2014.08.22 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-692/14-2/MP
z 22 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2014 r. (data wpływu 16 czerwca 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od paliwa do napędu nabytych na własność lub użytkowanych na podstawie umów leasingu pojazdów samochodowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 czerwca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od paliwa do napędu nabytych na własność lub użytkowanych na podstawie umów leasingu pojazdów samochodowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe :

Spółka jest przedsiębiorstwem, którego podstawowym przedmiotem działalności jest sprzedaż i dystrybucja energii elektrycznej, sprzedaż oleju napędowego oraz świadczenie usług elektroenergetycznych.

Spółka posiada nabyte na własność lub użytkowane na podstawie umów leasingu inne niż samochody osobowe pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

1 - a dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 425 kg,
2 - a dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 493 kg,
3 lub więcej - a dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 500 kg.

W przyszłości Spółka zamierza nabywać na własność lub użytkować na podstawie umów leasingu także pojazdy spełniające ww. parametry.

Do niektórych z ww. pojazdów samochodowych Spółka nie posiada lub nie będzie posiadać świadectw homologacji lub posiada lub będzie posiadać świadectwa homologacji, z których nie wynikają lub nie będą wynikać, w sposób jednoznaczny ww. parametry, np. z uwagi na zmiany dokonane w pojeździe przez podmiot uprawniony nie będący producentem pojazdu.

Do niektórych z ww. pojazdów samochodowych Spółka posiada lub będzie posiadać niekompletne sporządzone świadectwa homologacji, np. niezawierające wszystkich danych pojazdu samochodowego, np. brak podania liczby miejsc (siedzeń) lub dopuszczalnej ładowności pojazdu samochodowego.

Powyższe pojazdy mogły zostać zmodyfikowane lub będą mogły zostać zmodyfikowane przez podmiot nie będący producentem.

Po dokonaniu zmian w ww. pojazdach samochodowych świadectwa homologacji nie określają lub nie będą już określały rzeczywistego stanu technicznego (faktycznych parametrów technicznych) tych pojazdów.

Mogła lub może zaistnieć też taka sytuacja, że pojazdy samochodowe nabyte na własność lub użytkowane na podstawie umów leasingu przez Spółkę nie były lub nie będą pojazdami innymi-niż samochody osobowe pojazdami samochodowymi o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

1 - a dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 425 kg,

2 - a dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 493 kg,

3 lub więcej - a dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 500 kg,
lecz po zmodyfikowaniu ich przez podmiot nie będący producentem tych pojazdów, pojazdy te są lub będą pojazdami spełniającymi ww. parametry.

Spółka do ww. pojazdów posiada lub będzie posiadała dowody rejestracyjne, z których wynika lub będzie wynikać, że pojazdy te spełniają ww. parametry.

Dla ww. pojazdów Spółka nie będzie prowadzić ewidencji przebiegu pojazdów samochodowych, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT.

Spółka zamierza odliczać 50% podatku VAT naliczonego związanego z zakupami paliwa do napędu ww. pojazdów opierając na dowodach rejestracyjnych tych pojazdów oraz danych tam zawartych.

Istnieją przypadki, że dowody rejestracyjne pojazdu mogą zawierać dane, np.:

Wariant A

liczba miejsc (siedzeń),
dopuszczalna ładowność.

Wariant B

liczba miejsc (siedzeń),
dopuszczalna ładowność - brak wypełnienia danych.

W każdym dowodzie rejestracyjnym pojazdu jest podana dopuszczalna masa całkowita pojazdu oraz masa własna pojazdu. Znając ww. parametry można określić dopuszczalną ładowność pojazdu, posługując się definicją dopuszczalnej ładowności, zawartą w art. 1 pkt 56 Prawa o ruchu drogowym, z której wynika, że pojęcie dopuszczalna ładowność oznacza największą masę ładunku i osób, jaką może przewozić pojazd, która stanowi różnicę dopuszczalnej masy całkowitej i masy własnej pojazdu.

A zatem, w oparciu o dane zawarte w dowodzie rejestracyjnym pojazdu można każdorazowo określić dopuszczalną ładowność konkretnego pojazdu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w przypadku nieposiadania przez Spółkę świadectwa homologacji, określającego dopuszczalną ładowność pojazdu oraz liczbę miejsc (siedzeń), o których mowa w pkt 2 ust. 1 art. 12 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. lub posiadaniu niekompletnie sporządzonych świadectw homologacji (brak wszystkich danych pojazdu samochodowego, np. brak liczby miejsc (siedzeń) lub dopuszczalnej ładowności pojazdu samochodowego), a posiadania dowodu rejestracyjnego określającego, liczbę miejsc (siedzeń) oraz dopuszczalną ładowność pojazdu (w sposób bezpośredni, tak jak w wariancie A lub w sposób, taki jak w wariancie B) większą niż wskazaną pkt 2 ust. 1 art. 12 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r., Spółka jest uprawniona do odliczania 50% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakupy paliwa, nabytego do napędu tych pojazdów ?
Czy w przypadku modyfikacji pojazdu samochodowego, i posiadania dowodu rejestracyjnego określającego liczbę miejsc (siedzeń) oraz dopuszczalną ładowność pojazdu (w sposób bezpośredni, tak jak w wariancie A lub w sposób pośredni, tak jak w wariancie B) większą niż wskazaną pkt 2 ust. 1 art. 12 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r., Spółka jest uprawniona do odliczania 50% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakupy paliwa, nabytego do napędu tych pojazdów ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z pkt 1 ust. 2 art. 86 ustawy o VAT wynika, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Zgodnie z pkt 1 ust. 1 art. 86a ustawy o VAT w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

W myśl pkt 3 ust. 2 art. 86a ustawy o VAT do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów.

Zgodnie z pkt 2 ust. 1 art. 12 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,

2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,

3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

W myśl ust. 3 art. 12 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r., dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 1 pkt 2, są określane na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

Zgodnie z art. 71 ust. 1 Prawa o ruchu drogowym, dokumentem stwierdzającym dopuszczenie do ruchu pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, pojazdu wolnobieżnego wchodzącego w skład kolejki turystycznej, motoroweru lub przyczepy jest dowód rejestracyjny albo pozwolenie czasowe.

Biorąc pod uwagę treść ww. przepisów, w ocenie Spółki dokumentem, o których mowa w art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. na podstawie, którego może być określona dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w pkt 2 ust. 1 art. 12 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r., który uzyskał dopuszczenie do ruchu drogowego, jest dowód rejestracyjny.

W przypadku nie posiadania przez Spółkę świadectwa homologacji, określającego dopuszczalną ładowność pojazdu oraz liczbę miejsc (siedzeń), o których mowa w pkt 2 ust. 1 art. 12 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. lub posiadania niekompletnie sporządzonego świadectwa homologacji (brak wszystkich danych pojazdu samochodowego, np. brak liczby miejsc (siedzeń) lub dopuszczalnej ładowności pojazdu samochodowego) i jednoczesnego posiadania dowodu rejestracyjnego określającego liczbę miejsc (siedzeń) oraz dopuszczalną ładowność pojazdu większą niż wskazaną w pkt 2 ust. 1 art. 12 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r., Spółka jest uprawniona do odliczania 50% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakupy paliwa nabytego do napędu tych pojazdów zarówno w wariancie A oraz B.

W sytuacji modyfikacji pojazdu samochodowego, dokumentem, o których mowa w art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. na podstawie, którego może być określona dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w pkt 2 ust. 1 art. 12 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. jest dowód rejestracyjny. Dowód rejestracyjny potwierdzający, że dany pojazd samochodowy posiada określoną liczbę miejsc (siedzeń) oraz dopuszczalną ładowność pojazdu większą niż wskazaną w pkt 2 ust. 1 art. 12 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r., uprawnia Spółkę do odliczania 50% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakupy paliwa nabytego do napędu tych pojazdów zarówno w wariancie A oraz B.

Podsumowując, niezależnie od faktu, czy:

pojazd został pierwotnie wyprodukowany, jako niespełniający warunków o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. i wydany Spółce (w ramach umowy sprzedaży, leasingu lub innej o podobnym charakterze) bez homologacji lub też z niepełną homologacją, czy też
pojazd został zmodyfikowany przez podmiot uprawniony, niebędący producentem, i dopiero po modyfikacji nie spełnia warunków, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. (homologacja nie odzwierciedla rzeczywistego technicznego stanu pojazdu),

każdorazowo, jeśli Spółka posiada dowód rejestracyjny, w którym uwidoczniono liczbę miejsc oraz dopuszczalną ładowność (w wariancie A lub B), które nie spełniają warunków z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r., Spółka ma prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego od wydatków na paliwo do takiego pojazdu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Od dnia 1 stycznia 2014 r. kwestie dotyczące zasad odliczania i rozliczania na gruncie podatku VAT wydatków dotyczących samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy.

Z dniem 1 kwietnia 2014 r. na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), zwanej dalej „ustawą nowelizującą”, przepis art. 86a uległ zmianie.

W myśl art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r. ) w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 2 ustawy o VAT do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Ww. przepisy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków, m.in. z tytułu nabycia, leasingu, zakupu paliw do napędu, czy też innych wydatków eksploatacyjnych dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do użytku „mieszanego”, tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

Stosownie do art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą (art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT).

Jednocześnie należy zauważyć, że stosownie do art. 12 ust. 1 „ustawy nowelizującej”, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

samochodów osobowych;
innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
1. 1 – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
2. 2 – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niz 493 kg,
3. 3 lub więcej – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ww. ustawy).

Od 1 kwietnia 2014 r. nie można więc odliczać podatku naliczonego od zakupu paliwa do samochodu osobowego oraz pojazdu samochodowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w którym liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi 1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg, 2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg, 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg. Natomiast jeżeli pojazd samochodowy jest innym niż pojazd, o którym mowa powyżej to podatnik ma prawo do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego w odniesieniu do nabywanych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do jego napędu. Przy czym, dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw powinna być określana na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Zgodnie z art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Z 2012 r. poz. 1137 z późn.zm.), dokumentem stwierdzającym dopuszczenie do ruchu pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, pojazdu wolnobieżnego wchodzącego w skład kolejki turystycznej, motoroweru lub przyczepy jest dowód rejestracyjny albo pozwolenie czasowe.

W myśl art. 2 pkt 56 ww. ustawy dopuszczalna ładowność oznacza – największą masę ładunku i osób, jaką może przewozić pojazd, która stanowi różnicę dopuszczalnej masy całkowitej i masy własnej pojazdu.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Spółka posiada nabyte na własność lub użytkowane na podstawie umów leasingu inne niż samochody osobowe pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

1 - a dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 425 kg,
2 - a dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 493 kg,
3 lub więcej - a dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 500 kg.

W przyszłości Spółka zamierza nabywać na własność lub użytkować na podstawie umów leasingu także pojazdy spełniające ww. parametry.

Powyższe pojazdy mogły zostać zmodyfikowane lub będą mogły zostać zmodyfikowane przez podmiot nie będący producentem. Po dokonaniu zmian w ww. pojazdach samochodowych świadectwa homologacji nie określają lub nie będą już określały rzeczywistego stanu technicznego (faktycznych parametrów technicznych) tych pojazdów.

1 - a dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 425 kg,

2 - a dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 493 kg,

3 lub więcej - a dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 500 kg,

lecz po zmodyfikowaniu ich przez podmiot niebędący producentem tych pojazdów, pojazdy te są lub będą pojazdami spełniającymi ww. parametry.

Niezależnie od faktu, czy - pojazd został pierwotnie wyprodukowany, jako niespełniający warunków o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. i wydany Spółce (w ramach umowy sprzedaży, leasingu lub innej o podobnym charakterze) bez homologacji lub też z niepełną homologacją, czy też pojazd został zmodyfikowany przez podmiot uprawniony, niebędący producentem, i dopiero po modyfikacji nie spełnia warunków, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. (homologacja nie odzwierciedla rzeczywistego technicznego stanu pojazdu), każdorazowo, jeśli Spółka posiada dowód rejestracyjny, w którym uwidoczniono liczbę miejsc oraz dopuszczalną ładowność. Istnieją przypadki, że dowody rejestracyjne pojazdu mogą zawierać dane, np.:

Wariant A

liczba miejsc (siedzeń),
dopuszczalna ładowność.

Wariant B

liczba miejsc (siedzeń),
dopuszczalna ładowność - brak wypełnienia danych.

Nabyte na własność lub użytkowane do tej pory na podstawie umów leasingu ww. pojazdy lub nabywane w przyszłości na własność lub leasingowane ww. pojazdy, są i będą wykorzystywane przez Spółkę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, związanych z działalnością gospodarczą Spółki. Dla ww. pojazdów Spółka nie będzie prowadzić ewidencji przebiegu pojazdów samochodowych, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle przedstawionych okoliczności sprawy i przywołanych przepisów należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługiwać będzie ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z nabyciem paliwa do napędu posiadanych na własność lub leasingowanych pojazdów samochodowych.

W przypadku nie posiadania przez Spółkę świadectwa homologacji, określającego dopuszczalną ładowność pojazdu oraz liczbę miejsc (siedzeń), o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. lub posiadania niekompletnie sporządzonego świadectwa homologacji (brak wszystkich danych pojazdu samochodowego) i jednoczesnego posiadania dowodu rejestracyjnego określającego liczbę miejsc (siedzeń) oraz dopuszczalną ładowność pojazdu większą niż wskazaną w art. 12 ust. 1 pkt 2 ww ustawy, Spółka jest uprawniona do odliczania 50% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakupy paliwa nabytego do napędu tych pojazdów zarówno w wariancie A jak i w wariancie B.
W przypadku modyfikacji pojazdu samochodowego i posiadania dowodu rejestracyjnego, na podstawie którego określona jest dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r., Spółka jest uprawniona do odliczania 50% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakupy paliwa nabytego do napędu tych pojazdów zarówno w wariancie A oraz B.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin