Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-540/14-4/TR
z 5 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2014 r. (data wpływu 28 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 lipca 2014 r. (data wpływu 31 lipca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania rent z Niemiec – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania rent z Niemiec.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy – Ordynacja podatkowa, pismem z 21 lipca 2014 r. nr ILPB2/415-540/14-2/TR, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia – w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania – braków formalnych wniosku.

Jednocześnie poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano 21 lipca 2014 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło 24 lipca 2014 r.), zaś 31 lipca 2014 r. Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek (data nadania pisma w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego – 29 lipca 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 1996 roku podczas prac w ogrodnictwie na terenie Niemiec zginął tragicznie mąż Zainteresowanej.

Wnioskodawczyni przyznano rentę wdowią, a dzieciom renty sieroce. Postanowienie o przyznaniu ww. rent, w którym również określono wysokość wyrównania od dnia śmierci męża Zainteresowana otrzymała w 1998 roku.

Renta została przyznana przez Związek Branżowy Ogrodnictwa, Ustawowe Ubezpieczenie Wypadkowe.

Obecnie Wnioskodawczyni rentę otrzymuje z Ubezpieczenia Socjalnego Rolnictwa, Leśnictwa i Ogrodnictwa w Kassel.

Renta jest otrzymywana za pośrednictwem banku, który w każdym roku pobierał zaliczki na podatek dochodowy i przysyłał PIT-11, na podstawie których Wnioskodawczyni rozliczała otrzymane świadczenia wraz z dochodami otrzymanymi w Polsce w zeznaniach PIT-36.

W 2014 roku Bank poinformował Zainteresowaną telefonicznie, że podatek był dotychczas niesłusznie pobierany i zaprzestał go pobierać. Bank swoją decyzję motywował faktem, że otrzymane świadczenia są wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń i nie są opodatkowane.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy od wypłacanych kwot zagranicznej renty wdowiej i sierocej powinien być pobierany podatek dochodowy od osób fizycznych?
2. Czy Bank będący płatnikiem do 2014 roku postępował zgodnie z przepisami?
3. Czy w związku z pobraniem podatku przez Bank w latach poprzedzających rok 2014 jako niesłusznie należny Zainteresowanej należy się zwrot i do ilu lat wstecz?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, renta, która otrzymuje po zmarłym mężu, a dzieci po zmarłym ojcu przyznana z ubezpieczenia socjalnego Rolnictwa, Leśnictwa i Ogrodnictwa nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

W ocenie Zainteresowanej bank nie postępował zgodnie z przepisami. Renta socjalna wdowia i sieroca, którą Wnioskodawczyni otrzymuje wraz z dziećmi według wykładni prawnej nie powinna być opodatkowana podatkiem dochodowym zgodnie z art. 18 ust. 2 umowy polsko-niemieckiej z dnia 14 maja 2003 r. – renty pochodzące wyłącznie z obowiązkowych składek ubezpieczenia socjalnego są w Polsce zwolnione z podatku.

Wnioskodawczyni uważa, że ma prawo do złożenia korekt zeznań na formularzach PIT-36 za lata poprzedzające 2014 r., oraz złożenia wniosku do US o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych i prośby o zwrot nadpłaty podatku. Korekta winna być złożona do pięciu lat wstecz, tj. 2009, 2010, 2011, 2012, 2013.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Powołany przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy).

Należy wskazać, że Umowa z dnia 18 grudnia 1972 r. zawarta między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1975 r., Nr 31, poz. 163), obowiązująca do 18 grudnia 2004 r., nie zawierała szczególnych regulacji które należałoby stosować w przypadku opodatkowania rent i emerytur.

Zgodnie z art. 19 tej Umowy dochody niewymienione wyraźnie w poprzednich artykułach osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w Państwie Umawiającym się mogą być opodatkowane tylko w tym państwie.

Zgodnie z powyższym emerytury i renty wypłacane przez Republikę Federalną Niemiec, a otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce w okresie obowiązywania Umowy z dnia 18 grudnia 1972 r. w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku, podlegały opodatkowaniu w Polsce.

Natomiast z dniem 19 grudnia 2004 r. weszła w życie nowa, zawarta w dniu 14 maja 2003 r. Umowa międzynarodowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005r. Nr 12, poz. 90), mająca zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2005 r.

W myśl art. 18 ust. 1 ww. Umowy z dnia 14 maja 2003 r., emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Natomiast zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Ogólną zasadą jest więc opodatkowanie rent uzyskiwanych z Niemiec, przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, w kraju miejsca zamieszkania, tj. w Polsce. Wyjątek dotyczy sytuacji, gdy renta jest wypłacana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych. Wtedy, stosownie do art. 18 ust. 2 ww. umowy, płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 1996 roku podczas prac ogrodniczych w Niemczech zmarł mąż Wnioskodawczyni. Po śmierci męża Zainteresowanej przyznano rentę wdowią, a dzieciom rentę sierocą. Z całokształtu sprawy wynika, że renty te są wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych. Do 2014 roku od wyżej wymienionych rent Bank – jako płatnik pobierał zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Mając na względzie powyższe, renta wdowia i sieroca wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych od dnia 1 stycznia 2005 r. podlegają opodatkowaniu, zgodnie z powołanym art. 18 ust. 2 umowy międzynarodowej, tylko w Niemczech i tym samym nie podlegają opodatkowaniu w Polsce. Od wskazanej wyżej daty bank nie powinien pobierać zaliczek na podatek dochodowy od wypłacanego świadczenia. W konsekwencji powyższego stanowisko Zainteresowanej w odniesieniu do pytania nr 1 i nr 2 przedstawionego we wniosku należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do pytania nr 3 należy stwierdzić co następuje.

Zgodnie z art. 72 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa za nadpłatę uważa się kwotę:

1. nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku;
2. podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
3. zobowiązania zapłaconego przez płatnika lub inkasenta, jeżeli w decyzji, o której mowa w art. 30 § 4, określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
4. zobowiązania zapłaconego przez osobę trzecią lub spadkobiercę, jeżeli w decyzji o ich odpowiedzialności podatkowej lub decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej.
   
   

Nadpłata powstaje m.in. z dniem złożenia zeznania rocznego – dla podatników podatku dochodowego (art. 73 § 2 Ordynacji podatkowej).

W myśl art. 75 § 1 ww. ustawy jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku. Ponadto z § 2 pkt 1 lit. a) powyższego przepisu wynika, że uprawnienie to przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, jeżeli w zeznaniach (deklaracjach) rocznych, o których mowa w art. 73 § 2 Ordynacji podatkowej (czyli m.in. w zeznaniu rocznym) wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek albo wykazali nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej. Zgodnie natomiast z art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej podatnik równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty obowiązany jest złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Art. 81 § 2 ww. ustawy stanowi, że skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Zgodnie z treścią art. 79 § 2 Ordynacji podatkowej prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty wygasa po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

W myśl art. 70 § 1 powołanej ustawy zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Co do zasady obowiązek uregulowania należnego zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za dany rok podatkowy upływa z dniem 30 kwietnia następnego roku podatkowego. Tym samym prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty (i korekty zeznania) wygasa z upływem 5 lat liczonych od końca roku podatkowego, w którym należało zapłacić podatek za poprzedni rok podatkowy, gdyż z tym dniem następuje również przedawnienie zobowiązania.

Zatem skoro renta wdowia i sieroca z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec podlega od 1 stycznia 2005 r. opodatkowaniu tylko w Niemczech – co dowiedziono powyżej – tym samym, począwszy od tej daty podatek z tytułu tejże renty uiszczany był w Polsce nienależnie.

W konsekwencji powyższych wyjaśnień Wnioskodawczyni przysługuje prawo do złożenia do naczelnika właściwego urzędu skarbowego wniosku o stwierdzenie nadpłaty i korektę zeznań podatkowych za lata 2009, 2010, 2011, 2012, 2013. Powyższego należy dokonać przed upływem terminu przedawnienia zobowiązania, o którym mowa szczegółowo powyżej. W konsekwencji powyższego stanowisko Zainteresowanej w odniesieniu do pytania nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Reasumując stwierdzić należy, że renta wdowia i sieroca wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych od dnia 1 stycznia 2005 r. podlegają opodatkowaniu, zgodnie z powołanym art. 18 ust. 2 umowy międzynarodowej, tylko w Niemczech i tym samym nie podlegają opodatkowaniu w Polsce. Od wskazanej wyżej daty bank nie powinien pobierać zaliczek na podatek dochodowy od wypłacanego świadczenia. W konsekwencji powyższego Zainteresowanej przysługuje prawo do złożenia do naczelnika właściwego urzędu skarbowego wniosku o stwierdzenie nadpłaty i korektę zeznań podatkowych za lata 2009, 2010, 2011, 2012, 2013.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.