Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-655/14/SK
z 1 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 maja 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 2 czerwca 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej w zakresie świadczenia usług prawniczych - wydatków związanych z zakupem narzędzi do naprawy samochodu osobowego wykorzystywanego w tej działalności - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej w zakresie świadczenia usług prawniczych - wydatków związanych z zakupem narzędzi do naprawy samochodu osobowego wykorzystywanego w tej działalności.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza w najbliższej przyszłości rozpocząć działalność gospodarczą, która polegać będzie na świadczeniu usług prawniczych (PKD 69.10.Z Działalność prawnicza). Osiągane dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej będą opodatkowane według skali podatkowej. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie wykorzystywał samochód osobowy marki Kia Sephia rocznik 1998, o pojemności silnika 1498 cm3, który niezbędny będzie do jeżdżenia na rozprawy do sądów, uczestniczenia w spotkaniach z przyszłymi klientami oraz ich kontrahentami, jak również do świadczenia tzw. dyżurów prawnych w siedzibach firm, którym będzie świadczył kompleksową obsługę prawną. Przedmiotowy samochód będzie wykorzystywany jedynie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca zamierza w najbliższej przyszłości (już po rozpoczęciu prowadzenia działalności gospodarczej) z uwagi na posiadane umiejętności - osobiście - wyremontować ww. samochód. W szczególności naprawy mają dotyczyć wymiany całości przewodów hamulcowych, klocków hamulcowych, okładzin bębnowego hamulca ręcznego, osłon przegubów osi przedniej, uszczelki miski olejowej, sworznia lewego wahacza, piast kół przedniej osi oraz innych napraw i wymian które okażą się niezbędne dla celów całkowitego remontu posiadanego samochodu. Ww. naprawy wnioskodawca wykona osobiście, nie zaś w autoryzowanych stacjach obsługi, czy profesjonalnych warsztatach mechanicznych. Celem wykonania wyżej wskazanych napraw niezbędnym będzie zakupienie szeregu narzędzi umożliwiających naprawę i poprawne zamontowanie części zamiennych, w szczególności takich jak: klucz udarowy wraz z kompletem nasadek udarowych, zestaw kluczy nasadkowych wraz z kompletem kluczy zapadkowych prostych i łamanych (tzw. grzechotki), zestaw kluczy płasko-oczkowych, zestaw łomów i łyżek do podważania, klucz dynamometryczny, zestaw do zarabiania przewodów hamulcowych, klucz do gięcia przewodów hamulcowych oraz inne przyrządy i narzędzia które okażą się niezbędne do dokonania napraw i wymian w samochodzie, który Wnioskodawca będzie używał jedynie dla celów wykonywanej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle opisanego wyżej stanu faktycznego, planowany koszt zakupu narzędzi po rozpoczęciu prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, które zostaną użyte dla celów naprawy i kompleksowego remontu samochodu, z którego Wnioskodawca będzie korzystał jedynie dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, może stanowić koszt uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, koszt zakupu narzędzi, które będą mu służyć do naprawy samochodu, który używany będzie jedynie dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, jest kosztem uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Jak wskazuje doktryna na gruncie przedmiotowego przepisu prawa podatkowego ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie, jakie konkretnie koszty mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Nie byłoby to bowiem możliwe. Mnogość i stały rozwój różnego rodzaju działalności mogących przynosić przychód sprawiają, że nie jest możliwe ustalenie jakiegoś stałego katalogu kosztów uzyskania przychodów. Podobnie koszt danego rodzaju będzie u jednego podatnika kosztem uzyskania przychodu, natomiast u innego z pewnością nie służy osiągnięciu przychodu. (...) Rozpatrując konkretne sytuacje, należy mieć na uwadze, że ustawodawca, posługując się definicją generalną, a ponadto celowo używając w definicji pojęć elastycznych, o pewnym stopniu niedookreślenia, sprawił, że każdą sytuację należy rozpatrywać odrębnie, przy pełnym uwzględnieniu okoliczności danego przypadku. Stąd też w zakresie kosztów uzyskania przychodów nie jest w zasadzie prawidłowe stawianie tez o charakterze generalnym, które mogłyby mieć zastosowanie do każdego przypadku. Może się bowiem okazać, że dany koszt, który u większości podatników stanowić będzie koszt uzyskania przychodu, u konkretnego podatnika nie będzie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Na takich samych zasadach możliwe są przypadki odwrotne (zob. A. Bartosiewicz, R. Kubacki, komentarz do art. 22 updof, wydanie elektroniczne LEX 2013).

W ocenie Wnioskodawcy, koszt zakupu narzędzi służących do naprawy i wymiany poszczególnych części w samochodzie, służącym do prowadzenia działalności gospodarczej, spełnia przesłanki uznania za koszt uzyskania przychodu określony w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że w działalności prawniczej kapitalne znaczenie ma całkowita mobilność osoby, która świadczy usługi prawne na rzecz jej klientów, z którymi najczęściej spotyka się w miejscu, w którym życzy sobie tego klient. Nie ulega też wątpliwości, że prawnik jest osobą, która z zawodu wykonuje czynności z zakresu profesjonalnego zastępstwa procesowego, co niejednokrotnie związane jest z koniecznością osobistego stawiennictwa w imieniu swoich klientów przed sądami i organami administracji publicznej, które często są znacznie oddalone od miejsca zamieszkania, czy miejsca prowadzonej działalności prawnika. W świetle powyższego, najmniejszych wątpliwości nie może budzić konieczność posiadania przez prawnika samochodu, którym może się przemieszczać pomiędzy miejscami, w których w wyniku prowadzonej działalności gospodarczej konieczna jest jego obecność. Reasumując, Wnioskodawca w celu zapewnienia sobie źródeł przychodu, musi posiadać sprawny samochód, tak aby mógł świadczyć szereg czynności z zakresu kompleksowej obsługi prawnej swoim klientom, którzy wymagają jego mobilności i pełnej dyspozycyjności.

Należy mieć na uwadze, że samochód jako rzecz ruchoma zużywająca się w związku z używaniem, wymaga okresowo dokonywania określonych napraw w celu zachowania jego właściwości oraz możliwości bezpiecznego korzystania. Nie może również schodzić z pola widzenia fakt, że samochody osobowe są poddawane obowiązkowym - wynikającym z przepisów prawa - kontrolom technicznym, których zadaniem jest dopuszczanie do ruchu drogowego jedynie tych jednostek, które nie sprawiają zagrożenia dla pozostałych uczestników ruchu drogowego - a więc są bezpieczne. Konieczność dokonywania napraw jest z reguły tym częstsza, im starszy i bardziej wyeksploatowany jest dany pojazd. Zaznaczenia przy tym wymaga, że powszechnie obowiązujące przepisy prawa nakładają obowiązek dokonywania okresowych badań technicznych pojazdów przez okręgowe stacje kontroli pojazdów, natomiast w żadnym wypadku nie nakładają obowiązku dokonywania napraw w takich stacjach diagnostycznych, czy innych serwisach, bądź warsztatach. W świetle powyższego, całość niezbędnych napraw może być wykonywana osobiście, przez każdą osobę, która posiada odpowiednią wiedzę i doświadczenie, które pozwoli aby określony samochód w przyszłości pozytywnie przeszedł badania techniczne, które wykona okręgowa stacja kontroli pojazdów. Na marginesie Wnioskodawca zauważa, że koszt poniesiony celem zaopatrzenia się w niezbędne narzędzia jest i tak ostatecznie kosztem o wiele niższym niż regularne korzystanie z usług świadczonych przez autoryzowane stacje obsługi pojazdów oraz profesjonalne warsztaty, a które to koszty mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów przedsiębiorcy. W świetle powyższego, zakup narzędzi celem ich używania jedynie do celów naprawy samochodu, z którego Wnioskodawca korzysta dla celów prowadzonej działalności gospodarczej jest również jak najbardziej uzasadniony ekonomicznie. Jak wskazuje doktryna na gruncie przepisów prawa podatkowego ważne jest ponadto, by poniesiony wydatek był racjonalny i gospodarczo uzasadniony. Nie będą stanowić kosztu uzyskania przychodu poniesione przez podatnika wydatki, które obiektywnie, tzn. po poddaniu ich racjonalnej „zdroworozsądkowej” ocenie nie mogą przyczynić się do osiągnięcia przychodu z danego źródła. (J. Marciniuk, Podatek dochodowy od osób fizycznych 2009, str. 404). Nie budzi najmniejszym wątpliwości, że koszt jaki zamierza ponieść Wnioskodawca, jest całkowicie uzasadniony gospodarczo. W ocenie Wnioskodawcy, fakt tego, że wykona osobiście (a nie w warsztacie lub autoryzowanej stacji obsługi pojazdów) naprawę i wymianę określonych części w samochodzie, nie może powodować że koszt zakupu narzędzi nie może zostać potraktowany jako koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 updof. Należy podnieść, że samochód będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę jedynie do prowadzenia działalności gospodarczej, w związku z czym naprawa oraz dokonywane wymiany jego podzespołów będą wprost pozostawały w ścisłym związku z uzyskiwaniem przychodów z działalności gospodarczej.

Jak wskazuje doktryna oraz orzecznictwo na gruncie art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwraca się również uwagę na to, że pomiędzy dokonaniem kosztu a możliwością uzyskania przychodu musi zaistnieć związek przyczynowy. Wskazuje się, że istnieją jednak sytuacje, w których ów związek przyczynowo-skutkowy nie jest wyraźny. Należy je rozwiązywać w oparciu o zasadę zdrowego rozsądku, a każda sytuacja wymaga odrębnego potraktowania (wyrok NSA z 16 grudnia 1999 r., SA/BK 1619/98, LEX Nr 39745). Podobnie można stwierdzić, że między poniesieniem kosztu, a możliwością zabezpieczenia bądź zachowania źródła przychodów powinien istnieć związek przyczynowy (zob. A. Bartosiewicz, R. Kubacki, komentarz do art. 22 updof, wydanie elektroniczne LEX 2013). W ocenie Wnioskodawcy, istnieje bardzo wyraźny związek przyczynowy pomiędzy koniecznością wykonania naprawy samochodu (i zakupem narzędzi to tej naprawy), z którego Wnioskodawca będzie korzystał w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a przyszłym osiągnięciem przychodu przez Wnioskodawcę. W przypadku braku możliwości posiadania sprawnego samochodu, zdecydowanie - jeśli nie w ogóle - spada możliwość uzyskania przychodu przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że art. 23 updof, nie wyłącza z kosztów uzyskania przychodów kosztów ponoszonych w związku z zakupem specjalistycznych narzędzi celem naprawy pojazdu używanego dla celów prowadzonej działalności gospodarczej.

Zamykając argumentację dotyczącą zasadności zaliczenia w koszty uzyskania przychodu kosztów zakupów narzędzi do naprawy samochodu używanego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zauważa, że przeznaczenie narzędzi w większości nie pozwala na ich użycie do celów innych niż naprawa samochodu. W związku z powyższym nie zachodzi ryzyko ich użycia do celów innych niż naprawa samochodu, a więc użycia nie w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W świetle powołanego uregulowania, aby dany wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu zaistnieć muszą łącznie trzy warunki:

• celem poniesienia wydatku (bezpośrednim lub pośrednim) powinno być osiągnięcie przychodu, lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
• wydatek ten nie może być wymieniony w zawartym w art. 23 ust. 1 ww. ustawy katalogu wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów,
• wydatek musi być prawidłowo udokumentowany.
  
  

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, że konieczność poniesienia określonego wydatku nie może wynikać z zaniedbań, braku nadzoru lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości. Podkreślić przy tym należy, że ciężar wykazania związku przyczynowo-skutkowego z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Podatnik zaliczając określone wydatki do kosztów podatkowych musi wykazać związek przyczynowo-skutkowy lub przedstawić rzeczowe argumenty wskazujące na ich celowość i racjonalność z punktu widzenia uzyskiwania przychodów z działalności gospodarczej, czy też zachowania lub zabezpieczenia ww. źródła przychodów. Wydatki powyższe nie mogą również zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wydatki poniesione na zakup narzędzi służących do naprawy samochodu osobowego wykorzystywanego w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodów, zawartym w treści art. 23 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego statusu, konieczne jest również zaistnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem, a celem jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

Wobec powyższego, możliwość zaliczenia tego wydatku do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej uzależniona jest od spełnienia przesłanek ogólnych zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, wynikających z art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki te nie mogą przy tym mieć charakteru osobistego, bowiem wydatki osobiste nie mają na celu uzyskania przychodu z działalności gospodarczej, czy też zachowania lub zabezpieczenia tego źródła przychodu. W konsekwencji wydatki ponoszone w celach prywatnych (osobistych) nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że wydatki jakie Wnioskodawca zamierza ponieść po rozpoczęciu prowadzenia przez niego działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług prawniczych, tj. wydatki na zakup narzędzi służących naprawom samochodu osobowego wykorzystywanego w ramach tej działalności nie będą mogły stanowić kosztów podatkowych. Przedmiotowe wydatki nie spełniają bowiem podstawowych przesłanek, o których mowa art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem pomiędzy tymi wydatkami, a celem w postaci osiągnięcia przychodu nie sposób dopatrzyć się istnienia związku przyczynowo-skutkowego. W pierwszej kolejności zwrócić bowiem należy uwagę na brak związku wskazanych we wniosku wydatków z przedmiotem działalności gospodarczej, jaką Wnioskodawca zamierza prowadzić. Wnioskodawca nie będzie bowiem świadczył usług naprawy pojazdów, lecz usługi prawnicze, przy wykonywaniu których nie korzysta się z przedmiotowych narzędzi. Nie sposób również uznać, że zaliczenie tychże wydatków do kosztów podatkowych będzie racjonalne, a ich związek z działalnością gospodarczą będzie zbyt pośredni. Fakt wykorzystywania określonego składnika majątku w prowadzonej działalności gospodarczej nie uzasadnia zaliczania do kosztów podatkowych wydatków na nabycie narzędzi do jego naprawy. Zauważyć także należy, że przedmiotowe narzędzia będą mogły być wykorzystywane przez Wnioskodawcę zarówno do naprawy samochodu wykorzystywanego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jak i każdego innego samochodu (np. wykorzystywanego również w przyszłości do celów prywatnych), czy też do wykonywania szeregu prac (np. różnego rodzaju klucze) nie związanych ze składnikiem majątku związanym z działalnością gospodarczą (np. naprawy domowe itp.). Narzędzia te nie ulegną przy tym szybkiemu zużyciu, więc Wnioskodawca będzie mógł je wykorzystać również w przyszłości. W konsekwencji, stwierdzić należy, że poniesienie wskazanych we wniosku wydatków nie będzie związane z działalnością gospodarczą jaką Wnioskodawca zamierza rozpocząć, co oznacza, że wydatki te jako wydatki o charakterze osobistym nie mogą stanowić kosztów podatkowych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.