Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-336/14/RS
z 27 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 21 marca 2014 r. (data wpływu 28 marca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania z tytułu utraty pożytków z upraw - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania z tytułu utraty pożytków z upraw.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest rolnikiem i jako rolnik nie ma obowiązku zapłaty podatku dochodowego. Wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój ustawowej wspólności majątkowej. Oboje małżonkowie są współwłaścicielami gruntów rolnych, wykorzystywanych do prowadzenia działalności rolniczej. Małżonkowie korzystają z możliwości wspólnego opodatkowania na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z realizacją budowy Obwodnicy Miasta, właścicieli pozbawiono dostępu do ich gruntów. W związku z brakiem dojazdu do nieruchomości w okresie od 1 kwietnia 2010 r. do 30 listopada 2012 r. powstała szkoda polegająca na stratach w produkcji rolnej (brak możliwości uprawy warzyw). Na przedmiotowych gruntach nie osiągano przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej w rozumieniu definicji z art. 2 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, aczkolwiek w gospodarstwie rolnym jako całości jest prowadzona produkcja rolna w działach specjalnych.

Inwestycja drogowa realizowana była na podstawie decyzji Wojewody z dnia 21 września 2009 r., która z kolei wydana została w oparciu o przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych.

W dnia 15 lipca 2013 r. Wnioskodawczyni wraz małżonkiem podpisali z Generalną Dyrekcją Dróg Krajowych i Autostrad ugodę pozasądową, na mocy której GDDKiA wypłaciła im jako właścicielom gruntów odszkodowanie z tytułu utraty pożytków z upraw w latach 2010-2013 oraz pogorszenia kultury rolnej (utrata urodzajności gruntu) w latach 2014-2015. Wysokość odszkodowania ustalona została na podstawie operatu szacunkowego, sporządzonego przez rzeczoznawcę majątkowego zgodnie z przepisami ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami i rozporządzenia Rady Ministrów z 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego oraz kodeksu cywilnego.

Ani operat szacunkowy, ani ugoda nie precyzują, czy obliczona kwota odszkodowania jest kwotą brutto czy netto w sensie opodatkowania podatkiem dochodowym, aczkolwiek treść operatu wskazuje, iż rzeczoznawca majątkowy obliczając odszkodowanie wskazał kwoty netto (a więc nie podwyższył kwoty odszkodowania o wartość podatku dochodowego). Treść ugody nie precyzuje, że odszkodowanie dotyczy strat w produkcji rolnej, lecz w sposób ogólny wskazuje, że odszkodowanie wypłacane jest tytułem szkód powstałych w związku z brakiem dojazdu do nieruchomości w czasie realizacji inwestycji.

Wnioskodawczyni otrzymała od GDDKiA PIT- 8C gdzie wskazano dochód w wysokości 1/2 wartości odszkodowania. Taki sam PIT-8C otrzymał małżonek Wnioskodawczyni, gdzie również wskazano dochód w wysokości 1/2 wartości odszkodowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w świetle przepisów: art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyłączających stosowanie tej ustawy w przypadku przychodów z działalności rolniczej oraz art. 21 ust. 1 pkt 120 ww. ustawy, zwalniających od opodatkowania przychód z odszkodowania za rekultywację gruntów, i szkody powstałe w uprawach rolnych w wyniku prowadzenia na tych gruntach budowy infrastruktury technicznej, przychód z odszkodowania za brak dojazdu do nieruchomości rolnych, na których nie jest i nigdy nie był osiągany dochód z działów specjalnych produkcji rolnej produkcja rolna który spowodował straty w uprawach rolnych i pogorszenie kultury rolnej gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy GDDKiA prawidłowo wystawiło dwie informacje na drukach PIT- 8C, gdzie zgodnie z art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określono proporcjonalnie do udziałów małżonków we własności gruntów (podzielono wartość odszkodowania na pół) przychód zarówno po stronie Wnioskodawczyni jak i małżonka?
3. Czy Wnioskodawczyni i małżonek powinni złożyć roczne zeznanie podatkowe z tytułu przychodu wskazanego wyżej, a jeśli tak, to czy mogą opodatkować się w tym zakresie wspólnie?

Zdaniem Wnioskodawczyni, wyłączenie przedmiotowe z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, iż przepisy całej ustawy podatkowej nie mają zastosowania do przychodów z działalności rolniczej, bez względu na to, czy przychód powstaje z takiej działalności bezpośrednio (np. ze sprzedaży warzyw), czy też pośrednio (np. zwrot utraconych korzyści ze sprzedaży warzyw). Wyłączenie stosowania przepisów ustawy mają bowiem charakter szerszy niż enumeratywnie wskazane w art. 21 ww. ustawy przychody, które zwolnione są od opodatkowania. Ratio legis ustawodawcy było zatem zwolnienie od podatku dochodowego rolników co do zasady, bez różnicowania, czy jest to przychód pochodzący "pierwotnie" czy "wtórnie" z działalności rolniczej. Jest istotna różnica między wymienionym enumeratywnie w art. 21 katalogiem zwolnień podatkowych (a więc wyjątków od zasady sprawiedliwości podatkowej - powszechności i równości opodatkowania) od nieobowiązywania ustawy w danych dziedzinach. Skoro w stosunku do działalności rolniczej cała ustawa nie obowiązuje, to nie obowiązują również w całości np. rozdział 2 (Źródła przychodów), wskazujący i definiujący źródła przychodów, czy też rozdział 3 (Zwolnienia przedmiotowe).

Wnioskodawczyni uważa, że nie ma tym samym podstaw prawnych do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych rolnika w ogóle (z wyjątkiem oczywiście działów specjalnych produkcji rolnej) ani podstaw prawnych do zwalniania go z opodatkowania od niektórych przychodów.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawczyni, przychód z opisanego odszkodowania zwolniony jest od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i zwolnienie te dotyczy zarówno Wnioskodawczyni jak i małżonka, bowiem źródłem przychodu jest działalność rolnicza na gruncie rolnym stanowiącym ustawową współwłasność małżeńską.

Jednakże gdyby nawet przyjąć, iż przychód niepochodzący bezpośrednio z działalności rolniczej nie korzystał ze zwolnienia podatkowego z art. 2 ust 1 pkt 1 ww. ustawy, to – według Wnioskodawczyni – odszkodowanie dotyczy strat w uprawach rolnych i rekultywacji gruntów i wynika z zawartej ugody, a tego rodzaju odszkodowania zwolnione są od opodatkowania zgodnie z treścią art. 21 ust. l pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z powyższym przepisem, zwolnienie z podatku obejmuje odszkodowania wypłacone na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

1. ustanowienia służebności gruntowej,
2. rekultywacji gruntów;
3. szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie

• w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji związanych z budową urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

Zgodnie z art. 143 ust. 2 cyt. ustawy przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się urządzenie albo modernizację drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, ciepłowniczych, elektrycznych gazowych i telekomunikacyjnych.

W przedmiotowej sprawie odszkodowanie dotyczy utraty pożytków z upraw rolnych, a więc strat w uprawach rolnych oraz utraty urodzajności gruntu w kolejnych latach, a więc jego rekultywacji. Ponadto źródłem odszkodowania jest zawarta ugoda, a szkody powstały w związku z budową drogi.

W ocenie Wnioskodawczyni, ze względu na spełnienie wszystkich przesłanek wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przedmiotowej sprawie odszkodowanie objęte jest zwolnieniem od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku ze zwolnieniem przychodu z wskazanego wyżej odszkodowania od podatku dochodowego od osób fizycznych, GDDKiA nieprawidłowo wystawiła PIT-8C Wnioskodawczyni i małżonkowi, a oni sami nie mają obowiązku rozliczać się z przychodu przez złożenie rocznego rozliczenia podatkowego w tego tytułu. W zeznaniu rocznym nie wykazuje się bowiem dochodów zwolnionych z opodatkowania, a zatem nie wystąpi obowiązek ich wykazania do urzędu skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc - w przypadku roślin,
2. 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

• licząc od dnia nabycia.
  

Z powyższego przepisu wynika, że ustawodawca dla celów podatku dochodowego precyzuje wyraźnie, co należy rozumieć przez działalność rolniczą, a wyliczenie dokonane w tym przepisie ma charakter wyczerpujący.

Zgodnie z przedstawioną wyżej definicją działalności rolniczej podstawową jej cechą jest uzyskiwanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkty roślinne), chowu lub hodowli (produkty zwierzęce). Wszelkie inne przychody pośrednio związane z działalnością rolniczą, czy też powstające przy okazji prowadzenia działalności rolniczej - nie stanowią przychodów z tej działalności.

Natomiast, zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie „w szczególności” wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Do przychodów z innych źródeł należy zatem zaliczyć każdy przychód, który spełnia łącznie dwa warunki: po pierwsze – nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, a po drugie – nie jest wyłączony z przedmiotowego zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni otrzymała odszkodowanie z tytułu utraty pożytków z upraw w latach 2010-2013 oraz pogorszenia kultury rolnej (utrata urodzajności gruntu) w latach 2014-2015 na skutek braku dostępu do nieruchomości rolnej. Jak już wskazano, odszkodowanie to nie jest przychodem z działalności rolniczej, nie podlega zatem wyłączeniu z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zamknięty katalog zwolnień podatkowych określony został w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Ze zwolnienia na podstawie tego przepisu korzystają jedynie te odszkodowania, których prawo do otrzymania wynika wprost z przepisów ustawy lub aktów wykonawczych, z wyjątkiem wyłączonych ze zwolnienia wolą ustawodawcy. Przy czym stosownie do uregulowania zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g) ww. ustawy z przedmiotowego zwolnienia wyłączone zostały odszkodowania wynikające z zawartych umów i ugód innych niż ugody sądowe.

Z kolei w myśl postanowień art. 21 ust. 1 pkt 3b powołanej ustawy, wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Wypłacone Wnioskodawczyni odszkodowanie nie będzie objęte żadnym z wymienionych wyżej zwolnień, ponieważ źródłem wypłaty tego świadczenia nie był przepis rangi ustawowej, lecz ugoda zawarta między Wnioskodawczynią a Generalną Dyrekcją Dróg Krajowych i Autostrad. Nie jest to również świadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3b, bowiem nie zostało wypłacone na podstawie wyroku lub ugody sądowej.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

1. ustanowienia służebności gruntowej,
2. rekultywacji gruntów,
3. szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie

• w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.

Z powołanego powyżej przepisu wynika, że wskazane w nim odszkodowanie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego, gdy łącznie spełnione są następujące warunki:

1. otrzymuje je posiadacz gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego,
2. odszkodowanie zostaje wypłacone z tytułu wymienionego w przepisie,
3. podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów prowadzi na gruntach wchodzących w skład gospodarstwa rolnego inwestycję związaną z budową infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz inwestycję związaną z budową urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa jest w art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami,
4. źródłem odszkodowania jest wyrok sądowy lub umowa (ugoda) zawarta między stronami.

Przedmiotowe zwolnienie dotyczy szkód rzeczywistych, powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie. Z treści wniosku wynika natomiast, że otrzymana przez Wnioskodawczynię kwota dotyczy utraty pożytków z upraw, których prowadzenie było niemożliwe ze względu na brak dostępu do gruntów rolnych, a także utraty urodzajności gruntu za lata 2014 – 2015.

Ponadto, z wniosku wynika, że inwestycja polegająca na budowie obwodnicy nie była prowadzona na gruntach wchodzących w skład gospodarstwa rolnego Wnioskodawczyni. Na jej skutek Wnioskodawczyni była jedynie pozbawiona dostępu do własnej nieruchomości.

Oznacza to, że sytuacja opisana we wniosku nie jest objęta dyspozycją art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Zatem aby przychód uzyskany z tytułu odszkodowania mógł skorzystać z tego zwolnienia, konieczne jest, aby odszkodowanie wypłacane zostało stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami.

W przedstawionym stanie faktycznym nie mamy do czynienia z procesem wywłaszczenia, polegającym na pozbawieniu Wnioskodawczyni lub ograniczeniu w drodze decyzji prawa własności nieruchomości, lecz z wypłatą na podstawie zawartej ugody odszkodowania w związku z ograniczeniem dostępu do gruntów, braku możliwości upraw i co się z tym wiązało utratą urodzajności gruntu.

Biorąc powyższe pod uwagę, wypłacone Wnioskodawczyni odszkodowanie w wyniku realizacji zwykłego roszczenia cywilnoprawnego nie korzysta również ze zwolnienia określonego w cytowanym wyżej art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślenia wymaga przy tym fakt, że wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe są wyjątkiem, istotnym odstępstwem od zasady sprawiedliwości podatkowej, powszechności i równości opodatkowania. Muszą więc być interpretowane ściśle, a ich zastosowanie nie może odbywać się na podstawie wykładni rozszerzającej.

Biorąc pod uwagę okoliczność, iż otrzymane przez Wnioskodawczynię odszkodowanie nie mieści się w katalogu zwolnień przedmiotowych, należy stwierdzić, że kwota otrzymana z tego tytułu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z innych źródeł, o którym stanowią przepisy art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzyskane przychody nie są przychodami z działalności rolniczej, wobec czego przychód z powyższego tytułu należy wykazać w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za rok podatkowy, w którym został (zostanie) uzyskany i opodatkować według skali podatkowej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni i jej mąż korzystają z możliwości wspólnego opodatkowania. Należy zauważyć, że osiągnięcie przychodu z innych źródeł, jakim jest otrzymane odszkodowanie, nie powoduje utraty możliwości skorzystania z tego sposobu opodatkowania. Tak więc przychód z tego tytułu Wnioskodawczyni i jej mąż mogą wykazać we wspólnym zeznaniu podatkowym, o ile spełniają pozostałe przesłanki wymagane przepisem art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym złożyli stosowne oświadczenie z zachowaniem ustawowego terminu.

Zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

W związku powyższym Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad prawidłowo wystawiła dwie informacje na drukach PIT-8C, gdzie zgodnie z art. 8 ww. ustawy określono proporcjonalnie do udziałów małżonków we własności gruntów przychód zarówno po stronie Wnioskodawczyni jak i jej męża.

Należy ponadto wskazać, iż z uwagi na fakt, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika jednoznacznie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie dla Wnioskodawczyni. Natomiast jej mąż, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, winien wystąpić z odrębnym zapytaniem i uiścić stosowną opłatę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.