym zakresie należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie wynajmu, a lokale użytkowe i mieszkalne, które są przedmiotem najmu, nie są składnikiem majątku związanym z działalnością gospodarczą, to przychody uzyskane z najmu przedmiotowych lokali, będą stanowić źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten opodatkowany może być zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 8,5%, pod warunkiem złożenia w terminie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego oświadczenia o wyborze tej formy opodatkowania.

Należy wyraźnie zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Ponadto Organ podatkowy wskazuje, że jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnić się od stanu rzeczywistego, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Jednocześnie informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych dla małżonki Wnioskodawcy. Małżonka Wnioskodawcy, chcąc uzyskać pisemną interpretację indywidualną, powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem i uiścić stosowną opłatę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.