2014.07.15 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-467/14-5/JK
z 15 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z 18 kwietnia 2014 r. (data wpływu 23 kwietnia 2014 r.) uzupełnionym pismem z 4 lipca 2014 r. (data wpływu 8 lipca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów niezabudowanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów niezabudowanych. Wniosek uzupełniono 8 lipca 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Będąc Komornikiem Sądowym przy Sądzie Rejonowym dla X Wnioskodawca prowadzi zgodnie z wnioskiem wierzyciela, postępowanie egzekucyjne pod sygnaturą akt X przeciwko spółce X”. W toku postępowania, zgodnie z przepisem art. 921 kpc, egzekucję skierowano do nieruchomości dłużnika położonych na terenie Wrocławia:

nieruchomości stanowiącej działki gruntu nr x,
nieruchomości stanowiącej działki gruntu y
nieruchomości stanowiącej działki gruntu nr z
nieruchomości stanowiącej działki gruntu nr a
nieruchomości stanowiącej działki gruntu nr b
nieruchomości stanowiącej działki gruntu nr c

Przedmiotem egzekucji jest prawo własności nieruchomości stanowiących niezabudowane działki gruntu, położone we Wrocławiu, w dzielnicy Psie Pole (obręb ewidencyjny Psie Pole, w rejonie zespołu urbanistycznego Psie Pole Małomiasteczkowe) o numerach:

Obszar działek, będących przedmiotem egzekucji, wynosi łącznie 14,2530 ha, przy czym dla poszczególnych działek obszar wynosi:

Teren, na którym położone są przedmiotowe nieruchomości objęty jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego w rejonie zespołu urbanistycznego x. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego:

działki o numerach x znajdują się na terenie oznaczonym symbolem 7ZP;
działki o numerach x znajdują się na terenach oznaczonych symbolami 7ZP, 6KDZ, 7MW2;
działka numer x znajduje się na terenach oznaczonych symbolami 7ZP, 6KDZ, 7MW2, 7KDL, 12MW1;
działka numer x znajduje się na terenie oznaczonym symbolem: 12MW1;
działka numer x znajduje się na terenach oznaczonych symbolami: 7ZP, 6KDZ, 12MW1;
działka numer x znajduje się na terenach oznaczonych symbolami: 34KDD, 7KDL;
działki o numerach x znajdują się na terenie oznaczonym symbolem: 13MW1;
działka numer x znajduje się na terenach oznaczonych symbolami: 34KDD, 6KDZ;
działka numer x znajduje się na terenie oznaczonym symbolem: 7KDL;
działka numer x znajduje się na terenie oznaczonym symbolem: 6KDZ.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego w Rozdziale 3 – „Ustalenia dla terenów”, ustala dla terenów, na których zlokalizowane są działki gruntu będące przedmiotem egzekucji następujące przeznaczenia:

§ 17 – dla terenów oznaczonych symbolami: 12MW1, 13MW1 – zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna, zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, usługi I, hotele, rozrywka, zieleń parkowa, skwery, place zabaw, terenowe urządzenia sportowe, kryte urządzenia sportowe, infrastruktura drogowa, telekomunikacja, policja i służba ochrony, wytwarzanie energii cieplnej, urządzenia infrastruktury technicznej;
§ 18 – dla terenów oznaczonych symbolem: 7MW2 – zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna, zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, usługi I, hotele, zieleń parkowa, skwery, place zabaw, terenowe urządzenia sportowe, kryte urządzenia sportowe, infrastruktura drogowa wytwarzanie energii cieplnej, urządzenia infrastruktury technicznej;
§ 35 – dla terenów oznaczonych symbolem: 7ZP – parki, handel detaliczny małopowierzchniowy A, gastronomia, rozrywka, drobne usługi rozrywki, widowiskowe obiekty kultury, obiekty upowszechniania kultury, wystawy i ekspozycje, obiekty imprez plenerowych, hotele, kryte urządzenia sportowe, przystanie, kempingi, lądowiska, infrastruktura drogowa, urządzenia infrastruktury technicznej, szalety;
§ 44 – dla terenów oznaczonych symbolem: 6KDZ – ulica, urządzenia telekomunikacyjne;
§ 45 – dla terenów oznaczonych symbolem: 7KDL – ulica, urządzenia telekomunikacyjne;
§ 46 – dla terenów oznaczonych symbolem: 34KDD – ulica, urządzenia telekomunikacyjne.

Według kategorii (Rozdział 1 § 4 ust. 1 planu) oraz grup kategorii (Rozdział 1 § 4 ust. 2 planu) przeznaczenia terenu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego ustalono, że:

zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna – oznacza budynek mieszkalny wielorodzinny zawierający więcej niż 2 mieszkania lub ich zespół, a także części budynków niemieszkalnych, w których znajdują się więcej niż 2 mieszkania wraz z obiektami towarzyszącymi, nienależącymi do innej kategorii przeznaczenia terenu;
zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna – oznacza jeden budynek mieszkalny jednorodzinny lub zespół takich budynków wraz z obiektami towarzyszącymi, nienależącymi do innej kategorii przeznaczenia terenu, w tym budynkami gospodarczymi;
usługi I – grupa kategorii przeznaczenia terenu obejmująca kategorie: handel gastronomiczny małopowierzchniowy A, gastronomia, drobne usługi rozrywki, obiekty upowszechniania kultury, pracownie artystyczne, biura, usługi drobne, poradnie medyczne, pracownie medyczne, obiekty kształcenia dodatkowego, produkcja drobna;
hotele – oznacza budynki niemieszkalne zakwaterowania turystycznego, w tym hotele, motele, pensjonaty, gospody, schroniska turystyczne, wraz z obiektami towarzyszącymi, a także obiekty do nich podobne, nienależące do innej kategorii przeznaczenia terenu;
rozrywka – oznacza dyskoteki, kluby, sale taneczne, kasyna salony gier, kręgielnie, sale bilardowe wraz z obiektami towarzyszącymi, a także obiekty do nich podobne, nienależące do innej kategorii przeznaczenia terenu;
parki – grupa kategorii przeznaczenia terenu obejmująca kategorie: zieleń parkowa, ogrody tematyczne, place zabaw, terenowe urządzenia sportowe, wieże widokowe, wody powierzchniowe;
zieleń parkowa – niezdefiniowane;
skwery – niezdefiniowane;
place zabaw – niezdefiniowane;
terenowe urządzenia sportowe – oznacza niekryte urządzenia do uprawiania sportu wraz z obiektami towarzyszącymi, nienależącymi do innej kategorii przeznaczenia terenu;
kryte urządzenia sportowe – oznacza kryte w całości lub w części urządzenia do uprawiania sportu wraz z obiektami towarzyszącymi, nienależącymi do innej kategorii przeznaczenia terenu;
infrastruktura drogowa – grupa kategorii przeznaczenia terenu obejmująca kategorie: obiekty do parkowania, drogi wewnętrzne, ciągi piesze, ciągi pieszo-rowerowe, ciągi rowerowe;
telekomunikacja – oznacza obiekty zapewniające łączność telefoniczną radiową, w tym centrale telefoniczne i radiokomunikacyjne, stacje bazowe telefonii komórkowej, a także obiekty do nich podobne, nienależące do innej kategorii przeznaczenia terenu;
policja i służba ochrony – oznacza obiekty policji, straży miejskiej, służb ochrony, w tym straży ochrony kolei, agencji ochrony, z wyjątkiem obiektów służących ich zarządzaniu, a także obiekty do nich podobne, nienależące do innej kategorii przeznaczenia terenu;
wytwarzanie energii cieplnej – niezdefiniowane;
urządzenia infrastruktury technicznej – grupa kategorii przeznaczenia terenu obejmująca kategorie: stacje transformatorowe, stacje gazowe, urządzenia wodociągowe, urządzenia kanalizacyjne, urządzenia telekomunikacyjne;
ulica – niezdefiniowane;
urządzenia telekomunikacyjne – oznacza kontenery telekomunikacyjne, szafy kablowe, a także obiekty do nich podobne, nienależące do innej kategorii przeznaczenia terenu;
handel detaliczny małopowierzchniowy A – oznacza obiekty służące sprzedaży detalicznej, przystosowane do przyjmowania klientów, o powierzchni sprzedaży nie większej niż 400 m2, oraz punkty sprzedaży zakładów, gier losowych oraz loteryjnych i zakładów sportowych wraz z obiektami towarzyszącymi, nienależącymi do innej kategorii przeznaczenia terenu, z wyłączeniem stacji paliw;
gastronomia – oznacza restauracje, bary, kawiarnie, koktajl-bary, winiarnie, puby, stołówki, obiekty służące do działalności kateringowej, a także obiekty do nich podobne, nienależące do innej kategorii przeznaczenia terenu;
drobne usługi rozrywki – oznaczają kawiarnie internetowe, gabinety wróżek i astrologów, a także obiekty do nich podobne, nienależące do innej kategorii przeznaczenia terenu;
widowiskowe obiekty kultury – oznacza teatry, opery, filharmonie, sale koncertowe, sale widowiskowe, cyrki, kina, kabarety, planetaria wraz z obiektami towarzyszącymi, a także obiekty do nich podobne, nienależące do innej kategorii przeznaczenia terenu;
obiekty upowszechniania kultury – oznacza domy kultury, biblioteki, media teki, wypożyczalnie filmów, centra informacyjne, kluby tematyczne wraz z obiektami towarzyszącymi, a także obiekty do nich podobne, nienależące do innej kategorii przeznaczenia terenu,
wystawy i ekspozycje – oznacza muzea, galerie sztuki, sale wystawowe wraz z obiektami towarzyszącymi, a także obiekty do nich podobne, nienależące do innej kategorii przeznaczenia terenu;
obiekty imprez plenerowych – oznacza obiekty przystosowane do organizowania imprez poza budynkami, w tym amfiteatry, wraz z obiektami towarzyszącymi, a także obiekty do nich podobne, nienależące do innej kategorii przeznaczenia terenu;
przystanie – niezdefiniowane:
kempingi – niezdefiniowane;
lądowiska – niezdefiniowane;
szalety – niezdefiniowane;
pracownie artystyczne – oznacza pomieszczenia lub budynki, wyspecjalizowane do potrzeb tworzenia utworów artystycznych, a także obiekty do niech podobne, nienależące do innej kategorii przeznaczenia terenu;
biura – oznacza budynki lub ich części, w których prowadzi się działalność związaną z zarządzaniem, działaniem organizacji, doradztwem, finansami, ubezpieczeniami, projektowaniem, obsługą nieruchomości, wynajmem, pośrednictwem, prowadzeniem interesów, pracami badawczo-rozwojowymi, archiwizowaniem, działalnością wydawniczą, reklamą, tłumaczeniami, świadczeniem usług turystycznych poza udzielaniem noclegów, przetwarzaniem i przesyłaniem informacji, informatyką, przygotowywaniem programów telewizyjnych i radiowych, przyjmowaniem przesyłek, administracją, wymiarem sprawiedliwości, zarządzanie obroną narodową, policją, strażą pożarną i służbami ochrony, reprezentowaniem państw, instytucjami międzynarodowymi, konserwacją i naprawą maszyn biurowych, a także podobną działalność, której nie prowadzi się w budynkach lub ich częściach należących do innych kategorii przeznaczenia terenu;
usługi drobne – oznacza punkty usług szewskich, krawieckich, rymarskich, fotograficznych, introligatorskich, poligraficznych, jubilerskich, lutniczych, fryzjerskich, kosmetycznych, zegarmistrzowskich, pogrzebowych, ślusarskich, stolarskich, punkty napraw artykułów użytku osobistego, użytku domowego, studia wizażu i odchudzania, łaźnie i sauny, solaria, gabinety masażu, pralnie, punkty wynajmu i wypożyczania przedmiotów ruchomych, a także obiekty do nich podobne, nienależące do innej kategorii przeznaczenia terenu;
poradnie medyczne – oznacza przychodnie, poradnie, ambulatoria, ośrodki zdrowia, gabinety lekarskie, stacje dializ, zakłady rehabilitacji leczniczej, stacje krwiodawstwa, szkoły rodzenia, gabinety paramedyczne, a także obiekty do nich podobne, nienależące do innej kategorii przeznaczenia terenu;
pracownie medyczne – oznacza pracownie diagnostyki medycznej, protetyki stomatologicznej i ortodoncji, pracownie ortopedyczne, banki krwi, organów i szpiku kostnego, a także obiekty do nich podobne, nienależące do innej kategorii przeznaczenia terenu;
obiekty kształcenia dodatkowego – oznacza obiekty, w których prowadzone jest kształcenie dodatkowe lub uzupełniające, w tym kursy i szkolenia, oraz działalność wspomagająca proces nauczania, wraz z obiektami towarzyszącymi, a także obiekty do nich podobne, nienależące do innej kategorii przeznaczenia terenu;
produkcja drobna – oznacza niewielkie obiekty związane z prowadzeniem działalności wytwórczej, takie jak piekarnie, lodziarnie, cukiernie, zakłady poligraficzne i tym podobne, w tym obiekty przystosowane do przyjmowania klientów, wraz z obiektami towarzyszącymi, a także obiekty do nich podobne, nienależące do innej kategorii przeznaczenia terenu;
obiekty do parkowania – niezdefiniowane,
drogi wewnętrzne – niezdefiniowane;
ciągi piesze – niezdefiniowane;
ciągi pieszo-rowerowe – niezdefiniowane;
ciągi rowerowe – niezdefiniowane;
stacje transformatorowe – niezdefiniowane;
stacje gazowe – niezdefiniowane;
urządzenia wodociągowe – oznacza pompownie wody, zbiorniki wody, hydrofornie, a także obiekty do nich podobne, nienależące do innej kategorii przeznaczenia terenu;
urządzenia kanalizacyjne – oznacza przepompownie ścieków, zbiorniki ścieków, urządzenia podczyszczające ścieki, a także obiekty do nich podobne, nienależące do innej kategorii przeznaczenia terenu;
ogrody tematyczne – oznacza ogrody zoologiczne, ogrody botaniczne lub inne parki z określonym tematem wraz z obiektami towarzyszącymi, nienależącymi do innej kategorii przeznaczenia terenu;
wieże widokowe – oznacza obiekty służące obserwacji widoków wraz z obiektami towarzyszącymi, nienależącymi do innej kategorii przeznaczenia terenu;
wody powierzchniowe – oznacza ścieki i zbiorniki wodne wraz ze związanymi z nimi obszarami, w tym służące do przeprowadzenia wód powodziowych, budowle hydrotechniczne, z wyjątkiem nabrzeży i bulwarów, a także obiekty do nich podobne, nienależące do innej kategorii przeznaczenia terenu.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że według złożonego przez dłużnika oświadczenia, nabycie działek o numerach x y z nie było opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Natomiast nabycie działek o numerach abc było opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Za treścią oświadczenia dłużnika Wnioskodawca poinformował, że wartość zakupu netto działek wynosiła 29.044,960.00 zł, natomiast podatek od towarów i usług wynosił 6.389.891,20 zł. Przy nabyciu przedmiotowych działek Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego i po ich nabyciu Spółka dokonała odliczenia podatku naliczonego w kwocie 6.389.891,00 zł w deklaracji VAT-7.

Dłużnik oświadczył, że na przedmiotowych działkach dłużna spółka przystąpiła do realizacji przedsięwzięcia inwestycyjnego, które miało polegać na budowie osiedla mieszkaniowego i sprzedaży lokali mieszkalnych i użytkowych. Spółka uzyskała pozwolenie na budowę i zamierzała przystąpić do budowy, a następnie sprzedaży lokali niemieszkalnych i użytkowych. Ponadto dłużnik poinformował, że przedmiotowe nieruchomości nie są i nie były przez dłużną spółkę wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z informacjami zawartymi we wniosku kwestia ustalenia czy działki będące przedmiotem egzekucji są terenami budowlanymi, jest rozstrzygająca dla ustalenia obowiązku podatkowego po licytacyjnej sprzedaży nieruchomości i kwestia ustalenia przeznaczenia tych działek jest podstawowym pytaniem komornika zawartym we wniosku. Komornik nie ma wiedzy czy wszystkie kategorie przeznaczenia terenu zapisane w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a szczegółowo opisane przez komornika we wniosku o wydanie interpretacji, kwalifikowane będą przez organ podatkowy jako tereny budowlane w rozumieniu przepisu art. 2 ust. 33 ustawy VAT. Żeby nie pozostawić wątpliwości i uczynić zadość wezwaniu, komornik informuje, że w jego ocenie działki gruntu stanowiące przedmiot egzekucji w całości stanowią tereny budowlane w rozumieniu przepisu art. 2 ust. 33 ustawy VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy komornik sądowy w razie skutecznej licytacji wyżej opisanych nieruchomości, dokonujący w świetle art. 18 powołanej wyżej ustawy dostawy towaru, obowiązany będzie do obliczenia i uiszczenia za dłużnika należnego podatku VAT i w jakiej wysokości procentowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle opisanego wyżej stanu faktycznego komornik będzie obowiązany do obliczenia i uiszczenia za dłużnika podatku VAT wg stawki 23% od sprzedanych w trybie licytacji sądowej prawa własności nieruchomości stanowiących niezabudowane działki gruntu.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Zgodnie zaś z definicją zawartą w przepisie art. 2 ust. 33 ww. ustawy, za tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Wiadomym w przedmiotowej sprawie jest to, że:

mamy do czynienia z dostawą towaru w postaci niezabudowanych działek gruntu objętych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.
grunt ten stanowi tereny budowlane, gdyż spełnia przesłanki wynikające z przepisu art. 2 ust. 33 ww. ustawy.

W ocenie komornika grunt ten nie spełnia przesłanek do zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług przewidziany w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów usług, gdyż stanowi tereny budowlane w rozumieniu art. 2 ust. 33 ww. ustawy. Poza definicją zawartą w art. 2 ust. 33 ww. ustawy, za tereny budowlane należy uznać takie tereny, które nadają się do zabudowania budynkami lub budowlami. Zgodnie z przepisem art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm.) budowlą zaś jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwałe związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. Za obiekty liniowe Ustawa – Prawo budowlane w przepisie art. 3 pkt 3a uznaje: obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego. Z kolei za obiekty małej architektury, zgodnie z art. 3 ust. 4 tej ustawy, rozumienie się niewielkie obiekty, w szczególności: kultu religijnego, jak: kapliczki czy krzyże przydrożne, figury, posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej, a także użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki.

Komornik nie badał sytuacji podatkowej dłużnika – w tym podstaw nabycia przedmiotowych nieruchomości, a także czy dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy nabyciu i czy z tego prawa skorzystał, ponieważ w stosunku do przedmiotowych nieruchomości, z uwagi na fakt, iż są to działki niezabudowane, nie będą obowiązywały zwolnienia podmiotowe przewidziane w ustawie. Wobec powyższego informacje dotyczące tego czy dłużnik jest podatnikiem podatku od towarów i usług, przysługujących mu zwolnień, obecnego celu na jaki dłużnik wykorzystuje nieruchomości nie są istotne dla niniejszego wniosku.

Podstawową informacją, o której komornik nie ma wiedzy to czy wszystkie kategorie przeznaczenia terenu zapisane w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego kwalifikowane będą przez organ podatkowy jako tereny budowlane w rozumieniu przepisu art. 2 ust. 33 ww. ustawy. W ocenie komornika działki gruntu stanowiące przedmiot egzekucji w całości stanowią tereny budowlane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 1954 ze zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Z treści powyższego przepisu wynika, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji, w przypadku, gdy wykonuje czynności egzekucyjne. Przez czynność egzekucyjną należy rozumieć każde formalne, oparte na przepisach procesowych, działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Podatnikiem natomiast, stosownie do treści art. 7 § 1 ww. ustawy, jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Przepis art. 30 § 1 ww. ustawy stanowi, że płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

W świetle cyt. wyżej przepisów, płatnikami podatku od towarów i usług (czyli podmiotami zobowiązanymi do obliczania, poboru podatku od podatnika i wpłaty podatku na konto organu podatkowego) mogą być organy egzekucyjne oraz komornicy sądowi. Sytuacja taka ma miejsce, gdy w wykonaniu czynności egzekucyjnych organy te dokonują dostawy towarów należących do podatnika lub przez niego posiadanych z naruszeniem przepisów. Sformułowanie „płatnikami” oznacza, że organy te nie stają się z tytułu wykonania powyższych czynności podatnikami podatku od towarów i usług, lecz pełnią jedynie rolę płatnika w odniesieniu do podatku należnego z tytułu sprzedanych (zlicytowanych) towarów należących do podatnika, w stosunku do którego toczy się postępowanie egzekucyjne.

Zaznaczenia wymaga, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik. Natomiast w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Komornik sądowy pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem, a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą dokonaną w ramach egzekucji. Nie bez znaczenia jest także fakt, że podatnik, będący dłużnikiem, zazwyczaj nie otrzymuje kwot uzyskanych przez organ egzekucyjny ze sprzedaży towarów w wykonaniu czynności egzekucyjnych. Prawdopodobne jest zatem, że podatnik nie posiada innych środków finansowych umożliwiających uiszczenie należnego podatku. Ustanowienie organu egzekucyjnego płatnikiem zapewnia odprowadzenie należnego podatku przez organ przeprowadzający dostawę w ramach czynności egzekucyjnych.

Poza wymienionymi wyżej obowiązkami komornika sądowego jako płatnika VAT, wynikającymi z art. 8 Ordynacji podatkowej, obowiązują jeszcze te wynikające z przepisów wykonawczych.

I tak, art. 106c ustawy, faktury dokumentujące dostawę towarów, o której mowa w art. 18, z tytułu której na dłużniku ciąży obowiązek podatkowy, wystawiają w imieniu i na rzecz dłużnika:

organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji;
komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego.

Z powyższego przepisu wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów, będących własnością dłużnika, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Zatem komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, i do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

W tym miejscu wskazać należy, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług wystąpi w sytuacji, gdy spełnione zostaną przesłanki o charakterze:

przedmiotowym – wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepisy art. 5 ustawy,
podmiotowym – czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest dokonywana przez podmiot będący podatnikiem.

Przepis art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy stanowi, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei w myśl art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W art. 15 ust. 1 ustawy wskazano, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze przytoczone powyżej regulacje prawne, w szczególności art. 2 pkt 6 ustawy, należy wskazać, że zbycie nieruchomości dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.) – zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że przedmiotowe nieruchomości nie są i nie były przez dłużną spółkę wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. Zatem, przy sprzedaży nieruchomości będących przedmiotem wniosku nie można zastosować zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jeżeli przy zbyciu towaru wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie opisanego zwolnienia od podatku VAT, to w przypadku nieruchomości może znaleźć zastosowanie inne zwolnienie przewidziane w art. 43 ustawy, jeżeli zostaną spełnione warunki wskazane w tych przepisach.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy – zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane.

Wskazać należy, że z opisu sprawy wynika, że zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego:

działki o numerach x znajdują się na terenie oznaczonym symbolem 7ZP;
działki o numerach y znajdują się na terenach oznaczonych symbolami 7ZP, 6KDZ, 7MW2;
działka numer z znajduje się na terenach oznaczonych symbolami 7ZP, 6KDZ, 7MW2, 7KDL, 12MW1;
działka numer a znajduje się na terenie oznaczonym symbolem: 12MW1;
działka numer a znajduje się na terenach oznaczonych symbolami: 7ZP, 6KDZ, 12MW1;
działka numer a znajduje się na terenach oznaczonych symbolami: 34KDD, 7KDL;
działki o numerach a znajdują się na terenie oznaczonym symbolem: 13MW1;
działka numer x znajduje się na terenach oznaczonych symbolami: 34KDD, 6KDZ;
działka numer x znajduje się na terenie oznaczonym symbolem: 7KDL;
działka numer x znajduje się na terenie oznaczonym symbolem: 6KDZ.

Ponadto, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego ustala dla terenów, na których zlokalizowane są działki gruntu będące przedmiotem egzekucji następujące przeznaczenia:

12MW1, 13MW1 – zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna, zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, usługi I, hotele, rozrywka, zieleń parkowa, skwery, place zabaw, terenowe urządzenia sportowe, kryte urządzenia sportowe, infrastruktura drogowa, telekomunikacja, policja i służba ochrony, wytwarzanie energii cieplnej, urządzenia infrastruktury technicznej;
7MW2 – zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna, zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, usługi I, hotele, zieleń parkowa, skwery, place zabaw, terenowe urządzenia sportowe, kryte urządzenia sportowe, infrastruktura drogowa wytwarzanie energii cieplnej, urządzenia infrastruktury technicznej;
7ZP – parki, handel detaliczny małopowierzchniowy A, gastronomia, rozrywka, drobne usługi rozrywki, widowiskowe obiekty kultury, obiekty upowszechniania kultury, wystawy i ekspozycje, obiekty imprez plenerowych, hotele, kryte urządzenia sportowe, przystanie, kempingi, lądowiska, infrastruktura drogowa, urządzenia infrastruktury technicznej, szalety;
6KDZ – ulica, urządzenia telekomunikacyjne;
7KDL – ulica, urządzenia telekomunikacyjne;
34KDD – ulica, urządzenia telekomunikacyjne.

Zaznaczyć również należy, że Wnioskodawca wskazał, iż w jego ocenie przedmiotem wniosku w całości są tereny budowlane – w rozumieniu art. 2 ust. 33 ustawy.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że dokonując zbycia nieruchomości niezabudowanej przeznaczonej pod zabudowę nie znajdą zastosowania zwolnienia, o których mowa w art. 43 ustawy. Tym samym Wnioskodawca – Komornik dokonujący w świetle art. 18 ustawy sprzedaży tej nieruchomości będzie obowiązany do naliczenia i uiszczenia za dłużnika należnego podatku VAT w wysokości 23%.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Wskazać należy, że w niniejszym rozstrzygnięciu nie dokonano oceny prawidłowości uznania przedmiotowych nieruchomości za tereny przeznaczone pod zabudowę. Przedstawione we wniosku stwierdzenie przyjęto jako element zdarzenia przyszłego, natomiast jego prawidłowość może nastąpić jedynie w drodze przeprowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy organ pierwszej instancji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym,
w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin