Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-433/14-2/DG
z 11 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy -przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2014 r. (data wpływu 12 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wykazywania na fakturach nazwy firmy osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2014 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wykazywania na fakturach nazwy firmy osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jako przedsiębiorca będący osobą fizyczną jest wpisany do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Urząd Gminy, w której pod jednym numerem ewidencyjnym w punkcie zawierającym oznaczenie przedsiębiorcy wpisany jest jako prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą:

G..

W najbliższej przyszłości Wnioskodawca chce dodać do ewidencji działalności gospodarczej drugą nazwę: A..

Wnioskodawca wie, że przedsiębiorca będący osobą fizyczną może mieć tylko jeden wpis do ewidencji działalności gospodarczej i jedną firmę, podobnie jak posiada on tylko jeden i ten sam numer NIP niezależnie od ilości działalności wpisanych do ewidencji.

Funkcjonujące pod różnymi nazwami działalności tego samego przedsiębiorcy objęte jednym wpisem do ewidencji, mogą być zatem traktowane jako zakłady lub oddziały tego samego przedsiębiorcy, których odrębne nazwy będą służyły dla obsługi dwóch odrębnych segmentów klientów na rynku. Nie będą jednak stanowiły odrębnych firm tego przedsiębiorcy. Po dodaniu drugiej nazwy - A. działalność wydawnicza (58.19.Z, Pozostała działalność wydawnicza) zostanie przyporządkowana nazwie: G. .

Drugiej nazwie - A. zostaną przyporządkowane pozostałe działalności przedsiębiorcy:

01.62.Z - Działalność usługowa wspomagająca chów i hodowlę zwierząt gospodarskich,

46.12.Z - Działalność agentów zajmujących się sprzedażą paliw, rud, metali i chemikaliów przemysłowych,

46.21.Z - Sprzedaż hurtowa zboża, nieprzetworzonego tytoniu, nasion i pasz dla zwierząt

46.75.Z - Sprzedaż hurtowa wyrobów chemicznych,

74.90.Z - Pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana.

W obrocie handlowym będą funkcjonować obie ww. nazwy wpisane dla oznaczenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy, które będą używane w zależności od tego, która działalność wg Klasyfikacji PKD będzie wykonywana.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Jakie oznaczenie przedsiębiorcy - w świetle przedstawionego stanu faktycznego - powinno znajdować się na fakturach VAT wystawianych przez Wnioskodawcę jako przedsiębiorcę będącego osobą fizyczną prowadzącego działalność gospodarczą objętą wpisem do ewidencji działalności gospodarczej, w której w pozycji oznaczenie przedsiębiorcy wskazane zostały dwie różne nazwy działalności prowadzonych przez tego samego przedsiębiorcę, który może mieć tylko jedną firmę?

W szczególności, czy na fakturach VAT wystawianych przez tego przedsiębiorcę w ramach przedmiotu działalności jednego z dwóch zakładów (oddziałów) tego przedsiębiorcy oznaczonych różnymi nazwami można jako oznaczenie tego przedsiębiorcy wskazać nazwę tego zakładu, którego działalności dotyczy wystawiana faktura VAT, tj. czy na fakturach wystawianych w ramach działalności G. prowadzonej przez Wnioskodawcę jako oznaczenie tego przedsiębiorcy można wskazać G. a na fakturach wystawianych w ramach działalności A. można wskazać A.?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy na fakturach wystawianych w ramach przedmiotu działalności danego zakładu (oddziału) przedsiębiorcy oznaczonego jedną z dwóch nazw widniejących w ewidencji działalności gospodarczej, jako oznaczenie przedsiębiorcy wskazywać należy nazwę tego zakładu (oddziału), którego przedmiotu działalności dotyczy dana faktura. Wnioskodawca podkreśla, że obie nazwy zostaną uwidocznione w ewidencji działalności gospodarczej i obie nazwy będą występowały w obrocie gospodarczym. Oba zakłady będą posiadały też swoje odrębne pieczęcie. Tym samym na fakturach VAT wystawianych w związku z działalnością jednego z zakładów, jako oznaczenie przedsiębiorcy zgodne z § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. będzie wskazywana ujawniona w ewidencji nazwa tego zakładu, z którego działalnością związana jest wystawiana faktura.

Zatem skoro zakład zarejestrowany pod nazwą G. samodzielnie funkcjonuje w obrocie, posiada własną pieczęć i jest uwidoczniony w jawnej ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Urząd Gminy, to tym samym jego nazwa powinna być uwidoczniona na fakturach wystawianych w ramach działalności tego zakładu. Analogicznie, nazwa zakładu A. będzie uwidaczniana na fakturach wystawianych w ramach działalności tego zakładu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

A mianowicie według art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Podatnikami są zatem osoby fizyczne, prawne prowadzące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Katalog danych, które powinna zawierać faktura, został określony w art. 106e ust. 1 ustawy. Do obligatoryjnych danych zamieszczanych w fakturze należą m.in. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy (art. 106e ust. 1 pkt 3)

Podkreślenia wymaga, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 226 pkt 5 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 347, z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) w brzmieniu nadanym jej dyrektywą Rady 2010/45/UE z dnia 13 lipca 2010 r.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz.U. Nr z 2012 r. poz. 1314 z późn. zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

W myśl art. 5 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Zgłoszenie identyfikacyjne osób fizycznych zawiera nazwisko, imiona, imiona rodziców, datę i miejsce urodzenia, płeć, nazwisko rodowe, obywatelstwo lub obywatelstwa, adres miejsca zamieszkania, adres miejsca zameldowania na pobyt stały lub czasowy, rodzaj i numer dowodu tożsamości oraz numer PESEL w przypadku osób fizycznych objętych tym rejestrem (art. 5 ust. 2)

Zgłoszenie identyfikacyjne podatników będących osobami fizycznymi wykonujących działalność gospodarczą zawiera dane, o których mowa w ust. 2, nazwę (firmę), adres głównego miejsca wykonywania działalności gospodarczej, adresy dodatkowych miejsc wykonywania działalności, numer identyfikacyjny REGON, organ ewidencyjny, wykaz rachunków bankowych, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych (art. 5 ust. 4).

Od dnia 1 lipca 2011 r. podatnicy będący osobami fizycznymi prowadzącymi działalności gospodarczą, podlegający wpisowi do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, nie składają odrębnie zgłoszenia identyfikacyjnego. Występują oni z wnioskiem o wpis do CEIDG, który jest tzw. wnioskiem zintegrowanym. Wynika to z treści art. 25 ust. 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2010r. Nr 220, poz. 1447 ze zm.). Ustawodawca wskazał, że integralną częścią wniosku o wpis do CEIDG jest żądanie:

1. wpisu albo zmiany wpisu do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej (REGON);
2. zgłoszenia identyfikacyjnego albo aktualizacyjnego, o którym mowa w przepisach o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników;
3. zgłoszenia płatnika składek albo jego zmiany w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych albo zgłoszenia oświadczenia o kontynuowaniu ubezpieczenia społecznego rolników w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, wpisowi do CEIDG podlegają: firma przedsiębiorcy oraz jego numer PESEL, o ile taki posiada.

Z objaśnień do wypełniania pozycji nr 06 wniosku o wpis do CEIDG - Firma przedsiębiorcy, którego wniosek dotyczy - wynika, że w tej pozycji należy podać firmę przedsiębiorcy, czyli nazwę, pod jaką będzie wykonywana działalność gospodarcza. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego firmą osoby fizycznej jest jej imię i nazwisko. Nie wyklucza to włączenia do firmy pseudonimu lub określeń wskazujących na przedmiot działalności przedsiębiorcy, miejsce jej prowadzenia oraz innych określeń dowolnie obranych. Firma przedsiębiorcy (nazwa firmy) powinna się odróżniać dostatecznie od firm innych przedsiębiorców prowadzących działalność na tym samym rynku. Firma nie może wprowadzać w błąd, w szczególności co do osoby przedsiębiorcy, przedmiotu działalności przedsiębiorcy, miejsca działalności, źródeł zaopatrzenia.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący osobą fizyczną prowadzi działalność gospodarczą – wydawniczą, dla której stosuje nazwę G. oraz imię i nazwisko. Ponadto Wnioskodawca zamierza uruchomić drugi segment działalności pod nazwą A. (stosowaną łącznie z imieniem i nazwiskiem) w zakresie hurtowego obrotu zbożami, paszami, wyrobami chemicznymi i innymi rodzajami działalności. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie dokonanego wpisu do ewidencji działalności gospodarczej.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest, jakie oznaczenie przedsiębiorcy (nazwa) powinno znajdować się na fakturach VAT wystawianych przez Wnioskodawcę jako przedsiębiorcę będącego osobą fizyczną prowadzącego działalność gospodarczą objętą wpisem do ewidencji działalności gospodarczej.

W rozpatrywanej sprawie należy zauważyć, że cytowany wcześniej art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawy określa minimalny zakres danych, jakie powinna zawierać faktura i nie nakłada ograniczeń w sprawie umieszczenia na fakturze dodatkowych danych identyfikujących podatników, nabywców czy też towary. Koniecznym jest jednak, by dane dotyczące podatnika podawane na fakturze były zgodne z danymi identyfikacyjnymi wykazanymi w zgłoszeniu identyfikacyjnym. Tym samym na fakturach wystawianych w związku z prowadzoną działalnością należy umieścić przede wszystkim imię i nazwisko Wnioskodawcy będącego osobą fizyczną. Używanie natomiast zamiennie, tj. w zależności, z którym działem firmy wykonywana czynność jest związana, pozostałych określeń wskazujących na przedmiot działalności przedsiębiorcy poprzez dodanie do imienia i nazwiska nazwy identyfikującej rodzaj działalności, zgodnie z dokonanym zgłoszeniem jest dozwolone i pozostaje bez wpływu na rozliczenie podatkowe.

W związku z tym, że przedstawiając własne stanowisko w sprawie Strona wskazała, że posługiwać się będzie nazwami poszczególnych działalności i nie wskazała, że będzie podawać na fakturach imię i nazwisko - stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.