Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-948/13-3/KC
z 16 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2013 r. (data wpływu 16 października 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• określenia miejsca świadczenia usług serwisowych oraz prawa do odliczenia VAT z tytułu importu – jest prawidłowe,
  

• możliwości wystawienia faktury uproszczonej – jest nieprawidłowe.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 16 października 2013 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usług serwisowych, prawa do odliczenia VAT z tytułu importu oraz wystawienia faktury dokumentującej przedmiotowe usługi.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

H. Sp. z o.o. /PKD 3317Z/ jest czynnym podatnikiem podatku VAT, opodatkowanym na zasadach ogólnych. Usługi świadczone przez spółkę (montaż, naprawa, przebudowa, rozbudowa układów hydrauliki siłowej w samochodach ciężarowych) opodatkowane są na dzień składania wniosku stawką VAT 23%.

Spółka zamierza podpisać umowę serwisową z podmiotem gospodarczym, zarejestrowanym na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium Turcji. Kontrahent turecki jest producentem części do hydrauliki siłowej, która jest montowana w samochodach ciężarowych. Swoje produkty sprzedaje bezpośrednio różnym podmiotom na terenie UE. H. Sp. z o.o. w ramach tej umowy miałaby świadczyć usługi serwisu dla podmiotu tureckiego, polegające na wykonaniu napraw gwarancyjnych tych części lub ich wymianie na zlecenie podmiotu tureckiego.

W umowie na świadczenie usług serwisowych zawarte są zasady rozliczeń pomiędzy podmiotami. Obejmują one m.in:

1. Części do napraw gwarancyjnych, które nieodpłatnie dostarcza kontrahent turecki.
2. Wycenę za wymianę poszczególnych części.
3. Ryczałt za dojazd - stawka x 1km (w granicach x km).
4. Przy dłuższych dojazdach powyżej x km przewidują również zwrot kosztów delegowania mechanika (ryczałt liczony jako iloczyn stawka roboczogodziny i ilości godzin dojazdu).

Kontrahent turecki na terenie Polski nie posiada swojego przedstawiciela handlowego, w związku z czym, Wnioskodawca musiałby wystąpić w roli importera części do napraw na zasadach ogólnych i opłacić VAT od tych części, w chwili powstania długu celnego. W związku z powyższym staje się właścicielem części.

Na wykonane usługi będą wystawiane faktury opisowe (jedna pozycja) za wykonaną usługę serwisową wg zlecenia, które wydaje podmiot turecki. Do faktury będzie dołączona kalkulacja kwoty netto faktury wg wzoru opracowanego przez nabywcę usługi oraz według umownego cennika na poszczególne czynności i uzgodnione w umowie ryczałty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. W świetle obowiązujących przepisów, jakie jest miejsce świadczenia ww. usług i która strona umowy powinna rozliczać podatek VAT?
2. Czy spółka może odliczyć podatek VAT naliczony w części dotyczącej importu towarów tj. części hydrauliki siłowej importowanej na potrzeby wykonywania napraw gwarancyjnych dla kontrahenta tureckiego, VAT naliczonego od paliwa zużytego na dojazd do klienta?
3. Czy Spółka postąpi prawidłowo wystawiając uproszczoną fakturę opisową do wykonywanych usług serwisowych z dopiskiem „odwrotne obciążenie”?

Interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia dla usługi serwisowej świadczonej na rzecz tureckiego kontrahenta, prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów oraz możliwości wystawienia faktury uproszczonej.

Natomiast w odniesieniu do pytania 2, w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu paliwa, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Spółki, jeżeli nabywca spełnia definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy i ma siedzibę w kraju innym niż Polska miejscem świadczenia i opodatkowania wykonywanych przez spółkę usług, o których mowa we wniosku - zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy - jest terytorium kraju, w którym usługobiorca posiada siedzibę tj. Turcja. W konsekwencji usługi te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce,

Ad. 2

Spółka ma prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego o których jest mowa we wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy, chociaż ustawa o VAT ściśle wiąże prawo do obniżania podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, to art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy daje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 - jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te, mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Ad. 3

Spółka postąpi prawidłowo, wystawiając opisową fakturę uproszczoną z dopiskiem „odwrotne obciążenie”. W § 5 pkt 1 Rozporządzenia MF z dnia 11 grudnia 2013 r. wymienione są elementy jakie powinna zawierać faktura. W § 5 pkt 1 ust.7 - nazwę (rodzaj) towaru lub usługi. Natomiast „odwrotne obciążenie” dotyczy, zgodnie z § 2 pkt 5 w/w dostawy towaru lub wykonania usługi, dla której obowiązanym do rozliczenia podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi.

Ponadto należy mieć na uwadze, że niemożliwym jest wpisanie do specyfikacji oddzielnie usług i zużytych części, bowiem części zużyte do wykonania usługi nie opuszczają polskiego obszaru celnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w zakresie określenia miejsca świadczenia usług serwisowych oraz prawa do odliczenia VAT z tytułu importu, natomiast za nieprawidłowe w zakresie możliwości wystawienia faktury uproszczonej.

Stosowanie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako polski podatnik VAT, zamierza podpisać umowę serwisową z podmiotem gospodarczym, zarejestrowanym na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium Turcji. Kontrahent turecki jest producentem części do hydrauliki siłowej, która jest montowana w samochodach ciężarowych, a swoje produkty sprzedaje bezpośrednio różnym podmiotom na terenie UE. Wnioskodawca, w ramach tej umowy, miałaby świadczyć usługi serwisu dla podmiotu tureckiego, polegające na wykonaniu napraw gwarancyjnych tych części lub ich wymianie na zlecenie podmiotu tureckiego.

W umowie na świadczenie usług serwisowych zawarte są zasady rozliczeń pomiędzy podmiotami. Obejmują one m.in. części do napraw gwarancyjnych, które nieodpłatnie dostarcza kontrahent turecki, wycenę za wymianę poszczególnych części, ryczałt za dojazd oraz zwrot kosztów delegowania mechanika.

Kontrahent turecki na terenie Polski nie posiada swojego przedstawiciela handlowego, w związku z czym, Wnioskodawca musiałby wystąpić w roli importera części do napraw na zasadach ogólnych i opłacić VAT od tych części, w chwili powstania długu celnego. W związku z powyższym stanie się właścicielem tych części. Jak podaje Wnioskodawca, na wykonane usługi będą wystawiane faktury opisowe a do każdej faktury będzie dołączona kalkulacja kwoty netto wg wzoru opracowanego przez nabywcę usługi oraz według umownego cennika na poszczególne czynności i uzgodnione w umowie ryczałty.

W związku z tak przedstawionym zdarzeniem przyszłym, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia miejsca świadczenia dla usług serwisowych świadczonych dla tureckiego kontrahenta, prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu części hydrauliki siłowej przeznaczonych do napraw gwarancyjnych oraz prawidłowej faktury, dokumentującej przedmiotowe usługi serwisowe.

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 ustawy).

W art. 28a ustawy wskazano, iż na potrzeby stosowania rozdziału dotyczącego miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
      
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub zobowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Wnioskodawca podaje, że turecki kontrahent jest podmiotem gospodarczym i zarejestrowanym podatnikiem VAT w Turcji. Tym samym turecki usługobiorca Wnioskodawcy spełnia definicję podatnika z art. 28a ustawy, sformułowana dla potrzeb określania miejsca opodatkowania usług.

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Tę zasadę ogólną należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika, a przepisy art. 28e, 28f ust. 1, 28g ust. 1 i 1a, 28i, 28j i 28n ustawy nie będą przewidywać innych zasad ustalenia miejsca świadczenia.

Jak wskazuje Wnioskodawca, turecki kontrahent nie posiada na terenie Polski swojego przedstawiciela handlowego a usługi serwisowe będą świadczone dla niego, jako podatnika podatku od wartości dodanej zarejestrowanego w Turcji. Również charakter usługi serwisowej, polegającej na wykonaniu napraw gwarancyjnych hydrauliki siłowej w samochodach ciężarowych, nie wskazuje, aby korzystała ona z ustawowych wyjątków, przewidzianych dla zasady ogólnej dotyczącej miejsca świadczenia usług. Tym samym, miejscem opodatkowania usługi serwisowej świadczonej na rzecz tureckiego podatnika, będzie miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. Turcja, według zasady ogólnej, sformułowanej w art. 28b ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do kwestii dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego w części dotyczącej importu części hydrauliki siłowej importowanej na potrzeby wykonywania napraw gwarancyjnych dla kontrahenta tureckiego, należy przede wszystkim przywołać art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak stanowi art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, w przypadku importu towarów - suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego i deklaracji importowej, z zastrzeżeniem pkt 5.

Ponadto, wskazać należy, iż w myśl art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wnioskodawca wskazuje, że w sytuacji, kiedy turecki kontrahent będzie dostarczał dla niego części do napraw gwarancyjnych, to Wnioskodawca jako polski podatnik VAT i nabywca, będzie zobowiązany do dokonania importu towaru na terytorium Polski i opłacenia wszelkich należności z importem związanych. Wnioskodawca jako importer, będzie zobowiązany do zgłoszenia części do procedury dopuszczenia do obrotu. W konsekwencji, będzie zobowiązany do zapłaty cła oraz rozliczenia VAT z tytułu importu towarów na terytorium Polski.

Jak wskazano, Wnioskodawca wykonywać będzie usługi serwisowe, których miejscem świadczenia a tym samym i opodatkowania będzie znajdowało się poza Polską.

Analiza przytoczonych przepisów wskazuje, że podatnikowi będzie przysługiwać prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jedynie w takim zakresie, w jakim towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Aby zatem Wnioskodawca w przedmiotowej sprawie miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z dokumentu celnego, musi istnieć związek pomiędzy importowanym towarem a czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika, w tym należy uwzględnić przypadki wskazane w art. 86 ust. 8 ustawy.

Z uwagi na powyższe, stwierdzić należy, że Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego ze zgłoszeń celnych importowych części hydrauliki siłowej przeznaczonych do napraw gwarancyjnych, o ile nie zajdą przesłanki wykluczające to prawo określone w art. 88 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Z dniem 1.01.2014 r. utraciło moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 oraz z 2012 r. poz. 1428), zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 3 grudnia 2013 r. w sprawie wystawiania faktur (Dz.U. z 2013 r., poz. 1485).

Jednocześnie, w ustawie pojawiły się z dniem 1.01.2014 r. nowe regulacje dotyczące wystawiania faktur. I tak, jak stanowi art. 106a ustawy przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

1. sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
   
2. dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej – posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
   1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
      
   2. państwa trzeciego.
      
      

Faktura zgodnie z art. 106e ust. 1 ustawy, powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
   
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
   
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
   
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
   
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
   
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
   
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
    
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
    
12. stawkę podatku;
    
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
    
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
15. kwotę należności ogółem;
    
16. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 - wyrazy "metoda kasowa";
    
17. w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 - wyraz "samofakturowanie";
    
18. w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy "odwrotne obciążenie";
    
    

Należy wskazać, że podatek od wartości dodanej, to zgodnie z art. 2 pkt 11 ustawy, podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, (…). Przez państwo członkowskie rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej (art. 2 pkt 2 ustawy). Na podstawie art. 2 pkt 3 ustawy, terytorium Unii Europejskiej to terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej, z tym że na potrzeby stosowania ustawy:

1. Księstwo Monako traktuje się jako terytorium Republiki Francuskiej, wyspę Man traktuje się jako terytorium Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, suwerenne strefy Akrotiri i Dhekelia traktuje się jako terytorium Republiki Cypru,
2. następujące terytoria poszczególnych państw członkowskich traktuje się jako wyłączone z terytorium Unii Europejskiej:
   • wyspę Helgoland, terytorium Buesingen - z Republiki Federalnej Niemiec,
   • Ceutę, Melillę, Wyspy Kanaryjskie - z Królestwa Hiszpanii,
   • Livigno, Campione dItalia, włoską część jeziora Lugano - z Republiki Włoskiej,
   • departamenty zamorskie Republiki Francuskiej - z Republiki Francuskiej,
   • Górę Athos - z Republiki Greckiej,
   • Wyspy Alandzkie - z Republiki Finlandii,
   • Wyspy Normandzkie - ze Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,
3. Gibraltar traktuje się jako wyłączony z terytorium Unii Europejskiej;
   
   

Z kolei w art. 2 pkt 5 ustawy, jako terytorium państwa trzeciego, rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, (…).

Z powyższego wynika, że Turcja nie jest państwem członkowskim a tym samym nie stanowi terytorium Unii Europejskiej i jest państwem trzecim.

Na podstawie art. 106e ust. 5 pkt 2 ustawy, stwierdza się, że faktura może nie zawierać, w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. b - danych określonych w ust. 1 pkt 5 i 12-14.

Z uwagi na powyższe, faktura wystawiana przez polskiego podatnika, dokumentuje wykonywane przez polskiego podatnika tzn. mającego w Polsce siedzibę działalności albo stałe miejsce prowadzenia działalności, z którego są świadczone te czynności, dostawę towarów albo świadczenie usług, dla których miejscem świadczenia jest terytorium kraju trzeciego, to faktura ta może nie zawierać następujących danych:

• numeru, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi,
  

• stawki podatku;
  

• sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
  

• kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.
  
  
  

Wnioskodawca może wystawiać faktury dla tureckiego kontrahenta za wykonane usługi serwisowe, które nie będą zawierała stawki podatku ani kwoty, wartości sprzedaży netto, a także powinny być opatrzone adnotacją "odwrotne obciążenie", ponieważ podatnikiem z tytułu świadczenia tych usług będzie ich nabywca.

Ustawodawca wprowadził możliwość wystawiania faktur uproszczonych na podstawie art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy, gdzie stwierdza się, że faktura nie zawiera, w przypadku gdy kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł albo kwoty 100 euro, jeżeli kwota ta określona jest w euro - danych określonych w ust. 1 pkt 3 dotyczących nabywcy i danych określonych w ust. 1 pkt 8, 9 i 11-14, pod warunkiem że zawiera dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku.

Ponadto, zgodnie z art. 106e ust. 6 ustawy, przepisu ust. 5 pkt 3 nie stosuje się w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju i sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju, sprzedaży, dla której nie jest na fakturze podawany numer, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. a.

Skoro, na podstawie przywołanych wyżej przepisów, faktur uproszczonych nie wystawia się w sytuacji, kiedy na fakturze nie jest podawany numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej oraz dostawy towarów i świadczenia usług, dokonywanej przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, tym samym faktury wystawiane przez Wnioskodawcę na rzecz tureckiego kontrahenta, nie będą fakturami uproszczonymi.

Podsumowując, Wnioskodawca będzie wystawiał fakturę dla tureckiego kontrahenta za wykonane usługi serwisowe, która nie będzie zawierała stawki ani kwoty podatku, jak również wartości sprzedaży netto, z adnotacją "odwrotne obciążenie", natomiast nie będzie to faktura uproszczona.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. 2012, poz. 270 z późń zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.