2014.06.17 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-209/14/ASz
z 17 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) − Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 10 marca 2014 r. (wpływ do Biura – 13 marca 2014 r.), uzupełnionym w dniu 9 maja 2014 r. oraz 11 czerwca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zakresie opodatkowania holenderskiej renty wdowiej i sierocej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania holenderskiej renty wdowiej i sierocej.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych pismami z 28 kwietnia 2014 r. oraz 2 czerwca 2014 r. znak: IBPB II/1/415-209/14/ASz wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 9 maja 2014 r. i 11 czerwca 2014 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W październiku 2013 r. Wnioskodawczyni otrzymała jednorazową wypłatę renty wdowiej i sierocej na małoletniego syna z holenderskiego funduszu emerytalnego B.(...). Podatek został odprowadzony w państwie holenderskim.

Z uzupełnienia wniosku, który wpłynął do Biura 9 maja 2014 r. wynika, że Wnioskodawczyni otrzymała jednorazową wypłatę renty wdowiej i sierocej na małoletniego syna z holenderskiego branżowego funduszu emerytalnego B.(...), który jest odpowiednikiem polskiego II filaru emerytury. Wypłata ww. świadczeń nastąpiła w związku ze śmiercią męża Wnioskodawczyni, który w latach 2000-2012 wykonywał pracę zawodową na terenie Holandii. Wnioskodawczyni wskazała, że świadczenia te są wypłacane w ramach obowiązkowych składek, zgodnie z obowiązującymi przepisami o systemie ubezpieczeń społecznych w Holandii.

Od przyznanych kwot w państwie holenderskim został odprowadzony podatek w wysokościach:

1.Renta wdowia (Weduwepensioen):

kwota brutto: 4.271,27 euro
podatek: 1.580,37 euro
kwota netto przekazana na rachunek bankowy: 2.690,90 euro

2.Renta sieroca (Wezenpensioen):

kwota brutto: 378,12 euro
podatek: 139,90 euro
kwota netto przekazana na rachunek bankowy: 238,22 euro.

Wnioskodawczyni wskazała, że w okresie zatrudnienia jej mąż odprowadzał składki do dwóch funduszy. Wypłata z drugiego funduszu nastąpiła w 2014 r.

Wnioskodawczyni oraz jej syn posiadają obywatelstwo polskie. Zamieszkują na stałe na terenie Polski, gdzie Wnioskodawczyni pracuje zawodowo i wychowuje syna. Z tytułu pracy zawodowej w Polsce uzyskuje dochody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Renta sieroca została przyznana synowi Wnioskodawczyni i wypłacona do rąk Wnioskodawczyni jako opiekuna prawnego.

Z uzupełnienia wniosku, który wpłynął do Biura 11 czerwca 2014 r. wynika natomiast, że Wnioskodawczyni wypłacono rentę wdowią oraz rentę sierocą z branżowego funduszu emerytalnego (BPF), który jest pracowniczym programem emerytalnym, działającym na podstawie przepisów dotyczących pracowniczych programów emerytalnych obowiązujących w Holandii.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dochód uzyskany tytułem holenderskiej renty wdowiej i renty sierocej podlega opodatkowaniu w Polsce i musi zostać wykazany w rocznym zeznaniu podatkowym czy też tego rodzaju renty są zwolnione z podatku w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawczyni, krzywdząca byłaby dla niej konieczność ponownego opodatkowania dochodów, od których zapłacono już podatek w Holandii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do postanowień art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z treści wniosku wynika, że w październiku 2013 r. Wnioskodawczyni otrzymała jednorazową wypłatę renty wdowiej i sierocej na małoletniego syna z holenderskiego branżowego funduszu emerytalnego B.(...). Fundusz ten jest pracowniczym programem emerytalnym, działającym na podstawie przepisów dotyczących pracowniczych programów emerytalnych obowiązujących w Holandii. Wypłata ww. świadczeń nastąpiła w związku ze śmiercią męża Wnioskodawczyni, który w latach 2000-2012 wykonywał pracę zawodową na terenie Holandii. Od przyznanych kwot w państwie holenderskim został odprowadzony podatek.

W stosunku do przedstawionego powyżej stanu faktycznego będącego przedmiotem niniejszej interpretacji znajdą zastosowanie odpowiednie uregulowania konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 13 lutego 2002 r. (Dz.U. z 2003 r., Nr 216, poz. 2120).

W myśl art. 18 ust. 1 ww. konwencji z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce) w związku z wcześniejszym zatrudnieniem, jak i renty wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce), podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (w Polsce).

Jednakże zgodnie z art. 18 ust. 2 tej konwencji, bez względu na postanowienia ustępu 1 emerytura lub inne podobne świadczenie albo renta może być również opodatkowana w tym Umawiającym się Państwie, z którego jest ona uzyskiwana (w Holandii), zgodnie z prawem tego Państwa:

jeżeli, i o ile, tytuł do takiej emerytury lub innego podobnego świadczenia albo renty w Umawiającym się Państwie, z którego jest uzyskiwana, jest zwolniony z opodatkowania, lub składki związane z emeryturą lub innym podobnym świadczeniem albo rentą dokonywane na rzecz funduszu emerytalnego lub firmy ubezpieczeniowej były odpisywane w przeszłości przy obliczaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu w tym Państwie lub kwalifikowały się do innych ulg podatkowych w tym Państwie; i
jeżeli, i o ile, taka emerytura lub inne podobne świadczenie albo renta nie jest opodatkowana w Umawiającym się Państwie, w którym odbiorca ma miejsce zamieszkania, według powszechnie stosowanej stawki od dochodu z pracy najemnej, lub jest opodatkowana od mniej niż 90% kwoty brutto emerytury lub innego podobnego świadczenia albo renty; i
jeżeli łączna kwota brutto emerytur i innych podobnych świadczeń oraz rent, a także emerytura lub inne wypłaty, dokonane na podstawie przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych Państwa, w jakimkolwiek roku kalendarzowym przekroczy kwotę 20.000 euro.

Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2, jeżeli taka emerytura lub inne podobne świadczenie niebędące z natury świadczeniem okresowym wypłacane w związku z wcześniejszym zatrudnieniem w drugim Umawiającym się Państwie jest wypłacane przed dniem rozpoczęcia pobierania emerytury lub jeżeli zostanie dokonana jednorazowa wypłata w zamian za prawo do renty przed dniem rozpoczęcia pobierania renty, to takie świadczenie lub jednorazowa wypłata może być również opodatkowana w Umawiającym się Państwie, w którym została uzyskana (art. 18 ust. 3 ww. konwencji).

Uważa się, że emeryturę lub inne podobne świadczenie albo rentę uzyskuje się z Umawiającego się Państwa, jeżeli, i o ile, składki lub wypłaty związane z emeryturą, innym podobnym świadczeniem albo rentą, lub uprawnienia z nich uzyskane kwalifikują się do ulgi podatkowej w tym Państwie. Przeniesienie emerytury z funduszu emerytalnego lub firmy ubezpieczeniowej w jednym Umawiającym się Państwie do funduszu emerytalnego lub firmy ubezpieczeniowej w innym Państwie nie ogranicza w żaden sposób praw do opodatkowania przez pierwsze wymienione Państwo na mocy tego artykułu (art. 18 ust. 4 ww. konwencji).

Natomiast w myśl art. 18 ust. 5 ww. konwencji polsko-holenderskiej wszelkie emerytury i inne płatności wypłacane według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Umawiającego się Państwa (w Holandii) osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie (w Polsce) mogą być opodatkowane w tym pierwszym wymienionym Umawiającym się Państwie (w Holandii).

Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu w Polsce, należy zastosować określoną w konwencji metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Stosownie do art. 23 ust. 5 lit. a) ww. konwencji, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji może być opodatkowany w Niderlandach, to Rzeczpospolita Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu tej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconemu w Niderlandach. Jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu, jaka została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która odpowiada tej części dochodu, która może być opodatkowana w Niderlandach.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednocześnie jednak na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) wolne od podatku dochodowego są wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika, z zastrzeżeniem ust. 33.

Przez pracownicze programy emerytalne rozumie się pracownicze programy emerytalne utworzone i działające w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w innych państwach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej (art. 21 ust. 33 ww. ustawy).

Na podstawie art. 2 pkt 18 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz.U. Nr 116, poz. 1207 ze zm.) przez wypłatę rozumie się dokonaną przez uczestnika lub osobę uprawnioną wypłatę gotówkową lub realizację przelewu środków zgromadzonych w ramach programu na wskazany przez uczestnika lub tę osobę rachunek bankowy - na warunkach określonych w umowie zakładowej, w przypadku spełnienia warunków określonych w ustawie.

Warunki te określone są w art. 42 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym wypłata następuje:

na wniosek uczestnika po osiągnięciu przez niego wieku 60 lat;
wniosek uczestnika po przedstawieniu przez niego decyzji o przyznaniu prawa do emerytury i po ukończeniu 55 roku życia;
w przypadku ukończenia przez uczestnika 70 lat, jeżeli wcześniej nie wystąpił z wnioskiem o wypłatę środków;
na wniosek osoby uprawnionej, w przypadku śmierci uczestnika.

Z powyższego wynika, że zamiarem ustawodawcy było, aby określenie „wypłata” dotyczyło świadczeń, które realizują cel programu emerytalnego.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że świadczenia otrzymywane przez Wnioskodawczynię i jej małoletniego syna – jako osoby uprawnione po śmierci męża Wnioskodawczyni (uczestnika) − z pracowniczego programu emerytalnego utworzonego i działającego w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w Holandii, podlegają zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że niniejsza interpretacja dotyczy opodatkowania świadczenia z holenderskiego branżowego funduszu emerytalnego BPF AVH, otrzymanego przez Wnioskodawczynię w październiku 2013 r. Tym samym Organ podatkowy nie odniósł się do wskazanej w odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia braków formalnych wypłaty z drugiego funduszu, która miała miejsce w 2014 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin