Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/415-13/14/AK
z 11 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 marca 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 11 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia różnic kursowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia różnic kursowych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą w formie jednoosobowej pozarolniczej działalności gospodarczej wpisanej w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy są roboty związane z budową linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych (PKD 42.22.Z).

Wnioskodawca jest właścicielem firmy, posiadającej rachunki walutowe (między innymi w walucie Euro), na które wpływają środki od odbiorców zagranicznych oraz krajowych. Z ww. rachunków bankowych są płacone faktury dla dostawców zagranicznych oraz krajowych. Wnioskodawca ustala różnice kursowe w oparciu o art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku wpływu i wypływu środków w walucie obcej, Wnioskodawca stosuje do wyceny operacji na rachunku walutowym kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego daną operację, z wyjątkiem sprzedaży waluty i jej wymiany na PLN, gdzie Wnioskodawca stosuje kurs ustalony przez bank, według którego doszło do wymiany waluty.

Reasumując w przypadku, gdy Wnioskodawca na konto walutowe prowadzone w walucie Euro otrzymał wpłatę w tej walucie, a następnie uregulował za pośrednictwem tego konta swoje zobowiązania również w tej walucie to w celu obliczenia różnic kursowych stosuje kurs średni NBP z dnia poprzedzającego transakcję.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy działanie Wnioskodawcy, który w przypadku, gdy wpłaty i wypłaty z rachunku walutowego odbywają się w tej samej walucie obcej i nie dochodzi do faktycznej wymiany waluty obcej na złotówki, a Wnioskodawca do wyceny różnic kursowych stosuje kurs średni NBP ustalony na ostatni dzień roboczy poprzedzający datę dokonania transakcji, jest prawidłowe?

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku, gdy operacje dokonywane przez rachunek walutowy odbywają się w tej samej walucie obcej i nie dochodzi do przewalutowania niemożliwe jest wyliczenie różnic kursowych w oparciu o kurs faktycznie zastosowany, gdyż nie ma tutaj jego faktycznego zastosowania, w związku, z czym Wnioskodawca prawidłowo dokonuje wyceny różnic kursowych w oparciu o kurs średni ogłaszany przez NBP w ostatni dzień roboczy poprzedzający datę dokonania transakcji.

Wnioskodawca uważa, że przez niezdefiniowane pojęcie kursu faktycznie zastosowanego należy rozumieć kurs, według którego dochodzi do wymiany waluty, np. w przypadku sprzedaży waluty obcej bankom. Zdaniem Wnioskodawcy w sytuacji, gdy nie dochodzi do rzeczywistej wymiany waluty, bowiem środki przechowywane na koncie walutowym wyrażone są w walucie obcej, a wpłaty i wypłaty dokonywane są w tej samej walucie obcej niemożliwa jest wycena różnic kursowych na potrzeby podatku dochodowego według kursu ustalonego przez bank, zatem konieczne jest zastosowanie kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania lub zarejestrowania transakcji. Wnioskodawca na poparcie swojego stanowiska przytacza wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 13 września 2013 r., sygn. akt II FSK 2499/2011, w którym Sędziowie stwierdzili, że zrozumiałe jest, że ściśle związane ze zwiększeniem przychodów lub kosztów ich uzyskania dodatnie lub ujemne różnice kursowe wówczas, gdy nie dochodzi do operacji zakupu lub sprzedaży waluty i tym samym rzeczywistego, faktycznego zastosowania określonego kursu, obliczane są na podstawie tego samego, obiektywnego parametru, jakim jest średni kurs NBP z dnia poprzedniego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 24c ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

W myśl art. 24c ust. 2 pkt 1, 2 i 3 ww. ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.
   
   

Stosownie natomiast do art. 24c ust. 3 pkt 1, 2 i 3 ww. ustawy, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.
   
   

Przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień (art. 24c ust. 4 ww. ustawy). Jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5% wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski (art. 24c ust. 5 ww. ustawy). Przy czym, przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu (art. 24c ust. 6 ww. ustawy).

Zasady ustalania różnic kursowych określone w ust. 1-9 stosują podatnicy prowadzący działalność gospodarczą lub działy specjalne produkcji rolnej (art. 24c ust. 10 ww. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że u podatników prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, dokonujących transakcji w walutach obcych, powstają m.in. różnice wynikające z przeprowadzanych transakcji gospodarczych, w przypadku gdy wartość uzyskanego przychodu, bądź poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według średniego kursu Narodowego Banku Polskiego, o którym mowa w cyt. art. 24c ust. 6 ww. ustawy jest inna niż wartość tego przychodu, bądź kosztu z dnia faktycznego otrzymania, bądź wydatkowania środków pieniężnych.

Z powyższego wynika także, że, co do zasady, dla celów ustalenia różnic kursowych, wartości wyrażone w walucie obcej należy przeliczać po kursie faktycznie zastosowanym. Przepisy ustaw podatkowych nie definiują pojęcia faktycznie zastosowanego kursu waluty. Uwzględniając wykładnię językową oraz systemową i celowościową tego pojęcia stwierdzić należy, że faktycznie zastosowany kurs walutowy to taki kurs, który rzeczywiście został użyty, a więc którym faktycznie się posłużono przy przeprowadzaniu konkretnej operacji gospodarczej. Z kursem faktycznie zastosowanym w powyższym rozumieniu mamy zatem do czynienia w sytuacji, gdy w związku z otrzymaniem, bądź wydatkowaniem środków występuje operacja sprzedaży, bądź kupna waluty obcej po określonym kursie, lub też dochodzi do przewalutowania tych środków. Natomiast w przypadku, gdy przy regulowaniu zobowiązań, bądź otrzymaniu należności nie zachodzą ww. okoliczności, dla celów ustalenia różnic kursowych należy stosować kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania lub otrzymania zapłaty.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą w formie jednoosobowej pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest właścicielem firmy, posiadającej rachunki walutowe (między innymi w walucie Euro), na które wpływają środki od odbiorców zagranicznych oraz krajowych. Z ww. rachunków bankowych są płacone faktury dla dostawców zagranicznych oraz krajowych. Wnioskodawca ustala różnice kursowe w oparciu o art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku wpływu i wypływu środków w walucie obcej, Wnioskodawca stosuje do wyceny operacji na rachunku walutowym kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego daną operację, z wyjątkiem sprzedaży waluty i jej wymiany na PLN, gdzie Wnioskodawca stosuje kurs ustalony przez bank, według którego doszło do wymiany waluty. Reasumując w przypadku, gdy Wnioskodawca na konto walutowe prowadzone w walucie Euro otrzymał wpłatę w tej walucie, a następnie uregulował za pośrednictwem tego konta swoje zobowiązania również w tej walucie to w celu obliczenia różnic kursowych stosuje kurs średni NBP z dnia poprzedzającego transakcję.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, że w przypadku transakcji w trakcie których nie dochodzi do faktycznego zbycia lub nabycia waluty, ani innego przewalutowania środków na złotówki, to dla celów ustalenia różnic kursowych otrzymywane oraz wydatkowane środki należy wyceniać przy zastosowaniu średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania, bądź otrzymania zapłaty.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.