INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 17 lutego 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej dla działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej podlegającej zwolnieniu, wspólnej dla kilku zezwoleń (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej dla działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej podlegającej zwolnieniu, wspólnej dla kilku zezwoleń.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności Spółki prowadzonej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”) jest głównie produkcja ceramicznych wkładów do silników wysokoprężnych służących do filtracji gazów spalinowych, wykorzystywanych w pojazdach silnikowych. Ponadto, w roku 2012 Spółka rozpocznie produkcję czujników odpowiedzialnych za pomiar stężenia tlenków azotu.

Spółka posiada następujące zezwolenia (dalej: „Zezwolenia”):

a) Zezwolenie „A” z dnia 11 marca 2003 r.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego zakres Zezwolenia „A” obejmuje:

• 26.24.12 - wyroby ceramiczne do celów laboratoryjnych, chemicznych i innych technicznych pozostałe,
• 26.25.12 - wyroby ceramiczne pozostałe, poza budowlanymi, gdzie indziej nie sklasyfikowane,
• 26.26.14 - produkty ogniotrwałe niepalne, ogniotrwałe wyroby ceramiczne pozostałe,
• 34.30.20 - części i akcesoria do pojazdów mechanicznych pozostałe, gdzie indziej nie sklasyfikowane,
• 73.10.12 - prace badawczo-rozwojowe w dziedzinie nauk chemicznych i biologicznych,
• 73.10.13 - prace badawczo-rozwojowe w dziedzinie nauk technicznych i technologii.

b) Zezwolenie „B” z dnia 01 grudnia 2011 r.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego zakres Zezwolenia „B” obejmuje:

• 29.32 - pozostałe części i akcesoria do pojazdów silnikowych, z wyłączeniem motocykli,
• 23.44.1 - pozostałe wyroby ceramiczne do celów technicznych,
• 23.49.1 - pozostałe wyroby ceramiczne,
• 23.20.14 - wyroby ogniotrwałe niewypalane i pozostałe ogniotrwałe wyroby ceramiczne,
• 26.51.82.0 - części i akcesoria do wyrobów objętych grupowaniami: 26.51.12, 26.51.32, 26.51.33, 26.51.4 i 26.51.5; mikrotomy,
• 49.41 - transport drogowy towarów,
• 52.10 - magazynowanie i przechowywanie towarów,
• 72.19 - usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych,
• 71.20 - usługi w zakresie badań i analiz technicznych,
• oraz w zakresie sprzedaży odpadów powstałych w związku z prowadzeniem wyżej wymienionej działalności sklasyfikowanych w pozycjach:
  • 38.11.5 - odpady inne niż niebezpieczne nadające się o recyclingu,
  • 38.12.24 - niebezpieczne odpady chemiczne,
  • 38.12.25 - oleje odpadowe,
  • 38.12.27 - odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych, zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne,
  • 38.21.3 - odpady rozpuszczalników organicznych,
  • 38.3 - usługi w zakresie odzysku surowców, surowce wtórne.

c) Zezwolenie „C” z dnia 26 stycznia 2012 r.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego zakres Zezwolenia „C” obejmuje:

• 29.32 - pozostałe części i akcesoria do pojazdów silnikowych, z wyłączeniem motocykli,
• 23.44.1 - pozostałe wyroby ceramiczne do celów technicznych,
• 23.49.1 - pozostałe wyroby ceramiczne,
• 23.20.14 - wyroby ogniotrwałe niewypalane i pozostałe ogniotrwałe wyroby ceramiczne,
• 26.51.82.0 - części i akcesoria do wyrobów objętych grupowaniami: 26.51.12, 26.51.32, 26.51.33, 26.51.4 i 26.51.5; mikrotomy,
• 49.41 - transport drogowy towarów,
• 52.10 - magazynowanie i przechowywanie towarów,
• 72.19 - usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych,
• 71.20 - usługi w zakresie badań i analiz technicznych,
• oraz w zakresie sprzedaży odpadów powstałych w związku z prowadzeniem wyżej wymienionej działalności sklasyfikowanych w pozycjach:
  • 38.11.5 - odpady inne niż niebezpieczne nadające się do recyclingu,
  • 38.12.24 - niebezpieczne odpady chemiczne,
  • 38.12.25 - oleje odpadowe,
  • 38.12.27 - odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych, zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne,
  • 38.21.3 - odpady rozpuszczalników organicznych,
  • 38.3 - usługi w zakresie odzysku surowców, surowce wtórne.

Ponadto, Spółka posiada Zezwolenie „D” z dnia 13 maja 2008 r., które nie jest przez Nią wykorzystywane.

Oprócz działalności objętej Zezwoleniami, Spółka identyfikuje i wydziela również zdarzenia gospodarcze nieobjęte Zezwoleniami i w konsekwencji podlegające opodatkowaniu podatkiem od osób prawnych na zasadach ogólnych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy prowadzenie działalności na terenie SSE zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT w oparciu o trzy (lub w przyszłości więcej) zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE rodzi obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z art. 9 ust. 1 powołanej wcześniej ustawy odrębnie dla każdego z tych zezwoleń... (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Spółki, niezależnie od liczby posiadanych zezwoleń strefowych, Spółka w celu ustalenia przychodu (dochodu) na działalności zwolnionej jest zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 Ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm., dalej: „Ustawa o SSE"), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE w ramach otrzymanego zezwolenia są zwolnione z podatku dochodowego na zasadach określonych w Ustawie o CIT. Z kolei zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w Ustawie o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Jednocześnie, zgodnie z ust. 4 powyższej regulacji zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Zatem warunkiem skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania jest posiadanie zezwolenia na prowadzenie określonego rodzaju działalności na terenie strefy oraz uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy (działalności objętej zezwoleniem).

Na gruncie § 5 ust. 5 Rozporządzenia „w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy”. W ocenie Spółki, powołane przepisy nakazują wydzielenie organizacyjne i prowadzenie ewidencji rachunkowych mających na celu prawidłowe ustalenie dochodu opodatkowanego oraz dochodu zwolnionego, w przypadku prowadzenia działalności na terenie SSE i poza terenem SSE. Natomiast, w celu ustalania dochodu zwolnionego osiągniętego na podstawie dwóch lub więcej zezwoleń nie ma obowiązku wydzielenia organizacyjnego działalności strefowych, a tym samym wyodrębniania przychodów i kosztów przypadających na każde z tych zezwoleń odrębnie. Oznacza to, że prowadząc działalność na terenie SSE na podstawie dwóch lub więcej zezwoleń podatnik zobowiązany jest prowadzić jedną wspólną, wyodrębnioną ewidencję rachunkową, na podstawie której będzie możliwe ustalenie dochodu zwolnionego uzyskanego z tej (zwolnionej z CIT) działalności.

W świetle powyższego, Spółka zobowiązana będzie jedynie do odrębnego ewidencjonowania dochodu opodatkowanego (osiąganego poza zakresem zezwoleń) oraz dochodu zwolnionego (osiąganego w ramach posiadanych przez Spółkę zezwoleń). Nie będzie natomiast konieczne wyodrębnianie dochodu osiąganego w ramach poszczególnych zezwoleń (jako że dochód ten korzysta w całości ze zwolnienia).

Podsumowując, niezależnie od liczby posiadanych zezwoleń strefowych, Spółka w celu ustalenia przychodu (dochodu) na działalności zwolnionej jest zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 Ustawy o CIT.

Stanowisko Spółki potwierdza m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 18 listopada 2011 r. (sygn. IBPBI/2/423-1036/11/AK), który uznał za prawidłowe stanowisko Spółki mówiące, że „na potrzeby działalności objętej Zezwoleniami Spółka jest zobowiązana do prowadzenia odrębnej ewidencji rachunkowej dochodów, które podlegają opodatkowaniu PDOP (osiągane poza obszarem Strefy lub na obszarze Strefy, ale z działalności niewymienionej w Zezwoleniach) oraz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie Zezwoleń”, a także w interpretacji z 21 lutego 2011 r. (sygn. IBPBI/2/423-1632/10/SD), w której Dyrektor Katowickiej Izby Skarbowej stwierdził, że „w przypadku prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie dwóch zezwoleń, Spółka będzie zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej dla celów obliczenia dochodu (straty) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w zakresie objętym posiadanymi zezwoleniami” oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z 2 marca 2011 r. (sygn. ILPB3/423-946/10-2/MM), który uznał za prawidłowe stanowisko spółki mówiące, że „brak jest podstawy prawnej, która nakładałaby na podatnika obowiązek prowadzenia odrębnej ewidencji celem ustalenia dochodu zwolnionego spod opodatkowania, przypadającego na każde z zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie strefy”.

Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości Jej stanowiska w opisanej powyżej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.). Podstawą do korzystania z pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z tej pomocy (art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „ustawa o pdop”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ustawy o pdop, stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka prowadzi działalność na terenie Specjalnej Stefy Ekonomicznej na podstawie następujących Zezwoleń: z dnia 11 marca 2003 r., z dnia 01 grudnia 2011 r., z dnia 26 stycznia 2012 r. oraz z dnia 13 maja 2008 r., które nie jest przez Spółkę wykorzystywane.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o pdop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a - 16m. Zasady prowadzenia tej ewidencji przez podatników określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.).

Z kolei zgodnie z § 5 ust. 3 rozporządzenia z dnia 2 listopada 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 202, poz. 1485 ze zm.) oraz zgodnie z § 5 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548 ze zm.), w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Ustawodawca nie zdefiniował, o jak dalekie wyodrębnienie organizacyjne działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej chodzi. Organizacyjne wyodrębnienie z osoby prawnej - prowadzącej działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, jak i poza nią - jednostki, której wypracowany dochód korzysta ze zwolnienia podatkowego, służy przede wszystkim prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu. W związku z tym przedsiębiorca musi zapewnić, by na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych możliwe było ustalenie wysokości dochodu podlegającego zwolnieniu. Zatem, wyodrębnienie organizacyjne służące prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu polega na wyodrębnieniu rachunkowym (w tym majątkowym) oraz kadrowym.

Co prawda cytowane wyżej § 5 ust. 3 oraz § 5 ust. 5 ww. rozporządzeń w sprawie pomocy publicznej nie znajdują wprost zastosowania w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, dotyczą bowiem sytuacji, w której przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą również poza terenem strefy, jednakże przepis ten potwierdza zasadność stanowiska, iż przedsiębiorca zobowiązany jest do takiego prowadzenia ksiąg, aby możliwe było ustalenie dochodu podlegającego opodatkowaniu; nie ma natomiast obowiązku prowadzenia ewidencji odrębnie dla każdego zezwolenia.

W konsekwencji, zdaniem tut. Organu, w przypadku prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie kilku zezwoleń, Spółka będzie zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej dla celów obliczenia dochodu (straty) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w zakresie objętym posiadanymi zezwoleniami.

Reasumując, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 wydana zostanie odrębna interpretacja indywidualna.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.