2014.08.26 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-465/14/AB
z 26 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 kwietnia 2014 r. (data wpływu 16 maja 2014 r.) uzupełnionym pismem z 8 sierpnia 2014 r. (data wpływu 14 sierpnia 2014 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy w związku z wniesieniem aportu do SKA w postaci znaku towarowego dojdzie do sprzedaży przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy w związku z wniesieniem aportu do SKA w postaci znaku towarowego dojdzie do sprzedaży przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 8 sierpnia 2014 r. (data wpływu 14 sierpnia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 1 sierpnia 2014 r. znak: IBPP2/443-465/14/AB.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

SKA (dalej: „Wnioskodawca",) prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki komandytowo-akcyjnej oraz czynnym podatku VAT. Niewykluczone iż do SKA przez Akcjonariusza SKA zostanie wniesiony aport znaku towarowego. SKA i Akcjonariusz na moment wniesienia aportu będą zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Czynność wniesienia aportu do SKA w postaci znaku towarowego będzie stanowiła dla Akcjonariusza odpłatne świadczenie usług i w rezultacie będzie to transakcja opodatkowana VAT. Transakcja ta zostanie potwierdzona fakturą VAT wystawioną przez Akcjonariusza na rzecz SKA.

Jednocześnie SKA zamierza zarządzać otrzymanym w formie aportu Znakiem towarowym poprzez jego oddanie w odpłatne używanie (np. umowa licencyjna na odpłatne korzystanie/za wynagrodzeniem ze znaku towarowego) innym podmiotom (podatnikom VAT) bądź dalszą jego sprzedaż lub wniesienie aportem do innego podmiotu. W przypadku ewentualnej sprzedaży bądź aportu nie zostaną wniesione żadne zobowiązania i należności Wnioskodawcy. SKA i nabywca będą zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług na dzień wniesienia aportu, sprzedaży bądź świadczenia usług.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Ad. 1

Przedmiotem transakcji jest pojedynczy składnik majątku, a nie zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych), bez jakichkolwiek nieruchomości, (których Spółka zapewne nie nabędzie), pozostałe ruchomości pozostaną w Spółce. Nie zostaną przekazane prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych Spółka nie przeniesie wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środków pieniężnych, a także należności i zobowiązań związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością, które powstały/zostały zaciągnięte przed przeniesieniem praw do znaków towarowego. Nie przeniesie również koncesji licencji i zezwoleń, tajemnicy przedsiębiorstwa, w tym związanych z udostępnianiem znaku towarowego ksiąg i dokumentów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Nie przeniesie oznaczeń indywidualizujących przedsiębiorstwo Wnioskodawcy lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa).

Przeniesie natomiast wyłącznie jak wskazał Wnioskodawca wyżej majątkowe prawa autorskie do znaku towarowego.

Ad. 2

Nabywca znaku towarowego nie przejmie żadnych pracowników Wnioskodawcy w rozumieniu kodeksu pracy Nie przejmie również zleceniobiorców, tj. osób fizycznych wykonujących pracę na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej z Wnioskodawcą.

Ad. 3

Przedmiotem czynności jest samodzielny składnik majątkowy. Już sam fakt, że w ramach przedmiotowej transakcji nie dojdzie do przeniesienia należności i zobowiązań związanych z prowadzoną przez Wnioskodawcę, które powstały/zostały zaciągnięte przed przeniesieniem praw do znaku towarowego na nabywcę powodować będzie, iż nie nastąpi sprzedaż/aport przedsiębiorstwa/zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wyłączenie należności i zobowiązań z masy majątkowej przedsiębiorstwa będącej przedmiotem zbycia spowodowało, iż będący przedmiotem zbycia znak towarowy nie będzie posiadał potencjalnej zdolności do niezależnego działania gospodarczego, a tym samym wydzielony kompleks majątkowy pozbawiony będzie cech przedsiębiorstwa/zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w ugruntowanej linii interpretacyjnej prezentowanej przez organy podatkowe.

Tak m.in.:

Dyrektor IS w Bydgoszczy w interpretacji z 2 lutego 2010 r. (sygn. ITPB1/415-846b/09/MR),
Dyrektor IS w Warszawie w interpretacji z 2 lutego 2011 r. (sygn. IPPB5/423-811/10-4/MB),
Dyrektor IS w Warszawie w interpretacji z 18 sierpnia 2011 r. (sygn. IPPP1-443-895/11-2/EK),
Dyrektor IS w Warszawie w interpretacji z 26 sierpnia 2011 r. (sygn. IPPP2/443-661/11-2/JW),
Dyrektor IS w Katowicach w interpretacji z 1 września 2011 r. (sygn. IBPP3-634/11/AB),
Dyrektor IS w Łodzi w interpretacji z 15 września 2011 r. (sygn. IPTPB3/423-93/11-2/IR),
Dyrektor IS w Katowicach w interpretacji z 18 czerwca 2013 r. (sygn. IBPP4/443-159/13/LG).

Mając powyższe na uwadze należy uznać, iż będące przedmiotem zbycia prawa do znak towarowy nie będzie posiadał potencjalnej zdolności do niezależnego działania gospodarczego, a tym samym pozbawione będą cech przedsiębiorstwa/zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Taki pogląd wyraził m.in. :

Dyrektor IS w Bydgoszczy w interpretacji z 30 października 2012r. (sygn. ITPP2/443-966/12/AK),
Dyrektor IS w Warszawie w interpretacji z 6 listopada 2012r (sygn. PP1/443-923/12-4/IGo).

Stanowisko, iż w rezultacie ww. transakcji nie dojdzie do przeniesienia na nabywcę przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy jest uzasadnione również faktem, iż na nabywcę nie przejdą też pozostałe elementy związane z działalnością Podatnika jak środki trwałe, wyposażenie, środki pieniężne, księgi dokumenty. Co więcej w ramach transakcji do Spółki nie zostaną przeniesieni pracownicy Sprzedającego.

Ad. 4

Przyjmujący aport w oparciu o nabyty składnik majątku nie będzie mógł wyłącznie prowadzić samodzielnie przedsiębiorstwa, nie będzie nie przejmie, bowiem żadnych środków trwałych, należności i zobowiązań powiązanych ze znakiem towarowym a także pracowników bądź zleceniobiorców bądź wsparcia prawnego a także finansowego.

Ad. 5

W istniejącym przedsiębiorstwie sprzedawany bądź wnoszony aportem znak towarowy nie będzie organizacyjnie i finansowo wyodrębniony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (przeformułowane w piśmie z dnia 8 sierpnia 2014 r.):

Czy dla celów przepisów Ustawy o VAT, w opisanym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do sprzedaży przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części, o których mowa w art. 6 pkt 1 tej ustawy, a co za tym idzie przedmiotowa transakcja będzie podlegała VAT na podstawie art. 5 tej ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, wnoszony składnik majątkowy, to jest znak towarowy, nie będzie stanowić przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części.

Przedmiotową definicję pojęcia „przedsiębiorstwo" zawiera art. 551 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tj. Dz. U. z 1904, Nr 16, poz. 93) przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem skład flików niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

10.oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),

11.własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,

12.prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości i ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,

13.wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,

14.koncesje, licencje i zezwolenia,

15.patenty i inne prawa własności przemysłowej,

16.majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,

17.tajemnice przedsiębiorstwa,

18.księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Z kolei zgodnie z wedle art. 2 pkt 27e) ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Tekst jednolity Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) dalej: ustawa o VAT, organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Aby zatem zespół składników majątku został uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa muszą być spełnione następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań;
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze.

Wnoszone aportem aktywa nie spełniają żadnej ze wskazanych przesłanek uznania ich albo za przedsiębiorstwo albo jego zorganizowaną część. Są to wyłącznie składniki majątku. Nie mogłyby samodzielnie realizować zadań gospodarczych. W szczególności są one pozbawione jakiekolwiek czynnika ludzkiego.

Na tej podstawie zdaniem Wnioskodawcy znak towarowy wnoszony aportem bądź sprzedawany innemu podatnikowi VAT nie będzie mogły być uznany za przedsiębiorstwo ani za jego zorganizowaną część, a zatem będzie podlegał ustawie o VAT. Podobne stanowisko zajmują organy podatkowe, przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji o sygn. IPPB5/423-632/12-3/DG z dn. 29 października 2012 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów”, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie prawa własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 121).

Zgodnie z art. 55¹ K.c., przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ponadto art. 55² K.c. stanowi, iż czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zatem, przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 27e ustawy, ustawodawca zdefiniował „zorganizowaną część przedsiębiorstwa” jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli łącznie spełnione są następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest nie tylko wyodrębniona organizacyjnie, ale również posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki komandytowo-akcyjnej Niewykluczone, iż do SKA przez Akcjonariusza SKA zostanie wniesiony aport znaku towarowego. SKA i Akcjonariusz na moment wniesienia aportu będą zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Czynność wniesienia aportu do SKA w postaci znaku towarowego będzie stanowiła dla Akcjonariusza odpłatne świadczenie usług i w rezultacie będzie to transakcja opodatkowana VAT. Transakcja ta zostanie potwierdzona fakturą VAT wystawioną przez Akcjonariusza na rzecz SKA.

Przedmiotem transakcji jest pojedynczy składnik majątku, a nie zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych), bez jakichkolwiek nieruchomości, (których Spółka zapewne nie nabędzie), pozostałe ruchomości pozostaną w Spółce. Nie zostaną przekazane prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych. Spółka nie przeniesie wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środków pieniężnych, a także należności i zobowiązań związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością, które powstały/zostały zaciągnięte przed przeniesieniem praw do znaków towarowego. Nie przeniesie również koncesji licencji i zezwoleń, tajemnicy przedsiębiorstwa, w tym związanych udostępnianiem znaku towarowego ksiąg i dokumentów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Nie przeniesie oznaczeń indywidualizujących przedsiębiorstwo Wnioskodawcy lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa).

Przeniesie natomiast wyłącznie jak wskazał Wnioskodawca majątkowe prawa autorskie do znaku towarowego. Nabywca znaku towarowego nie przejmie żadnych pracowników Wnioskodawcy w rozumieniu kodeksu pracy. Nie przejmie również zleceniobiorców, tj. osób fizycznych wykonujących pracę na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej z Wnioskodawcą. Wyłączenie należności i zobowiązań z masy majątkowej przedsiębiorstwa będącej przedmiotem zbycia spowodowało, iż będący przedmiotem zbycia znak towarowy nie będzie posiadał potencjalnej zdolności do niezależnego działania gospodarczego.

W istniejącym przedsiębiorstwie sprzedawany bądź wnoszony aportem znak towarowy nie będzie organizacyjnie i finansowo wyodrębniony.

Odnosząc powołane wyżej przepisy do opisanego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że za zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego uznaje się jedynie transakcje zbycia zorganizowanych składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Należący do Wnioskodawcy znak towarowy jako pojedynczy składnik majątku nie może być kwalifikowany jako przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego tym bardziej, że jak wskazał Wnioskodawca przyjmujący aport w oparciu o nabyty składnik majątku nie będzie mógł prowadzić samodzielnie przedsiębiorstwa. Tym samym wnoszony aportem znak towarowy nie będzie stanowić przedsiębiorstwa o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Wniesienie przez Wnioskodawcę aportu w postaci znaku towarowego nie będzie również stanowić zorganizowanej jego części, ze względu na niespełnienie przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e ustawy, gdyż jak wskazał Wnioskodawca sprzedawany bądź wnoszony aportem znak towarowy nie będzie organizacyjnie i finansowo wyodrębniony, a wyłączenie należności i zobowiązań z masy majątkowej przedsiębiorstwa spowoduje, że będący przedmiotem zbycia znak towarowy nie będzie posiadał potencjalnej zdolności do niezależnego działania gospodarczego.

A zatem, w zdarzeniu przyszłym opisanym we wniosku, do sprzedaży (aportu) znaku towarowego nie będzie mieć zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy. Tym samym sprzedaż przedmiotowego składnika majątkowego nie będzie stanowić przedsiębiorstwa zgodnie z art. 55¹ K.c. jak również zorganizowanej jego części, ze względu na niespełnienie przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e ustawy.

W związku z powyższym należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że przedmiotowa transakcja wniesienia aportu lub sprzedaży składnika majątkowego w postaci znaku towarowego do SKA stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin